AishaSmit

Ik ben blij dat je geïnteresseerd bent in me. Het ideaal is dat je verliefd wordt. Ik wil dat je gelukkig bent..

Ik ben heel blij dat je interesse hebt in me. Het ideaal is dat je verliefd wordt. Ik voorspel dat je heel gelukkig zult zijn.

Ik ben heel blij dat je geïnteresseerd bent in mij, het ideaal is dat je verliefd kunt worden, ik ben van plan dat je heel gelukkig bent

Een mysterie brandt in je ogen, maagd en kameraad. Ik weet niet of het haat of liefde is. Het onverwoestbare licht van je zwarte vriend. Je gaat met me mee terwijl mijn lichaam in de schaduw staat en mijn sandaal in de arena blijft. - Sta je in de weg? - Dime, maagd, vermijd de kameraden..

Een mysterie brandt in je ogen, maagdelijke ongrijpbare en metgezel. Ik weet niet of het vuur haat of onuitputtelijke liefde is voor je zwarte bondgenoot. Je gaat met me mee zolang ik een schaduw werp op mijn lichaam en mijn sandalen laat. - Heb je dorst of water in mijn pad? - Zeg het me, ongrijpbare maagd en metgezel.

Een mysterie in je ogen, onbegrijpelijke maagd en metgezel. Ik weet niet of het vuur de haat of de onuitputtelijke liefde van je zwarte bondgenoot is. Je gaat met me mee tot ik een schaduw op mijn lichaam werp en mijn sandalen loslaat. Heb je dorst of water op mijn weg? - Dis-moi, vierge et compagne onbegrijpelijk.

Als je van me houdt, hou van me in mijn geheel, niet door licht of schaduw... als je van me houdt, hou van me zwart en wit, en grijs, groen, blond en bruin... hou van me dag, hou van me nacht... en's morgens in het open raam! Als je van me houdt, snijd me niet af, hou van me of niet van me..

Als je van me houdt, hou me helemaal lief, niet door licht of duisternis. Als je van me houdt, hou van me zwart en wit, grijs, groen en blond, bruin... hou van me dag en nacht. En morgenochtend aan het open raam! Als je van me houdt, hou niet van de woorden: Of je houdt niet van me.

Als je van me houdt, hou dan van me in mijn geheel, niet door gebieden van licht of schaduw. Als je van me houdt, hou van me zwart en wit, en grijs, groen, blond en bruin... hou van me overdag, hou van me's nachts. En vroeg in de ochtend bij het open raam! Als je van me houdt, hou me niet af. Of hou niet van me.

Soms wil ik corny zijn om te zeggen: ik hou van je. Soms wil ik zo stom zijn om te schreeuwen: ik hou zo veel van haar! Soms wil ik een kind zijn om te huilen in haar borst. Soms wil ik dood zijn om te voelen dat onder de vochtige aarde van mijn sappen een bloem groeit die mijn borst breekt, een bloem, en zeg:.

Soms wil ik zo stout zijn om te zeggen: ik hou van je. Soms wil ik zo stom zijn om te schreeuwen: ik hou zo veel van haar! Soms heb ik zin om als kind te huilen in zijn schoot. Soms voel ik me dood om te voelen, onder de natte aarde van mijn sappen, dat een bloem groeit breekt mijn borst, een bloem, en zeg:.

Soms heb ik de indruk dat ik tegen je zeg: ik hou van je. Soms heb ik de indruk dat ik stom ben. Soms heb ik de indruk een kind te zijn dat huilt. Parfois j'ai l'impression d'être mort voelen, sous la terre humide de mes jus, dat een bloem pousse me briser de borst, een bloem, en zeggen: Cette fleur, pour toi.

Ik bied u tussen de trossen, groene gaas en rozen, mijn naïeve hart dat zich nederlegt voor uw goedheid; laat uw liefhebbende handen het niet verscheuren, uw ogen verheugen zich over mijn eenvoudige gift. In de schaduwrijke tuin mijn vermoeide lichaam de ochtend auras bedekt met dauw; als in de vrede van een droom glijden langs je de vlugge ogenblik dat verlangen rust.

