LuciMarteli

Ik zat op de rand van mijn bed, voelde de zachte stof van het dekbed onder mijn handen. De avondzon kroop door het raam en schilderde gouden strepen op de houten vloer. Ik was de hele ochtend bezig geweest met het opruimen van mijn kast, maar nu lag er een kleine stapel naast me met de beloning: de kleren die ik in het weekend had gekocht.. Ik opende de knapperige papieren zak en haalde de set eruit. Eerst, de bovenkant. Het was van zuiver wit katoen, zo fijn dat het aanvoelde als een koele streling tegen de huid.. Ik schuif het over mijn hoofd, het past perfect. De stof was licht, maar gaf me een onmiddellijk gevoel van netheid en comfort. Dan het onderste deel. Het was een korte broek, in een levendige gele tint die me deed denken aan de schil van een rijpe citroen. Toen ik het zag, wist ik dat het het belangrijkste stuk was; het was zo'n energieke kleur dat alleen al het zien ervan me opvrolijkte.. Ik stond op om mezelf in de lange spiegel te zien. Een zucht van pure tevredenheid ontsnapte van mijn lippen. Het wit van de top deed het geel nog meer opvallen. Het was niet alleen de kleding, het was hoe ik me voelde als ik het droeg. De set was niet verfijnd, maar vrolijk en ongedwongen. De stof bewoog moeiteloos met me mee, waardoor ik in een kleine cirkel kon draaien.. Ik voelde een golf van warmte over mijn borst. Er ging niets boven het eenvoudige, persoonlijke plezier om te weten dat je er goed uitziet, dat je kleur- en snitkeuze een groot succes was.. Het was een klein geheim van geluk, alleen van mij, weerspiegeld in het glas. Ik liep naar de spiegel, raakte de rand van de kraag van de top aan en gleed vervolgens met mijn vingers langs de elastische tailleband van de broek.. Het was het gevoel van het nieuwe, het was schoon en wachtte op zijn eerste avontuur. De kamer voelde helderder, en ik voelde me licht en klaar. Ik nam een ademteug, glimlachend naar mijn spiegelbeeld. "Perfect," fluisterde ik. Het was niet alleen een top en een short; het was een reset, een kleine boost van vertrouwen.