SamanthaHarper

Hallo, mijn naam is Samantha en ik ben alles wat je maar kunt wensen.

Tu es belle: En ze houden van je. Je bent jong: op vous sourit. Als een liefde zich kon openen in dit hart waar niets schijnt. Deze glimlach van mijn verdriet zou zich, verre reflectie, naar het asgoud van je vlecht, naar de bleke mast van je hand keren. Maar ik lach alleen maar in het diepst van mijn ogen – een koud meer dat, als ik je zie lachen, het in een vreugdevolle flits vergeet. Ik had een droom. Bij het aanbreken van de dag kon ik mijn lichte slaap niet uit zijn frisse jurk halen. Alle schaduwen tevergeefs Hij gooide zijn duisternis. Mijn hart is donkerder. Het gebeurde in mijn hart. Overleden. Ik bestaat voor wat er met me gebeurd is. Daarom ben ik nog droeviger... Ah, een droom vervelend. De tijd was kort en mijn hart minder moe... Wat was het voor een droom?.

Ik heb een droom. De dageraad kon niet opstaan Van de frisheid van haar jurk Mijn lichte slaap. Tevergeefs alle schaduw Het was zwart. Mijn hart is donkerder. Het was in mijn hart. Hij is dood. Ik bestaat door wat er in mij is. - Wat? Ik ben verdrietiger.. Ah, deze uitgedoofde droom Maken de tijd kort En mijn hart minder moe. Wat is er aan de hand? Ik weet het niet. III Als je van me houdt een beetje? Door droom, niet door liefde. Een niets. De liefde die we voltooien is zwaar. Maak mij iemand die van je houdt, niet wie ik ben. Als de droom mooi is, de dag zelf Glimlach. Of ik nu verdrietig of lelijk ben, dat is de schaduw. Om de dag te koelen, maak ik je dit donkere verblijf

Glimlach voor je blote voeten voor een duidelijke tijd op de rotsen van de pier. Dat zal de bijnaam zijn die God zal hebben gevonden voor je zure lichaam in het paleis van ons verliefde uur van mislukking. Ik zou graag een stripper in die jurk zien.. Hij ging naar de oever van de zwarte rivier. De zwanen waren weggelopen voor de ogen van anderen. Het was onze houding van een droevige apostel die het geloof in de middagdromen verloor. Jullie waren allemaal in de schaduw. Een vermoeid orgel Ik huilde achter dit onderbroken landschap. We keken naar elkaar in de schaduw waar God zwijgt. En van het lawaai waren er maar een paar stappen die ontsnappen. Naar de dood en in de schaduw, steeds lager klinkend

Leg je handen op mijn moe hart. Het klopt en de kunst van het klagen verzwakt in mijn korte wachttijd. Glimlach met je blote voeten een moment helder Op de stenen van de kade. Dat zal de bijnaam zijn die God zal hebben gevonden voor uw zure lichaam In het paleis van ons verliefde uur van nederlaag. Ik zou graag een stripper in die jurk zien.. Het was aan de oever van de zwarte rivier. De zwanen waren gevlucht naar de blikken van anderen. Onze houding was die van de droevige apostelen die hun geloof verloren in de nachtdromen. Je was helemaal in de schaduw. Een slap orgel huilde achter het onderbroken landschap. We keken naar elkaar in de schaduw waar God stil was. En er was geen geluid dan een vlucht van voetstappen Naar de dood, en in de schaduw klinkt steeds lager

Ik wil in je leven zijn Meer dan een moment, Iets meer dan een schaduw En iets meer dan een verlangen. Je wilt in jou zijn, een onuitwisbaar teken, een constant souvenir en een enige waarheid.. Palpitez dans vos prières Avec peur de l'abandon (Palm in je gebeden met angst voor verlatenheid). Wees, in alles en voor alles, Complement van jou. Een eindeloze dorst naar liefdes en kussen, maar dat is geen gewoonte om bij me te zijn.. Je wilt in je leven zijn, een straf van afwezigheid, een pijnlijke pijn en een eeuwige angst.. Meer dan een beeld, en iets meer dan een droom, dat de veroverende routes, Ça vient, ça passe et ça repart. Le cri dans tes yeux, Et tu es du rire op je lippen. Wees het einde en het begin, de duisternis en het licht, en op aarde en in de hemel, en in het leven en de dood.. Je bent, zoals in mijn leven, je bent jezelf geworden.

