AtheneaWillendorf

Athenea Willendorf

🔴Je vindt mij online🔴

Monday from 11:00 to 19:00 (GMT-5)

Tuesday from 11:00 to 19:00 (GMT-5)

Wednesday from 11:00 to 19:00 (GMT-5)

Thursday from 11:00 to 19:00 (GMT-5)

Friday from 11:00 to 19:00 (GMT-5)

꧁༒☬over mij☬༒꧂

Ik ben een lief en kalm meisje, ik hou van vrede en harmonie in alles wat ik doe. Ik beschouw mezelf als iemand die erg zorgzaam is, altijd bereid is om te luisteren en anderen te ondersteunen. Hoewel ik een rustige aard heb, ben ik ook erg nieuwsgierig en hou ik ervan om nieuwe dingen te verkennen, altijd op zoek naar ervaringen die me uit mijn comfortzone halen, maar zonder mijn essentie te verliezen. Ik hou van het idee om momenten van medeplichtigheid en diepe verbinding te delen. Als je iemand bent die respectvol, aanhankelijk en enthousiast is om nieuwe avonturen te delen, kunnen we elkaar beter leren kennen.

Ook ben ik een onderdanig meisje dat geniet van overgave en diepe verbinding in een relatie gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Ik beschouw mezelf als iemand die open staat, bereid is te verkennen en te leren, altijd binnen een omgeving van respect en duidelijke communicatie. Ik hecht veel waarde aan medeplichtigheid, zorgzaamheid en begrip van grenzen. Als je iemand bent die geduldig, respectvol en bereid is om een veilige en verrijkende relatie voor ons beiden te creëren, zou ik je graag ontmoeten.

Vandaag was een dag die begon op een gewone manier, maar die werd een van die dagen die ik koester in mijn geheugen.. Ik woke up to the familiar sound of my alarm en prepared to face the day Ik werd wakker met het vertrouwde geluid van mijn alarm en ik was klaar om de dag te onder ogen te zien. Na een snelle douche en een licht ontbijt, besloot ik mijn routine te veranderen en naar een andere koffiewinkel te gaan dan normaal.. Terwijl ik mijn koffie genoten en door een boek flipped, zag ik een meisje zitten in de hoek, ondergedompeld in haar eigen wereld met hoofdtelefoons aan.. Onze ogen ontmoetten elkaar en, bijna als op impuls, besloot ik hem te benaderen en een gesprek te beginnen.. Het bleek dat we vergelijkbare muzikale smaak deelden, favoriete zangers in gemeenschappelijk hadden, en genoten van het verkennen van nieuwe kledingstijlen.. De praat vloeide natuurlijk, alsof we elkaar al ons leven gekend hadden.. Na het uitwisselen van lachen en ervaringen, zeiden we afscheid met de belofte van weer te ontmoeten.. Ik ging naar mijn lessen aan de dans academie met een glimlach op mijn gezicht, de positieve energie van dat aangename gesprek dragen.. Dansen is altijd mijn passie geweest, en elke beweging in de studio is een uitdrukking van mijn liefde voor de kunst.. De dag op de academie was intens, maar belonend.. Ik beoefende choreografie, perfectioneerde technieken, en deelde lachen met mijn mededansers.. Elke dag van training brengt me een stap dichter bij mijn professionele doelen, en dat vult mijn hart met voldoening.. Na de lessen besloot ik een speciale stop te maken voor ik terugkeerde naar huis.. Ik bezocht mijn moeder, die altijd mijn grootste steun is geweest.. We deelden een comforting diner, herinnerden familie verhalen, en gewoon genoten van onze tijd samen.. Haar liefde en woorden van bemoediging zijn mijn toevlucht in het midden van het drukke leven van een danser.. Thuiskomen, uitgeput maar gelukkig, ik reflecteerde op de dag. Hoewel het vermoeiend was geweest, was het een reeks betekenisvolle momenten geweest.. Doen wat ik liefheb, delen met nieuwe vrienden en tijd met mijn moeder genieten herinnerde me aan het belang van het waarderen van elke dag.. Ik viel in bed uitgeput met de zekerheid dat ik ondanks de uitdagingen een leven bouwde vol zinvolle ervaringen en mensen die mijn reis nog bijzonderder maakten..

