Hi, I'm sopphi Eswett. A curious girl and eager to experiment, to have new experiences and sensations. You can be my prince charming or my lover the time you are with me in the room and I, I can be whatever you want to be, I will fulfill your fantasies and fetishes. Don't be fooled by my sweetness, I also seek pleasure here and I confess I am a very naughty angel, I hope you can help with that and we reach ecstasy together. I am a very obedient young woman as long as I have a good teacher who knows how to guide me and does not think about the time he is spending with me, a good talk seems exciting to me, I am very active in my shows they are very active, do not hesitate to participate.
Mediacontent:
U heeft onvoldoende credits op uw account
U beschikt over : US$ 0,00
SopphiesWett heet nog geen aanwezigheidsplanning
SopphiesWett is sinds enige tijd niet meer online geweest en wij kunnen u geen betrouwbare aanwezigheidsplanning bieden.
“Vanaf de donkere kant van je huid verlicht je me. Laat me de wolf zijn schaduw van dorst en hond en honger die in de nacht van je lichaam komt met natte, wankelende stappen, door je onzekere bos je zeegeur leidt me naar je golven om de toenemende maan van je glimlach binnen te raken. Laat me met tong zelfs de diepste duisternis kennen, de stilste, en roep met herhaalde bewegingen, rituelen als huilen, de volle maan van je lichaam, die me naar je brengt alsof het mij was, in je handen, water dat je verandert in een verlichte vloed. “Liefde van Fruit Gioconda Belli Laat me appels in je seks nectars mango's strooibessen; je lichaam zijn alle vruchten. Ik omhelz je en de mandarijnen rennen, je kussen en alle druiven laten de verborgen wijn van hun hart over mijn mond vallen. Mijn tong voelt in je armen het zoete jus des oranges en in je benen verbergt de granaatappel zijn prikkelende zaden. Laat me oogsten de vruchten van het water dat zweet in je poriën: mijn man van citroenen en perziken, geef me te drinken bronnen van perziken en bananen bosjes kersen. Je lichaam is het verloren paradijs waar nooit, nooit, geen god me uit kan verdrijven.. “Roque Dalton, ik hou van je naaktheid want naakt drink je me door je poriën, zoals water doet als ik onder in de muren van het water zonk.. Je naaktheid breekt met haar warmte de grenzen, opent alle deuren voor me om je te raden, neemt me bij de hand als een verloren kind dat in jou zijn leeftijd en zijn vragen stil laat. Je zoete, zoutharige huid die ik adem en slurp wordt mijn universum, het geloof dat zich voedt, de aromatische lamp die ik ophef terwijl ik blind ben als de verlangens me bij de schaduwen blaffen. Als je me met gesloten ogen uitkleden past in een naburige beker van mijn tong, past in mijn handen als brood nodig, past onder mijn lichaam meer volledig dan zijn schaduw. De dag dat je sterft, begraaf ik je naakt zodat je deel op aarde schoon is, zodat ik je huid op de wegen kan kussen, je in elke rivier kan strelen.. De dag dat je sterft, zal ik je naakt begraven, zoals toen je opnieuw geboren werd tussen mijn benen.. “Mechanische eigenschappen van aardlichamen (fragmenten))
Liefde bestaat als een vuur om in zijn schoonheid al het lelijke van de wereld te verschroeien. Liefde bestaat als een geschenk van de goedaardige godinnen aan hen die van schoonheid houden en deze vermenigvuldigen, zoals broden en vissen. Liefde bestaat als een geschenk alleen voor degenen die bereid zijn om afstand te doen van elk ander geschenk. Liefde bestaat om de wereld te bewonen alsof het het paradijs was dat een afgeleide minnaar door luiheid door gebrek aan wijsheid verloor. Liefde bestaat zodat de klokken ontploffen de lange wordt kort de korte oneindig en schoonheid wist de lelijkheid van de wereld.
