MichelleWilliams

Hallo, Michelle, ik ben blij dat je meer wilt weten over mijn leven..

Hallo, leuk je te ontmoeten, ik ben Michelle, ik ben erg blij dat je meer details over mijn leven wilt weten.

Hallo, ik ben Michelle. Ik ben blij dat u meer over mijn leven wilt weten..

Onstuitbaar. De silencios extraños y placeres extraños. De stiltes van vreemden en plaatsen van vreemden. Dit is een echt persoon. Ik geniet van een goede tijd met een man die mijn verlangens en fantasieën wil vervullen zodat ik die van hem ook kan vervullen..

Als je van me houdt, hou van me in mijn geheel, niet door licht of schaduw... als je van me houdt, hou van me zwart en wit, en grijs, groen, blond en bruin... hou van me dag, hou van me nacht... en's morgens in het open raam! Als je van me houdt, snijd me niet af, hou van me of niet van me..

Onstuitbare dromer. Van vreemde stiltes en vreemde genoegens. Dit is zijn karakter, geschikt voor de koninklijke familie. Ik geniet van een goede tijd met een man die graag mijn verlangens, mijn fantasieën wil bevredigen zodat ik ook zijn verlangens kan vervullen..

Als je van me houdt, hou dan van me in mijn geheel, niet door gebieden van licht of schaduw. Als je van me houdt, hou van me zwart en wit, en grijs, groen, blond en bruin... hou van me overdag, hou van me's nachts. En vroeg in de ochtend bij het open raam! Als je van me houdt, hou me niet af. Of hou niet van me.

Een onstuitbare dromer. Vreemde stilte en vreemde plezier. Het is zijn karakter waardig van de royalty. Ik wil graag tijd doorbrengen met een man die graag mijn verlangens en fantasieën wil vervullen zodat ik die van hem ook kan vervullen..

Als je van me houdt, hou me helemaal lief, niet door licht of duisternis. Als je van me houdt, hou van me zwart en wit, grijs, groen en blond, bruin... hou van me dag en nacht. En morgenochtend aan het open raam! Als je van me houdt, hou niet van de woorden: Of je houdt niet van me.

Die vreemde schoonheid waarmee je naar me kijkt maakt je onvergelijkbaar. Een unieke en vreemde schoonheid met een mooie silhouet en een superbe karakter. Passe buenos momentos dansen generos urbanos, zijn sensueel en warm zodat je mijn ogen ziet en je wordt gehypnotiseerd.

Voor je groene ogen zou ik me verliezen, sirene van die Ulysses, wijs, hield en vreesde. Ik zou me verliezen door je groene ogen. Door je groene ogen, waar soms melancholie op schijnt, door je groene ogen, zo vol vrede, zo mysterieus als mijn hoop, door je groene ogen, effectieve spreuk, zou ik mij redden..

Die vreemde schoonheid waarmee je naar me kijkt maakt je onvergelijkbaar. Van unieke magie en vreemde schoonheid met een prachtig silhouet en een uitstekend karakter. Ik heb een leuke tijd, dans stadsgenres, sensueel en heet zodat je mijn ogen kunt zien en gehypnotiseerd wordt..

Ik mis je groene ogen, sirene van die Ulysses, wijs, geliefd en gevreesd. Ik mis je groene ogen. Voor je groene ogen in wat, vluchtig, Soms melancholie meestal schijnt; voor je groene ogen zo vol vrede, mysterieus als mijn hoop; voor je groene ogen, effectieve spreuk, zou ik mezelf redden.

Die vreemde schoonheid waarmee je naar me kijkt maakt je onvergelijkbaar. Een unieke magie en een vreemde schoonheid. Met een mooi silhouet en een prachtig karakter. Prendre du bon temps danseren van stedelijke genres, zijn sensuel en warm zodat je mijn ogen kunt zien en gehypnotiseerd worden.

Voor je groene ogen mis ik je, sirene van de Ulysses, wijs, geliefd en gevreesd. Giet je groene ogen op. Voor je groene ogen, waarover, efemeres, Soms, de melancholie schijnt over het algemeen; voor je groene ogen zo vol vrede, mysterieus als mijn hoop; voor je groene ogen, soort effectief, Ik red me.

Het is levendig, luchtig, eeuwig. Delicaat, als de bloem van de lelies. Breng me naar het kruispunt. Ik hou van je lichaam met alleen aanraken van je haar. Rood is mijn kleur, sterk als de kleur van passie, liefde, kracht en waanzin..

