SophieVidal

Ik ben als de eerste lentebries na een lange winter: fris, helder, zacht. En vol beloften. Er is iets in mijn manier van zijn dat ontwapent: een mix van echte zoetheid, kinderlijke tederheid en een pure nieuwsgierigheid die me elk detail laat zien alsof het de eerste keer is. Ik ben een van die meisjes die niet door het leven zijn gehard, die nog steeds geloven dat mensen goed zijn totdat het tegendeel is bewezen, en die zich verwonderen over dingen die anderen niet meer opmerken. Ik ben van nature onschuldig, maar niet naïef: niet dat ik de wereld niet begrijp, maar ik kijk er liever naar met hoopvolle ogen. Ik geloof in de magie van het begin, in de rustgevende stiltes, in de handgeschreven brieven, in de lange knuffels en in de kussen die langzaam worden gegeven, met de bedoeling. Ik heb een lach die klinkt als belletjes en een zachte manier van spreken, alsof elk woord een bloem is die je verzorgt voordat je het in de wind laat gaan. Ik vraag meestal alles, met mijn zachte, charmante stem die ik niet wil onderbreken, gewoon begrijpen. Mijn ogen stralen als ik iets nieuws leer, alsof de wereld een puzzel is die ik langzaam begin in elkaar te zetten. Ik ben creatief, gevoelig, zeer fantasierijk. Ik verzin verhalen terwijl ik loop, ik word verliefd op landschappen, op geuren, op liedjes. En ik droom. Ik slaap heel veel.. Met reizen, met nieuwe dingen proberen, met ontdekken hoe mijn lichaam zich voelt in ervaringen die ik nog niet ken, maar waar ik stiekem naar verlang.

Soms bloos ik zonder reden, vooral als ik voel dat iemand teder naar me kijkt. Ik hou van kleine gebaren: ik speel met mijn vingers als ik zenuwachtig ben, ik knuffel mezelf als ik me misplaatst voel, of ik kijk naar de hemel alsof ik daarboven naar antwoorden zoek.. Diep van binnen is er een meisje dat wil opgroeien, maar zonder dat deel van mezelf te verliezen dat gelooft in sprookjes. Ik wil ontdekken hoe het voelt om met je hele lichaam lief te hebben, hoe het voelt om te durven, hoe het voelt om de wereld te verkennen met je zintuigen. Ik ben niet op zoek naar iets gehaast of luidruchtig, maar iemand die mijn hand neemt en zegt: "Kom op, ik zal je laten zien”. Iemand die voor me zorgt terwijl ik mezelf ontdek. Mezelf, de ander, het onbekende. En wanneer ik dat doe, wanneer ik me loslaat en me veilig voel, zal ik bloeien met een nieuwe intensiteit: nog onschuldig, ja, maar nu met de schoonheid van iemand die begint te leven, met open ogen en een sterk kloppend hart..

Ik heb zoete, eenvoudige gedachten, maar ook ongelooflijk diep. Soms, als ik alleen in mijn kamer ben, gaat ze op mijn rug liggen, kijkt naar het plafond en vraagt zich af of er daarbuiten iemand is die me ziet zoals zij anderen ziet: met tederheid, met geduld, met een verlangen om te weten wat er onder de oppervlakte is.. Ik droom van een liefde die niet hoeft te schreeuwen, maar voelbaar is in de kleine dingen: in een knuffel voor het slapen gaan, in een gezamenlijke lach in de keuken, in een blik die zegt “ik begrijp je” zonder te hoeven praten.. Voor mij is liefde geen doel, het is een ontdekking. Ik zoek het niet wanhopig, maar ik hoop het. Ik denk het wel.. Ik voel het. In mijn gedachten is liefhebben als leren dansen met je ogen dicht: vertrouwen, overgeven en elkaars lichamen zachtjes laten leiden.. Ik geloof in langzame liefde, die wordt opgebouwd met geduld, met dagelijkse details, met respect voor de stiltes. Ik ben niet geïnteresseerd in snelle relaties, of lege "Ik hou van je". Ik wil voelen dat wanneer iemand mij kiest, hij dat doet met de ziel.

