CoriinneBenson

Hallo. Ik ben Corinne en vandaag wil ik je mijn meest menselijke kant laten zien.

Soms maak ik fouten omdat ik mens ben en mensen weten niet altijd hoe ze het goed moeten doen.. Ik kan niet perfect zijn, ook al heb ik altijd gedaan alsof. Sterker nog, ik wil niet perfect zijn, maar me perfect voelen voor mezelf. Ik wil accepteren dat mijn humeur niet elke dag hetzelfde zal zijn, dat niet iedereen me leuk zal vinden en dat ik ook fouten maak.. Als ik me kwetsbaar voel, zal ik mezelf niet meer verpletteren. Ik zal mijn wonden respecteren, verzorgen en koesteren. Ik zal mijn droevige dagen accepteren zoals ik mijn vrolijke dagen accepteer. Ik wil mezelf vergeven. Mezelf vergeven en stoppen met mezelf de schuld te geven, schuld veranderen in verantwoordelijkheid om beter te worden. Ik ga mezelf niet meer verpletteren voor wat ik niet doe. Ik zal waarderen wat ik doe en wie ik ben. Ik zal mijn ideeën en beslissingen respecteren. Ze kunnen tegengesteld zijn aan die van anderen en ook even geldig zijn. Ik zal mezelf geven wat ik nodig heb en mijn verlangens vervullen.

Ik ga mezelf accepteren. Om me te vertrouwen. Om van mezelf te genieten. Ik ga mezelf een beetje beter leren liefhebben. Om mezelf te behandelen zoals ik zou willen dat anderen me behandelen. Om mezelf de tijd te geven die ik van anderen zou willen ontvangen en naar mezelf te kijken zoals ik zou willen dat ze naar me zouden kijken. Ik kan van mezelf houden. Ik wil van mezelf houden. Hou van me zoals ik ben. Om te willen zijn wie ik ben. Ik weet dat het niet makkelijk is. En toch wil ik het proberen en ik weet dat ik het zal krijgen. Want dat is wat ik voor mezelf van mezelf wil. De rest van mijn leven zal ik samen met mij leven en ik wil mezelf zo goed mogelijk begeleiden om gelukkig te zijn.

Hoewel ik mezelf soms niet kan liefhebben, doe ik wat ik kan. Ik probeer het, ik probeer mezelf leuke dingen te zeggen of een post te lezen over zelfliefde en zelfrespect om te leren hoe ik voor mezelf kan zorgen en me beter kan voelen. Maar het is moeilijk voor mij. Hoewel er iets in mij is dat niet begrijpt dat ik niet weet hoe ik van mezelf moet houden, alsof het in mijn genen zit om dat te weten, denkt dat niemand me dat heeft geleerd. Niemand leerde me wat te doen als ik mezelf niet vertrouwde. Niemand heeft me geleerd om mezelf leuke dingen te zeggen. Niemand leerde me hoe ik met mezelf moest omgaan als ik me kwetsbaar of onzeker voelde. Of als ik me schuldig, verdrietig of bang voelde. Integendeel.. Ik heb goed geleerd om van mezelf te eisen alsof wat ik al ben nooit genoeg is. Ik leerde mezelf te vergelijken en mezelf minder te zien dan anderen. In feite heb ik geleerd meer belang te hechten aan wat ik niet leuk vind aan mezelf dan aan wat ik wel leuk vind aan mezelf.. Ik leerde mezelf niet te vergeven en mezelf de schuld te geven. Ik leerde me te verstoppen achter mijn angsten en schaamde me ervoor. Ik heb de neiging om mezelf lelijke dingen te zeggen als ik een compliment het meest nodig heb. Om me niet te begrijpen als ik het meest begrijpen nodig heb. Om mijn wond te openen wanneer ik het het hardst nodig heb. Om me dingen te vertellen die me laten zinken als ik het meest nodig heb om mezelf te motiveren. Of me niet te vertrouwen wanneer ik me het onzekerst voel.

Nu realiseer ik me dat deze manier van mezelf houden nergens toe leidt. Nou ja, het brengt me ongelukkig. Het maakt me verdrietig en boos. Ik wil niet de persoon zijn die me het slechtst behandelt, die me het minst waardeert en die me het hardst straft. Dat is genoeg! Ik wil degene zijn die het meest trots op mezelf is, die me leuke dingen zegt, die met me praat met respect, die me begrijpt, die me waardeert en die me vertrouwt. Ik hou van wie ik vandaag ben, ik hou ervan om CORINNE, SEXY, BEAUTIFUL EN ENFOCADA te zijn.