NatSorian

Elke stukje van mijn leven heeft iets van jou en dat is echt niets bijzonders. Je weet dat zo objectief als ik.. Sin Z maar er is iets dat ik zou willen verduidelijken, als ik zeg alle percelen, ik bedoel niet alleen dit nu, dit wachten op je en halleluja je te vinden, en verdomme je te verliezen, en je weer te vinden, en hopelijk niets meer. Ik bedoel niet dat je opeens zegt, ik ga huilen en ik met een discrete knoop in mijn keel, goed huilt. En een onzichtbare mooie regenbui ons beschermt en misschien komt de zon er dan meteen voor. Ik bedoel niet alleen dat ik van dag tot dag de voorraad van onze kleine en beslissende medeplichtigheid vergroot, of dat ik kan of geloof dat ik mijn nederlagen in overwinningen kan veranderen, of dat je me het tedere geschenk van je meest recente liefde geeft. Mevrouw, Liefde is gewelddadig, en wanneer het ons transformeert, ontsteekt het onze gedachten tot waanzin. Vraag geen vrede aan mijn armen die uw gevangenen hebben: mijn omhelzingen zijn van oorlog en mijn kussen zijn van vuur; en het zou zinloos zijn om mijn geest donker te maken als de gedachte van waanzin me ontstelt. Helder is mijn geest van vlammen van liefde, dame, als de tent van de dag of het paleis van de dageraad. En de geur van Uw zalf vervolgt mijn heil, en mijn gedachten ontsteken dwaasheid.. Mijn vreugde je rijke honingraat smaakpapillen begrijpen, zoals in het heilige lied: Mel et lac sub lingua tua. De verrukking van uw adem in zo'n fijn glas haast, en de gedachte ontsteekt de waanzin.

'' 

De dag dat je van me houdt zal helderder zijn dan juni, de nacht dat je van me houdt zal volmaan zijn, met Beethoven-noten die in elke straal trillen zijn onuitsprekelijke dingen, en er zullen meer rozen samen zijn dan in de hele maand mei.. De kristalhelder waterbronnen zullen langs de hellingen springen kristalhelder de dag dat je van me houdt. De dag dat je van me houdt, zullen de verborgen kelders weerklinken, nooit nooit gehoord.. Ecstasy van je ogen, alle lente die er ooit was en er ooit zal zijn in de wereld zal zijn als je van me houdt. Hand in hand als blonde zusjes, met een kille keel, zullen de margarita's door bergen en weiden gaan, voor je voetstappen, de dag dat je van me houdt... En als je er een ontblaast, zegt haar onberispelijke witte laatste bloemblad: Als de dageraad van de dag dat je van me houdt opgaat, zullen alle klaverbomen vier augurbladeren hebben, en in de vijver, nest van onbekende kiemen, zullen de mystieke lotuskoralen bloeien.. De dag dat je van me houdt zal elke schuilplaats een prachtige vleugel zijn, elke optocht, een glimp van de duizend en een nachten, elke bries een lied, elke boom een lier, elke berg een altaar.. De dag dat je van me houdt, voor ons beiden zal in één kus de zaligheid van God passen.

Ik wilde gewoon in leven zijn om van je te houden in het snelle land. Hier, naast je, volg ik de vlucht van deze bol die draait achter een zon die te ver weg is. Wat de tijd die de goden ons hebben geschonken of het toeval ook bereikt, wat er ook van het vuur in onze besluiteloze lamp overblijft, mijn verlangen is hier, niet in een andere wereld, naast je handen, je ogen en je lach, naast de bomen en de wind die je begeleiden op je weg door de wereld. Wie de sterren ook beweegt en ons doet geboren worden of sterven, wie onze lichamen ook samenvoegt, al duurt deze bliksem niets en de snelle aarde onze slaap weg..

Ik hou van je zachtjes, in de schaduwen van valse illusies.. Ik wil je zo graag elke avond lezen, als mijn favoriete boek. Ik wil je lezen, regel voor regel, letter voor letter, ruimte voor ruimte.. Ik wil je graag onder de hemel zien en je mijn liefde laten zien verborgen tussen de sterren.. Ik wil je over de herfstbladeren, praten over niets maar tegelijkertijd over alles en, in een uitbarsting van waanzin, je tranen drinken terwijl ik in je lippen vervaag. Ik wil je zoeken tussen de onuitgesproken zinnen, tussen de begraven gedachten, tussen de ingewikkelde manieren. Ik wil je vinden en je dan niet verlaten.. Ik hou zo van je dat ik je naar mijn favoriete plekken kan brengen en je vertel dat ik daar zit om je te zoeken in de mist van blikken die niet van jou zijn, maar ik zoek je toch.. Ik wil je om ons te laten laten lachen, dronken van niets en rustig door de straten te lopen, weliswaar, hand in hand, of beter gezegd van hart. Ik hou van je, om je te genezen, en mij te genezen, en laten we samen genezen, om de wonden te vervangen door glimlach en tranen door blikken, waar we meer kunnen zeggen dan in woorden. Ik hou van je voor de nachten dat je weg bent, ik hou van je om je lachen te horen de hele nacht en in je borst te slapen, zonder schaduwen of spoken, ik hou van je om je nooit los te laten. Ik hou van je zoals je van bepaalde liefdes houdt, de oude manier, met de ziel en zonder om te kijken.

Ik wil in jezelf zijn Een onuitwisbare indruk Een constante herinnering En één waarheid. Kloppen in je gebeden Met angst voor verlaten. In alles en door alles, een aanvulling op jezelf zijn. Een eindeloze dorst naar strelingen en kussen, maar geen gewoonte om dicht bij me te zijn. Ik wil in je leven zijn Een verdriet van afwezigheid Een pijn van afstand En een eeuwige angst. Iets meer dan een beeld, en iets meer dan een droom Dat overwint wegen, komt, gaat en gaat. Het zal het geween in je ogen zijn, en het lachen op je lippen. Zijnde het einde en het begin, de duisternis en het licht, en op aarde en in de hemel, en in het leven en de dood. Om te zijn, net als in mijn leven, Je bent jij geworden.