Ik offer je tussen groepen groene bloemen en rozen, mijn hart is niet bang dat je goedheid zich vernedert, ik wil niet dat je handen het vernietigen, je ogen zijn blij dat ik je een eenvoudige gave heb gegeven.. In de schaduwrijke tuin mijn vermoeide lichaam de ochtend auras bedekt met dauw; zoals in de rust van een droom glijden aan je zijde de vluchteling instante die rust verlangen. Als de goddelijke storm in mijn gedachten is stil, zal ik me gaan liggen, met je dikke lussen spelen, over je bruin borstje mijn slapende voorhoofd, Sonora met het ritme van je laatste kussen.

Hij is levendig, spraakzaam, eeuwig. Delicaat, als de bloem van de lelies. Het brengt me naar het kruispunt. Ik hou van je lichaam door je haar aan te raken. Rood is mijn sterke kleur, die van passie, liefde, kracht en waanzin..

Ik bied je tussen clusters, groene segmenten en rozen, mijn naïeve hart dat zich nederlegt aan je goedheid, je liefdevolle handen willen het niet vernietigen, je ogen verheugen zich in mijn eenvoudige gift.. In de schaduwrijke tuin mijn vermoeide lichaam de ochtend auras bedekt met dauw; als in de rust van een droom glij ik langs je zijde het vluchtige moment dat ik verlang naar rust. Als de goddelijke storm kalmeert in mijn tempels, zal ik gaan liggen, spelen met je dikke krullen, op je bruidsborst mijn slaperige voorhoofd, geluid met het ritme van je laatste kussen..

Hij is levend, praat, duurzaam. Delicaat, zoals de bloem van de lelies. Dit is de weg naar de hal. Ik hou van je lichaam, niets anders dan je haar aanraken. Rood is mijn sterke kleur, zoals die van passie, van liefde, van kracht en van waanzin..

Je propose parmi les grappes, les segments verts et les roses, Mon cœur naïf qui s'humilie devant ta bonté; Je liefhebbende handen willen hem niet vernietigen, Je ogen verheugen zich over mijn eenvoudige cadeau. Dans le jardin ombragé mon corps fatigué Les auras du matin couvertes de rosée Comme dans la paix d'un rêve je me glisse à tes côtés Le moment fugitif dat j'aspir à me reposer. Als de goddelijke storm stil is in mijn tijd, ik ga me uitleunen, jouant met je dikke bochten, op je bruiloft, mijn front slaapt,.

¡Oh, een vreemde schoonheid. Ik geef me over aan de eeuwigheid, ik word onsterfelijk. Tijd om je een kus te geven en bij me te blijven. Als je de Latijnse smaak wilt proeven, kan je verliefd worden op wat een eenvoudige wens in je opwekt..

Als elke afscheidskus, Cloé mía, kussen we elkaar, Amando. Misschien is het nu tijd om te gaan met de hand die roept op de boot die alleen maar leeg is en die in hetzelfde hart doet wat we elkaar doen en de enige universele som van het leven.

O vreemde schoonheid! Ik geef me over aan de eeuwigheid, die maakt me onsterfelijk. Tijd om je te kussen en bij me te blijven. Als je de Latijnse smaak durft te proeven, kan het zijn dat je verliefd wordt op wat een eenvoudig verlangen in je zal opwekken..

Als elke kus uit afscheid, mijn Chloe, laten we kussen, liefdevol. Misschien is het onze beurt op de schouder de hand die roept naar de boot die niet komt maar leeg en die in dezelfde straal verbindt wat we waren met elkaar en de buitenaardse universele som van het leven.

O vreemde schoonheid! Ik laat me over aan de eeuwigheid, zij maakt me onsterfelijk. Het is tijd om je te kussen en bij me te blijven. Als je de Latijnse smaak proeft, word je misschien verliefd op wat een eenvoudige wens in je uitlokt..

Zoals elke kus als afscheid, Ma Chloé, kussen-ons, liefhebbend. Misschien is het onze beurt op de schouder de hand die roept op de boot die alleen maar leeg komt en dat in hetzelfde bundel ligt wat we voor elkaar waren en de universele en buitenaardse som van het leven.

Kanneelpelle, uniek hart en anders dan de anderen, laat je niet geloven dat je niet bij me kunt zijn, in feite wil ik het hart van een goede man beproeven.

Liefhebben is deze verlegenheid in de stilte nabij je, zonder dat je het weet, en je stem herinneren als je weggaat en de warmte voelen van je groet. Liefhebben is wachten op je alsof je deel uitmaakt van de zonsondergang, noch voor, noch na, zodat we alleen zijn tussen de spelletjes en de verhalen over de droge aarde..

