CarolineMullerr

𝕄𝔼 RR 𝕐 CHR 𝕀𝕊𝕋𝕄𝔸𝕊

🎄🎄

¡Kerstmis is aangebroken.

Tijd om je lelijke truien af te stoffen, afgeleide liedjes te zingen en van de hele wereld van koekjes te genieten zonder spijt..

Moge dit seizoen vol zijn van besmettelijk lachen en momenten om te herinneren..

¡Gelukkige feestdagen, laat het plezier nooit ophouden!

¡De magie van Kerstmis hangt in de lucht!

Ik hoop dat dit seizoen vol cadeautjes, snoep en glimlach is.

¡Mogen de vreugde en de opwinding van dit seizoen jullie harten verlichten!

💚¡Vrolijk kerstfeest.!💚

¡Kerstman, we hopen dat je dit jaar yoga hebt gedaan voor al die smalle haarden!

¡Een gelukkig kerstfeest en moge je dagen flexibel en vol vreugde zijn!

🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁🎁

¡Moge deze kerst je meer memorabele momenten geven dan je op je telefoon memes! Feestelijk feest en moge het plezier het beste filter zijn voor je dagen!

¡We gaan met even veel enthousiasme naar de kerstviering als we eindelijk de afstandsbediening hebben gevonden. Gelukkige feestdagen en moge de magie je vinden in de meest onverwachte plaatsen!

¡Tijd om de kalender te veranderen en een nieuwe hoofdstuk vol verrassingen te beginnen!

Que este 2024 sea como un buen vino: vol vreugde, met een vleugje waanzin en veel lachen.

¡Op een geweldig jaar!

¡Gelukkig Nieuwjaar!

2024

🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄

🚨🚨 Hallo, welkom in mijn persoonlijke ruimte 👀🔥 Ik zal unieke foto's op deze ruimte uploaden 👀🔥 Ik hoop dat je ervan geniet en vergeet niet om iedereen een like te geven ⚡💝 Geef me veel liefde en ontvang een cadeau 🎁💗

Vanavond heb ik het raam open gelaten zodat mijn gedachten vliegen, en ik heb zonnestelsels getekend in de nachtelijke hemel om je stappen te verlichten als je aankomt.. En ik weefde trillen in je bloemen en in je aderen, ik heb je ontdaan van tijden om te breken, ik dronk licht het gif van je parallelle benen en in de zee van je heupen was ik kapitein. Ik fluisterde brandende en waakende, ik was een wachter, in het gewonden uur was mijn naam een talisman, arme prooi van je mond zo hongerig, oprecht bewijs van deze duistere bewaker. Ik heb je lippen, je bijenkorven, je hoeken geverfd met witte sachar, ik heb beloften gemaakt met stormsplinters en door je lichaam, als de wind, liet ik me meeslepen.

Jij: ik schrik, jij, mijn rug beklimmen met je vingers, jij, beklimmen van de poriën van mijn wezen... en die van mijn huid ook. Jij: ongeluk, je handen aan mijn knieën, je lippen, botsen met elk van mijn bochten. Je tong in mijn lichaam, zonder bang te zijn om in mijn navel te vallen, of om te verdwalen in de diepte van mijn hart. Jij: ontdooien; je tanden in mijn nek bijten me een kus; jij, je eigen maken mijn borsten en mijn borst: roeren mijn adem. Je adem vervult elke kilometer van mijn lichaam. Je kent mijn kortere weg perfect... maar je hebt altijd de langste weg gekozen, me laten wachten, mijn lichaam gekonvulseerd door me van het einde tot aan het begin van mijn benen te kussen. En fin: Je vingers in mijn vagina, waardoor ik denk dat ik verantwoordelijk ben voor de opwarming van de aarde.. Jij: vuur; ik had nooit gedacht dat een brand in mijn huid zo vochtig zou zijn... ik had nooit gedacht dat ik zo graag zou willen branden.

Verre van mijn verlangens in waanzin te bevredigen, vervreemdt u me, het is marteling die me verbaast Het is honger die me verslindt, cel waar ik je glimlach vind, nostalgische schaduwjager, je vlucht als je nadert, je nadert als je boos bent, en in mijn spookachtige kussen van roos zoek je beschutting, je licht alleen op, en je steelt van mijn botten van een oude beer in krolsheid een knuffel en een nederlaag, Aalmoezen van holle kussen, beats die op hol slaan, droom van de droom die snel komt en me smeekt om te smelten in je ondeugende mond, om door je heen te gaan in dit uur waarin jij mijn prooi bent en ik je vleesetende aanwezigheid, je vraatzuchtige roofdier van een godin.

Nijd. Ik ben jaloers op de handen die je lichaam strelen, omdat ze met goddelijke strelingen langs je schouders en nek omhoog kunnen gaan en verstrikt kunnen raken in je haar. Omdat ze de meest tedere plekken kunnen aanraken, omdat ze het genot in je borsten kunnen voelen Omdat ze je perfecte buik kunnen afdalen en de werkelijk voortreffelijke hoek kunnen bereiken en je de glorie van oneindig genot kunnen brengen. Omdat ik van tevoren weet hoe ver je weg bent, can_no ik het vermijden. Jaloers op die handen! José A. Guerrero.

