Brianda

Ik hou van je zachtjes, in de schaduwen van valse illusies.. Ik wil je zo graag elke avond lezen, als mijn favoriete boek. Ik wil je lezen, regel voor regel, letter voor letter, ruimte voor ruimte.. Ik wil je graag onder de hemel zien en je mijn liefde laten zien verborgen tussen de sterren.. Ik wil je over de herfstbladeren, praten over niets maar tegelijkertijd over alles en, in een uitbarsting van waanzin, je tranen drinken terwijl ik in je lippen vervaag. Ik wil je zoeken tussen de onuitgesproken zinnen, tussen de begraven gedachten, tussen de ingewikkelde manieren. Ik wil je vinden en je dan niet verlaten.. Ik hou zo van je dat ik je naar mijn favoriete plekken kan brengen en je vertel dat ik daar zit om je te zoeken in de mist van blikken die niet van jou zijn, maar ik zoek je toch.. Ik wil je om ons te laten laten lachen, dronken van niets en rustig door de straten te lopen, weliswaar, hand in hand, of beter gezegd van hart. Ik hou van je, om je te genezen, en mij te genezen, en laten we samen genezen, om de wonden te vervangen door glimlach en tranen door blikken, waar we meer kunnen zeggen dan in woorden. Ik hou van je voor de nachten dat je weg bent, ik hou van je om je lachen te horen de hele nacht en in je borst te slapen, zonder schaduwen of spoken, ik hou van je om je nooit los te laten. Ik hou van je zoals je van bepaalde liefdes houdt, de oude manier, met de ziel en zonder om te kijken.

Ik hou van je als je stil bent omdat je zo afwezig bent, en je me van ver hoort, en mijn stem raakt je niet. Het lijkt alsof je ogen zijn gevlogen en het lijkt alsof een kus je mond dicht heeft gedaan.. Zoals alle dingen vol zijn van mijn ziel kom je uit de dingen, vol van mijn ziel. Slaapvlinder, je lijkt op mijn ziel, en je lijkt op het woord melancholie. Ik hou van je als je stil bent en als je afstandelijk bent.. En je bent net een klager, vlinder in de lul. En je hoort me van ver, en mijn stem bereikt je niet: laat me stil zijn met je stilte. Laat me ook met je praten. Met je stilte. Helder als een lamp, simpel als een ring.. Je bent als de nacht, stil en vol sterren. Je stilte is sterrenachtig, zo ver weg en eenvoudig. Ik hou van je als je stil bent omdat je zo afwezig bent. Afstandelijk en pijnlijk, alsof je dood bent.. Een woord dan, een glimlach is genoeg. En ik ben blij, blij dat het niet waar is.

De dag dat je van me houdt zal helderder zijn dan juni, de nacht dat je van me houdt zal volmaan zijn, met Beethoven-noten die in elke straal trillen zijn onuitsprekelijke dingen, en er zullen meer rozen samen zijn dan in de hele maand mei.. De kristalhelder waterbronnen zullen langs de hellingen springen kristalhelder de dag dat je van me houdt. De dag dat je van me houdt, zullen de verborgen kelders weerklinken, nooit nooit gehoord.. Ecstasy van je ogen, alle lente die er ooit was en er ooit zal zijn in de wereld zal zijn als je van me houdt. Hand in hand als blonde zusjes, met een kille keel, zullen de margarita's door bergen en weiden gaan, voor je voetstappen, de dag dat je van me houdt... En als je er een ontblaast, zegt haar onberispelijke witte laatste bloemblad: Als de dageraad van de dag dat je van me houdt opgaat, zullen alle klaverbomen vier augurbladeren hebben, en in de vijver, nest van onbekende kiemen, zullen de mystieke lotuskoralen bloeien.. De dag dat je van me houdt zal elke schuilplaats een prachtige vleugel zijn, elke optocht, een glimp van de duizend en een nachten, elke bries een lied, elke boom een lier, elke berg een altaar.. De dag dat je van me houdt, voor ons beiden zal in één kus de zaligheid van God passen.