Ik stel voor dat er grappes, segmenten en rozen zijn, Mon cœur naïf qui s'humilie devant ta bonté; Tes mains aimantes ne veulent pas le détruire, Vos yeux se réjouissent de mon simple cadeau. Dans le jardin ombragé mon corps fatigué Les auras du matin couvertes de rosée; Comme dans la paix d'un rêve je me glisse à tes côtés Le moment fugitif que j'aspire à me reposer.

Ik bied u tussen de bosjes, groene stukken en rozen, mijn naïeve hart dat zich nederlegt aan uw goedheid, uw liefdevolle handen willen niet vernietigen, uw ogen verheugen zich in mijn eenvoudige geschenk. In de schaduwrijke tuin mijn vermoeide lichaam de ochtend auras bedekt met dauw; als in de rust van een droom glij ik langs je zijde het vluchtige moment dat ik verlang naar rust.

Slave mía, tememe. Amame. Slave mía! Ik ben met jou de grootste avond van mijn hemel, en in hem ontdoet mijn ziel als een koude ster.. Wanneer je weggaat, kom je terug.. Mi propio latigazo valt over mijn leven. Jij bent wat er in me is en ver weg.. Huyendo como un coro de nebulos perseguidas. Huyendo als een koor van achtervolgde nevels.. Naast mij, maar waar? Ver weg, wat ver weg is. En wat er ver onder mijn voeten ligt loopt. De echo van de stem voorbij de stilte. En wat in mijn ziel groeit als de muskus in de ruïnes.

Mijn slaaf, vrees mij. Hou van me. Mijn slaaf! Ik ben met jou de grootste zonsondergang van mijn hemel, en daarin straalt mijn ziel als een koude ster. Wanneer zij zich van u verwijderen, keren mijn schreden naar mij terug. Mijn eigen zweep valt op mijn leven. Jij bent wat in mij is en ver weg is. Vluchtend als een koor van gejaagde nevels. Naast mij, maar waar? Ver, wat het ver is. En wat, ver weg onder mijn voeten, loopt. De echo van de stem voorbij de stilte. En wat in mijn ziel groeit als mos in puin.

Mijn slaaf, vrees mij.. Liefje-moi. Mijn slaaf! Je bent bij mij op de grootste zonnige bed van mijn hemel, en mijn ziel schijnt als een koude ster.. Als ze weggaan van jou, komen mijn pa's terug naar mij.. Mon propre fouet tombe sur ma vie Mijn eigen fouet tombe op mijn leven. Jij bent wat in mij is en wat ver weg is.. Fuyant comme un chœur de brumes chassées (vluchtend als een chœur van mist chassées). Naast mij, maar waar? Ver weg, wat ver weg is. En quoi, étant loin sous mes pieds, ga weg. De echo van de stem buiten de stilte. En wat in mijn ziel groeit als van de mousse in puin.

Als je me wilt, wil je me heel, zonder licht of schaduw... als je me wilt, wil je me zwart en wit, grijs, groen, rood en bruin... wil je me dag, wil je me nacht... en's ochtends in het open raam! Si me quieres, no me recorta: "Ik wil je allemaal". O nee me quieras

Als je van me houdt, hou dan van me, niet van de zonnen van licht of van schaduw. Als je van me houdt, hou van me zwart en wit, grijs, groen en blond, bruin... hou van me dag en nacht. En morgenochtend met het raam open. Als je van me houdt, hou me niet af. Je houdt niet van me.

Als ik wil, wil ik me helemaal, zonder licht of donker... als ik wil, wil ik zwart en wit, grijs, groen, rood en bruin... wil ik me dag, wil ik me nacht... en morgenochtend in het open raam! Als je het mij vraagt, vraag het me niet: O nee me quieras

Tussen mijn liefde en jou zullen 300 nachten staan als 300 muren en de zee zal een magie tussen ons zijn. Er zullen geen herinneringen zijn. O nachten verdiend door de pijn, nachten hoopvol van blik, velden van mijn weg, firmament dat ik zie en verlies. Definitief als een marmer zal je afwezigheid andere nachten bedroeven.

