KittySeraphin

Ik hou van de sportschool, het is mijn ontsnapping, mijn plaats van macht. Ik hou van het gevoel om alles te geven in elke sessie, te voelen hoe elke spier wordt geactiveerd en hoe ik langzaam maar zeker sterker word. Het is niet alleen om er goed uit te zien, hoewel ik ook graag in de spiegel kijk na een goede training en de vooruitgang zie. Het is meer vanwege de energie die het me geeft, het gevoel dat ik iets bereik door mijn eigen inspanning.. Ik ben niet gebonden aan een te rigide routine. Ik vind het leuk om nieuwe dingen te ontdekken, verschillende oefeningen te proberen, mijn dieet te veranderen, altijd op zoek naar manieren om te verbeteren. En hoewel discipline belangrijk is, geef ik ook graag ruimte aan avontuur. Er zijn dagen waarop ik zin heb om erop uit te trekken en iets impulsiefs te doen, of het nu een last-minute trip is, een avondje uit, of gewoon mezelf verliezen in een activiteit waardoor ik me levend voel.. Ik houd er niet van om vast te zitten, en hoewel ik het leuk vind om alleen te zijn, ben ik niet bang voor onverwacht gezelschap. Ik ben vrijgezel, maar ik voel me niet onvolledig. Soms zijn mensen verbaasd over hoe onafhankelijk ik ben, hoe ik geniet van mijn ruimte en tijd. Soms verlang ik naar een diepere verbinding, maar op dit moment ben ik gefocust op mezelf, groeien en genieten van alle kansen die het leven me geeft.. Ik wil van elk moment genieten, van elke ervaring leren en er geen spijt van hebben.

Het was een lange dag vandaag. Zoals elke woensdag. Ik stond vroeg op om op tijd te zijn voor het werk, dat was een mix van duizend dingen die nooit lijken te eindigen. Veel e-mails, telefoontjes, vergaderingen. En toen ik eindelijk dacht dat ik een pauze kon nemen, moest ik naar de universiteit. De lessen waren.. ¿Hoe moet ik het zeggen? Ik herhaal, soms heb ik het gevoel dat mensen niet eens weten waar ze het over hebben, en ik moet me concentreren om mijn kalmte niet te verliezen. Ik weet niet meer hoe ik het aankan in die situaties, maar goed, ik heb het tenminste gedaan, toch? Tegen die tijd, als ik eindelijk thuis ben, is mijn lichaam uitgeput. Het enige wat ik wil is alles opzij gooien en slapen, maar er is iets in mij dat zegt: "Nee, nog niet”. Het voordeel van mijn routine is dat ik weet wat me helpt te ontspannen, en dat heb ik nu meer dan ooit nodig.. Dus ik besloot dat ik vandaag de kans niet zou missen om mezelf een beetje te verwennen, ook al ben ik moe. Eerst ging ik onder de douche, en hoewel het warme water bijna als een knuffel voor mijn lichaam was, wist iets in mij al dat wat er kwam nog beter zou zijn: dat moment voor mezelf, voor de spiegel, met mijn make-up op.. Ja, ik weet dat velen denken dat het oppervlakkig is, maar voor mij is het een daad van zelfliefde, een manier om los te koppelen en mezelf te voelen. Op de een of andere manier laadt die ruimte me meer op dan iets anders. Ik pakte mijn favoriete kwast, die ik altijd gebruik voor concealer, en begon het rustig aan te brengen. Het maakt niet uit dat ik vanavond niet uitga, of dat ik uitgeput ben. Elke laag foundation maakt me een beetje menselijker, alsof het mijn energie terugbrengt. Daarna zachte schaduwen, niets dramatisch. Gewoon iets dat me een goed gevoel geeft, iets eenvoudigs om mijn ogen een beetje meer te laten stralen. Geen haast, ik geniet gewoon van het proces. Ik maak me klaar zonder haast, voel dat mijn dag, hoewel vermoeiend, op een speciale manier afloopt. Nu ik klaar ben, kijk ik in de spiegel en voel ik de energie terugkomen. Het gaat er niet om perfect te zijn of iets dergelijks, het gaat erom mezelf te vinden in elke stap, in elke potloodstreek.. Het verschil is dat ik me nu veel rustiger voel. Het maakt niet meer zoveel uit wat de wereld van me verwacht, alleen wat ik nodig heb. Ik sluit mijn ogen voor een moment, haal diep adem en denk: morgen is een nieuwe dag. Maar vandaag, vandaag geef ik mezelf een beetje ruimte. In het privé.. Eind van de dag.

Vandaag was een van die dagen die, hoewel moe, maakte me geweldig voelen. Toen ik in de sportschool aankwam, motiveerde de energie die ik ademde me om direct naar de halterruimte te gaan. Mi objetivo estaba claro: Quadriceps en billen. Ik was vastbesloten om elke herhaling te persen. Ik begon met squats. Het gevoel van het gewicht op mijn schouders, de manier waarop mijn benen werkten bij elke afdaling, het voelen hoe de spieren zich aanspannen en uitrekken bij het klimmen, zorgde ervoor dat ik me op elke beweging concentreerde.. Elke herhaling voelde als een uitdaging, maar de inspanning hield me alert en vol energie. Toen ging ik over op leg extensions.. De warmte die ik in mijn quadriceps voelde, zorgde ervoor dat ik door wilde gaan, alsof het branden een teken was dat ik aan iets werkte dat ik echt wilde. Het zweet liep langs mijn nek, maar dat verhoogde alleen maar mijn focus, mijn verbinding met het lichaam, met de kracht die ik aan het opbouwen was. Toen kwam het bilwerk. Met de gewichten op mijn heupen voelde ik ze stevig, alsof elke herhaling me op de een of andere manier dichter bij een resultaat bracht dat alleen ik kon visualiseren. Ik duwde omhoog, hield de controle bij elke lift, genoot van de voldoening van het voelen hoe mijn spieren reageerden op elke inspanning.. De sportschool was vol, maar in die momenten was er alleen ik en het gewicht dat ik tilde. De gespannen spieren, de gecontroleerde ademhaling en het gevoel van kracht kwamen samen in een perfect moment van inspanning en beloning.. Toen ik klaar was, was mijn lichaam uitgeput, maar mijn geest was gevuld met dankbaarheid voor wat ik had bereikt. Die dag voelde ik dat alles wat ik had gedaan, elke herhaling, me dichter bij wat ik wilde bracht.. En hoewel de vermoeidheid er was, was er ook het gevoel van volheid dat alleen van een goede training komt.