Mijn tactiek is om naar je te kijken, om te leren om van je te houden zoals je bent. Mijn tactiek is om met je te praten en je te horen. Om met woorden een onverwoestbare brug te bouwen. Ik wil dat er geen sluier of afgrond tussen de twee is. Mijn strategie is in plaats daarvan dieper en eenvoudiger. Mijn strategie is dat op een dag, ik weet niet hoe of onder welk voorwendsel, je me eindelijk nodig hebt.. Ik hou van je met mijn wenkbrauw, met mijn haar, ik debatteer met je in witte gangen waar de bronnen van licht spelen, ik discussieer met je bij elke naam, ik ruk je uit met de zachtheid van een litteken, ik zet in je haar bliksemas en banden die in de regen sliepen.

Ik wil niet dat je een vorm hebt, dat je precies bent wat achter je hand komt, want water, denk aan water, en leeuwen als ze oplossen in de suiker van de fabel, en gebaren, die architectuur van het niets, hun lampen aansteken in het midden van de ontmoeting. De hele ochtend is het bord waar ik je uitvind en teken, snel te wissen, zo ben je niet, ook niet met dat strakke haar, dat glimlach.

Ik zoek je som, de rand van het glas waar de wijn ook de maan en de spiegel is, ik zoek die lijn die een man in een museum galerij doet trillen. En ik hou van je, en het is weer en koud. Ik zing wat jij liefhad, mijn leven, als je naar me toe komt en luistert, mijn leven, als je je herinnert aan de wereld die je hebt geleefd, in de avond zingen ik, mijn schaduw. Ik wil niet stil worden, mijn leven.. ¿Hoe zou je me zonder mijn trouwe schreeuw vinden? Wat is het teken, wat verklaart mij, mijn leven? Ik ben dezelfde als jij was, mijn leven.. Niet traag, niet achter de lijn, niet verloren. Kom in de schemering, mijn leven; kom een liedje herinneren, mijn leven, als je het lied herkent van geleerd en als je mijn naam nog herinnert.

Elke stukje van mijn leven heeft iets van jou en dat is echt niets bijzonders. Je weet dat zo objectief als ik.. Maar ik wil je iets duidelijk maken. Als ik alle plannen zeg, bedoel ik niet alleen dit nu, dit wachten op je en halleluja om je te vinden, en verdomme je te verliezen, en je weer te vinden, en hopelijk niets anders.. Ik bedoel niet dat je opeens zegt, ik ga huilen en ik met een discrete knoop in mijn keel, goed huilt. En een onzichtbare mooie regenbui ons beschermt en misschien komt de zon er dan meteen voor. Ik bedoel niet alleen dat ik dag na dag de voorraad van onze kleine, beslissende complicieten opbouw, of dat ik kan of me kan geloven dat ik mijn tegenslagen in overwinningen kan veranderen, of dat je me het liefste cadeau van je meest recente wanhoop geeft.. Niet. Het is veel ernstiger.. Als ik alle plannen zeg, bedoel ik dat je naast die zoete ramp mijn kindertijd herschrijft, die leeftijd waarin je volwassen en plechtige dingen zegt en plechtige volwassenen ze vieren, en jij weet dat dat niet werkt.. Ik bedoel, je bent mijn tienerjaren aan het herstellen, die tijd dat ik een oude man was die bezorgd was, en je weet wel, in plaats daarvan haal je uit die woestijn, mijn kiem van vreugde en water hem door ernaar te kijken.. Ik bedoel dat je mijn jeugd schudt, die pot die niemand ooit in zijn handen heeft genomen, die schaduw die niemand in zijn schaduw heeft gebracht, en jij weet in plaats daarvan te schudden tot de droge bladeren beginnen te vallen, en het kader van mijn waarheid zonder prestaties blijft. Ik bedoel, je omarmt mijn volwassenheid, deze mix van verbazing en ervaring, deze vreemde grens van angst en sneeuw, deze vonk die de dood verlicht, deze afgrond van armzalige leven.. Zoals je ziet is het ernstiger, veel ernstiger, want met deze en andere woorden, wil ik zeggen dat je niet alleen bent, de lieve meid die je bent, maar ook de prachtige of voorzichtige vrouwen die ik heb liefgehad of wil. Want dankzij jullie heb ik ontdekt, (je zult zeggen dat het nu tijd is en terecht), dat liefde een mooie en vrijgevige baai is, die verlicht en verduisterd wordt, zoals het leven komt, een baai waar schepen komen en gaan, komen met vogels en voorspellingen, en vertrekken met sirenes en wolken. Een mooie, vrijgevige baai, waar schepen komen en gaan.. Maar jij, alsjeblieft, ga niet weg.

