AnnieHotStar

ANNIESTAR

Annie: De reis van een jonge vrouw naar emancipatie

Annie was een jonge vrouw vol leven, charme en durf. Ze had die ondeugende blik die straalde van verlangen om de wereld te ontdekken, een glimlach die de aandacht trok zonder er ooit om te vragen, en een aanstekelijke energie die elke kamer verlichtte waar ze binnenkwam.. Ze was mooi, ja — een natuurlijke, bijna onbeschaamde schoonheid — maar dat was niet wat haar definieerde.. Wat haar echt uniek maakte, was haar verlangen naar onafhankelijkheid, haar vrije geest en haar verlangen om haar eigen lot te bepalen..

Van jongs af aan droomde Annie van iets anders. Niet alleen van avonturen of verre landschappen, maar van een leven waarin ze over alles zou beslissen: haar keuzes, haar toekomst, haar liefdes en haar passies.. Elle ne voulait pas seulement vivre: Ze wilde bouwen, kiezen, weigeren, opnieuw beginnen. Ze wilde een sterke, vrije, zelfbewuste vrouw zijn — een 'empoderada', zoals ze het graag noemde, een woord dat ze in het Spaans had geleerd en dat ze met een lachend accent uitsprak..

Annie kon het idee niet verdragen om opgesloten te zijn in een vast leven. Sociale conventies verveelden haar, de verwachtingen van de maatschappij maakten haar aan het lachen — of soms boos. Ze weigerde zich te laten reduceren tot een rol, tot een hok, tot een beeld. Ze wilde de wereld verkennen, andere culturen ontdekken, mensen ontmoeten die anders denken, leren, fouten maken, misschien verliefd worden en vooral op haar eigen manier opgroeien..

Met haar rugzak vol reisboeken, feministische boeken en oude kaarten besloot ze op een dag te vertrekken. Ver weg van zijn geboortestad, ver van zijn referentiepunten. Ze was niet aan het vluchten, nee. Ze liep vooruit. Het was een vlucht voorwaarts, een persoonlijke zoektocht. Ze wilde vrijheid voelen in haar huid, in haar keuzes, in haar woorden.

Onderweg ontmoette Annie andere vrouwen zoals zij — nieuwsgierig, moedig, soms gekwetst, maar altijd overeind. Samen deelden ze verhalen, dromen en hoop. Deze ontmoetingen voedden Annie, gaven haar nieuwe krachten, hielpen haar haar stem te doen gelden. Ze begreep toen dat emancipatie geen vast doel is, maar een proces, een weg bezaaid met twijfels, strijd, maar ook innerlijke overwinningen..

Annie had geen toestemming nodig om volledig te bestaan. Ze wilde van zichzelf houden, met haar fouten en haar vuur, leren nee te zeggen zonder zich te rechtvaardigen, ja te zeggen zonder bang te zijn. Ze wilde alleen dansen op een strand, gedichten schrijven bij kaarslicht, debatteren in een vreemde taal, huilen zonder schaamte, te hard lachen, liefhebben zonder grenzen. Ze wilde het allemaal beleven.

Na verloop van tijd begreep Annie dat ware kracht van binnenuit kwam. Het was niet in de bewonderende blikken die ze vond, noch in de externe bevestiging. Het was in zijn vermogen om op te staan, om te kiezen, opnieuw en opnieuw.

Ze was niet perfect, en dat wilde ze ook niet zijn. Ze leefde. En dat was meer dan genoeg.

Ik vraag me af wat je denkt Als onze harten niet samenkomen Hoe trance eruit kan zien Als je weg bent uit mijn armen Ik vraag me af wat je denkt Als je weet dat mijn hart pijn doet Dat ik niet meer weet hoe ik moet dansen Ik zie de minuten als uren Parijs, New York, je sluit de deur Vertel me dat het niet te lang zal duren Dat het de tijd van een lied zal duren Marseille, Rome Zoek het serum dat mijn pijn kan genezen Wie zal de migraine verlichten Ik vraag me af wat je denkt Als onze harten elkaar niet vinden Hoe kan trance eruit zien Als je weg bent uit mijn armen Ik vraag me af wat je denkt Als je weet dat mijn hart pijn doet Dat ik niet meer weet hoe ik moet dansen Ik zie de minuten als uren Berlijn, Tokio Het zijn maar woorden Ik kan mijn ego verpletteren Er blijft het gebrek aan je huid Los Angeles, ja je verlaat me Ik weet dat we elkaar zullen vinden Ik weet dat je aan me denkt Ik vraag me af wat je denkt Als onze harten elkaar niet vinden Hoe kan trance eruit zien Als je verloren bent uit mijn armen Ik vraag me af wat je denkt Als je weet dat mijn hart pijn doet Dat ik niet meer weet hoe ik dans Dat ik de minuten zie als uren (Ah-aah-ah, ah-aah-ah, ah-aah, ah-aah) Ben ik uiteindelijk niet verloren zonder je armen? Is het uiteindelijk niet jij die pijn in je hart hebt? Ik vraag me af wat je denkt Als onze harten niet samenkomen Hoe trance eruit kan zien Als je weg bent uit mijn armen Ik vraag me af wat je denkt Als je weet dat mijn hart pijn doet Dat ik niet meer weet hoe ik moet dansen Ik zie de minuten als uren Ik vraag me af wat je denkt Als onze harten elkaar niet vinden Hoe trance eruit kan zien Als je verloren bent uit mijn armen Ik vraag me af wat je denkt Als je weet dat mijn hart pijn doet Dat ik niet meer weet hoe ik moet dansen Dat ik minuten zie als uren

