MollyMarthins

💖In this space you can learn a little more about me, I hope you enjoy it my love In deze ruimte kun je een beetje meer over mij leren, 💖

Ik ben een zeer gelukkig en spontaan meisje, Ik hou van zoveel mogelijk plezier hebben met je, Ik hou van nieuwe dingen te ervaren en plezier hebben in het proces.

Ik wil graag met je omgaan en je een beetje beter leren kennen, kom hier en vertel me over jezelf!

De erotische gedachte roept wortel in het onbewuste en als op een doek vangt het in helder-donker de naaktheid van geliefden die met lust. In de omgang zijn ze verbonden, de stilte kreunt als het orgasme snel stroomt, de zielen knuffelen elkaar en een zegel verzegelt de alliantie..

In het enorme universum van poëzie wekken blauwe ogen een kaleidoscoop van emoties en metaforen. In dit artikel zullen we verkennen hoe deze ogen, als hemelse juwelen, dichters door de geschiedenis heen hebben geïnspireerd, en de mysterie en diepte achter hun stralende kleur onthullen. Welkom op een poëtische reis naar de verleiding van blauwe ogen.

Lippen, tong, wanting to know them, I still have to bite them, entranced by those black eyes, which look at me with desire, while I blush. Lippen, tong, wanting to know them, ik moet ze nog steeds bijten, verbijsterd door die zwarte ogen, die me met verlangen aankijken, terwijl ik bloos. Mouth, neck, perfect breasts, exposed to the sun, without pretexts, squeeze the edges, with my long fingers, bring out the best chords. Mouth, neck, perfect breasts, exposed to the sun, without pretexts, squeeze the edges, with my long fingers, bring out the best chords. Mouth, neck, perfect breasts, exposed to the sun, without pretexts, squeeze the edges, with my long fingers, bring out the best chords. Nabel, middel, perky heupen, two impressive legs, which frame a bulging pelvis, which disturbs me even more, just like that. Navel, middel, perky heupen, two impressive legs, which frame a bulging pelvis, which disturbs me even more, just like that..

Als je na elkaar liefhebben je rommelige haar vasthoudt, hoe mooi zijn je armen! Zoals in een open boek, de zwarte letter komt uit je oksels, fijn, zoet tegen de witte.. en in het gewelddadige gebaar, je borsten open, en de tepels, zo vaak gestreeld, seem, from afar, darker, larger.. Het geslacht is voor jou verborgen, kleiner en zachter... Oh, wat een ontvouwing van dingen! Dan verandert het pak alles in het dagelijkse landschap, als een hol waar slangen, borsten, dijen en armen zich zouden verbergen..

In je binnengaan, hoofd op hoofd, haar op haar, mond op mond: de lucht die je ademt - de fixity van geheugen -, ik adem en in het kleine licht van de middag - een straal die niet stopt tussen de verbrand botten - raakt de randen van je lichaam; light that captures the form. Al de zenith van haar roept haar op naar een andere leegte waar haar witheid vervaagt, een merk van zand, je figuur.. De dag verslindende geluiden branden, van tijd tot tijd, zijn dikte en dumpt de textuur van as in de vraatzuchtige nacht van de zintuigen..

Ik ontbind me in de magie, ik draai in het midden van de pulpige vrucht, ik hoor het zachte geluid van de brandende ember, de vochtige taal verankerd in de mond. Een drum kondigt je puls aan, je donkere rivier. Ik kijk naar mezelf, diep as, ik ben nu.

Met deze eenzame hand trek ik mezelf van ver af aan van je te houden. Lying under the old window, I wait for the sweat to go cold, I contemplate the labyrinth of my arms Ik lig onder het oude raam, ik wacht tot het zweet koud wordt, ik kijk naar het doolhof van mijn armen. Ik bezit een rechthoek van hemel die ik nooit zal bereiken.. Maar we moeten objectiever zijn, vergeten de zorgen, de teleurstellingen, het nutteloze verlangen naar verzen die getuigen van leven.. Vier de stilte van een tevreden lichaam, die godeloze hoogte tot welke ons sterfelijk vlees bereikt.. Dus wetende de volheid die sommigen van ons nastreven: een man, onder de hemel, ziet zijn handen.

Kom, intact en flirtatious epiphany, comforting my love that today is ready to warm my desert bed, my bohemian bed that grows cold. Kom, intact en flirtatious epiphany, comforting my love that today is ready to warm my desert bed, my bohemian bed that grows cold. Kom, intact and flirtatious epiphany, comforting my love that today is ready to warm my desert bed, my bohemian bed that grows cold. Bedek me in je lichaam, mijn geliefde. Wrap me in flattery, als ik wakker word in de ochtend aan de onzekere gloed, die verrast door het sluiten van mijn pijn. Impalleer mijn lippen met honing, ruikend naar myrtles en carnations, dat enthousiasme druppelt in je mond; en fusing sorrows and pains in a free conjunction of loves, let us enjoy the pleasure in the spasm.

Toen ik je rode geurende rokken optilde, als een roos, was je gezicht een lach; je zwarte ogen waren zwartder en zachter, de hele geur van je lichaam verlichtte zich. En boven de waanzin van het zomerse moment verblindde je warme haar je ogen. Een poes van ergernis krulde je lip en je liet je stralende Chinese tanden zien. De verwijten waren nooit lauw of bitter, je gaf het allemaal gewoon omdat, omdat je wilde, en de rozen die in je tuin brandden met de zon versierden je vermoeidheid met een gouden geur..