Ik hou van jou je gloeiende blik, je kattenwandel, je handen als warme rozen, je hart van nacht en zomer, komen uit hun onttrekking, bron van sombere slapeloosheid, illusie, waanbeelden van onbewuste vleugels, om vruchtbare grond te zijn in de lente en bestemming van mijn naamloze schepen, troebel zeilers die zacht stijgen en langzaam door de eeuwige wond van je afgrond. En ik kleed me in stormen, dronken van pelgrimsdromen om jouw arrogante balken te veroveren met mijn klauwen omgeven in zachte bosjes om aan te duiken en mijn troon te maken om spier en vlees te zijn met jou op deze perfecte nacht, in dit betoverende glimp, van windspoelen en vochtige overleveringen, van snoep en armen in een afgrond, die met passie zinken en wortel in plooien begraven die de leegte van je dode afwezigheid vullen, van je bed dat nu van mij is. Ik keek naar je handen en verzon verhalen over vinnen op mijn borsten, van zachte wrijvingen tussen mijn dijen.. In een ogenblik kwamen bloemblaadjes en veren in een onverwachte regen om mijn zintuigen te natmaken.. Ik leerde zo eeuwig dorst naar pannenkoeken te hebben, terwijl ik naar je handen keek.. In je vingers was mijn verlangen verwikkeld terwijl een warme zee me bad in een windloze dageraad..

Ik denk aan jou. met huid. Ik haal de geur van je lichaam in terwijl ik voel hoe je handen me strelen.. Ik voel ze door mij heen lopen, warm aan hun aanraking.. Onze lippen komen samen. Je eet me op. Ik eet je. spelen met onze tongen. We sliepen allebei... Mijn handen zoeken naar je borsten die in mijn borst steken. Mijn speelse vingers op je tepels laten kreunen uit je lippen komen... Je legt me neer en ik voel je natte seks mijn dick slikken. Je beweegt met zachte bewegingen terwijl je borsten mijn kussen eisen.. Met een beetje spanning eten ze terwijl je bekken sneller beweegt.. Ik voel hoe je penis krimpen. Je kreunt steeds harder. Ik voel je klimmen en kwetteren. Ik stort me stil. Mijn kreunen..

Ik wil me ontdoen, ik wil de nacht in mijn ogen, vandaag wil ik blind zijn, vandaag wil ik doof zijn, ik wil je met mijn handen zien ik wil dat je voor mij alleen bent, drink van je dij een hapje leven en nat alles, en nat alles. Je verleidt me, je ontvoert me in verspilling, in deze vertoon van obscene wonderen, waarin ik mijn straal inprik als een Zeus van lust, als een god zonder gezicht, op zoek naar je bescherming, om je lippen te kussen en alles te natte, en alles te natte. Geniet van me, wees mijn brandende stigma, de bloem van mijn grillen, de zee van mijn instincten, waar mijn weggelopen magma uitloopt, breekt en ik ontkiem en uitkomt en ik overstroom en vul je tuin, je doolhof, waar ik me verliep en verstop om je aan te steken en alles te nat te maken, en alles te nat maken.

Ik benijd de handen die je lichaam strelen, omdat ze met goddelijke streken over je schouders en nek kunnen klimmen en in je haar kunnen verstrikken. Omdat ze de zachtste plekken kunnen aanraken, omdat ze de heerlijkheid in je borsten kunnen voelen, omdat ze door je perfecte buik kunnen gaan en tot in de uitmuntende hoek van de waarheid kunnen komen en je de glorie van oneindige plezier kunnen geven. Omdat ik weet hoe ver je bent, kan ik het niet helpen. Ik benijd die handen!

Ik wil zijn, de reden voor je glimlach, de haven in de storm, de helderheid in de donkere nacht, de waakzaamheid van je fantasieën. Ik wil zijn, je geheime bewonderaar, degene die, op het heetst van de dag, tevreden is om alleen maar naar je te kijken en 's nachts je fantasieën verzadigt. Ik wil degene zijn die gedichten schrijft aan je lippen en je mond, aan je heftige verlangens, aan het vocht van je huid. Ik wil zijn, je kalme vermoeidheid, degene die je verlangens wekt en je verlangens nat maakt, de razende minnaar... Uw trouwe metgezel.

