VictoriaSuper

Brunette van maan en ster, jouw blik is de kalmte die de zee onthult, op een maandag die, bij het ontwaken, lijkt op de zon van India die in jouw ogen oplicht. Uw glimlach, zoet en perfect, is de bloem die in de wind wordt geprojecteerd, als een zacht lied, een heldere zon, in de stilte van een vibrerende dag. Mensen praten, ze fluisteren over jou, en jij, met je stem, laat de storm vluchten, grote gesprekspartner, altijd in vrede, zoals de bries die het bos zijn gezicht geeft. Brunette die, als je loopt, de aarde roert, en hoewel de wereld enorm is, is je licht nooit beperkt, je bent de reflectie van een pure ziel, als een rivier die altijd zijn hoogte vindt, in je aanwezigheid, de tijd vervaagt, en de magie in je lach, als een echo, verschijnt, je woorden stromen als een eindeloos vers, En in jouw blik zie ik de hele tuin.

Maan en ster brunette, je blik is de kalmte die zich openbaart aan de zee, op een maandag die, bij het ontwaken, lijkt op de zon van India die in je ogen ontbrandt. Uw glimlach, zoet en perfect, is de bloem die wordt geprojecteerd in de wind, als een zacht lied, een heldere zon, in de nog steeds levendige dag. Mensen spreken, ze fluisteren over jou, en jij, met je stem, de storm die je maakt, geweldige conversatie, altijd in vrede, zoals de bries die het bos zijn gezicht geeft. Morena dat, bij het lopen, de aarde wordt geroerd, en hoewel de wereld is enorm, je licht is nooit beperkt, je bent de reflectie van een zuivere ziel, als een rivier die altijd vindt zijn hoogte, in uw aanwezigheid, tijd vervaagt, en magie in je lach, als een echo, verschijnt, je woorden stromen als een eindeloze Vers, en in je blik zie ik de hele tuin.

Onder een warme maandagse hemel ontmoet ik jou, bruin van zucht, met die blik die de ziel raakt, en in je ogen de vrede van alle kalmte. Je glimlach, als een baken, leidt mijn lopen, en met elk woord dat je me laat vliegen, je spreekt met zo'n zoetheid, met zo'n waarheid, dat in je stem de hele stad verloren gaat. Als een zonnestraal in India, jouw lach verlicht, jouw licht vergiftigt me, en elk woord dat van jou komt, is als een parfum dat in de lucht. Zara, in je aanwezigheid stopt de wereld, alsof de wind zelf stopt, je schoonheid, je stem, in een enkele reis, zijn een diepe rivier, vol moed. En hoewel je niet meer spreekt, zegt alles je, de lucht in je buurt glijdt, je ogen, je lach, je heldere ziel, zijn de reflectie van een vibrerend wezen.

Onder een warme maandag vind ik je, een brunette van zucht, met die blik die de ziel raakt, en in je ogen de vrede van alle kalmte. Je glimlach, als een vuurtoren, leidt mijn wandeling, en met elk woord dat je me laat vliegen, spreek je met zo'n zoetheid, met zo'n waarheid, dat in je stem de hele stad verloren gaat. Als een flits van de zon in India, je lach verlicht, je licht vergiftigt me, en elk woord dat is geboren uit u is als een parfum dat in de liaison lucht. Zara, in je aanwezigheid stopt de wereld, alsof de wind zelf stopte, je schoonheid, je stem, op een enkele reis, ze zijn een diepe rivier, vol moed. En zelfs als je niet meer praat, alles vertelt je, de lucht in je nabijheid glijdt, je ogen, je lach, je heldere ziel, zijn de reflectie van een vibrerend wezen.

In een warme maandagse lucht, vind ik jou, brunette van zucht, met die blik die de ziel raakt, en in je ogen de vrede van alle kalmte. Je glimlach, als een baken, leidt mijn stappen, en met elk woord laat je me vliegen, je spreekt zo zacht, met zo'n waarheid, dat in je stem de hele stad verloren is. Als een zonnestraal in India, Uw lach verlicht, uw licht vergiftigt me, en elk woord dat van u komt, Het is als een parfum dat bindt in de lucht. , in je aanwezigheid stopt de wereld, alsof de wind zelf stopt, je schoonheid, je stem, in één reis, Ze zijn een diepe rivier, vol moed. En zelfs als je niet meer spreekt, alles zegt het je, de lucht in de buurt glijdt, je ogen, je lach, je heldere ziel, Ze zijn de weerspiegeling van een vibrerend wezen.

Onder een warme maandag hemel, vind ik je, brunette van zucht, met die blik die de ziel raakt, en in je ogen de vrede van alle kalmte. Je glimlach, als een vuurtoren, leidt mijn wandeling, en met elk woord dat je me laat vliegen, spreek je met zo'n zoetheid, met zo'n waarheid, dat in je stem de hele stad verloren gaat. Als een flits van de zon in India, je lach verlicht, je licht vergiftigt me, en elk woord dat van jou komt, is als een parfum dat bindt in de lucht, in je aanwezigheid stopt de wereld, alsof de wind zelf stopte, je schoonheid, je stem, in een enkele reis, zijn een diepe rivier, vol moed. En ook al spreek je niet meer, alles vertelt je, de lucht in je nabijheid glijdt, je ogen, je lach, je schitterende ziel, zijn de reflectie van een vibrerend wezen.