Ik ben bang om mezelf te geven, niet omdat ik het niet wil, maar omdat liefde voor mij iets heiligs is. Ik denk dat mijn hart geen doorgangsplaats is. Ik bewaar het als een gesloten tuin, vol met bloemen die nog niet bloeien, wachten op iemand die weet hoe om binnen te komen zonder te stappen. Ik geloof dat ware liefde geen pijn zou moeten doen, maar genezen. Dat wie liefheeft niet knijpt, maar omhelst. Dat passie zoet en diep tegelijk kan zijn, als een zucht die begint in de borst en eindigt in de huid. Soms vraag ik me af of mijn manier van liefhebben te dromerig is, of er echt zo'n liefde bestaat. Maar ik kan er niets aan doen.. Zo zie ik de wereld: met een mix van onschuld en het verlangen om alles te voelen. Ik stel me voor dat ik met iemand ben die me aankijkt alsof het de eerste keer is, zelfs na duizend dagen samen. Dat je me hoort als mijn stem trilt. Laat hem me geduldig ontdekken, niet alleen van buiten, maar ook van binnen. Langzaam, met respect, met zacht verlangen, met stille passie.

Er is een gevoel dat groeit in mij met elke dag die voorbij gaat. Het is subtiel, maar constant. Als een golf die niet stopt, die me van binnenuit doordringt, die me levend en wakker laat voelen. Meer van mij. Er zijn tijden dat ik niets anders nodig heb dan stilte. Geen gesprekken, geen redenen, geen beloften. Alleen het geluid van mijn ademhaling, de wrijving van mijn huid tegen de lakens, het gewicht van mijn eigen lichaam terwijl ik mezelf op het bed laat vallen. Dat is waar het allemaal begint. Dat is waar ik echt woon. Ik ontdek mezelf op manieren die ik nooit eerder had gedacht. Niet vanuit logica, niet vanuit een theorie, maar vanuit wat ik voel als ik mijn ogen sluit en mijn lichaam me laat leiden. Als mijn hand langzaam, zeker beweegt, op zoek naar dat wat ik niet meer schaam om te noemen. Ik heb geen haast. Ik ben niet in de haast.. Ik hou ervan om mezelf te provoceren. Ik hou ervan om te wachten. Ik laat het verlangen me meenemen zonder vragen te stellen.

Het is niet alleen verlangen. Het is morbid. Het is die kriebel tussen je benen die niet om toestemming vraagt. Dat vuile idee dat in mijn hoofd kruipt in het volle daglicht en niet weggaat. Soms ben ik aan het werk, of op straat, en plotseling mijn geest ontsnapt.. Ik stel me dingen voor waarvoor ik me eerder zou hebben geschaamd. Nu niet.. Nu laat ik ze binnen. De gedachten bijten me. Ze maken me warm.. En ik vind het leuk om te weten dat ik makkelijk warm word. Bepaalde situaties maken me een stille pervert. Zoals wanneer iemand te zelfverzekerd over mijn rug wrijft, of wanneer ik iemand een dessert zie eten met zijn mond wijd open. En ik denk alleen maar aan hoe zijn tong er tussen mijn benen zou uitzien. Er is iets verfijnds aan het denken aan deze dingen, ze niet te zeggen, ze de hele dag met me mee te dragen. Als een vies en heerlijk geheim

Ik heb mezelf betrapt op het willen van dingen die ik nooit eerder had gedacht. Niet alleen seks. nee. Ik wil meer.. Ik wil dat ze me gebruiken, dingen in mijn oor zeggen zonder filter, me grijpen alsof ze niet kunnen wachten. Ik wil voelen dat ik puur verlangen ben in de handen van iemand anders. En het interesseert me niet of het goed of fout is. Ik weet alleen dat ik nat word. Ik hou ervan om vies tegen me te praten, me tegen de muur te gooien, me precies te vertellen waarvoor ze me willen. Hoe explicieter, hoe beter. Hoe onfatsoenlijker, hoe harder mijn hart klopt. Ik wil geen zoetheid. Ik wil geen tederheid. Ik wil dat iemand weet wat het met me te maken heeft en het doet. En ja, soms wil ik ook dat ze me de controle zien verliezen. Hoor me kreunen zonder na te denken. Kijk me aan met dat gezicht van lust als ik het niet meer aankan.

Gisteravond kon ik het niet aan. Ik had die hete angst op mijn borst, rechtstreeks tussen mijn benen. Ik draaide me in bed, met mijn kleren aan, alsof dat genoeg was om hem te kalmeren. Het was niet genoeg. Het is nooit genoeg. Niet als ik zo ben, zo nat, zo verdomd van binnen. Ik liet het zwakke licht aan. Niet om me te zien. Maar omdat het me opwindt om me voor te stellen dat iemand zou kunnen kijken. Ik stelde me een silhouet voor dat bij de deur stond, met zijn armen over elkaar, zonder iets te zeggen. Gewoon kijken hoe ik me opende, hoe ik langzaam kreunde met mijn adem bevend. Je hoefde me nog niet aan te raken. Gewoon het idee om gezien te worden. Zo onbeschaamd, zo behoeftig, het maakte me al de controle verliezen. Ik trok mijn kleren uit alsof ik aan het branden was. Het T-shirt viel op de grond, de broek volgde, en daar was ik, naakt, met harde tepels en een nat, heet kruis. tan klaar. Ik spreid mijn benen zonder schaamte. Ik streelde mezelf langzaam, zonder haast, voelde hoe alle warmte zich opbouwde waar ik het het meest wilde. Ik had geen haast omdat ik wist dat ik meerdere keren zou klaarkomen. Ik kon het voelen in de manier waarop mijn dijen gespannen waren, in de manier waarop mijn rug gebogen was, alleen al door me voor te stellen wat er zou komen..

