ValeryRiverosX

Welkom in mijn kleine persoonlijke ruimte.💕

Het recht op verlegenheid is verloren in Gods ogen toen we uit het paradijs verdreven werden..

En we hebben alleen nog deze nacht naast het zweet en de aangename rust die na de liefde en de lichte vermoeidheid blijven.

Het verlangen om door te gaan blijft bestaan als de verantwoordelijkheid ons roept of het lichaam het niet meer kan verdragen..

Je vestigingen blijven verdwijnen in de herinnering aan de dagen naast de echo van ons gehuil dat nog steeds weerklinkt in de muren van de slaapkamer.

Je kleding en je stem blijven voor en na de dood, …

Het is het leven hier en het volgende..

De korte levensduur van de regen

Ik ben de regen geworden van de wolken die de grijze hemel vormen die uit je zonsondergangen opkomt..

Ik zie mezelf soms door het raam vallen in kleine stukjes die op straat en op de stoepen botsen..

Ik botst ineens met de glazen, wacht dan op de gelegenheid om te beginnen te glijden, te rennen door de putten, de dieptes en de daken.

Ik verdun, ik sluip en verander om weer terug te keren naar die plek die me vroegtijdig zag geboren worden op een dag en vandaag verwelkomt me rustig in je borst.

Druppels als tranen, bron, beek, stroom die niet rust om te sterven in andere wateren en dan stil te staan.

Dan leven we een ogenblik tot de zon opkomt, want hier is geen zonde, of is het slechts de warmte van een nieuwe dag.

Gedicht 17 Scarecrow (Oliverio Girondo))

Hij hield me in zijn vlekkelijke armen en hij hield zich vast aan mijn lichaam, met een gewelddadige viscositeit van een schelpdier.. Een kleverige afscheiding sloeg me langzaam om zich heen tot ik kon stilstaan.. Uit elk van zijn poriën kwam een soort van nagel die mijn huid doorboorde.. Haar borsten begonnen te koken.. Een fosforescenterende uitstraling verlichtte haar nek, haar heupen, totdat haar geslacht, vol doornen en tentakels, zich in mijn geslacht verweefde, waardoor ik in een reeks van irritante spasmen stortte.. Het was nutteloos om op zijn oogleden te spugen, in de holtes van zijn neus.. Het was zinloos om hem te schreeuwen met mijn haat en minachting.. Totdat de laatste druppel sperma van mijn nek afkwam, om mijn ruggengraat te doorboren als een druppel gesmolten lak, bleven zijn tandvlees mijn wanhoop opnemen; en voordat hij me verliet, liet hij zijn miljoenen nagels in mijn vlees en had hij geen andere keuze dan om de nacht door te brengen Ik heb een paar vingers om ze te trekken, zodat ik een druppel iodine in elk van mijn wonden kan doen... Wat een feest om een slaper te zijn die profiteert van de voorliefde van de Succubus!