Oh, wie ik liefheb! met de licht van de dag roep ik je naam op met passie en verdriet, en wanneer de hemel bedekt is met schaduwen, mijn ziel roept je altijd op.. Jij bent de tijd die mijn uren leidt, jij bent het idee dat me in het geest komt, omdat alles wat bestaat is geconcentreerd in jou, mijn passie, mijn hoop, mijn poëzie.. Er is geen chanson die kan overeenkomen met je accent of als je me je liefde en je waanzin vertelt, met het geloof van je tevredenheid;

Ik hou van je zachtjes, tussen de schaduwen van valse illusies. Ik hou genoeg van je om je elke avond te lezen, als mijn favoriete boek, ik wil je lezen, regel na regel, letter na letter, spatie na spatie. Ik hou van je om je hand onder de hemel te kunnen houden en je te laten zien hoeveel ik van je hou verborgen tussen de sterren. Ik hou van je op de herfstbladeren, pratenvan niets, maar tegelijkertijd van alles en, in eenIn een aanval van waanzin, drink je tranen terwijl ik flauwval op je lippen. Je wilt dat je je zoekt onder de phrases non dites, onder de gedachten enfouies, onder de ingewikkelde paden.. Ik wil je vinden en niet meer verlaten. Je t'aime assez pour t'emmener dans mes endroits préférés en te te dire que c'est là que je me sens je te cherche dans le brouillard des regards qui ne sont pas les tiens, mais je te cherche quand même Je t'aime assez pour t'emmener dans mes endroits préférés en te te dire dat dat is waar ik me voel je te cherche dans le brouillard des regards qui ne sont pas les tiens, maar je te cherche quand même. Ik hou van je, zodat we gek kunnen worden van het lachen, dronken kunnen worden van niets en rustig door de straten kunnen lopen, ja, hand in hand, of liever handjes vasthoudend. Je t'aime assez pour te guérir, et guérir moi, et guérissons ensemble, pour remplacer les blessures par des sourires et des larmes pour les regards, où l'on peut dire plus qu'avec des mots Je t'aime assez pour te genezen, en mij genezen, en samen genezen, om de wonden te vervangen door glimlachjes en tranen voor de blikken, waar men meer kan zeggen dan woorden. Ik hou van je voor de nachten waar je me mist, ik hou van je genoeg om te luisteren naar je lachen de hele nacht en te slapen op je borst, zonder schaduwen of spoken, ik hou van je genoeg om nooit te laten vallen. Je t'aime comme tu aimes certains amours, à l'ancienne, avec mon âme et sans regarder en arrière Je t'aime zoals jij bepaalde liefdes liefhebt, à l'ancienne, met mijn ziel en zonder achteruitkijken

We hebben elkaar niet ontmoet, we hebben elkaar niet gezocht in de boomgaarden met een appel tussen het gefluister van zijde in de kerkenschip We waren altijd in elkaar in het goddelijke lichaam met twee gezichten in de schilderijenDe middeleeuwse kelders van demusea en op de foto's van onze ouders onschuldig als papier Wij -meesters van de oversteek- we stonden recht voor elkaar en in de spiegels van de huid weerspiegelen we heel De wereld is in stilte verdwenen en met vingers op onze lippen hebben de bossen wortel geschoten in de grond, steden geleid door geur, plaatsen gevonden waar mannen ze oneindig hebben gebouwd Rivieren stroomden de zeeën binnen als treinen in treinstations, ongrijpbare bergen bevroren in grotten Als ik een berg ben, ben jij een grot in mij, een plek in de bergen waar geen berg is, een plek in mij waar ik niet ben

Heeft hij niet drie jaar geleden of zelfs afgelopen dinsdag een blad van schouder tot schouder gevlogen? Er was iets verloren en gevonden. Wie weet of een bal in het struikgewas van de kindertijd. Er waren deurkrukken en bellen waarbij een toets hij overwon een andere aanraking. Koffers naast elkaar, in een slogan. Misschien op een bepaalde nacht, dezelfde droom verdwenen onmiddellijk na het ontwaken. Elk principe Het is niets anders dan een voortzetting, en het boek van gebeurtenissen Het is altijd halverwege open