Ik kijk in de badkamerspiegel, nog steeds zachtjes hijgend na mijn trainingsroutine. Zweet glinstert op mijn huid alsof ik hete olie heb gesmeerd. De reflectie geeft me het beeld terug van een vrouw die van zichzelf houdt, die heeft gewerkt aan elke bocht, elke spier, elke druppel verlangen die nu door mijn lichaam stroomt.. Ik draag alleen een handdoek slordig gewikkeld rond mijn heupen. Ik kijk langzaam naar beneden en zie mijn borsten nog steeds rechtop, de huid strak en rood van de hitte van de training.. De tepels zijn verhard, gevoelig. Ik zie mezelf graag zo: krachtig, levend, brandend.

Ik beweeg mijn vingers langs mijn sleutelbeen, door het midden van mijn borst, een nat, warm spoor achterlatend. Ik streel mezelf als een liefhebber die me aanbidt, maar er is niemand anders. Alleen ik. En dat zet me nog meer aan. Ik loop naar het bed zonder mijn handdoek af te nemen, voel de wrijving tussen mijn dijen al het bewijs van mijn verlangen.. Ik lig op de zachte lakens en laat mijn lichaam ontspannen, laat het ademen. Ik wil mijn tijd nemen. Ik wil genieten van elke seconde van mezelf. Ik laat mijn handen in het begin koersloos verkennen. Ik streel mijn dijen, knijp ze een beetje, voel hoe ze nog trillen van de inspanning. Mijn vingers gaan langzaam omhoog langs mijn platte buik, die onzichtbare lijn volgend die me naar het centrum van mijn plezier leidt.. Mijn heupen bewegen al zonder dat ik het merk, vragen me om dieper te gaan.

Als mijn vingers over mijn natte lippen wrijven, laat ik een laag, hees gekreun los, zo van mij. Ik ben zo nat. Ik wrijf zachtjes, open voorzichtig, alsof ik een heilig geheim streelt. Ik speel met mijn clitoris in langzame, kleine cirkels, genietend van de tinteling die met elke beweging intenser wordt.. Ik voel een diepe warmte in me opkomen, als een zachte elektrische stroom die van mijn bekken naar mijn nek loopt.. Ik bijt op mijn lip en sluit mijn ogen, laat me meeslepen. Ik stel me mezelf voor van buitenaf: een naakte vrouw, prachtig, overgegeven aan het plezier van het aanraken, van het gevoel zonder schuld, zonder zorgen.. Ik laat een vinger langs mijn ingang glijden en ik ril. Mijn vocht kleeft aan mijn huid als een bekentenis. Ik penetreer mezelf eerst met een vinger, langzaam, verkennend. Dan komt er nog een. Mijn muren krimpen, mijn ademhaling versnelt.

Mijn andere hand blijft niet stil. Ik streel mijn borsten, knijp ze, speel met mijn tepels totdat ik een trekkracht van plezier voel die mijn rug doet bogen. Ik raak mezelf aan alsof elk deel van mijn lichaam de sleutel is tot iets heiligs, alsof ik geen enkele sensatie onbeproefd wil laten.. Mijn benen trillen. Mijn hele lichaam staat in brand. Ik versnel het tempo, mijn vingers in en uit terwijl ik met heerlijke wanhoop over mijn clitoris wrijf.. Ik knik hoger en hoger. fluister daar.. Het spijt me.. Die zoete, wilde spanning die in mij spiraalvormig groeit, alsof de wereld zou breken in plezier. En toen. Ik kom.. Een diep orgasme dat door me heen gaat als een hete golf. Mijn rug buigt, mijn heupen schudden onwillekeurig, en een diep, oprecht gekreun komt uit mijn keel.. Ik laat me helemaal gaan, trillend, mijn vingers en lakens nat, mijn hart klopt tussen mijn benen.

