AmmyRoos

Ik streel je huid met verzen van passie, ik wek je zintuigen, opwinding stroomt. Je lippen, zoete vruchten, in mijn mond smelten ze, lichamen verweven, in een diepe en vurige dans.. Mijn handen op je rug, ze verkennen elke hoek, met elke streling die de vlam van onze unie aansteekt.. Desire echoes in whispers in the ear, we give ourselves completely, in meaningless pleasure.. En in de extase van het moment, smelten onze lichamen, twee zielen in de dans, van een liefde die nooit verward is.. Dus, tussen verzen en zuchten, is onze waarheid geopenbaard, in dit gedicht van intimiteit..

Ik was verbaasd over de schoonheid van de son. Zelfs op een vrouw, zou dat een lange en fijne cou geweest zijn. Maar de afmetingen geven niet de sensatie van overdrevenheid. Het had een mooie natuurlijke vorm. De finesse van sa courbure était onbeschrijfelijk..

Zwart manic haar! dat je ploegt door duizend kronkelende bochten omlijst in je mooie ogen laat me zeggen dat soms ik met ze zou willen spelen in alle vormen en vormen trekken en schreeuwen en dan strelen tot uit je mond een subtiele ik hou van je komt

Deux corps face à face parfois il et à deux vagues et la nuit est océan. Twee lichamen face à face soms il en à deux vagues en de nacht is oceaan. Twee lichamen face à face soms zijn twee stenen en de nacht van de woestijn. Twee lichamen face à face soms zijn ze wortels in de nacht. Twee lichamen face à face soms zijn het knippen en de nacht is licht. Twee lichamen face à face zijn twee sterren die vallen in een leeg hemel. ​

Ik dacht aan je seks. Simplifié le coeur, je pense à ton sexe, devant la fille mûre du jour. Ik denk aan je seks, voor de vrouw van de dag. Je voelt de knop van geluk, het is seizoen. En een oud sentiment sterft, vervlogen in het brein. Je pense à ton sexe, groove le plus prolifique et harmonieux dat je in de schaduw komt, hoewel de dood je bedenkt en stopt met God zelf. O Conscience, je pense oui à la brute libre qui aime où il veut, où il peut. Ik denk dat je een vrije bruut bent die houdt waar hij wil, waar hij kan. Oh, schat, schandaal van de schemering. Oh, stil roeren. Odumodneurtse!

Vanavond liet ik het raam open zodat mijn gedachten zouden vliegen, en ik tekende zonnen aan de nachtelijke hemel zodat ze je stappen verlichten als je aankomt. En ik weefde trillingen in je bloemen en in je aderen, ik beroofde je van tijden waar je kon breken, ik dronk licht het gif van je parallelle benen en in de zee van je heupen was ik kapitein. Ik fluisterde vurig en waakzaam, ik was een wachter, in het gewond uur was mijn naam een talisman, arme prooi van je hongerige mond, oprecht voorbeeld van deze donkere bewaker.. Ik schilderde je lippen met kleuren, je bijenkorven, je hoeken geparfumeerd met witte oranje bloesems, ik bouwde beloften met stormsplinters en door je lichaam, zoals de wind, laat ik mezelf weggevoerd worden..

In dezelfde tijd, de andere hand verplaatst de benen en begint te klimmen op de oude weg die ze zo vaak in de duisternis had afgelegd..

Haar lichaam bestond alleen waar hij haar aanraakte, anders rookte ze..

 

Ik keek naar je handen en verzon verhalen over fladderen op mijn borsten, over heel zachte wrijving tussen mijn dijen. Onmiddellijk kwamen bloemblaadjes en veren in een onverwachte regen om mijn zintuigen nat te maken. Zo leerde ik eeuwig dorstig te zijn naar honingraten, terwijl ik naar je handen keek. Mijn verlangen zat verstrikt tussen je vingers terwijl een warme zee me baadde in een windstille dageraad.

 

Maak me zo wakker, met mijn korstige lichaam met een weerzinwekkend verlangen met de belofte van je terugkeer Met de essentie van onze verlangens, met de kloof van je glimlach Met je verwaarloosde verdriet, met de overvloed van onze kwellingen Later zal ik weten hoe ik moet genieten van de eenzaamheid van mijn uren, degenen die het niet begrijpen horloges, wetende wat ik in me bewaar Al je natte herinneringen

 

 

Ik blijf naar jou vallen, terwijl je in mijn lichaam zinkt, ik wil mijn kussen vermijden, me doordrenken met stressen, renaître avec la lune, strakeren de soleil dans mes bras, sans peur de l'amour, de stank van een hart slaap ik verbrand zijn gevoelens in trying de vivre pour aujourd'hui, de respiration is contrôlée, les sentiments absorbés, ouvrant les portes du simple plaisir, connexion chaleureuse et humide, purulente buches baisant le sublime des portes de l'hédonisme sans cynisme je masturbe à travers ton odeur Je bent een echte heer van de wereld.