Kom, ik nodig je uit om in mijn leven te komen, ik wil de zachte melodie van je stem horen in mijn kamer... je zuchten in mijn bed.. Laat me deze verlangens in je lichaam doven, ik wil in extase zijn met je naaktheid; drink uit je fontein... eet van je tafel. Ik wil dat mijn handen elk deel van je huid doorlopen, dat mijn kussen en strelen je vullen; ik wil het verlangen wakker maken dat in je woont. Kom, ik nodig je uit om in mijn leven te komen. Ik wil degene zijn die je plezier geeft, degene die je zucht wegtrekt... degene die je verlangens naar vrouwen bevredigt..

Verre van mijn verlangens in waanzin te bevredigen, vervreemdt u me, het is marteling die me verbaast Het is honger die me verslindt, cel waar ik je glimlach vind, nostalgische schaduwjager, je vlucht als je nadert, je nadert als je boos bent, en in mijn spookachtige kussen van roos zoek je beschutting, je licht alleen op, en je steelt van mijn botten van een oude beer in krolsheid een knuffel en een nederlaag, Aalmoezen van holle kussen, beats die op hol slaan, droom van de droom die snel komt en me smeekt om te smelten in je ondeugende mond, om door je heen te gaan in dit uur waarin jij mijn prooi bent en ik je vleesetende aanwezigheid, je vraatzuchtige roofdier van een godin.

Vanavond heb ik het raam open gelaten zodat mijn gedachten vliegen, en ik heb zonnestelsels getekend in de nachtelijke hemel om je stappen te verlichten als je aankomt.. En ik weefde trillen in je bloemen en in je aderen, ik heb je ontdaan van tijden om te breken, ik dronk licht het gif van je parallelle benen en in de zee van je heupen was ik kapitein. Ik fluisterde brandende en waakende, ik was een wachter, in het gewonden uur was mijn naam een talisman, arme prooi van je mond zo hongerig, oprecht bewijs van deze duistere bewaker. Ik heb je lippen, je bijenkorven, je hoeken geverfd met witte sachar, ik heb beloften gemaakt met stormsplinters en door je lichaam, als de wind, liet ik me meeslepen

Met jou heb ik geleerd Dat er nieuwe en betere emoties zijn Met jou heb ik geleerd Om een nieuwe wereld van illusies te leren kennen Ik heb geleerd Dat de week meer dan zeven dagen heeft Om mijn weinige vreugden groter te maken En om gelukkig te zijn, heb ik met jou geleerd Met mij heb ik geleerd Om het licht aan de andere kant van de maan te zien Met jou heb ik geleerd Dat ik je aanwezigheid voor niemand zou veranderen Ik heb geleerd Dat een kus zoeter en dieper kan zijn Wat kan ik doen? Verlaat deze wereld morgen De goede dingen, ik heb ze met jou geleefd En met jou heb ik geleerd Dat ik geboren ben op de dag dat ik je ontmoette Ik heb geleerd Dat een kus zoeter en dieper kan zijn Dat ik morgen deze wereld kan verlaten De goede dingen, ik heb ze al met jou beleefd En met jou heb ik geleerd Dat ik geboren ben op de dag dat ik je ontmoette