Ogen die de mijne laten zakken Een lach die op zijn mond verdwijnt Dit is het portret zonder retoucheren Van de man waar ik bij hoor Als hij me in zijn armen neemt Dat hij zachtjes tegen me spreekt Ik zie het leven in roze Hij zegt me woorden van liefde Woorden van elke dag En het doet me iets Hij is mijn hart binnengegaan Een deel van het geluk Dus ik weet de reden Het is hem voor mij Ik voor hem In het leven Hij zei het me, zwoer het Voor het leven En zodra ik het zie Dan voel ik in mij Mijn hart kloppen Nachten van liefde zonder einde Een groot geluk dat zijn plaats inneemt De problemen van verdriet verdwijnen Gelukkig, blij om te sterven Als hij me in zijn armen neemt Dat hij zachtjes tegen me spreekt Ik zie het leven in roze Hij vertelt me woorden van liefde Woorden van elke dag En het doet me iets Het is in mijn hart gekomen Een stukje geluk Dus ik weet de reden Het bent jij voor mij Ik voor jou In het leven Je hebt me verteld, gezworen Voor het leven En zodra ik het zie Dan voel ik in me Mijn hart klopt
Sommige jongens kussen me, sommige jongens knuffelen me. Ik denk dat ze OK zijn. Als ze me geen goede credits geven, loop ik gewoon weg. Ze kunnen smeken en ze kunnen smeken, Maar ze kunnen het licht niet zien, dat klopt. 'Want de jongen met de koude harde cash Is altijd Mister Right, Want we zijn.. [Chorus:] Leven in een materiële wereld, En ik ben een materieel meisje. Je weet dat we leven in een materiële wereld, en ik ben een materieel meisje. Sommige jongens romantiek, Sommige jongens langzame dans. Dat is goed met mij. Als ze mijn interesse niet kunnen wekken, dan moet ik ze laten zijn. Sommige jongens proberen het En sommige jongens liegen, maar ik laat ze niet spelen. Alleen jongens die hun centjes sparen Maak mijn regenachtige dag, Want ze zijn.. [Jongens kunnen komen en jongens kunnen gaan. En dat is goed, zie je. Ervaring heeft me rijk gemaakt En nu zijn ze achter me aan, Want iedereen is.. [Een materiële, een materiële, een materiële, een materiële wereld. Leven in een materiële wereld, Materiaal, Leven in een materiële wereld.
Maak me wakker als dit, met een knapperig lichaam met het verlangen geroerd met de belofte van uw terugkeer Met de essentie van onze verlangens met de holle van je glimlach met je onbewaakte verdriet, met de overvloed van onze pijn Daarna zal ik weten hoe ik kan genieten van de eenzaamheid van mijn uren, diegenen die geen klokken begrijpen, wetende dat Ik houd in mij al je vochtige herinneringen
Ik wortel mezelf in je borst Wortel me in je boezem, met elke hartslag Zaai me in je armen, bevrucht door liefkozingen Strem een zoete liefde, siroop in je mond Water met mijn handen je kofferman, de mijne alleen Elke nacht in jou geboren, verwrongen tot takken, van dode bladeren en vruchtbare aarde: een wirwar van vlees als een verwrongen kamperfoelie Om voor jou te ontkiemen bij elk van mijn dageraden Wikkel me in je droevige groene glimlach totdat ik verdwijn en de liefdescompost word van een liefdesverhaal, het onze, gemaakt van zon, licht en aards bloed
Canon en re mayor de Pachelbel Canon de Johann Pachelbel Resumen Letra Letra Jij bent mijn liefde, mijn leven, mijn beste kans om vrij te leven.. Je bent mijn ogen als ik de zon onder zie gaan over de zee, mijn longen als de koele bries zachtjes in me waait, Je bent mijn oren als ik naar Canon in D luister. Mijn geluk was je, je bent en altijd zul je zijn.. Als je lacht, als je zingt, als je huilt en als je droomt Wanneer je dichtbij bent of wanneer je ver weg bent, je zult altijd zijn, altijd waren en altijd zijn, mi cario, mijn soulmate, mijn zwakste zwakheid en mijn grootste kracht. Toen je geboren werd, terwijl je leeft en lang nadat je sterft, was je, ben je en zul je altijd van mij zijn. Mijn liefste lief, mijn liefste lief, mijn enige vertrouwen en hoop na God en mijn vrijheid van alle angsten. Altijd mijn Liefde, het maakt niet uit hoe ver of hoe dichtbij De oceanen zo uitgestrekt zover men kan zien onder de hemel zo blauw en voorbij alle bergen's hoogste toppen. Zo ver, diep en lang mijn liefde voor jou, zo sterk en blijvend, zo echt en waar
