BrendaHazel

Vrouwenlichaam, witte heuvels, witte dijen, je ziet eruit als de wereld in je houding van levering. Mijn wilde boerenlichaam ondermijnt je en laat de zoon van de bodem van de aarde springen.

En je vertelt me dat je de verslagen borsten hebt om op me te wachten, dat je ogen pijn doen om ze leeg te hebben van mijn lichaam, dat je de aanraking van je handen hebt verloren om deze afwezigheid door de lucht te voelen, dat je de hete grootte van mijn mond vergeet. En je vertelt me dat je weet dat ik mezelf heb gemaakt in de woorden van het herhalen van je naam, van het raken van mijn lippen met de dorst om je te hebben, om mijn geheugen te geven, het blindelings te registreren, een nieuwe manier om je te redden in kussen sinds de afwezigheid in de stad.. En jij zegt me dat je zo gemaakt bent voor deze onbewoonde vrije tijd van mijn vlees dat alleen je schaduw verraden wordt, dat je nauwelijks waar bent in deze duisternis die de afstand tussen je lichaam en het mijne zet.

Vandaag wil ik van je houden Ik wil je bij me hebben Ik wil leven, en mezelf verliezen in mijn dromen, die droom die me laat zonder lucht en niet in staat om te ademen. Ik sluit mijn ogen en stel me voor dat je lippen, je lippen heet zijn, mijn borsten kussen tot ik hijg. Dan voel ik je handen mijn benen strelen, mijn lichaam verwarmt mijn bloed versnelt en mijn hart schreeuwt me meer. Vandaag wil ik van je houden Ik wil met mijn mond elke ruimte in je lichaam gaan. Ik wil mezelf verliezen in uw olijfbomen en genieten van de smaak van uw wijn. Vandaag heb ik van je gehouden op alle manieren en manieren waarop een vrouw kan liefhebben.