AmberVictoria

Het natte geheim van het bos

Mijn blote voeten drukten op het mos, en de frisheid was een heerlijke schok tegen de plant. Ik stond aan de rand, maar mijn hart klopte om in dit struikgewas te gaan dat naar natte aarde en mysterie rook.. De zon was een schaamteloze minnaar die door de bladeren kroop en mijn huid schilderde in koortsachtig goud. Mijn linnen jurk, doorweekt met dauw, was nu een sensueel verlengstuk van mezelf. Hij klemde zich schaamteloos vast aan de kromming van mijn heupen en klom omhoog om de strakke vorm van mijn dijen te omlijnen terwijl hij zich voortbewoog. Elke stap was een ingehouden zucht, en ik kon voelen de natte stof strelen mijn intimiteit. Ik stopte voor een gigantische boomstam. Ik legde mijn handen op de ruwe, ruwe schors. Het gevoel was zo primitief dat ik mijn ogen sloot en mijn nek naar achteren leunde. De wilde lucht deed mijn huid rillen. Voel de hete zon in mijn keel, de kou van de stof op mijn buik, de textuur van het bos onder mijn handen.. Het was allemaal een uitnodiging om me levend en blootgesteld te voelen. Ik ben hier, dacht ik, zonder enige intentie, en deze vrijheid maakt me vreselijk begeerlijk.. Ik wil verdwalen en gevonden worden, alleen door de wind en het licht.