Qensisa

Ik ben een meisje dat niet weet hoe ze langzaam moet leven. Serieus, als ik kan bewegen, beweeg ik. Dansen is al sinds mijn kindertijd mijn passie. Ik begon met het repeteren van de bewegingen van de tv-fragmenten, en toen begon het allemaal: de studio's, de training, het podium, het vuur in mijn ogen en het gevoel dat ik op dat moment de echte ik ben.

Ik hou van sport, maar ik ben geen nerd. Ik ben niet iemand die elke calorie telt en in een sportschool woont. Het is belangrijker voor mij om mijn lichaam, zijn kracht en flexibiliteit te voelen. Springen, stretchen, tempo bepalen, dat is mijn ding. Ik hou ook van de bergen. Het gaat niet om "oh, wat mooi" (hoewel ja, de uitzichten zijn prachtig), maar om de uitdaging. Het is het gevoel van hoger en hoger klimmen totdat het alleen jij en de wind zijn.

Na zulke inspanningen kan ik me zonder het minste schuldgevoel op een enorme hamburger of een pastagerecht storten. Ik hou van lekker eten, maar niet op een fanatieke manier. Ik weet alleen dat ik me na een goede training alles kan veroorloven. Ik hou van Aziatisch eten, vooral pittige noedels, en vers, sappig fruit. Mango's, aardbeien, ananassen, zoveel kleine geneugten die de dag lekkerder maken.

Als ik niet beweeg, lees ik. Ik hou van boeken die me aan het denken zetten. Het kunnen klassiekers, fictie, psychologie zijn - het belangrijkste is dat het verhaal me boeit. Na een goed boek heb ik altijd wel iets te bespreken. Over het algemeen hou ik van gesprekken die verder gaan dan het alledaagse. We kunnen praten over films, je gekke ideeën, of gewoon lachen om het leven - het is het proces zelf dat voor mij telt, niet de geleerde zinnen.

Ik ben hier omdat ik van emoties hou. De mijne, die van anderen, die we delen. Ik speel niet het meisje dat beschikbaar is, maar als je weet hoe je het ritme moet aanvoelen, de balans tussen durf en respect weet te bewaren, te ontspannen en plezier te hebben, hebben we zeker iets tegen elkaar te zeggen.