Een vrouwelijk lichaam, witte heuvels, witte dijen, je lijkt op de wereld in je houding van overgave. Mijn lichaam van een wilde boer schudt je en blaast de zoon van de bodem van de aarde. Ik was alleen als een tunnel. De vogels vluchtten van mij en de nacht doordrong mij met zijn machtige invasie. Om te overleven, heb ik je gesmeed als een wapen, als een pijl in mijn boog, als een steen in mijn fronde.. Maar het uur van wraak is aangebroken, en ik hou van je. van de soort gebruikt voor de vervaardiging van de producten bedoeld bij post 84.01. Ah, de vaten van de borst! Ah, de ogen van afwezigheid! Ah, de rozen van het schaambeen! Ah, je trage en droevige stem! Lichaam van mijn vrouw, ik zal volharden in uw genade. Mijn dorst, mijn grenzeloze verlangen, mijn onbeslisbare weg! Donkere kanalen waar eeuwige dorst voortduurt, en vermoeidheid volgt, en eindeloze pijn.
Een meisje droomde van een meisje dat sliep met een geliefde die ze liefhad, en dat ze in hem in alle dingen ijverig was en helemaal geen nalatigheid had. Zij, die zich niet op haar gemak voelde, verzette zich tenslotte en zei: “Wat zullen de mensen van mij zeggen? ‘Wat zullen de mensen van mij zeggen? ”, in feite voldeed ze aan haar ongeval, en de twee van hen legden de laatste hand aan hun ruzie. De dappere kuste haar en omhelsde haar met meer warmte dan een brandend houtblok; Het zoete gemors was nog niet begonnen, toen hij wakker werd en tegen de droom zei: "Wat heeft het je gekost om het nog wat langer vol te houden, want het was geen klein genoegen voor mij?”
Ik weet zeker dat het je interesseert om mij te zien, denk er niet zo veel over na, hier zijn we bereid om alles te geven wat een persoon als jij verdient, een goede tijd die we alleen kunnen doorbrengen, denk er niet zo veel over na, als je me live hebt gezien, weet je dat ik het leuk vind en je weet waartoe ik in staat ben, denk er dan niet zo veel over na
Waar de zon zich s'nachts verstopte om haar batterijen op te laden, zich te vullen met licht en verder te kunnen gaan met haar dagboek.. Er was een kleine eilandje dat alleen was. De zee met al haar water. Ze badde. Ze trok van de rotsen.. een vogel vliegt zich hallaba cansada als hij deze eiland ziet richt zich naar daar hij brengt zich in zijn pikotje kleine zaad als hij eet in de vlucht, valt hij. Hij ging zoals altijd naar het hoogste deel waar hij de hardste rots vindt en toen hij probeerde de kleine zaadje te eten, raakte hij verdwaald in de sloot.. teleurgesteld en verdrietig ging hij zijn weg op zoek naar een ander eiland dat bevolkt was niet het gelukkig maakte het bestaan van de man het belangrijkste, dat was geplant. Er is niets meer over het einde van deze geschiedenis. Er zijn geen gegevens over de andere eilanden waar hij kon nestelen.. Terwijl hij op het eiland bleef, bleef het zaad vasthouden aan de rots en daar ontkiemde het.. Ze groeide zwak, maar gaf een mooie bloem uit in de rots. Alleen straalde ze haar eigen kleuren uit.. llegaron schilders zijn beeld te verwerken en ook kolibries zijn zoetigheid te absorberen. een dichter schreef een paar verzen die de geschiedenis van deze mooie bloem vertellen.