Ze zeggen dat op aarde hemel en hel samen bestaan.. ¡En het moet waar zijn! Want als mijn ogen naar je kijken zien ze de blikken van de hemel. En als mijn lippen je kussen, voelen ze het vuur van de hel.. Je bent mijn mooie engel, en je bent ook... mijn demon in vurige hitte.. Als ik je in mijn armen heb, trillen mijn benen, als je mij zoent, als mijn beest me verslindt.. Je bent van mij, en ik heb iets dat je wilt, dat je verlangt, dat je kijkt, als je me tussen je benen hebt. Je bent mijn lieve demon, je bent mijn vurige engel. Ik voel je vuur in mijn lichaam, als je van mijn lippen drinkt. Ik geniet van de zonden van de hemel, als ik in je lichaam ben. ¡Het is dat in jou de hel en de hemel ik heb! Ik voel het vuur als jij voor mij komt, en ik voel de hemel als ik in jou kom.. Liefje... je bent mijn liefste hel, liefje... je bent het vuur van de hemel. Beet mijn lippen. Pak mijn handen. Laten we samen de hemel raken terwijl onze zonden smelten. In je lichaam is de hemel eeuwig, in je ingewanden is het vuur constant. Ik brand langzaam in je kussen, mijn lieve demon... mijn liefhebbende engel.. Moge God ons zegenen en ons ook vergeven, moge de jaloerse duivel verbaasd zijn, moge de hemel met vuur ons noemen! Jij, mijn vrouw, en ik.. Je enige man.. We schrijven een nieuwe betekenis van liefde, waar de vrede van de hemel en de hel haar warmte, in één ziel verenigt ons beiden. Mijn lieve, geliefde demon... mijn vurige zondaar engel..

Lieverd, hoe voel je je? Ik ben bang.. Je moet weten dat ik je draag, zelfs als je lichaam trilt.. Denk niet dat ik niet bang ben, maar ik verlies mijn angst als ik naar je lichaam kijk. Ik ben van jou, ik ben van jou, ik ben van jou, ik ben van jou.. Lieverd, hoe voel je je? Ik voel warmte.. Je bent een nimf gekleed in een blauwe hemel, terwijl ik je uitkleden met strelen van zon en vuur. Leg alle zorgen in mijn handen en laat me vrede geven aan je borsten, want ze zijn erise nu ik mijn lippen op heb.. Lieverd, ben je nog steeds bang? Nu voel ik dat ik verlang naar je. Het is geen zonde om seks te hebben, mijn zonde is de zuiverheid van je lichaam. Maar de aarde zal me haar vergeving geven, als we samen in de hemel komen. Je huid streelt mijn huid, zoals je lippen mijn kussen streelen. En zonder dat je het wist, kleedde mijn ziel je in een engel met vuurvlerenglazen.. ¿Voel je me, mijn lief? Ik voel je en ik begrijp het niet.. Het is dat de geest begrip verliest als het lichaam zich vol voelt.. En hoewel je angst altijd in je was, maak ik je mijn... van buiten naar binnen.. Voor sommigen is dit seks en passie, voor ons... is het onze hemel maken.. Ik weet dat het je eerste keer is, maar je hart had het al gedaan, want in duizend dromen zocht mijn ziel naar je, en in duizend dromen gaf je me je lichaam. Het is ook mijn eerste keer, en hoewel ik andere dingen heb gedaan, om seks te hebben... met jou leer ik het..

Trek die klederingen van je onversadigde dame, terwijl ik mijn geliefde beest in ridderskleren uitkleden.. Laat me je zoenen terwijl jij op mijn lichaam eet, en je eetlust stillen met de vurige passie van mijn vlees.. Laten we één lichaam zijn in één schaduw, en laten we het licht ons gekke blikken laten opwekken.. Laat me de zoete dou proeven die uit je bekken komt, terwijl ik je keel tussen mijn benen voel smeken.. ¡Wat heerlijk is het om van je te houden, mijn leven! Wat heerlijk is het om je in mijn schoot te hebben.. Lieverd, knip je haar niet uit schaamte, laat mijn vingers gek aan je haar hangen. Beweeg je lichaam naar de genade van je verlangens, want ik zal stil wachten... in de diepte van Venus.. ¡Moge de tijd ons vergeven! Maar onze climax moet eeuwig zijn.. ¡Schreeuw! Schreeuw! Het maakt niet uit dat de muren ons horen en dat ze dood van jaloezie zijn, en laat de stilte eindigen... door de ingewanden van je lichaam te natmaken.. ¡Wat heerlijk is het om de hemel te raken met je kussen! Wat heerlijk is het om te komen…. Samen, samen naar de hemel.