Het was een bliksemslag.. Ze zijn er allebei van overtuigd dat een plotseling gevoel hen dichter bij elkaar heeft gebracht. Deze zekerheid is mooi, maar onzekerheid is mooier.. Ze denken dat omdat ze elkaar niet eerder hebben gekend er niets tussen hen is gebeurd. Maar hoe zit het met de straten, trappen, gangen waar ze elkaar lang geleden hadden kunnen kruisen? Ik zou je willen vragen of je je niet herinnert - misschien een persoonlijke ontmoeting altijd in een draaideur, of een "sorry" of het geluid van "je hebt een fout gemaakt" aan de telefoon - maar ik ken je antwoord. Ze herinneren zich het niet. Ze zouden verrast zijn om te weten dat het toeval al zo lang met hen speelt, een toeval dat niet helemaal voorbereid was om je lot te worden, dat hen dichter en verder bij elkaar bracht, dat je in de weg stond en dat je de lach inhield, hij ging weg. Er waren tekenen, signalen, maar wat als ze niet begrijpelijk waren.

Alleen als je van me houdt Ik laat dit gepolijste masker vallen en mijn glimlach is van mij en de maan de maan en diezelfde bomen van nu deze hemel dit licht van aanwezigheden die openen tot duizelingwekkend en ze zijn net geboren en ze zijn eeuwig en je ogen zijn ook geboren met hen je blik je lippen Die mij ontdekken door mij te noemen. Alleen als ik van je hou Ik weet dat het niet stopt in mij Wat is de levensovergang? En dat de dood een transit is en het tijdstip van een brandende miltvuur zonder gisteren verleden geen toekomst

De klokken rinkelen, de sirenes huilen Ik laat de teugels los terwijl ik galop lachen Ik heb de muren uit het spel gezet de dijken vallen aan stukken groene sprong ik hoop dat de blauwe hemel geluidshorizons die de winden openen om me door te laten: " Plaats voor de vrouw die niet bang was voor de getijden van de liefde of de orkanen van minachting" De oude wijn won het rood het witDruiven komen met hun zachte schil naar buiten.Rondheid van je vingers je liet het op me regenen je spoelde verdriet weg je bouwde de bibliotheken van de vuurtorens opnieuw op van oude boeken met mooie beelden Geef me de grappige kat Alice het konijn de gekke hoed de dwergen wit als sneeuw de modder tussen de vingers de adem van de kindertijd je bent in de vonk in het raam waar de spinboom werd geboren, kleine kopjes, ik hou van je, ik raak je aan Ik ontdek je paard kat luciole pipilacha naakte man, diaphane drum, trompet ik maak muziek Ik dans, ik klik op mijn hakken, ik kleed me uit, ik omhul je, je omhult me, kusjes, kusjes, stille droom

Mijn zoete stukje alfajor met amandelen, mijn gevederde slang, specht, kolibrie, pikken aan mijn bloem, mijn honing drinkend, nippend aan mijn suiker, de aarde aanrakend, de anthurium, de grot, het landhuis van zonsondergangen, zeilboten, donder van de zeeën, legioen vogels, mispels, meeuwen, laaggelegen meeuwen, oprijzende palmbomen, stranden op mijn benen, grote bevende kokospalm, obelisk van mijn lot, totem van mijn taboes, laurier, treurwilg, mos tegen mijn huid, Lenteregen waterval in mijn ketting jaloezie op mijn wandelingen het licht van je ogen breekt op mijn borsten ondeugende herten van mijn jungle van kamperfoelie en mos schildwacht van mijn gelach, bewaker van hartslagen castagnetten klok vreugde van mijn roze hemel van vrouwenvlees, mijn man, jij bent de enige talisman uit mijn woestijnblaadjes, Ik kwam terug, vul me, sla me tegen je haven van schorre golven Vul me met je witte tederheid, zwijg, mijn kreten laten me verstrooid achter, de vrouw moest leeg worden achtergelaten, maar na drie weken hard werken werden alle bezittingen van de familie uitgepakt en op de hun toegewezen plaats, zodat het oude huis in koloniale stijl nu als hun nieuwe thuis kon worden beschouwd, Klaar om bewoond te worden en bewoning mogelijk te maken. de familie om andere zorgen te hebben, zoals volledig terugkeren naar het werk in het geval van Arthur, het huishouden in het geval van Annie of terugkeren naar de school in het geval van de twee kinderen van het gezin. Zonder dat een familielid het wist, begon iets in het huis langzaam maar zeker op hen in te werken.