Ze hebben me altijd verteld dat ik een lief meisje ben. Dat er iets is in de manier waarop ik kijk, in de manier waarop ik zachtjes spreek, in mijn verlegen lach, dat bescherming en zachtheid oproept. Maar wat niet iedereen weet, wat ik zelf begin te begrijpen, is dat onder al die delicaatheid een nieuwsgierigheid schuilt die als een wilde bloem groeit, stil en dringend.. Een behoefte om meer te voelen, om meer te verkennen, om mijn lichaam te leven zonder grenzen of schaamte. Mijn lichaam is zacht, gevoelig, gevormd door een zoete en warme vrouwelijkheid. Mijn borsten zijn rond en stevig, perfect voor langzaam wrijven en langdurige strelingen. Mijn huid reageert gemakkelijk; een lichte wrijving in mijn nek, een subtiele druk op mijn heupen, een warm gefluister in mijn oor. Alles prikkelt me, doet me mijn ogen sluiten en mijn ziel openen. Ik ontdek mezelf als iemand die niet alleen van plezier geniet, maar ernaar streeft met een rustige honger, met een oprecht verlangen.

Soms sluit ik mezelf alleen op, in stilte, en laat mijn handen ontdekkingsreizigers worden. Geen haast.. Ik kijk graag in de spiegel, kijk naar mijn silhouet, volg met mijn vingers de contouren van mijn rondingen. Ik streel mijn dijen, mijn buik, mijn borsten, met een mengsel van tederheid en durf, alsof ik speel met mijn eigen verlangen.. En het werkt.. Het werkt altijd.. Ik word nat, ik open mezelf, ik ril van mijn eigen strelingen. Niet alleen fysiek, niet alleen vlees. Het is emotie. Het is identiteit.. Ik voel dat met elk orgasme dat ik mezelf geef, ik mezelf beter begrijp. Ik voel me meer verbonden met mezelf. Er is een deel van mij dat wordt geactiveerd wanneer ik mezelf toestaat om zonder schuldgevoel te genieten, wanneer ik stop met denken en gewoon voel.. Seks, voor mij, is een heel universum, en ik ben net begonnen met het verkennen van de eerste landschappen. Het mooiste van deze reis is dat ik niet bang ben. Ik wil niet rennen, ik wil niet doen alsof ik alles weet. Ik hou van het idee om te leren, om me te laten leren, om nieuwe genoegens te ontdekken door echte ervaringen. Ik wil verschillende manieren proberen om aangeraakt te worden, verschillende manieren om te kreunen, verschillende manieren om te geven en te ontvangen. Elke keer dat ik mezelf laat meeslepen door verlangen, voel ik dat ik groei, dat ik een beetje meer bloei.

Ik ben me ervan bewust dat er een heel ondeugend deel in mij zit. Dit is geen vulgariteit of lege provocatie. Het is een zachte, bijna naïeve, maar zeer gevaarlijke sluwheid. Ik speel graag met gebaren, met stiltes, met insinuaties. Ik hou ervan om op mijn lip te bijten als iets me opwindt, naar beneden te kijken wetende dat iemand naar me kijkt, mijn bewegingen voor me te laten spreken. Mijn lichaam wil worden bewonderd, gewenst. Maar ze wil ook ontdekken hoe ze zich kan overgeven en tegelijkertijd kan domineren.. In mijn fantasieën zijn er fluisteren, lachen, huid tegen huid. Ik stel me voor dat ik de controle verlies, me laat leiden door iemand die mijn lichaam kan lezen als een kaart, die mijn tijden begrijpt, die me leidt zonder me te forceren, die me verslindt met respect en passie. Ik wil me zo gewenst voelen dat ik beef. Ik wil dat mijn eigen verlangens me verrassen, dat mijn tederheid lust wordt en mijn nieuwsgierigheid extase.

Ik wil veel eerste keren hebben. Zachte, intense, zoete, gewaagde eerste keren. Ik wil op nieuwe manieren zoenen, nieuwe posities proberen, plezier voelen op plaatsen die ik nog niet heb durven verkennen. Ik wil schreeuwen en ook zwijgen, rillen tot ik huil van vreugde, lachen in het midden van seks, mezelf verliezen in het lichaam van een ander zonder mezelf te verliezen. En bovenal wil ik het doen met een open hart. Ik ben niet op zoek naar lege of snelle seks. Ik zoek degene die diep voelt, die niet alleen het lichaam nat maakt, maar ook de ziel. Die me achterlaat met trillende benen en een volle borst. Ik wil elke sessie verlaten met een gevoel van meer leven, meer vrouw, meer bewust van wat ik kan voelen..