Geef me je hart Je hand en de rest Geef me wie je bent Wie je bent Vertel me je angsten Verdriet en de rest Vertel me wie je bent Wie je bent Ik stel me een wereld voor Een hemelse wereld Waar niemand weggaat nan Waar niemand blijft Ik stel me een schreeuw voor Jouw geschreeuw in de nacht Ik stel me zoveel dingen van jou voor Misschien ben ik soms jou Ik stel me een nest voor van verhalen van droevige woorden Ik stel me een bed voor, een medeplichtige slapeloosheid Ik stel me een ik voor die verdrinkt in je ondeugden Zonder geloof of wet kruip ik in de mazen Ik stel me een man voor, een vrouw, een oppas Die alleen een kloon van mij ziet in mijn platen Een groot gerommel in mijn beginnende ziel Ik kom laat thuis want ik zie geen risico's meer Geef me alsjeblieft je hart Geef me wie je bent Wat je bent Vertel me je angsten Vertel me wie je bent Wie je bent Ik wil de wereld van de vorige keer zien Degene die de wereld niet kent Ik wil de schaduw van de andere jij zien Degene die de wereld niet kent Ik wil de wereld van de vorige keer zien Degene die de wereld niet kent Ik wil in jou alles zien wat ik niet ben Vertel me van wie je houdt en vooral Geef me alsjeblieft je hart Geef me wie je bent Wat je bent Vertel me je angsten Vertel me wie je bent Wie alsjeblieft geef me je hart Geef me wat je bent Wat je bent Vertel me je angsten Vertel me wie je bent Wie je bent

Om alle Markies de Sade bleek te maken Om de hoeren van de haven te laten blozen Om alle echo's te laten schreeuwen Om de muren van Jericho te laten beven Ik zal van je houden Om de hel in je ogen te laten branden Om alle donderslagen van Jericho te laten vloeken God om je borsten op te tillen en alle heiligen om te bidden en onze handen te smeken Ik zal van je houden Ik zal van je houden zoals je nog nooit geliefd bent geweest Ik zal van je houden Verder dan je dromen ooit hebben gedacht Ik zal van je houden. Ik zal van je houden Ik zal van je houden Zoals niemand je durfde lief te hebben Ik zal van je houden Zoals ik zo graag geliefd wilde zijn Ik zal van je houden. Ik zal van je houden Om oud te worden, om de nacht wit te maken Om het licht te laten branden tot de dag Tot de passie en tot de waanzin Ik zal van je houden, ik zal van je houden met liefde Om onze ogen te doen sluiten Om onze lichamen te laten lijden en sterven Om onze zielen naar de zevende hemel te laten vliegen Om te denken dat we dood zijn en opnieuw lief te hebben Ik zal van je houden Ik zal van je houden zoals je nog nooit geliefd bent geweest Ik zal van je houden Verder dan je dromen ooit hebben gedacht Ik zal van je houden. Ik zal van je houden Ik zal van je houden Zoals niemand je durfde lief te hebben Ik zal van je houden Zoals ik zo graag geliefd wilde zijn Ik zal van je houden. Ik ga van je houden

Ik ken mensen die in cirkels lopen Of langs de muren lopen en de seizoenen tellen Nieuwe starts die nergens heen leiden Krijgers op tv, helden in mijn eetkamer Ik heb er waargebeurde verhalen over gelezen Maar de vraag die ik mezelf steeds stel: Waar kan ik

Zie je, het is zoveel beter Als je zelfverzekerd bent Je hebt kracht en hoop in je vingertoppen Om verder te zoeken zonder bang te zijn voor iets Om aan te bellen bij het onbekende zonder enige terughoudendheid En praten is zo licht Maar de vraag die ik mezelf blijf stellen: Waar kan ik vinden

Als ik ga in het bos Dat mijn armen vallen als de kleine duim Van de stenen heb ik gevonden Maar de vraag die ik stel mezelf Steeds: Waar kon ik vinden

Ik heb nog twee uur gehuild Op je doos met kleine boters De beroemde met de letters De foto's van New Hampshire Uw reis in liefde Met Adèle de Bayeux Ik vind haar naam belachelijk Het lijkt op een merk trui Ze wil me ontmoeten, we gaan lunchen, ik weet zeker dat ze van me zal houden En ze stond er zo op Oh ja, maar ik ben jaloers Ja, dat is het gewoon jaloers Ik ben jaloers Ik eet alleen Chinees Het is handig, het is gewoon beneden Ik liet je alleen gaan Nu bijt ik op mijn vingers Je zei me dat het zonde was Ze is zo goed in koken Ik zal haar mijn soep maken Met nitroglycerine Gal en glutamax vechten in mijn milt Ik zeg het mezelf elke keer Ik zou nooit meer Chinees eten Oh ja, ik ben jaloers Ja, dat is het gewoon jaloers Ik ben jaloers Je Adele wil je weer zien Ze is's avonds vrij om af en toe met je te praten Laten we glimlachen, de tanden samenknijpen Het is waar, het is vrij normaal Ik zie er geen bezwaar in Ik ga geen schandaal maken Voor jullie twee is het belangrijk maar het is de kunst van mijn jaloezie Om je niet te kunnen vertellen Ja, het maakt me een beetje raar Dat jullie elkaar weer wilden zien En ja, ik ben jaloers Ja, dat is het gewoon jaloers Oh ja, ik ben jaloers Ja, dat is het gewoon jaloers Ik ben jaloers