JulianaPorter

Ontkleed me, get me the night in the eye, vandaag wil ik blind zijn, vandaag wil ik doof zijn, ik wil je met mijn handen zien ik wil dat je voor mij alleen bent, drink van je dijen een adem van leven en nat alles, en nat alles. Je verleidt me, je ontvoert me in afval, in deze ontplooiing van obscene wonderen, waarin mijn straal klinkt als een lelijke Zeus, als een gezicht zonder gezicht, op zoek naar je amparo, om je lippen te kussen en alles te natte, en alles te natte. Geniet van mij, wees mijn stigma van vuur, de bloem van mijn grillen, de zee van mijn instincten, waar mijn voortvluchtige Magma stroomt, breekt en ik borstel en naar buiten kom en ik overspoel je en vul je tuin, je doolhof, waar ik verdwaal en me verstop om alles aan te zetten en nat te maken.

Vanavond liet ik het raam open, zodat mijn gedachten zullen vliegen, en trok zolen in de nachtelijke hemel om uw stappen te verlichten bij aankomst. En we weefden trillingen in je bloemen en in je aderen, ik kleedde je uit van tijd tot tijd, ik dronk licht het gif van je parallelle benen En in de zee van je heupen was ik kapitein. Ik mompelde ijver en waken, ik was schildwacht, in het gewonde uur was mijn naam Talismán, arme prooi van je mond die zo hongerig was, oprecht voorbeeld van deze duistere bewaker. Ik schilderde je lippen, je netelroos, je geurende hoekjes van witte oranjebloesem, ik bouwde beloften met stormhakken en je lichaam, zoals de wind, liet ik me meenemen.

Kom, ik nodig je uit om mijn leven binnen te gaan, ik wil de zachte melodie van je stem horen in mijn kamer... Je zucht in mijn bed. Laat me deze verlangens in je lichaam afzetten, ik wil extatisch zijn met je naaktheid; Drink uit je bron.. Eet van je tafel.. Ik wil dat mijn handen reizen naar elk deel van je huid, dat mijn kussen en strelen vullen; Ik wil het verlangen ontwaken dat in je woont.. Kom, ik nodig je uit om in mijn leven te komen, ik wil degene zijn die je plezier geeft, degene die zucht.. Degene die je verlangens redt.