22210193Breekbaar als een kind Hij kijkt ons glimlachend aan En hij praat tegen ons zonder iets te zeggen En ik luister naar hem beven en ik smeek je Ik bid voor je Ik bid voor mij Ik bid voor jou Ik bid voor jou, voor mij, voor al diegenen die van elkaar houden En ze zijn geliefd Ja, ik smeek je Voor jou, voor mij en voor alle anderen Ik weet het niet Blijf waar je bent Waar je was voor Blijf daar Beweeg niet Niet sterven Wij geliefden, we zijn je vergeten Je vergeet ons niet We hadden alleen jou op aarde Laat ons niet koud zijn Elke keer veel verder En het maakt niet uit waar Geef ons tekenen van leven Veel later in de hoek van een bos In de jungle van het geheugen verschijnt plotseling Geef ons je hand En red ons

Nadat ze hun respectieve kamers hadden gekozen en de eerste nacht in het huis hadden doorgebracht zonder noemenswaardige incidenten, arriveerde de verhuiswagen met alles wat ze uit hun vorige huizen hadden meegenomen. De verhuizers hielpen hen om dingen in de hoofdwoonkamer achter te laten en vervolgens de essentiële items zoals bedden naar de respectieve kamers te verplaatsen die door elk lid van het huis werden gekozen, zodat ze na deze taak konden vertrekken en dat is het. Het was aan de familie om het huis te repareren. De familie Tanner was niet het soort dat veel dingen had, maar het kostte hen nog steeds tijd om al hun spullen op orde te krijgen, voornamelijk omdat het huis zo enorm was dat ze zorgvuldig moesten kiezen waar ze hun spullen moesten opbergen, zelfs sommige kamers

III En als je een beetje van me hield? Niet uit liefde, maar uit droom.. Gewoon een snuifje.. Liefde die je verdient is zwaar. Maak me iemand die van je houdt, niet wie ik ben. Als de droom mooi is, zelfs de dag glimlach. Of het nu ongelukkig of lelijk is, het is een schaduw.. Zodat je je overdag koel voelt, maak ik je ook donker om te blijven. Drie dode liedjes Yo Je bent mooi: op je aanbidden. Je bent jong: op vous sourit. Als een liefde kon ontploffen In dit hart waar niets schijnt. De glimlach van mijn verdriet zou zich omdraaien, reflecteren ver weg, naar de goudkist van je tresse, naar de witte mat van je hand.. Maar ik maak er alleen maar die glimlach van, die in mijn ogen slaapt — koud meer dat, als het je ziet lachen, zich vergeet in een vrolijke reflectie

En midden in haar toespraak onderbrak ik haar snel en zei: "Lieve zusje, zoveel klachten geven me hoofdpijn, dus houd je mond, ga met me op de bank zitten en geef me een kleine hoofdhuidmassage, zonder dat ik het hoef te doen.". Hoor elke klacht; Met dat, zou je me gelukkig maken. En je weet, je houdt ervan om me gelukkig te maken. Zodra ik het zei, gehoorzaamde ze zonder een woord, ging naast me zitten en begon me te masseren, helemaal op de grond. Ik wachtte een paar minuten, maar ze stopte niet en zei niets. Tevreden met het resultaat, ik besluit om hem de volgende bestelling te geven, klaar om de limiet van mijn mogelijkheden te vinden

In het gesloten venster van je gelukkige droom laat mijn ziel haar klacht naar de nachten De schemering is warm op de bodem van een klacht, inactief, als een door de wind gebogen waterstroom, In mijn hart ontstaat een fictieve en langzame middag gemaakt met de gebogen concessie op de donkerste reflecties. Je stem neemt de overhand, langzaam, over de slaperigheid, de onbekende ruimtes tussen de atomen van de tijd, en zonder te weten aan welke kant te huilen Het slapende gebladerte herkauwen de waanzin. Elk schepsel is gesloten als een ivoren kist, Elk moment valt het als een dood blad, binnenkort zal ik geen rivieren meer hebben om de dronkenschap te drinken waarvan het idee me als een briesje meeneemt. En schuddend een warme adem, zet hij dromerige bas-reliëfs die wachten op de tijd. Binnenkort zullen we onze tranen hebben gehuild. Mijn spijt als een geluid dat vervaagt in de gedoofde lucht, ze sterven. Mijn zus, het is te laat. Het is altijd te laat. De lucht heeft de tarwe tussen mijn dromen opgeheven. Leg je handen op mijn moe hart. Kloppen en de kunst van het lijden wordt zwak in mijn korte wachttijd

Daarom heb ik geprofiteerd van het feit dat er nog een paar dagen zijn voor mijn laatste afspraak in het ziekenhuis en ontslag; dus ik ga het ervaren. Ik liet mezelf op de bank in de woonkamer vallen, in de hoop dat we alleen zouden zijn, en pas toen mijn ouders naar hun werk gingen en mijn jongere zus naar de universiteit ging, belde ik haar om te komen, nerveus dat er iets mis zou gaan.