Kom en zie alles wat je kunt dsdiscover van een nieuwe persoon vol ervaring en verhalen die je veel kunnen interesseren denk er niet zo veel over na en kom en ontmoet me ook geef me de kans om je te ontmoeten
Ik reis al lang naar een land en geniet van nieuwe dingen, mijn geest is zo open dat ik me nieuwe dingen leer, interessante levens, nieuwe gastronomieën en alles wat me een nieuwe plaats geeftrr
Kom en kijk naar nieuwe landschappen, het zal een genoegen zijn om de wereld met je te leren kennen, vol nieuwe ervaringen en alles wat je geest wil geven of geven of zoals je wilt, gewoon het moment leven
Ons huis en onze plaats, een bron van leven en liefde, die we moeten koesteren. Elke dag vervuilen we het met onze daden en afval, terwijl we vergeten dat we er deel van uitmaken en dat het deel van ons is..
De aarde voorziet ons van alles wat we nodig hebben, van de lucht die we inademen tot het water dat we drinken en het voedsel dat ons voedt. Het is tijd om ons bewust te worden en voor onze moeder te zorgen, zodat ze een bron van leven blijft voor de komende generaties..
Laat de dag niet voorbijgaan zonder dat je een beetje gegroeid bent, zonder dat je gelukkig bent, zonder dat je dromen zijn toegenomen.. Laat je niet overweldigen door ontmoediging. Laat niemand je het recht afnemen om je uit te drukken, dat is bijna een plicht.. Laat niet de drang om iets bijzonders uit je leven te maken. Hou er altijd van dat woorden en poëzie de wereld kunnen veranderen.. Wat er ook gebeurt, onze essentie is intact.. We zijn wezens vol passie. Het leven is een woestijn en oase. Het maakt ons kapot, het doet ons pijn, het leert ons, het maakt ons de protagonisten van ons eigen verhaal.. Al blaast de wind tegenover, het machtige werk gaat door:. Stop nooit met dromen, want in dromen is de mens vrij. No caigas en el peor de los errores: de stilte. De meesten leven in een verschrikkelijke stilte.. Om er het beste van te maken. Hij vlucht.. “Ik laat mijn geschreeuw over de daken van deze wereld uitgaan, zegt de dichter. Waardeert de schoonheid van eenvoudige dingen. Je kunt mooie poëzie maken over kleine dingen, maar we kunnen niet tegen onszelf op pad varen.. Dat maakt het leven een hel.. Geniet van de paniek die je krijgt als je het leven voor je hebt.. Leef het intens, zonder middelmatigheid.. Denk dat de toekomst in jou ligt en ga de taak met trots en zonder angst aan. Leer van wie je kan leren. De ervaringen van degenen die ons voorgingen van onze doode dichters, helpen je om door het leven te lopen De maatschappij van vandaag zijn wij: De levende dichters”. Laat het leven niet over je heen gaan zonder dat je het hebt geleefd..