Tussen mijn liefde en mij moeten ze driehonderd nachten opstaan als driehonderd muren en de zee zal magisch zijn tussen ons. Er zullen alleen herinneringen zijn. Ach, middags die het waard zijn, hoopvolle nachten van naar jou kijken, velden van mijn pad, het firmament wat ik zie en verlies. Als een knikker zal je afwezigheid andere middags verdrietig maken..

Tussen mijn liefde en mij, moeten ze opstaan driehonderd nachten als driehonderd muren en de zee zal magisch zijn tussen ons. Er zullen alleen souvenirs zijn. Oh, de middags in de moeite waard, nachten vol hoop om naar je te kijken, velden van mijn weg, firmament wat ik zie en wat ik verlies. De definitieve is: " Uw afwezigheid zal de anderen treuren "..

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hou, ik wil sterven omdat je me het leven hebt gegeven, oh, mijn lief, zal ik nooit vrede hebben? Het zal zijn dat alles wat in me is alleen maar verlangen wil zeggen. Ik weet niet wat er van me zal gebeuren, maar alles zegt me dat liefhebben mijn einde zal zijn. Wat een wanhoop brengt liefde, ik wist niet wat liefde was, nu weet ik waarom ik niet gelukkig ben.

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hield, ik wil sterven omdat je me het leven gaf, oh, mijn liefde, zal ik nooit vrede hebben? Wil alles wat in mij is het betekent gewoon saudade. En ik weet niet eens wat er met me gaat gebeuren, alles zegt me dat het liefhebben mijn einde zal zijn. Hoe wanhopig liefde brengt, ik wist niet wat liefde was, nu weet ik het omdat ik niet gelukkig ben.

Ik wil huilen omdat ik te veel van je hou, ik wil sterven omdat je me het leven hebt gegeven, oh, mijn liefde, zal ik nooit vrede hebben? Is dat alles wat in mij is, dat betekent alleen maar verlangen. En ik weet niet eens wat er met me zal gebeuren, alles zegt me dat het liefhebben mijn einde zal zijn. Zoals de wanhopige liefde me brengt, wist ik niet wat liefde was, nu weet ik het omdat ik niet tevreden ben..

Je hebt me en ik ben van jou. Zo dicht bij elkaar als vlees met botten. Zo dicht bij elkaar en vaak zo ver weg. Je zegt soms dat je me afgesloten vindt, zoals gemaakt van steen, zoals gehuld in geheimen, onpassend, afstandelijk. En jij wilt de sleutel van het mysterie. Niemand heeft hem. Er is geen pas de clé. Pas même moi, ik heb het niet zelf!

Ik heb je zo nodig. Zo dicht bij elkaar als het vlees van de botten. Zo dicht bij elkaar en vaak zo ver weg. Je zegt me soms dat ik me als een steen in een sluis bevind, als een geheim, onontvankelijk, ver weg... en dat je de sleutel van het mysterie wilt hebben... als niemand die heeft... geen sleutel. Ik heb het zelf ook.

Je hebt mij en ik ben van jou. zo dicht bij elkaar als vlees van botten. Zo dicht bij elkaar en vaak zo ver weg! Je zegt me soms dat je me gesloten vindt, alsof ik van harde steen ben, alsof ik verborgen in geheimen ben, onpassend, afgelegen. En jij wilt de sleutel tot het mysterie. Als niemand het heeft. Er is geen sleutel. Zelfs ikzelf niet. Ik heb het zelf niet eens.

De zon kan voor altijd vervaagd worden, de zee kan in een ogenblik opdrogen, de aarde kan als een zwak glas breken. Alles zal gebeuren! De dood kan me bedekken met haar grazige krassen, maar nooit zal de vlam van je liefde in mij uitgaan..

De zon kan voor altijd bewolkt zijn, de zee kan in een ogenblik opdrogen, de as van de aarde kan breken als een zwak glas. Alles zal gebeuren! May death cover me with your funeral crepe, maar het kan nooit uitgaan in me, de vlam van je liefde..

De zon kan voor altijd verduisterd worden, de zee kan in een ogenblik opdrogen, de aarde kan als een glas breken. Alles komt eraan. Laat de dood me bedekken met je begrafeniscrème, maar dat zal nooit uitgaan in mij..