Kanelhuid, uniek hart en anders dan de anderen, laat jezelf niet geloven dat je niet bij mij kunt zijn, in feite hou ik van het proeven van het hart van een goede man.

Liefde is deze verlegen stilte dicht bij je, zonder dat je het weet, en je je stem herinnert als je weggaat en de warmte van je groet voelt. Liefde is om op je te wachten alsof je deel uitmaakt van de zonsondergang, noch voor noch na, zodat we alleen zijn tussen games en verhalen op het droge land..

Kannetje, uniek en anders hart, laat je niet geloven dat je niet bij mij kunt zijn, ik geniet van het hart van een goede man..

Liefde is een stilte die je niet kent en je herinnert je je stem als je vertrekt en je voelt de warmte van je groet. Lieven is wachten op je, alsof je deel uitmaakt van de zonnekrans, noch voor noch na, zodat we alleen zijn tussen spelletjes en verhalen op de vaste aarde..

Soms wil ik vloeken om te zeggen dat ik je zo lief heb. Soms wil ik zo stom zijn om te schreeuwen:

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hou, ik wil sterven omdat je me het leven hebt gegeven, oh, mijn lief, zal ik nooit vrede hebben? Het zal zijn dat alles wat in me is alleen maar verlangen wil zeggen. Ik weet niet wat er van me zal gebeuren, maar alles zegt me dat liefhebben mijn einde zal zijn. Wat een wanhoop brengt liefde, ik wist niet wat liefde was, nu weet ik waarom ik niet gelukkig ben.

Soms wil ik zo stout zijn om te zeggen: ik hou van je. Soms wil ik zo stom zijn om te schreeuwen: ik hou zo veel van haar!

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hield, ik wil sterven omdat je me het leven gaf, oh, mijn liefde, zal ik nooit vrede hebben? Wil alles wat in mij is het betekent gewoon saudade. En ik weet niet eens wat er met me gaat gebeuren, alles zegt me dat het liefhebben mijn einde zal zijn. Hoe wanhopig liefde brengt, ik wist niet wat liefde was, nu weet ik het omdat ik niet gelukkig ben.

Soms wil ik je graag zeggen: ik hou van je. Soms heb ik het gevoel dat ik stom ben om te roepen: ik hou zoveel van haar!

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hou, ik wil sterven omdat je me het leven hebt gegeven, oh, mijn liefde, zal ik nooit vrede hebben? Is dat alles wat in mij is, dat betekent alleen maar verlangen. En ik weet niet eens wat er met me zal gebeuren, alles zegt me dat het liefhebben mijn einde zal zijn. Zoals de wanhopige liefde me brengt, wist ik niet wat liefde was, nu weet ik het omdat ik niet tevreden ben..

Cubreme, amor, el cielo de la boca con esa arrebatada espuma extrema, que es jazmín del que sabe y del que quema, brotado en punta de coral de roca (de hemel van de mond met die verscheurde extreme schuim, die is jasmijn van wat weet en van wat brandt, gebroken in punt van koraal rots).

Ik wil niet sterven zonder het van je te horen. Ik wil niet sterven met de verbijsterde ziel, wetende dat je anders bent, verloren op andere stranden. Ik wil niet sterven met dit verdriet over de oneindige boog van die droevige koepel waar je dromen wonen in de middagzon. Ik wil niet sterven zonder de gouden bollen van mijn lichaam aan u over te dragen, de huid die me bedekt, de beven die me binnenvallen. Ik wil niet sterven zonder dat je van me hield..

Bedek me, liefde, het dak van mijn mond met dat verrukkelijke extreme schuim, dat jasmijn is van degenen die weten en degenen die branden, gekiemd aan het puntje van rotskoraal.

Ik wil niet sterven zonder iets uit je mond te horen. Ik wil niet sterven met een verbijsterde ziel, wetende dat je anders bent, verdwaald op andere stranden. Ik wil niet sterven met dit verdriet door de oneindige boog van die trieste koepel waar je dromen leven in de middagzon. Ik wil niet sterven zonder je de gouden bollen van mijn lichaam te hebben gegeven, de huid die me bedekt, de trilling die me binnendringt. Ik wil niet sterven zonder dat je van me houdt.

Bedek me, mijn lief, met die heerlijke, prachtige, jasmijn van de kenners en de brandenden, die op de rand van het koraal staat..