Verliefd zijn, vrienden, is ruimte en tijd met zoetheid te verduren.. Het is wakker worden op een ochtend met het geheim van bloemen en fruit.. Het is vrijkomen van jezelf en verenigd zijn met de andere wezens.. Het is niet te weten of het vreemde of eigen bitterheid is.. Het is het terugtrekken naar de bron van de troebel water van de torrent van angst. Het is het delen van het licht van de wereld en tegelijkertijd het delen van haar donkere nacht.. Het is verbazen en blij zijn dat de maan nog steeds maan is. Het is het bewijzen in lichaam en ziel dat de taak van een man minder zwaar is. Het is om altijd te zeggen, en van nu af aan nooit meer te zeggen.. En het is ook, mijn vrienden, om er zeker van te zijn dat je schone handen hebt. Verliefd zijn, vrienden, is ruimte en tijd zoet lijden. Het is wakker worden op een ochtend met het geheim van bloemen en fruit.. Het is vrijkomen van jezelf en verenigd zijn met de andere wezens.. Het is niet te weten of het vreemde of eigen bitterheid is.. Het is het terugtrekken naar de bron van de troebel water van de torrent van angst. Het is het delen van het licht van de wereld en tegelijkertijd het delen van haar donkere nacht.. Het is verbazen en blij zijn dat de maan nog steeds maan is. Het is het bewijzen in lichaam en ziel dat de taak van een man minder zwaar is. Het is om altijd te zeggen, en van nu af aan nooit meer te zeggen.. En het is ook, mijn vrienden, om er zeker van te zijn dat je je handen schoon hebt..
Achter al onze hemelse hemelen waar de zon schijnt op zwarte achtergronden leefde een zeer mooie prinses die op bloemrijke velden stond.. Prinsessen geboren op verre planeten temperen hun karakter in eenzame uren. Ze leren van strenggeziene opvoeders om van het mooie te houden en zachtjes te praten.. Op een ochtend, terwijl ze lag te bidden, kwam haar dageraad voor het altaar een verfijnde, geurige boodschap binnen, omgeven in een zucht van koninklijke aanwezigheid.. “Ik ben het prinsje uit dat sprookje dat nederig verlangt naar je liefde, die in het midden van een kleine planeet de mooiste bloem voor jou kweekt.. Kom naar me, mijn prinsesje, kom hierheen, geliefde prinsesje, dat ik het meest wil in het leven, dat jij altijd mijn geliefde bent.. We gaan samen over de sterrenwegen, we bezoeken een vos die in de woestijn woont, een slang is onze beste vriendin, we genieten van het gras dat op het open veld groeit En op een avond vertrok de prinses op reis. Of hij op een zwervende komeet kwam, in het begin van een kristalheldere lach, of in de glans van een ochtendlicht? Maar in de uitgestrekte hemel is de prinses gewoon verdwaald. Ze heeft de plaats niet gevonden waar de prins op hoopte.. Hij zette zijn voet op een land aan de rand van de aarde met vele rivieren die de berg afdalen, een grote woestijn, bergketen, prachtige meren en een enorme, zeer rustige zee die hem bad.. En ze gaf op met de terugreis verleid door de grote schoonheid van een kopie die haar betoverde met haar gloeiende rode kleur terwijl ze aan een tak van een kopie hing.. En de ouderen gaven hem een mooie naam die eindigt met EEN en begint met de zee geselecteerd uit vele andere namen als de mooiste die ze konden vinden. En de prinses loopt door de plekken van de aarde en plant prachtige bloemen overal in haar tuinen die altijd in bloei zijn en er zijn er nog veel meer die wachten om te bloeien. Een.. Ga door.