Ik ken een gigantisch en vreemd lied dat in de nacht van de ziel een dageraad aankondigt, en deze pagina's zijn van dat lied dat de lucht in de schaduwen uitstrekt. Ik zou je willen schrijven, van de man die de rebel vraagt, in een gemeen taal, met woorden die een tijdlang zuchten en lachten, kleuren en notities. Maar in het niets is het vechten, dat geen cijfer in staat is om hem te sluiten; en amper, oh, prachtig! Als ik je handen in mijn handen heb, kan ik het alleen voor je zingen..

Ik ken een gigantisch en vreemd lied dat een dageraad in de nacht van de ziel aankondigt, en deze pagina's zijn van dat lied, de ritmes die de lucht in de schaduw verbreidt.. Ik zou je willen schrijven over de man die de taal beheerste, rebelle en klein, met woorden die tegelijkertijd zuchten en lachten, kleuren en noten.. Maar het is tevergeefs om te vechten, geen pass de chiffre kan hem opsluiten; en gewoon, o, prachtig! Ja, ik heb je in mijn handen, ik kan, in je oor, je alleen zingen.

Ik ken een reusachtige en vreemde hymne die een dageraad aankondigt in de nacht van de ziel, en deze pagina's zijn van die hymne cadansen die de lucht verwijdt in de schaduwen. Ik zou je willen schrijven, over de man die de opstandige, kleinzielige taal temt, met woorden die tegelijkertijd zuchten en lachen, kleuren en noten waren. Maar het is tevergeefs om te vechten, er is geen figuur die hem kan opsluiten; en gewoon, oh, mooi!, ja, met de jouwe in mijn handen, zou ik, in je oor, het alleen voor jou kunnen zingen.

Liefde uit mijn binnenste, viva muerte, in het niets hoop ik op je geschreven woord en denk, met de bloem die verwelkt, dat als ik leef zonder mij wil ik je verliezen. De lucht is onsterfelijk. De steen kent de schaduw niet en de schaduw ontgaat haar ook niet. Je hart is niet nodig voor de ijskoude honing van de maan..

Liefde van mijn lendenen, levende dood, ik wacht tevergeefs op je geschreven woord en ik denk, met de bloem die verwelkt, dat als ik zonder mij leef ik je wil verliezen. De lucht is onsterfelijk. De inerte steen Hij kent de schaduw niet en ontwijkt haar ook niet. Het innerlijke hart heeft geen behoefte aan de bevroren honing die de maan giet..

Liefde van mijn nieren, levende dood, ik wacht tevergeefs op je geschreven woord en ik denk, met de bloem die vervaagt, dat als ik leef zonder mij, ik je wil verliezen. De lucht is onsterfelijk. De steen is niet in staat de schaduw te kennen en te ontwijken. Het hart heeft geen behoefte aan de ijzige honing die de maan giet..

Als je liefhebt, als je nog nooit hebt liefgehad, zul je weten dat de grootste en diepste pijn in deze wereld is om gelukkig en ongelukkig te zijn. Corollary: liefde is een afgrond van licht en schaduw, poëzie en prosa, en waar het mooiste gebeurt is om tegelijkertijd te lachen en te huilen. Het ergste, het meest verschrikkelijke, is dat leven zonder hem onmogelijk is..

Als je liefhebt, weet je dat als je niet hebt liefgehad, dat het de grootste en diepste pijn is om gelukkig en ongelukkig te zijn. Corollaire: de liefde is een afgrond van licht en schaduw, van poëzie en proza, en waar je het liefste doet dat tegelijkertijd lacht en huilt. Het ergste, het meest verschrikkelijke, is dat leven zonder dat onmogelijk is..

Als je begint te houden, als je nog niet hebt gehouden, zul je weten dat in deze wereld het de grootste en diepste pijn is om gelukkig en ongelukkig te zijn. Corollaire: liefde is een afgrond van licht en schaduw, poëzie en proza, en waar het duurste wordt gedaan, dat is lachen en huilen tegelijkertijd. Het ergste, het meest verschrikkelijke, is dat leven zonder het onmogelijk is..