Hart Ik zou zijn als de wind Vrij, vrij Oh, liefde Was je me maar een beetje tederheid Ik zweer dat ik je graag zou willen meenemen onder de maan En daar vertel je een geheim Dat je me je verdriet zou vertellen En laat de nacht donker zijn Om je kussen te stelen En God plaatste je op mijn pad Om van je te houden tot de dood Je zult het licht van mijn lot zijn Alleen jij zult mijn geluk veranderen Je zult mijn zon zijn Je zult mijn maan zijn Je zult mijn zee zijn, je zult mijn regen zijn Je zult mijn liefde zijn, mijn gevoelens Elke seconde van mijn tijd Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Hart in godsnaam, wees niet bang En kom in mijn wereld Ik weet dat je van me wilt houden Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Jij droomt ook van mij Dat jij mij ook mist Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Hart Als mijn ogen tranen Het is zoveel gevoel Oh, liefje Ik zou niet in staat zijn om mijn leven te leven Om van je te houden wat ik wil Sluit gewoon je ogen En laat me je kussen Om in je ziel te komen Om het gevoel te hebben dat ik niet meer alleen ben Oh-oh Vertel je hoeveel ik van je hou En weet of je van me houdt Ik wil weten dat je met me meegaat Om me hoop te geven Om een mooie droom waar te maken Dat het op een dag werd geboren door jouw blik Ik wil mijn lied in jou achterlaten Ik wil mijn leven in jou achterlaten Ik wil je lieve lippen kussen Je schattige lach horen Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Zeg me dat je van me houdt Vertel me Dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Hart In godsnaam, wees niet bang En kom in mijn wereld Ik weet dat je van me wilt houden Zeg me dat je van me houdt Zeg me dat je van me houdt Dat je ook van mij droomt Dat je mij ook mist Zeg me dat je van me houdt Dat jij ook van mij houdt Dat jij mij ook mist Hart in godsnaam, Wees niet bang En kom in mijn wereld Ik weet dat je van me wilt houden

alleen jij, ik mijn lichaam de jouwe ik bijt je borsten ik bijt je tepels je exciteert me exciteert met je kreunen ik open je kostbaarste geschenk dat tussen je benen zit ik suig je elixir ik breng het in ejaculatie keer op keer zie je en je kreunt wordt eindeloos.. Alhoewel ze het niet zeggen, de rijpe vrucht verbiedt contact. De wijnstokken zijn blij, de palmen naderen, de bloemen komen dichtbij, vlezige. De vlammen ontsteken en de seks krijgt de volgende ontmoeting voorbij het centrum.. Ik ga voor de zachte hap, om de aders van je nek te scheuren, hijgt terwijl ik naakt op mijn tong, het stukje huid dat ik heb gekozen om deze nieuwe avontuur zonder vaste richtingen te beginnen. Raak me aan, verontreinig mijn borst, plak je buik aan mijn buik, duik je borsten in mijn mond, hef een been tot mijn heupenhoogte terwijl ik geniet van het achtervolgen van je dij. Ik loop er door, van begin tot eind, mijn hand is wijs, het komt, het strekt zich uit, voelt de spasmen als het de rand van de waanzin bereikt en het mos opent, vastberaden, oncontroleerbaar, klopt als een levend hart. Mijn vingers, verlangend, zoeken naar hun centrum, de triomfantelijke ingang van het paradijs, willen het vormen, zo, aanraken, glijden door hun muur van vuur zonder te branden. Je kreunt, maar je gaat open, meer, meer, je vraagt en je onttrekt een rotsbeweging, ik ken je niet, je bent een beving, een gedonder, iets dat ineenstort zonder vorm, zonder kracht, dat bezwijkt, terwijl een zware sneeuwval langs je benen daalt. de palmen bereiken de climax van de ziel, de bloemen, de vruchten, de sappen morsen; de ogen ontmoeten elkaar ook al worden ze niet gezien, de sterren schijnen helderder dan diamanten; de huiden zweven alleen door aan te raken, de geur van seks doordringt de behuizing; poriën verwijden zich, regen verschijnt, benen worden nat, handen, monden; Mijn schoot ligt dicht bij je buik, de zachte bloemblaadjes verfrissen de stilte; Je voelt de wind uit mijn natte mond en je drinkt van de maan het zilver in de stralen; tongen ontmoeten elkaar slechts een moment, buiken fladderen, kronkelende wolken; Want in de volgende bewegen de lippen en sterft de ontmoeting, tevreden op zoek naar een andere uitvinding. En de draden van je ziel trillen met de aanraking van de wortel van mijn huid waar ze de kreunen van je vlammen verwelkomen en langzaam de kleverige honing proeven. Al het grote dat in je achterkant past de frisse lekkernijen hebben je verrukt de perfecte stam open de rand en je lichaam roept me uit: ik ben verliefd!