Aan de gesloten luiken van uw droom volbracht Laat mijn ziel zijn spijt naar de nachten De schemering is lauw in het hart van onze spijt, Leeg, als een straal water geneigd in de wind, Het wordt in mijn hart een fictieve en langzame avond Gemaakt van de verlening gebogen op de donkerste reflecties. Je stem bezet, langzaam, de slaperigheid, Onbekende ruimtes tussen de atomen van de tijd, En zonder dat we weten aan welke kant we huilen Het blad in sluimering herkauwen van waanzin. Elk wezen is gesloten, net als een ivoren kist, Elk moment valt als een dood blad, Binnenkort zal ik geen rivieren meer hebben om te drinken De dronkenschap waarvan het idee me als een briesje meeneemt. Door schokken een adem attiédi zet Bas-reliëfs van droom aan de verwachtingen van het uur. We zullen snel onze tranen hebben gemaakt. Mijn spijt Als een geluid dat in de lucht verdwijnt. Mijn zus, het is te laat. Het is altijd te laat. De wind heeft de tarwe opgeheven in mijn dromen

Als hij klaar is, staat hij op, draait zich naar mij en vraagt: "Is dit mijn meester? “Het is perfect. Maar weet je wat er ontbreekt? Het is perfect voor een souvenirfoto, breng me je mobiele telefoon en ontgrendel hem, je galerij zal zich vullen met foto's van jou met de groenten en melk in je buiken, bovendien wil ik dat je op handen en voeten komt en me verlaat als je terugkomt. . neem jezelf op terwijl je jezelf met beide groenten pompt, en terwijl je dat doet, wil ik dat je verbaal ontwikkelt, ik wil dat je perfect hoort hoe je geniet. Hij stopt en gaat weer verder, loopt met zijn benen geklemd om niet te laten vallen wat hij erin had gestopt

De glimlach van je blauwe ogen, mijn God Droom, afwezig van deze kus waar het begint mijn borst, een lichte hoop dat niets durft te hopen, mijn God Het kan zijn dat in een andere draai of draai je van me houdt, en gewoon een dag Een kus zal alle liefde maken, mijn God Ik ben niet geïnteresseerd in deze hemelen van de wereld, maar omdat deze luchten blauw zijn en je mooie ogen me laten dromen, mijn God Het licht waarin het goud lacht overspoelt me, Het dient alleen om me trouw te maken aan het goud van je glanzende haar, mijn God Ah, ik weet heel goed dat elk lot dat hij gromt na mij. Nog meer te doen? Ik hou zoveel van je met mijn liefde altijd weg. Laat me je tevergeefs vertellen, mijn God

"Het is nog niet voorbij, ga een groente halen die je in je kutje kunt stoppen en een andere in je kont, breng ze zoals ze zijn, je gaat door met een goede show voor mij. " Zonder te klagen en zonder tijd te verspillen, gaat hij naar de keuken en laat een spoor van melk achter; terug met een komkommer en een wortel, beide van aanzienlijke grootte. Wanneer ze voor de stoel komt, zonder dat ik haar hoef te vertellen wat ze nu moet doen, spreidt ze haar benen om me een goed zicht te geven, en staande zoals ze is, stopt ze de komkommer in haar kutje terwijl ze een orgasme lijkt te hebben, totdat ze bijna volledig uit de grot verdwijnt; En zonder een seconde te verliezen, draait ze zich om, buigt zich voorover, toont alles en stopt de wortel in haar kont

De glimlach van je blauwe ogen, mijn blonde. Ik droom, afwezig van deze kus Waar mijn hart een hoop zo licht vestigt Dat het niets durft te hopen, mijn blonde. Misschien in een andere ronde Of ronde Je zult van me houden, en slechts een dag, Dat een kus, zal alle liefde, mijn blonde. Ik heb niets te maken met deze hemelen Van de wereld Alleen omdat de hemelen blauw zijn En dromen van je mooie ogen, mijn blonde. Het licht, waarvan het lachende goud mij overstroomt, dient alleen om mij constant te maken Aan het goud van je glanzende haar, mijn blonde. Oh, ik weet dat elk lot mij scheld. Maar wat te doen? Ik hou van je van mijn liefde die altijd ver weg is. Laat me je vertellen dat het tevergeefs is, mijn blonde