Ik wil niet sterven zonder te horen wat je zegt. Ik wil niet sterven met een verwarde ziel die zich anders voelt, verloren op andere stranden. Ik wil niet sterven met deze droefheid door de oneindige boog van deze droevige koepel waar je dromen leven onder de middagzon. Ik wil niet sterven zonder je de gouden bollen van mijn lichaam te hebben gegeven, de huid die me bedekt, de beven die me overspoelt. Ik wil niet sterven zonder dat je van me houdt..

Je ogen doen me denken aan zwarte zomeravonden, nachten zonder maan, een strand aan de zee, en de sterren van de zwarte hemel. Je ogen doen me denken aan zomeravonden. En je morena vlees, de wijn die nodig is, en het zuchten van vuur van de rijpe velden..

¿Mijn land? Mi tierra eres tú. Mijn land is jij. Mijn mensen? Mi gente zijn jij. De verbanning en de dood zijn voor mij waar jij niet bent. En mijn leven? Zeg, mijn leven, wat is het, als je niet bent?

Je ogen doen me denken aan zwarte zomeravonden, maanloze nachten, de oever van de zoutzee, en de glinsterende sterren van de lage, zwarte hemel. Je ogen doen me denken aan zomernachten. En jullie bruine vlees, de verbrandde tarwe, en de zucht van vuur van de rijpe velden.

Mijn land? Mijn land ben jij. Mijn volk? Mijn volk zijn jullie. Verbanning en dood voor mij zijn waar jij niet bent en mijn leven? Vertel me mijn leven, wat is het, als het niet jij bent?

Je ogen doen me denken aan zwarte zomernachten, nachten zonder maan, de oever van de zoutzee en de glinsterende sterren van de donkere hemel. Je ogen doen me denken aan zomeravonden. En je bruine stoel, het bruin graan en het vuur van de rijpe velden..

Ma terre? Ma terre, het is jij. Mon peuple? Mijn volk? Mon peuple, dit ben jij. Exil et mort pour moi, ils sont là vous n'êtes pas là Et ma vie? Het is een verrassing. Zeg me, wat is het, als het niet jij is?

Van je mooie genade, van je zigeunerdromen, van je schaduwkijk, ik wil mijn glas vullen. Ik zal me dronken maken in een nacht van zwarte hemel en onder, om met jou te zingen, aan de oever van de salade zee, een lied dat as in de lippen laat. Van je schaduw wil ik mijn glas vullen..

Ni recuerdos ni presagios: Gewoon aanwezig, zingend. Geen stilte, geen woorden: jouw stem, alleen, alleen, die tot mij spreekt. Geen handen of lippen: alleen twee lichamen, in de verte, gescheiden. Noch licht noch duisternis, noch ogen noch blik: visie, de visie van de ziel. En tenslotte, eindelijk, noch vreugde noch verdriet, noch hemel noch aarde, noch boven noch beneden, noch leven noch dood, niets dan liefde, alleen liefhebben.

Ik wil mijn glas vullen met jouw donkere gratie, met jouw zigeunerdromen, met jouw schaduwrijke blik. Ik zal me een nacht dronken maken met een zwarte en lage hemel, om met jou te zingen, aan de oever van de zoutzee, een lied dat as op mijn lippen laat. Van je schaduwige blik wil ik mijn glas vullen.

Neither memories nor omens: Just present, singing. Ik ben een echte singer. Niets stilte, geen woorden: je stem, alleen, alleen, spreekt tot mij. Neither hands nor lips: just two bodies, in the distance, separated. Geen handen, geen lippen, maar twee lichamen, in de afstand, gescheiden. Noch licht noch duisternis, noch ogen noch blik: visie, de visie van de ziel. En tenslotte, geen plezier, geen verdriet, geen hemel, geen aarde, geen boven, geen onder, geen leven, geen dood, niets dan liefde, alleen liefde..

Ik wil mijn glas vullen met jouw donkere genade, met jouw droom, zigeuner, met jouw donkere blik. Ik zal me dronken maken van een donkere nacht om met jou te zingen aan de rand van de zoutzee een lied dat as op mijn lippen laat. Met jouw blik wil ik mijn glas vullen..

Geen herinneringen of voortekenen: gewoon aanwezig, zingen. Geen stilte, geen woorden: uw stem, alleen, alleen, sprekend tot mij. Handen noch lippen: slechts twee lichamen, in de verte, gescheiden. Licht noch duisternis, ogen noch blik: visie, de visie van de ziel. En tenslotte, noch genot noch verdriet, noch hemel noch aarde, noch boven noch beneden, noch leven noch dood, niets dan liefde, alleen liefde.