MaryLori

Hoi. Mijn naam is Mary, ik ben tweeëntwintig jaar oud en ik woon in Letland, een klein maar erg gezellig land. Mijn hele leven voelde ik een diepe verbinding met de natuur, alsof het mijn beste vriend was, altijd klaar om me te troosten. Mijn vrienden namen me vaak mee om te wandelen, en het was tijdens die reizen dat ik voor het eerst begreep hoe belangrijk het is om het milieu te beschermen. Ik herinner me nog de vochtige geur van het bos na regen en het zachte geruis van bladeren. Deze indrukken blijven bij me en helpen me zelfs op gewone dagen vreugde te voelen..

Letland is prachtig rijk aan schoonheid: dichte dennenbossen, eindeloze velden en kalme, spiegelachtige meren maken het echt bijzonder. Soms hoef je maar een uur van de stad af te reizen om jezelf in een compleet andere wereld te vinden. Ik neem vaak mijn fiets en fiets naar plaatsen waar er geen lawaai is, alleen vogelgezang en vredige stilte. Ik kan zitten in de buurt van een meer en kijken naar de wolken weerspiegelen in het water. Die balans vult me met innerlijke rust. Op zulke momenten realiseer ik me dat geluk ligt in het opmerken van eenvoudige wonderen die de natuur elke dag geeft.

Mijn liefde voor de natuur is niet alleen bewondering voor haar schoonheid, maar ook een diep gevoel van harmonie. In het bos vergeet ik mijn zorgen en voel ik me onderdeel van iets groters, een levend organisme dat me omringt. Soms neem ik een boek mee en lees in een weide; soms loop ik gewoon vooruit, luisterend naar natuurgeluiden. I especially enjoy small details: Patronen op boomschors, de schittering van dauw, of drijvende wolken. De natuur spreekt in haar eigen stille taal, en elke keer dat ik luister, kom ik lichter thuis, met kracht die royaal wordt gedeeld..

Mijn vrienden grappen vaak dat ik liever in het bos wandel dan op luidruchtige feestjes. They are right: Luide bijeenkomsten geven me zelden wat ik in de natuur vind. Ik voel me gelukkiger met een picknick op het gras, bloemengeuren inademen, of langzaam langs een rivieroever lopen. I also enjoy taking photographs: De eerste lentebloemen, sporen van dieren of zonlicht dat door de boomtoppen speelt. Die foto's herinneren me eraan dat schoonheid altijd in de buurt is, we hoeven het alleen maar op te merken. Soms deel ik ze online, en mensen schrijven dat mijn foto's hen inspireren om meer tijd buiten door te brengen en kleine, mooie details te waarderen.

Nu, tweeëntwintig, begrijp ik dat de natuur mijn belangrijkste bron van inspiratie en kracht is. Het helpt me beslissingen te nemen, kalm te blijven en zelfverzekerd te blijven. Ik droom ervan om mijn toekomst te verbinden met ecologie of toerisme, zodat ik deze liefde met anderen kan delen. Alleen door zorg te dragen voor het milieu kunnen we het behouden voor de komende generaties. Elk blad, boom en rivier herinnert me eraan dat we deel uitmaken van één groot geheel. Als ik zelfs maar een paar mensen kan inspireren om deze waarheid te voelen, krijgt mijn leven al echte betekenis..