KimJohnsson

💖 ¡Hallo. Ik ben Kim, een gepassioneerde doorbreker van de routine en een ontdekkingsreiziger. Ik hou van reizen en verbinding maken met de natuur, omdat ik in elk avontuur een kans zie om adembenemende landschappen te ontdekken en energie op te laden. Bovendien ben ik een liefhebber van zoete smaken, altijd bereid om mezelf te verwennen met een onweerstaanbaar dessert of een goede koffie.

Wat betreft sport draait mijn leven om lichamelijke activiteit. 🥊 Ik hou van boksen, waar ik mijn energie en discipline in kan zetten, en ik ga ook naar de sportschool om fit te blijven en mijn grenzen te verleggen. Voor mij is sport een manier van leven die me doorzettingsvermogen leert en me in staat stelt om fysiek en mentaal in balans te blijven. Samen bepalen deze interesses mijn actieve levensstijl en mijn constante zoektocht naar nieuwe en uitdagende ervaringen 🍭

🌞In het zuiden van haar huid ontwaakt de zon, brandend als het vuur dat haar streelt, haar rondingen tekenen oude verhalen, waar verlangen zich kleedt in poëzie. Lippen die naar natte aarde smaken, zoals regen die het maïsveld kust, ogen die schitteren als gouden sterren en licht geven aan de tropische nacht. 🌬 Heupen die dansen op het ritme van de wind, zoals de golven die de kust kussen, hun lach is een echo van verre tijden, waar passie verweven is met klei. Essentie van kaneel en honing op haar huid, gitaarmelodie onder de maan, ze is het mysterie van de donkere jungle, en het zachte fluisteren in de wieg. Latijns-Amerikaanse vrouw, bloem van de bruine aarde, in elke zucht draag je de geschiedenis van een volk dat in je lichaam trilt, en in elke hartslag wordt de glorie herboren. 💖

Ik wil je niet om de lege plekken in mij te vullen, ik wil vol zijn voor mezelf. Ik wil zo compleet zijn dat ik een hele stad kan verlichten. En dan wil ik jou hebben. Want we twee kunnen samen een vuur maken..

Zolang je bestaat, zolang mijn blik naar je zoekt voorbij de heuvels, zolang niets mijn hart vult behalve jouw beeld, en er een kleine mogelijkheid is dat je ergens leeft, verlicht door een licht. Zolang ik voel dat jullie zo zijn en dat jullie zo heten, met die naam van jullie zo klein, zal ik doorgaan zoals ik nu doe, mijn geliefden, aan de grond genageld door de afstand, onder die liefde die groeit en niet sterft, onder die liefde die volgt en nooit eindigt.

Zolang je bestaat, zolang mijn blik naar je zoekt voorbij de heuvels, zolang niets mijn hart vult behalve jouw beeld, en er een kleine mogelijkheid is dat je ergens leeft, verlicht door een licht. Zolang ik voel dat jullie zo zijn en dat jullie zo heten, met die naam van jullie zo klein, zal ik doorgaan zoals ik nu doe, mijn geliefden, aan de grond genageld door de afstand, onder die liefde die groeit en niet sterft, onder die liefde die volgt en nooit eindigt

Zonder jou is het alsof er geen muziek is zonder Mozart, zonder Vivaldi en zonder het goed getemde klavecimbel Zonder jou is het alsof er plotseling een grote stilte is die de wereld berooft van het gezang van de golven en het gezang van de nachtegaal of de laurier in de Verona Zonder jou is het alsof er geen muziek is van de aarde of de sferen

Ik zag je aankomen, de deur oversteken, me een kus geven op de grond, me in de ogen kijken op die unieke manier, zoals alleen jij in de ogen kijkt: het breken van de kalender. Ik zag je die eenvoudige dingen doen die je doet om de wereld te redden. Ik wist niet wie ik moest bedanken..

Ik kweek een witte roos in juni als in januari voor de oprechte vriend die me zijn vrije hand geeft. En voor de wrede die mijn hart afscheurt, leef ik; distel of brandnetel kweek ik; ik kweek de witte roos.

Je ogen doen me denken aan zwarte zomeravonden, nachten zonder maan, een strand aan de zee, en de sterren van de zwarte hemel. Je ogen doen me denken aan zomeravonden. En je morena vlees, de wijn die nodig is, en het zuchten van vuur van de rijpe velden..

Van je mooie genade, van je zigeunerdromen, van je schaduwkijk, ik wil mijn glas vullen. Ik zal me dronken maken in een nacht van zwarte hemel en onder, om met jou te zingen, aan de oever van de salade zee, een lied dat as in de lippen laat. Van je schaduw wil ik mijn glas vullen..

De zon kan voor altijd vervaagd worden, de zee kan in een ogenblik opdrogen, de aarde kan als een dun glas breken. Alles zal gebeuren. De dood kan me bedekken met haar grazige krassen. Maar de vlam van je liefde zal nooit in mij uitgaan..

Soms wil ik corny zijn om te zeggen: ik hou van je. Soms wil ik zo stom zijn om te schreeuwen: ik hou zo veel van haar! Soms wil ik een kind zijn om te huilen in haar borst. Soms wil ik dood zijn om te voelen dat onder de vochtige aarde van mijn sappen een bloem groeit die mijn borst breekt, een bloem, en zeg:.

Mijn inerte vorm, groot als een wereld, heeft geen nacht rondom en geen dag, maar duisternis en licht binnenin maken dat ik, dat jij, leven. Zee en hemel van mijn bloed van jou, we varen allebei. Maak me niet wakker. Word niet wakker, nee, droom het leven. Ik denk ook aan mezelf als ik van je droom en al mijn leeftijden steel uit de tijd om mijn intieme woningen te bevolken en je altijd, altijd, altijd te vergezellen.