Kom, ik nodig je uit om in mijn leven te komen, ik wil de zachte melodie van je stem horen in mijn kamer... je zuchten in mijn bed.. Laat me deze verlangens in je lichaam doven, ik wil in extase zijn met je naaktheid; drink uit je fontein... eet van je tafel. Ik wil dat mijn handen elk deel van je huid doorlopen, dat mijn kussen en strelen je vullen; ik wil het verlangen wakker maken dat in je woont. Kom, ik nodig je uit om in mijn leven te komen. Ik wil degene zijn die je plezier geeft, degene die je zucht wegtrekt... degene die je verlangens naar vrouwen bevredigt..

Ils disent que c'est une question de temps Mille jours et le soleil ne brillera pas Avant de revenir vers toi Et je suis heureux, rien ne m'arrêtera Je rentre chez moi, je me dirige vers toi amour, j'irai loin je veux être où que tu sois je sais que je reviens pour toi notre amour est un long fleuve le meilleur juste parmi un million de torts je sais que je reviens vers toi et je suis heureux, rien n'est je vais m'arrêter je rentre chez moi, je fais mon chemin je pars en solo, oh, je pars en solo je rentre chez moi, je dirige pour ton amour, j'irai loin je je veux être où que tu sois Je sais que je reviendrai pour toi Notre amour est long d'un fleuve Le meilleur juste parmi un million de torts Je sais que je reviendrai vers toi Et je suis heureux, rien ne va m'arrêter Je suis Je rentre chez moi, je fais mon chemin J'y vais en solo, oh, je pars en solo Je rentre chez moi, je fais mon chemin Et je suis heureux, rien ne va m'arrêter Je fais mon chemin je rentre chez moi, je rentre chez moi, je rentre en solo, oh, je rentre en solo, je rentre chez moi, je rentre chez moi Vous croyez au café-rhum, aux présages, et vous croyez au jeu; Je ne crois qu'en tes yeux bleus. Je gelooft in sprookjes, in dagen van ramp en in droom.. Je gelooft in een Dieu vague et chimérique, of bij een heilige speciaal, en, om de kwalen te genezen, dans quelques prières. Maar ik geloof in de blauwe en roze uren dat je me zoekt en dans de wil van de mooie witte nachten.. En mijn geloof is zo diep en jij bent zo voor mij, dat ik geloof in alles..

Ze zeggen dat het stom is, laissez-le laisser, pourquoi fuir l'engagement. En misschien hebben ze gelijk, maar ze weten niet dat ta bouche het ticket is naar het paradijs, als een hoop die zich binnen sluipt. En jij bent verkeerd. Natuurlijk, je hebt het mis. Als een cadeau dat je ziet als je het opent, als de prijs die ze je uit handen rukken. Je verwondingen.

Maar ik weet dat er alleen maar angst is na je vlucht, dat je me bloemen gooit uit potten, dat er geen champagne is om ze te schenken, dat je ontsnappen een rust is, dat liefde tijd neemt voor je, dat de angst niet meer diep in je ingewanden zinkt.. Soms zijn er geen koppels die niet van elkaar houden, maar de angsten die ons binnenvallen.. Maar je komt altijd terug, je komt altijd terug om het paradijs in mijn kamer te stampen, om een nieuw orgasme te geven aan mijn geheugen, een reden meer om te geloven.. En ik weet dat het niet makkelijk is, dat ik nog steeds gewond ben in elke reis van mijn tongue, maar jij geneest me opnieuw tijdens je reis terug naar ons. Je geneest me, je bijt mijn wonden en je haalt ze weg van een klap en daar waar hij en had de huid gebroken en de eenzaamheid Ik vind alleen een nieuwe huid, een herstelde ziel.. Daarom accepteer ik alles wat me overkomt als je weggaat.. Ik accepteer dat je me kiest en dat je me laat gaan, dat le bonheur soit un coup de feu, zolang dit moment duurt. Ik accepteer de drie oproepen in attente die me brengen in mijn leven met wie ik niet weet wat ik moet doen om me niet te laten overspoelen door het landschap.. En ook zondag als ik voel dat het leven communiceert