Hoewel je de drempel zalfde en kwijlde, kon het niet doordringen, likken en zacht worden, of zelfs zo'n enorm schip doordringen, vanwege zijn volume en zijn ballast. Mijn voorzichtigheid bespotte en in contrast - smeersels, bescheidenheid of zorg - met magere annalen die plotseling en zonder waarschuwing werden vergeten, ging je naar binnen. Nooit meer zal er verdraagzaamheid of welkom in mij gevonden worden, zo traag verborgen dat het antipodische genoegens uitnodigt en zichzelf omkeert in symmetrische strengheid: de dood die deel uitmaakt van het leven. Leven dat deel uitmaakt van de dood.

Oh you, sweeter, more endless than sweetness, carnal in love among the shadows: van andere dagen kom je op met het vullen van je beker met zwaar pollen, in delight. Van de nacht vol verontwaardiging, nacht als runaway wine, nacht van rusty purple, ik viel naar je als een gewonde toren, en tussen de arme vellen je ster pulseerde tegen me, brandend de hemel. O jasmijnnetten, o fysieke vuur gevoed in deze nieuwe schaduw, duisternis die we aanraken door het knijpen van de centrale taille, het slaan van tijd met bloederige uitbarstingen van spikes.. Liefde zonder iets anders, in de leegte van een bubbel, liefde met dode straten, liefde, toen ze stierf al haar leven en ons liet lichten de hoeken. Ik beet een vrouw, ik zonk, vervaagend van mijn kracht, ik koesterde clusters, en ik ging uit om te lopen van kus tot kus, gebonden aan strelen, gebonden aan deze grot van koud haar, aan deze benen gekruist door lippen: hongerig tussen de lippen van de aarde, verslindend met verslonden lip

De glanzende en geoliede plunjer laadt vreugdevol in de groove en spills zijn witte brand die steeds schuiner wordt. Een vlugge en vermomde getuige speelt en onderzoekt de opening die het volume verwijdt en die zijn eigen lava hecht. En in de ovale tangentiële kwik op het tapijt ontcijferde hij het ideogram van de schaduw: gedachte is illusie: tempering slowly comes the one that is not named.

Dat is een mooi lichaam dat naar me toe komt.. Het stopt.. En hij glimlacht naar me. Hoe mooi is die rode, natte glimlach die opent, als een seks die aan mij wordt aangeboden, om iets te vragen dat ik niet begrijp.. Ik kijk naar haar heldere ogen. Ik denk, in de tussentijd, dat zijn wonderbaarlijke lichaam naast me slaat.. Haar borsten zitten heel dicht bij mijn borst en het haar op haar kruis. Hij zal squeeze, onderdrukt door de slipjes, die ik denk zijn schattig en klein.. En als een nachtegaal klinkt het zoet, warvelend van zijn keel naar mijn oren.. Dat ongelooflijke lichaam praat met me.. I answer: "Ik weet het niet. Hij beweegt zijn lichaam weg en ik zie zijn heupen weg bewegen.. Most perfect in the entire universe. Ik heb Engels geleerd.. - Ik ben er klaar voor..

Sexologist by Antonomasia Ik heb je weer gebeld. Gevangene van de vleselijkheid van je dijen. Luisteren naar je, de mythische morbiditeit van deze geitenentiteit.. Gewichtloosheid trekt me de doolhof in.. Meer als een verslaafde, vrije val neemt me naar het centrum van de aarde en ik wil doorgaan naar de onlichamelijke afgrond.. Ik zie me de amfora liken die deze stagnerende dorst verlost.. Denk je dat in je handen eten de algen die duiken in lust? Kan ik ontsnappen aan de nachtworm die je parfumeert? Waarom zet je het licht aan voor die vluchtige sterren glimlach? Omdat je me als schipbreukeling in het droom eiland ziet, onderwerpt je mijn phallic ego.. Zal dementie mijn onthouding dempen? Oh, hoe giftig zijn de darts van je vergetelheid! Van die gouden borsten drink ik alleen nu, melancholie.

Blond, gepolijst borsten van Amaranta, door een whippet's tonge filed porticos of lemons diverted by the channel that ascends to your throat. Red, een brug van krullen komt voor en zet je golvende ivoor op vuur. Beet, wounder, your ing teeth, en bowed, in suspense, the wind lifts you up.. 'Solitude, in de bossen slapen, zet haar zefirvoet en daalt van de hoge elm naar de zee van de vlakte.. Haar lichaam in schaduw, donker, lichten op, en gladiator, als een onzuivere ember tussen Amaranta en haar minnaar, zij ligt.

Vrouwenlichaam, witte heuvels, witte dijen, je ziet er als de wereld uit in je houding van toewijding.. Mijn lichaam van een wilde boer ondermijnt je en maakt je zoon springen van de bodem van de aarde. Ik was net een tunnel. De vogels vluchtten van mij, en de nacht ging in mijn machtige invasie.. Om mij te overleven, smeedde ik je als een wapen, als een pijl in mijn boog, als een steen in mijn sling.. Maar het uur van wraak valt, en ik hou van je. Lichaam van huid, van mos, van ijverige en stevige melk. Ah de glazen op de borst! Ah de ogen van afwezigheid! Ah, de schaamrozen! Ah, je trage en droevige stem! Lichaam van mijn vrouw, ik zal volharden in uw genade.. Mijn dorst, mijn onbeperkt verlangen, mijn besluiteloos pad! Donkere kanalen waar eeuwige dorst voortduurt, en vermoeidheid voortduurt en oneindige pijn..