"Ga naar beneden, het is tijd voor u om iets echt goed te rijden. " En ze, zonder me te vertellen wat te doen, neemt het initiatief en na op mijn knieën te zijn geklommen, duwt ze mijn lul in haar kutje en laat het langzaam vallen totdat het haar maagdenvlies raakt. Als ik haar bereik, trek ik haar kont stevig vast en duw haar, ontbloot haar in een oogwenk, terwijl ze schreeuwt van plezier. "Je bent van mij. " Ik sla haar billen terwijl ze hard op en neer gaat, "laat het me zien". Ze verhoogt haar snelheid, begint haar kutje samen te trekken en draait in cirkels om me meer plezier te geven

Deze liefde zo gewelddadig, zo kwetsbaar, zo teder, zo wanhopig, mooi als de dag, En slecht als het weer, Als het slecht weer is, Deze liefde, zo waar, Deze liefde is zo mooi, Zo blij, Zo blij, En zo lachwekkend, Bevend van angst, als een olifant in het donker, En zo zeker van zichzelf, Als een stille man in het midden van de nacht, Deze liefde die anderen angst inboezemde, het maakte ze Spreken, het deed hen verbleken; Deze liefde opgejaagd, Omdat we ze opjaagden, In het nauw gedreven, gewond, vertrapt, vertrapt, vertrapt, ontkend, vergeten; Omdat ze in het nauw waren gedreven, gekwetst, vertrapt, vertrapt, ontkend, vergeten; vergeten; Deze liefde overal, nog steeds als levend, En stralend met de zon Het is van jou Het is van mij Hij die was Deze altijd nieuwe liefde En het is niet veranderd Zo waar als een plant Zo bevend als een vogel Zo heet, zo heet als de zomer We kunnen komen en gaan, we kunnen vergeten En dan weer gaan slapen Wakker worden, lijden, oud worden, weer in slaap vallen Droom van de dood Maak ons wakker, lach en lach en verjong Onze liefde is er Koppig als een muilezel Leef als verlangen Wreed als een herinnering Het is dwaas als een klacht Teder als herinnering Koud als marmer Mooi als de dag

Door dit alles kan hij alleen maar diep kreunen, zuigen en zuigen met plezier terwijl hij zijn eigen werk doet, ongeacht hoe hard hij het kussen neukt, de kamer vult met schreeuwen om de paar minuten terwijl hij klaarkomt. Als ik het gevoel heb dat ik het niet meer aankan, haal ik haar weg van mijn lul en in twee schudden vul ik haar gezicht en haar haar met mijn sperma terwijl ik haar sla met de kop van mijn lul. Ze kreunt gewoon terwijl ze haar mond opent en blijft neuken terwijl ze naar me kijkt, niet bewust van alle witte vloeistof die over haar gezicht stroomt en uiteindelijk haar borsten siert. Het is een subliem schouwspel

Ik hou van je als je stil bent en je me van ver hoort en mijn stem raakt je niet.. Het lijkt alsof je ogen zijn weggevlogen en het lijkt alsof een kus je mond sluit. Zoals alles gevuld is met mijn ziel kom je uit dingen, vol van mijn ziel. Droom vlinder, je lijkt op mijn ziel, en je lijkt op het woord melancholie. Ik hou van je als je stil en afstandelijk bent. En jij bent als een papillon die klaagt, die sliep.. En je hoort me van ver, en mijn stem raakt je niet: permets-moi de me taire avec votre silence. Laat me ook met je praten met je stilte helder als een lamp, eenvoudig als een ring. Je bent als de nacht, kalm en sterrenrijk.. "Je stilte komt van de sterren, zo ver en zo eenvoudig".. Je bent er niet bij als je stil bent.. Ver en pijnlijk alsof je dood was. Een woord dus, een glimlach is genoeg. En ik ben blij, blij dat het niet waar is.