Anticipation enveloped me as I prepared for one of the most exciting moments of my dancing career. Anticipation enveloped me as I prepared for one of the most exciting moments of my dancing career.. Vandaag zou ik optreden in het majesteitische Jorge Eliezer Gaitán Theater.. De omvang van dit scenario ontsnapte niet aan mijn gedachten, en ik voelde een mengsel van zenuwen en opwinding.. Vroeg op, ik duikde in mijn gebruikelijke warm-up en oefen routine. Elke stap, elke beurt, was cruciaal om ervoor te zorgen dat mijn presentatie vlekkeloos zou zijn.. De kostuums en make-up voegden een speciale touch toe aan de voorbereiding, transforming me into an elevated version of myself.. Arriving at the theater, the magnificence of the building impressed me once again.. De hoge plafonds, elegante architectonische details en de geschiedenis die uit elke hoek kwam creëerden een unieke sfeer.. De realiteit dat ik op dat prestigieuze podium ging dansen, vervulde me met emotie.. Achter de schermen, ik deelde lachen en woorden van bemoediging met mijn danspartners.. De kameraadschap tussen ons verlicht de zenuwen die in de lucht zweven.. We hielpen elkaar om er zeker van te zijn dat alles op zijn plaats was, van de kostuums tot de choreografie.. De tijd is gekomen om op te treden. De theaterlichten dimmen, en het murmur van het publiek anticipeerde de start van de show.. Met elke stap die ik richting het podium deed, voelde ik de trilling van emotie in de lucht.. Toen ik in de spotlight stapte, werd het publiek een zee van vage gezichten.. De muziek begon, en mijn spieren synchroniseerden met de bekende melodie.. Elke beweging was geïnfuseerd met passie en toewijding.. De choreografie ontvouwde zich gratieus, en ik werd volledig ondergedompeld in de kunst van dansen.. De energie van het publiek manifesteerde zich in applause en cheers, wat mijn performance op het podium voedde.. Elke sprong, elke draai, was een viering van jaren van toewijding en liefde voor dans.. De verbinding tussen muziek, beweging en het publiek creëerde een unieke en onvergetelijke ervaring.. Aan het einde van de presentatie, applaus echoed through the theater like a wave of recognition. Ik boog mijn dank, de gratificatie voelen van het hebben gedeeld mijn passie met zo'n waarderend publiek.. Het Jorge Eliecer Gaitán Theater werd de setting voor een van de meest memorabele hoofdstukken van mijn carrière, een dag die ik altijd in mijn hart zou koesteren als een overwinning over uitdagingen en een viering van de dans die ik liefheb..

De dag was begonnen vol verwachtingen en energie voor repetities in Medellin.. Een belangrijke presentatie was op komst, en we waren allemaal toegewijd aan het bereiken van perfectie in elke beweging.. Echter, vanaf het begin van het proces, begonnen dingen ingewikkeld te worden.. De choreografieën vloeien niet zoals we verwachtten.. Elke stap leek te trippen over de volgende, en frustratie nam over.. Stress was palpabel in the air, en in the midst of tension, disagreements arose. Een intense discussie brak uit tussen een klasgenoot en mij, elk haar visie van de choreografie verdedigend.. De scherpe woorden echoed in de studio, en de harmonie die we zo nodig hadden voor het succes van onze presentatie was fading. Gelukkig, in een moment van helderheid, realiseerden we ons dat we aan hetzelfde doel werkten.. We besloten om onze verschillen opzij te zetten en ons te concentreren op het vinden van een compromis dat de hele groep zou profiteren.. Na een rustige en doordachte gesprek, slaagden we erin ons te verzoenen, door te erkennen dat de druk van het moment onze communicatie had beïnvloed.. De groep, hoewel opgelucht door de resolutie van het geschil, voelde de spanning nog steeds opgebouwd.. We besloten om een pauze te nemen en een nabijgelegen restaurant te vinden om te ontspannen en te rechargeren.. We deelden lachen en verhalen terwijl we genoten van het eten, en de kameraadschap groeide weer sterker.. Echter, zorgen kregen weer in onze gedachten toen we het nieuws kregen dat een van onze klasgenoten zijn knie had verwond tijdens repetitie.. De lucht werd dik met onzekerheid.. We waren dagen weg van de voorstelling en stonden voor de mogelijkheid om de hele choreografie te herorganiseren.. Na een moment van shock, ontmoetten we elkaar als een groep om onze opties te bespreken.. We besloten onze gewonde partner te ondersteunen en de choreografie aan te passen aan zijn situatie.. Solidariteit was duidelijk, en iedereen was toegewijd om te doen wat nodig was om de presentatie succesvol te maken, zelfs als dat betekende dat we last-minute veranderingen moesten maken.. De weg naar de presentatie werd uitdagender, maar tegenspoed bracht ons nog dichter bij elkaar als team.. Onzekerheid en stress werden de drijvende kracht om elk detail te perfectioneren.. Ondanks de obstakels werd de presentatie in Medellin succesvol uitgevoerd, en het applaus van het publiek resoneerde als een bewijs van onze resilience en toewijding..

♥ Mijn grote avontuur in een Colombiaans dorp ♥

Mijn reis naar Fresno, Tolima was niet alleen een onderdompeling in de natuur en koffiecultuur, maar ook een kans om ongelooflijke mensen te ontmoeten die een diepe indruk op me hebben achtergelaten. Deze kleine gemeente, met zijn groene landschappen en wereldberoemde koffie, verwelkomde me op een manier die ik nooit zal vergeten.