Ik haal hem van je af. Eerst een voet, dan de andere.. Ik bewonder je schoonheid, je opent de deuren naar het paradijs, ik bevochtig het. Ik heb dorst naar jou, honger naar je borsten. Mijn handen stijgen terwijl mijn mond nog steeds naar beneden, je bijt je lippen Ik zie hoe je het leuk vindt en ik wil stoppen. Je huid zo zacht als satine stof de roos met de tepels van mijn vingers, ik haal ze naar je mond, je moesten ze en ze komen om je plezier te geven; zacht, langzaam en dan verhoog de snelheid. Ik stop en kus je, ik voel je zuchten en de wens voor iets anders, ik kom weer in je binnen ik voel je nagels op mijn rug, ik hoor de kreunen als fluisteringen in mijn oren, ik word opgewonden, ik verlang steeds meer naar je. Ik wil het afmaken, dat we het samen doen.…. En toen we op de top kwamen, ontdekte ik een beetje meer van het paradijs terwijl het regende in de.

Ik wil me ontdoen, ik wil de nacht in mijn ogen, vandaag wil ik blind zijn, vandaag wil ik doof zijn, ik wil je met mijn handen zien ik wil dat je voor mij alleen bent, drink van je dij een hapje leven en nat alles, en nat alles. Je verleidt me, je ontvoert me in verspilling, in deze vertoon van obscene wonderen, waarin ik mijn straal inprik als een Zeus van lust, als een god zonder gezicht, op zoek naar je bescherming, om je lippen te kussen en alles te natte, en alles te natte. Geniet van me, wees mijn brandende stigma, de bloem van mijn grillen, de zee van mijn instincten, waar mijn weggelopen magma uitloopt, breekt en ik ontkiem en uitkomt en ik overstroom en vul je tuin, je doolhof, waar ik me verliep en verstop om je aan te steken en alles te nat te maken, en alles te nat maken.

Je gloeiende blik, je kattenwandel, je handen als warme rozen, je hart van nacht en zomer, komen uit hun onttrekking, bron van sombere slapeloosheid, illusie, waanbeelden van onbewuste vleugels, om vruchtbare grond te zijn in de lente en bestemming van mijn naamloze schepen, troebel zeilers die zacht en langzaam opstijgen Door de eeuwige wond van je afgrond. En ik kleed me in stormen, dronken van pelgrimsdromen om jouw arrogante balken te veroveren met mijn klauwen omgeven in zachte bosjes om aan te duiken en mijn troon te maken om spier en vlees te zijn met jou op deze perfecte nacht, in dit betoverende glimp, van windspoelen en vochtige overleveringen, van snoep en armen in een afgrond, die met passie zinken en wortel in plooien begraven die de leegte van je dode afwezigheid vullen, van je bed dat nu van mij is.

Ik keek naar je handen en verzon verhalen over klapperen op mijn borsten, over heel zacht wrijven tussen mijn dijen. Onmiddellijk kwamen er bloemblaadjes en veren in een onverwachte regen om mijn zintuigen nat te maken. Zo leerde ik eeuwig dorstig te zijn naar luiers, terwijl ik naar je handen keek. Terwijl ik opstond, raakte mijn verlangen verstrikt tussen je vingers terwijl een warme zee me baadde in een windstille dageraad.

“Laat mij de wolf zijn”

Alberto Ruy Sánchez

Van de donkere kant van je huid verlicht je me. Laat me de wolf zijn schaduw van dorst en hond en honger die in de nacht van je lichaam komt met natte, wankelende stappen, door je onzekere bos je zeegeur leidt me naar je golven om de toenemende maan van je glimlach binnen te raken. Laat me met tong zelfs de diepste duisternis kennen, de stilste, en roep met herhaalde bewegingen, rituelen als huilen, de volle maan van je lichaam, die me naar je brengt alsof het mij was, in je handen, water dat je verandert in een verlichte vloed. “Liefde van Fruit Gioconda Belli Laat me appels in je seks nectars mango's strooibessen; je lichaam zijn alle vruchten. Ik omhelz je en de mandarijnen rennen, je kussen en alle druiven laten de verborgen wijn van hun hart over mijn mond vallen. Mijn tong voelt in je armen het zoete jus des oranges en in je benen verbergt de granaatappel zijn prikkelende zaden. Laat me oogsten de vruchten van het water dat zweet in je poriën: mijn man van citroenen en perziken, geef me te drinken bronnen van perziken en bananen bosjes kersen. Je lichaam is het verloren paradijs waar nooit, nooit, geen god me uit kan verdrijven.. “Roque Dalton, ik hou van je naaktheid want naakt drink je me door je poriën, zoals water doet als ik onder in de muren van het water zonk..

Je naaktheid breekt met haar warmte de grenzen, opent alle deuren voor me om je te raden, neemt me bij de hand als een verloren kind dat in jou zijn leeftijd en zijn vragen stil laat. Je zoete, zoutharige huid die ik adem en slurp wordt mijn universum, het geloof dat zich voedt, de aromatische lamp die ik ophef terwijl ik blind ben als de verlangens me bij de schaduwen blaffen. Als je me met gesloten ogen uitkleden past in een naburige beker van mijn tong, past in mijn handen als brood nodig, past onder mijn lichaam meer volledig dan zijn schaduw. De dag dat je sterft, begraaf ik je naakt zodat je deel op aarde schoon is, zodat ik je huid op de wegen kan kussen, je in elke rivier kan strelen.. De dag dat je sterft, zal ik je naakt begraven, zoals toen je opnieuw geboren werd tussen mijn benen..

✍✍✍✍✍✍✍✍✍✍✍

daarom hou ik van je zo veel dat ik niet weet hoe ik het kan uitleggen wat ik voel ik hou van je want je pijn is mijn pijn en er is geen twijfel ik hou van je met mijn ziel en met mijn hart ik vereer je vandaag en altijd dank je geef ik je mijn liefde voor het bestaan.