« Afgezien daarvan leg je een bankkussen net onder je kutje; en ik wil dat je erop rijdt terwijl je mijn lul zuigt, je kunt niet stoppen met zuigen of op het kussen rijden totdat ik je toelaat, en bovendien, als beloning, kun je zo vaak klaarkomen als je nodig hebt

Je handen zijn mijn liefkozing, mijn dagelijkse akkoorden Ik hou van je omdat je handen werken voor gerechtigheid Als ik van je hou, is het omdat jij dat bent, mijn liefste, mijn medeplichtige en zo, en op straat, zij aan zij We zijn zoveel meer dan twee, jouw ogen zijn mijn charme tegen de slechte dag, Ik hou van je om je blik die kijkt en zaait de toekomst, je mond die van jou is en Voor mij is je mond niet verkeerd Ik hou van je omdat je mond weet hoe hij rebellie moet roepen Als ik van je hou, is dat omdat jij dat bent, mijn liefste, mijn handlanger en zo, en op straat, zij aan zij We zijn veel meer dan twee, en voor je oprechte gezicht en je dwalende stap En je tranen voor de wereld omdat je een volk bent, Ik hou van je en omdat liefde geen aureool of openhartige moraliteit is en omdat we een stel zijn dat weet dat ze niet alleen is Ik wil je in mijn paradijs Dat wil zeggen dat in mijn land de mensen gelukkig leven, zelfs als je geen toestemming hebt Als ik van je hou, is dat omdat je dat bent, mijn liefste, mijn medeplichtige en zo, en op straat, zij aan zij Het gaat goed met ons Nog maar twee over

Jullie zijn alleen maar goed om de grond te bevlekken, alleen om mij te dienen

Madame, l'amour est violent, en quand ça nous transfigure ça nous éclaire je dacht de waanzin. Ne demande pas la paix dans mes bras qu'ils font emprisonner le vôtre: mijn kâlins sont comme la guerre et mes baisers sont comme du feu; en het zou een vergeefse poging zijn om mijn geest te verblinden als mijn gedachten de waanzin ontsteken.. Mijn geest is helder van de vlammen van de liefde, mevrouw, zoals het dagmagazin of het paleis van de ochtend.. En de geur van je pommade, mijn fortuin, jaagt je achterna, en dat roept mijn gedachten op tot waanzin.. Ma joie ton palais de riches concepts en nid d'abeille, comme dans le chant sacré: Mel et lac onder lingua tua. De heerlijkheid van je souffle in een si beau verre. Hij haast zich, en dat maakt mijn gedachten gek.

Ik legde mijn hand op haar lippen, wreef mijn hand eroverheen en haalde het vocht uit haar grot; terwijl de andere over haar platte buik liep, totdat ze haar borsten bereikte en haar vlees met de andere wreef, ze sloeg terwijl ze haar tepels tussen mijn vingers draaide; het lukte om ze hard te maken Meer. De minuten gingen voorbij, haar lichaam reageerde op alle inbreuken die hij maakte, met trillingen, kleine kreunen, en het midden van haar benen had een glinsterende rivier van sappen gegenereerd, die zo talrijk waren geworden dat ze al langs haar benen afdaalden, totdat ze een plas vormden. Van duidelijk water op de grond. « Kijk naar jezelf, mijn hand is vol van je sap, zie je waar je bent met je domme houding? Zoveel geschreeuw, zoveel klachten en waarom?

Want ik heb je en ik ben niet Want ik denk aan je Want de nacht is open Want de nacht gaat voorbij En ik zeg liefde Want je bent gekomen om je imago terug te krijgen En je bent beter dan al je beelden Want je bent mooi van de voeten tot de ziel Want je bent goed van de ziel voor mij Want je verstopt je zachtjes in de kleine en kleine trots Lief Hart Shell Want je bent van mij Want je bent niet van mij Want ik kijk naar je en ik ga dood En erger dan mijn dood als ik niet naar je kijk, mijn liefste Als ik niet naar je kijk Want je bestaat nog steeds overal, maar je bestaat beter Waar ik van je hou Want je mond is bloed en je hebt het koud Ik moet van je houden mijn liefste, ik moet van je houden, ook al is deze wond als twee, zelfs als ik naar je op zoek ben en je niet vind en ook al gaat de nacht voorbij en heb ik je en niet

Het voorheen woedende meisje stond nu voor hem, keek in de leegte en reageerde niet, zelfs een stroom kwijlen begon over haar kin te lopen. Zoals hij had verwacht, was zijn bewustzijn net door de spiegel verbrand, waardoor hij een leeg lichaam voor zich zag dat nu al zijn bevelen zou gehoorzamen.. In het begin geloofde hij het niet toen deze mysterieuze zigeuner hem de spiegel gaf en vertelde over zijn prachtige kwaliteiten, maar toen hij een paar tests deed en ontdekte dat ze waar waren, geloofde hij het... Hij was nog steeds nerveus bij het idee dat misschien op het belangrijkste moment de spiegel besloot het niet te doen, maar nu alles was gegaan zoals gepland, was hij meer dan blij. De afspraak met de zigeunerin was om het terug te geven zodra ze klaar was met wraak te nemen, iedereen zou proberen om het object te houden, maar nu hij onder zijn controle had de enige vrouw die hem interesseerde, had hij geen probleem om het terug te geven.

