HanniRoss

Ik ben 19 jaar en ook al leer ik mezelf nog steeds kennen, ik heb de indruk dat ik al een heel eigen wereld in me draag: soms zacht, soms intens, altijd vol nieuwsgierigheid.. Mijn huid is wit, die geheimen lijkt te houden, gevoelig voor de zon en strelingen. Mijn haar is helder, glad en kort gesneden, net onder de kin. Ik hou van hen zo, vrij, gemakkelijk, naar mijn beeld. Er is weinig nodig om ze te laten praten: ze wiebelen in de wind of glijden zachtjes als ik mijn hoofd buig om te lezen..

Muziek is mijn favoriete taal. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ze me vergezelt. Techno windt me op: er is iets in die herhaalde, diepe ritmes die je borst en buik doordringen. Soms doe ik mijn ogen dicht en stel ik me voor dat ik in Tomorrowland ben, verloren tussen de lichten, de lichamen en de ritmes die de grond doen trillen. Ik voel me aangetrokken tot deze energie. Wild, elektrisch, maar ook bevrijdend.

Maar het is niet alleen een kwestie van intensiteit. Ik hou ook van ballads, romantische liedjes die over dingen gaan die onmogelijk in gewone woorden kunnen worden uitgedrukt. Ik laat me graag meeslepen door woorden die de ziel strelen, die een beetje pijn doen, maar die ook helen. Er is iets heel intiems aan het huilen in stilte naar een lied dat voor jou lijkt te zijn geschreven.

Ik lees veel.. Veel. Ik verlies mezelf graag in verhalen, verdwijn tussen de pagina's alsof ze een tweede huid zijn. Soms denk ik dat dat de reden is waarom ik zo graag wil reizen. Ik zie mezelf door de straten van Parijs lopen met een boek onder mijn arm, of in Berlijn koffie drinken terwijl ik in een notitieboekje schrijf.. Ik droom van Italië, zijn aroma's, zijn kunst, zijn taal die klinkt als een zucht. Spanje roept mij ook. Haar kleuren, haar ritme, haar manier van leven. Ik voel me aangetrokken tot plaatsen vol geschiedenis, de magie die erin schuilt. Ik wil de wereld niet zien als toerist; ik wil het beleven, voelen, ademen van binnenuit.

Ik ben gereserveerd, maar oplettend. Ik houd er niet van om de aandacht te trekken, maar ik weet dat er dingen over mij zijn die in het oog springen, zelfs zonder ze te hoeven zeggen. Ik hou van subtiele gebaren: grote handen die stevig bewegen, een diepe stem die zonder waarschuwing naar mijn oor komt, de manier waarop ik zelfverzekerd en zonder aarzeling bij mijn middel wordt vastgepakt.. Ik hou van karakter in een man: iemand die weet wat hij wil, maar die het niet hoeft op te leggen. Iemand die een stevige blik, aanwezigheid heeft. Maar ook een plek voor tederheid.

Ik heb fantasieën die ik niet met iedereen deel. Certains sont simples: Een kus gestolen op reis, een streling bij zonsopgang in een onbekende stad. Anderen zijn intenser. Ik stel me een leeg kantoor voor, de nacht valt, de spanning stijgt in stiltes en blikken. Ik hou van het spel van het verboden, het onverwachte. Ik fantaseer ook over een moment verborgen in het midden van een bos, omringd door bomen, stille wereld. Gewoon het lichaam, de warmte, het verlangen dat zich zonder onderbreking uitdrukt. Ik probeer niet te provoceren. Maar ik verberg me ook niet. Ik hou van voelen. Ik hou ervan om gevoeld te worden. Ik ben een mix van romantiek, verlangen, droom en vuur. Soms zacht, soms intens. Niet altijd gemakkelijk te begrijpen. Maar altijd oprecht met wat ik verlang.