Day 1: Aankomst en de warmte van Doña María Ik kwam aan in Fresno op een zonnige dag, na een roadtrip die me toeliet om te genieten van het berglandschap en de frisse lucht. Mijn eerste stop was een koffieboerderij die wordt gerund door Doña María, een oudere vrouw, met handen die door de velden werken, maar met een glimlach die alles opfleurde. Vanaf het moment dat ik aankwam, ze maakte me thuis voelen.

Doña Maria begroette me met vers gezette koffie en vertelde me over haar leven in Fresno. Ze vertelde me verhalen over hoe haar grootouders de eerste koffiebomen op die boerderij planten en hoe zij de familietraditie heeft voortgezet. We spraken urenlang terwijl ik genoot van de rust van de boerderij, omgeven door de natuur. Die nacht sliep ik in een eenvoudige maar gezellige kamer, terwijl de koele bries van de bergen me in slaap wiegde.

Day 2: Leren met Don Carlos op de Koffieroute De volgende dag had ik het geluk om Don Carlos te ontmoeten, een boer die gepassioneerd is over zijn werk. Hij was onderdeel van een tour die ons meenam naar een van de oudste koffie boerderijen in de omgeving te verkennen. Don Carlos, met zijn typische hoed van de regio en zijn houten stok, was een man van weinig woorden, maar met een diepe kennis van de koffieteelt.

Ik was verrast door het geduld waarmee hij ons elke stap van het proces uitlegde, van de selectie van de beste bonen tot het branden. “Elke kop koffie heeft een verhaal,” vertelde hij me terwijl hij me liet zien hoe de bonen met de hand werden geplukt. Met zijn hulp kon ik mijn eigen koffiebonen plukken, een taak die eenvoudig leek maar veel vaardigheid vereiste. Ik heb elke slok koffie die we dagelijks dronken nog meer leren waarderen.

Na de tour gingen we zitten om een heerlijke “lechona tolimense” te lunchen, die we met andere bezoekers deelden. Het was een moment van gezelligheid waar we allemaal naar Don Carlos luisterden om anekdotes over zijn leven en zijn liefde voor het platteland te delen. “Koffie is meer dan een baan, het is ons leven”, vertelde hij ons met trots.

Day 3: Avontuur op Cerro Gualí met Laura en Andrés Op de derde dag besloot ik om naar Cerro Gualí te gaan, en daar ontmoette ik Laura en Andrés, een jong stel dat ook Fresno bezocht. Vanaf het eerste moment, we verbonden over onze passie voor de natuur. Samen gingen we de klim op, die uitdagender bleek dan we hadden verwacht. Andres' grappen en Laura's energie maakten de tocht echter leuk.

Tijdens de wandeling hebben we het gehad over onze respectievelijke reizen. Laura was een amateurfotograaf en terwijl we omhoog liepen, legde ze voortdurend elk detail van het landschap vast. Andres daarentegen was een geboren avonturier, altijd op zoek naar de volgende uitdaging. Ze moedigden me aan om door te gaan, terwijl de helling steiler werd, en uiteindelijk bereikten we de top, waar we sprakeloos waren bij het adembenemende uitzicht op de San Juan Valley.

Na de wandeling besloten we met z’n drieën om naar een van de natuurlijke kuuroorden in de omgeving te gaan om af te koelen. We brachten de middag door met kletsen en lachen terwijl we ontspanden in het kristalheldere water. Het was een van die dagen waarop je het gevoel hebt dat je precies bent waar je hoort te zijn.

Day 4: Afscheid met de smaak van Fresno De laatste dag van mijn reis was een mix van nostalgie en dankbaarheid. Ik keerde terug naar het centrale plein, waar ik Doña Rosa ontmoette, een verkoper op de lokale markt die Don Carlos me had aanbevolen. Ze had een kraam vol met exotisch fruit en typische snoepjes. Ze bood me aan om een aantal zelfgemaakte achiras te proberen en gaf me een gedetailleerde uitleg van hoe ze zijn gemaakt, met een vriendelijkheid die me eraan herinnerde hoe warm de stad is.

Voordat ik terugkeerde, nam ik afscheid van Doña María, die me een pakje koffie van haar eigen boerderij gaf. “Zodat je een klein stukje Fresno mee kunt nemen waar je ook naartoe gaat,” vertelde ze me met een glimlach. Ik voelde dat ik niet alleen haar koffie met me meenam, maar ook haar liefde en alles wat ik leerde van de mensen die ik ontmoette..

Deze reis was veel meer dan een bezoek aan een prachtige plek. Het was een verrijkende ervaring, vol met mensen die me met hun eenvoud en wijsheid hebben geleerd de kleine dingen in het leven te waarderen. Fresno, met zijn warme mensen en vruchtbare land, verdiende een speciale plaats in mijn hart.