Een lichaam, een lichaam, een lichaam een lichaam als een omgekeerde dag en de verslonden nacht; het licht van een paar haren het kalmeert nooit de schaduw van mijn aanraking; een keel, een buik die opkomt als de zee die oplicht wanneer het het voorhoofd van de dageraad raakt; een paar enkels, zomerbruggen; een paar dijen Nachtelijke klanken die zinken in de groene muziek van de middag; een borst die omhoog gaat en het schuim veegt; een nek, gewoon een nek, gewoon een paar handen, een paar langzame woorden die naar beneden komen als zand dat in een ander zand valt.. Deze dingen die mij ontkomen, het water en de heerlijke duisternis, de zee die geboren of stervende is, deze lippen en deze tanden, deze hongerige ogen, ze ontnemen mij van mezelf en haar woedende genade tilt me op naar de onbeweeglijke hemelen waar het moment trilt, de piek van de kussen, de volheid van de wereld en haar vormen

Samantha vreesde het ergste en nog meer toen ze hem zijn hand zag opsteken, maar tot haar grote verbazing zag ze in zijn hand geen pistool, maar een spiegel die in een prachtige gouden lijst stond. Samantha kon haar reflectie en haar verwarde gezicht zien. Er was echter iets in zijn gezicht dat zijn aandacht trok en hem ervan weerhield om dat oogoppervlak te verlaten. Maar plotseling gebeurde er iets anders: hij voelde dat deze spiegel in feite een soort bodem zonder put werd die hem trok, het was iets als het gevoel dat je hebt als je aan de rand van een afgrond staat en je gedwongen voelt om ervandoor te springen. . , Maar een stem in je hoofd zegt je dat je het niet moet doen, maar in dit geval voor Sam, schreeuwde die stem niet en het meisje voelde zich in een donkere afgrond springen die haar langzaam had opgeslokt, totdat ze één werd met de duisternis.. Hij keek Samantha aan met een glimlach.

Als de smaragd zou komen om te smelten, als het goud zijn kleur zou verliezen, dan zou onze liefde voorbij zijn.. Als de zon niet opwarmde, als de maan niet bestond, dan had ik geen zin om te leven zonder mijn leven, de vrouw van mijn dromen, die mij vreugde geeft... Als de wereld niet draait of de tijd niet bestaat, dan sterf ik nooit, jij nooit, onze liefde ook niet... Maar le temps n'est pas nécessaire Notre amour est éternel We hebben geen behoefte aan de zon van de maan of de sterren.. Als het leven anders was en de dood was gekomen dan zou ik je vandaag en morgen liefhebben... voor altijd.. altijd

Niets om jezelf miljonair te noemen, maar genoeg om de rest van je leven goed te leven. Hij studeerde dus alleen af om iets te doen te hebben, en niet om deze fase van het leven te missen, naast het genieten van het gekke leven van een universiteitsstudent

Kom dichter bij mijn borst, duik in mijn hemd, doorboor mijn huid, mijn sieraden en vernietig me van binnen met je lippen en je overstromingen. Verplaats in mijn aderen, naar mijn woedende bloed, en verhoog mijn arteriële rivières en de mousse die passe sur mon front quand je pense aux hôpitaux. Word mijn stof, mijn speeksel, mijn tranen, en laat je meedragen door deze wateren en door het tegenwicht van de vonken die van mijn smeden springen.. Nog meer, ga bij mijn lot, aan mijn trillende paard, en bedien mijn voeten in de tralies, met je schouders van duiven en van levende messen.. Que'une seule personne, un seul geste, Que nos deux corps soient liés, et si je t'embrasse ou si tu m'embrasses, ressentons les deux goûts du poppycock et des fraises goring. Dat we elkaar mogen zien, en dat we elkaar kunnen zien.. Compagnon si uni, dat zelfs de dood ons niet kan scheiden, en ça sur sont deux, dans la tombe, tu te souviens de compléter ma présence et je suis immuable dans ta silhouette