voorbij de stralende blik van een ster en toen hij zijn straal op de aarde legde vond hij dat er een mooie meid bestond. en door de aarde heen reizen, alles inzien, alles aanschouwen, die grote schoonheid, de bloemen kussen met haar zachte liefde, haar enorme doos van liefde.. Toen ik de bloemen vergeleek met de meid vond ik dat niemand zo mooi was als de lirio's, de fucsias en allelie's.. Martita groeide met grote drukte en vervolgde huidizas mariposas en vlogen door de transparante lucht. hij liep door het veld met zijn voeten vrij hij nam de steen van de steen en keek naar de schoonheid van de middag en deed zijn werk met liefde. Hij deed van de boerderij zijn tuin van spelletjes veroverde de hoogte van de kersen en de pearl gozó de schaduw van de palmboom en de manzano danste in de toon van de bries en de tarwe. Toen ik een kind was, ging ik op m'n paard.. En als ik een grote pijn had, moest ik hem een goede steun geven. Of gewoon als hij verdrietig was, ging hij naar de forge van Don Genaro.. Tot op een zondagmorgen zag ze een jongen van de wedstrijd.. En daar kwam de liefde met haar enorme charme. Ze wijdde zich aan hem met al haar zintuigen, met haar dagen, haar uren en haar momenten.. En de liefde van de liefde die de kracht van haar hart had... en haar luxe en haar huis... en haar leven als een kleine meid... en ze werd een dame.. Zo wilde God, zo had het moeten zijn, zo heeft God toegestaan, El hombre no rebata Aunque todo el mundo se ha opuesto y se ha generado un familiar debate. Ik herinner me nog dat de meisje die in de fortuin geboren werd, de armoede leefde met onderscheid en met decor..
Ik liep zoals altijd onachtzaam met de bocht die me naar huis brengt als dan verschijnt van de niets de mooiste meid van de plaats. De blik heeft me de blik teruggegeven vandaag brillaron más el sol y el alelí: me ha aceptado una rosa de regalo y luego sonrió, cuando yo le sonreí. Acht zonnen stopten op hun weg en kwamen tot bij mij met hun licht de sterren keken me zachtjes aan en de maan zal zuchten over de zee. Ik zie de bloemen bloeien en zie de bloemen die gaan bloeien Ik hoor de harmonische vogelgeluid die we vroeger alleen gisteren hoorden. Ik sliep in de geur van de bloemen die aan de rand van de vallei bestaan ik kon me afbeelden in de spiegel van het groene diep van zijn trieste blik. Breek de wind de stilte zingend, trina de vogel haar hermosa canción, vibra mi alma con todo lo bello, palpita alegre mi fiel corazón. vandaag ben ik mijn leven in liefde en zijn aureola is een totale schitterende liedjes die die mannen zingen.
Waar de zon zich s'nachts verstopte om haar batterijen op te laden, zich te vullen met licht en verder te kunnen gaan met haar dagboek.. Er was een kleine eilandje dat alleen was. De zee met al haar water. Ze badde. Ze trok van de rotsen.. een vogel vliegt zich hallaba cansada als hij deze eiland ziet richt zich naar daar hij brengt zich in zijn pikotje kleine zaad als hij eet in de vlucht, valt hij. Hij ging zoals altijd naar het hoogste deel waar hij de hardste rots vindt en toen hij probeerde de kleine zaadje te eten, raakte hij verdwaald in de sloot.. teleurgesteld en verdrietig ging hij zijn weg op zoek naar een ander eiland dat bevolkt was niet het gelukkig maakte het bestaan van de man het belangrijkste, dat was geplant. Er is niets meer over het einde van deze geschiedenis. Er zijn geen gegevens over de andere eilanden waar hij kon nestelen.. Terwijl hij op het eiland bleef, bleef het zaad vasthouden aan de rots en daar ontkiemde het.. Ze groeide zwak, maar gaf een mooie bloem uit in de rots. Alleen straalde ze haar eigen kleuren uit.. llegaron schilders zijn beeld te verwerken en ook kolibries zijn zoetigheid te absorberen. een dichter schreef een paar verzen die de geschiedenis van deze mooie bloem vertellen.
Registreer je om te profiteren van de VIP-token.
Met deze VIP-token kun je VIP-content (video's of foto's) van het model naar keuze bekijken. Log in op de profielpagina van een model om zijn/haar media-content te bekijken of nieuwe VIP-content te ontdekken bij "foto's" of "video's".
Na het registeren, zodra je je e-mailadres hebt gevalideerd, krijg je van ons een VIP-video.
Je kunt ook gratis VIP-video's krijgen als u kiest voor de betaalmethode "BEST VALUE".