AddisonMars

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Rood haar is de minst voorkomende natuurlijke haarkleur, waardoor roodharigen uniek of exotisch kunnen lijken.. Deze zeldzaamheid kan de aantrekkingskracht vergroten, omdat het ongewone de neiging heeft om onze aandacht te trekken en onze interesse te wekken Rood haar is de minst voorkomende van de natuurlijke haarkleuren, waardoor roodharigen als uniek of exotisch kunnen worden beschouwd. Deze zeldzaamheid kan de aantrekkingskracht vergroten, omdat het ongewone onze aandacht trekt en interesse wekt Er zijn culturele stereotypen (hoewel niet altijd nauwkeurig of eerlijk) die roodharigen associëren met sterke, gepassioneerde of wilskrachtige persoonlijkheden. Sommige mensen voelen zich aangetrokken tot deze eigenschappen, denkbeeldig of echt, die volgens hen samengaan met rood haar Er zijn culturele stereotypen (hoewel niet altijd juist of juist) die roodharigen associëren met sterke, gepassioneerde of wilskracht persoonlijkheden. Sommige mensen voelen zich aangetrokken tot deze eigenschappen, denkbeeldig of echt, die volgens hen rood haar met zich meebrengenIk zag je aankomen, de deur oversteken, me een kus op de neus geven, me in de ogen kijken op die unieke manier, zoals alleen jij in de ogen kijkt: de kalender breken. Ik zag je die eenvoudige dingen doen die je doet zodat de wereld tot je verstand komt; en ik wist niet wie je moest bedanken Ik zag je aankomen, door de deur, geef me een kus op de neus, Kijk me in de ogen op deze unieke manier, zoals alleen jij kijkt in de ogen: breken de planning. Ik zag je doen deze eenvoudige dingen die je doet voor de wereld om tot jezelf te komen; en ik wist niet aan wie dankzij.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Want nu ga ik met mijn hand over de onderkant van de bladeren en ik weet hoe ik hun alfabet moet lezen en als ik mijn ogen sluit, hoor ik een rivier stromen en het is jouw stem die me wakker maakt, want mijn lichaam begint nu in jou en eindigt voorbij de regen waar je armen reiken en de garnizoensangst kijkt niet toe en ik weet hoe ik dingen moet noemen zodat ze springen en ga naakt en alles is recent voor mijn ogen die liefde in jouw ogen Want in mijn tranen groeien zachte vleesetende planten En mijn bloed pulseert als een open leguaan Want nu herstelt mijn lichaam zijn delen en wordt een nieuwe huid geboren die de zomer verslaat Omdat je me hebt geleerd te ademen Want nu leg ik mijn hand onder de bladeren en ik weet hoe ik hun alfabet moet lezen En als ik de ogen Ik hoor een rivier stromen En het is jouw stem die me wakker maakt Want mijn lichaam begint nu in jou en eindigt voorbij de regen Waar je armen reiken en angst in garnizoen kijkt niet en ik weet hoe ik dingen moet noemen voor hen om te springen en zich uit te kleden En het is allemaal recent voor mijn ogen Die liefde in jouw ogen Want in mijn tranen groeien zoete vleesetende planten en Mijn bloed klopt als een open leguaan, want nu herstelt mijn lichaam zijn delen en wordt er een nieuwe huid geboren die de zomer overwint omdat je me hebt geleerd hoe ik moet ademen.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Als er een God is, haat hij me.. Daar ben ik zeker van.. Hij strafte me met vier oudere zussen en veroordeelde me om met hen in hetzelfde huis te wonen. En niet alleen met hen, maar ook met mijn moeder. Maar dat is niet alles, nee.. Het is duidelijk dat God echt bezig is om mijn leven te bemoeien en hij heeft de kersie op de taart bewaard voor de dag dat macarena, een van mijn zussen, 23 werd.. Hoewel zij de jarige was, kreeg ik het cadeautje. En wat een shit cadeau! Ze hielden een discreet feest met enkele familieleden en vrienden van Macarena, die ik alleen van zicht kende.. Ik ging in een hoek zitten en begon een biertje te drinken. Ik dronk zoveel als ik kon, totdat mijn moeder me verbood, want ik ben pas achttien en het is niet goed om over te kotsen in de buurt van je familie.. Maar het was niet zo erg en het feest was goed of slecht.. Als God bestaat, haat hij me. - Dat weet ik zeker.. Hij strafte me met vier oudere zussen en veroordeelde me om met hen te leven in hetzelfde huis.. En niet alleen met hen, maar ook met mijn moeder.. Maar dat is niet alles, nee.. Het lijkt erop dat God echt probeert mijn leven te bemoeien en hij heeft het versiersel op de taart bewaard voor de dag dat Macarena, een van mijn zussen, 23 werd.. Hoewel ze haar jarige was, nam ik het “cadeautje” aan. En wat een shitty cadeau! Ze hadden een discreet feest, met enkele familieleden en vrienden van Macarena, die ik alleen van gezicht kende.. Ik zat in een hoek en begon bier te drinken; ik dronk zoveel als ik kon, totdat mijn moeder me verbood om dat te doen, omdat ik nog maar achttien jaar oud ben en het afgekeurd is om te braken in het bijzijn van haar familieleden.. Hoewel het niet zo slecht was en het feest was meer of minder verdraaglijk.. Er was tenminste genoeg eten..

           ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Waarom heb ik zoveel geprobeerd, omdat mijn minnaar een heel heerlijke kop had die me plezier deed.. Als ik de laatste jaren als eerstejaarsliefhebber weet dat mijn armen werden aangeraakt door mijn vrienden die me meenamen in het stuk waarvan niemand bang was en als ik vele jaren leefde voordat ik een fellatie deed in de wachtrijen. Van het gebouw. Ik ben heel blij met mijn volle en pijnlijke pik in mijn hart, om te voelen hoe ik mijn vagina likte en aan mijn clit zoog, likte en speelde met mijn anus totdat ik zijn plaats bereikte, ook al zal het soms dominant zijn en zou hij het genadeloos nagelen tijdens de kont nam ik de pijn mee naar de metro totdat de bodem werd gedomineerd door haar, Ik voelde het in mijn nek, ik ging verder zonder de plaats van deze haan van 23 cm in het midden van mijn darm te hoeven voelen Het gevoel hebben dat ik beschermd ben en dat ik het draag wanneer jij het draagt, is het een goed idee om jezelf in de plaats van de onbeschermde persoon te stellen, het bekken tegen mijn zenuwen voelen, de positie en grip voelen en de druk en beweging van mijn lichaam in cirkels voelen om de maximale positie te voelen om te voelen hoe hij opzwelde om in me klaar te komen, zijn dikke en warme melk te voelen, mijn kont open, pijnlijk en vol sperma achterlatend, dat ik langs mijn benen voelde lopen Terwijl hij me liet knielen om zijn pik schoon te maken en te likken, Hij bleef ontucht plegen in mijn vagina, schrijlings op hem in situ terwijl hij in mijn borsten kneep en zoog totdat hij me hem keer op keer liet opeten, terwijl hij voelde hoe hij mijn ingewanden vulde, totdat het ondenkbare een jaar later gebeurde. . Door de kracht van een kus raakte ik zwanger van hem.. Mijn hypothese was dat we de zwangerschap hadden begonnen en dat we een snelle oplossing hadden gekregen.. Toen ik het kantoor van mijn geliefde binnenliep die al maanden zijn oudste vriend neukte, wat ik je al vertelde, hield hij me vast en gaf me een hele middag gewoon in de kont als straf Is deze erotische relatie naar je smaak?

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Waarom heb ik het zoveel geprobeerd? Omdat mijn geliefde een zeer heerlijke kop had die me blij maakte om het te plaatsen. Alsof ik de afgelopen jaren als mijn eerstejaars minnaar weet dat mijn armen werden aangeraakt door mijn vrienden die me naar de kamer namen waar niemand bang voor was en als ik een aantal jaren leefde voordat ik orale seks had in de rijen. van het gebouw Ik ben verrukt van mijn volle en pijnlijke pik in mijn hart, voelend hoe ik mijn vagina likte en aan mijn clitoris zoog, me likte en met mijn anus speelde totdat ik zijn plaats bereikte, hoewel het soms dominant zal zijn en hij het genadeloos voor de kont zou spijkeren Ik nam de pijn mee naar de metro totdat de bodem werd gedomineerd door het haar, Ik voelde in mijn nek, ik ging verder zonder de plaats van deze kraanvogel en 23 cm kop in het midden van mijn darm te hoeven voelen Het gevoel hebben dat ik beschermd ben en dat ik het draag wanneer jij het draagt, is het een goed idee om jezelf in de positie van de onbeschermde persoon te plaatsen, voel het bekken tegen mijn zenuwen, voel de positie en de grip en voel de druk en beweging van mijn lichaam in cirkels om de maximale positie te voelen om te voelen hoe het opzwelde om in me te ejaculeren, de dikke en hete melk te voelen, mijn kont open te laten, pijnlijk en vol sperma, dat ik langs mijn benen voelde druipen. Terwijl hij me liet knielen om zijn pik schoon te maken en te likken, om in mijn vagina te blijven overspel plegen, hem in situ te berijden terwijl hij mijn tieten kneed en zuigde totdat hij me hem steeds weer liet eten, voelde zijn sperma mijn ingewanden vullen, totdat het ondenkbaar een jaar later gebeurde Van neuken werd ik zwanger door hem. Mijn veronderstelling was dat we de zwangerschap ingingen en een snelle oplossing kregen. Toen ik het kantoor van mijn geliefde binnenkwam die al maanden zijn oudste vriend had geneukt, wat ik je al vertelde, sloeg hij me in een hoek en gaf me een hele middag alleen in de kont als straf Is deze erotische relatie naar je smaak?

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

In de stilte van de schemering glijdt Addison, met een kalm pas en een oogje dat oogverblindend is.. Onder de mantel van sterren, haar essentie schijnt, een echo van mysteries die de ziel teistert. In haar ogen rust de diepte van de hemel, een universum van onontdekte dromen.. Hun ziel reist tussen werelden, in vlucht, weven verhalen die ze verlangen te horen.. Addison, in haar stilte, is een levend gedicht, waarvan de woorden in elke zucht geschreven worden.. in zijn stilte, een gevangen universum, waar tijd stilstaat, zonder adem.. bij elke stap, een pad wordt getekend, met dromen als sterren die zijn pad verlichten. Addison, in haar wezen, de magie wordt gehoord, een eeuwige echo die uitnodigt tot dromen In de stilte van de schemering, Addison glijdt, met een rustige stap en een oogverblindende blik. Onder de mantel van de sterren, zijn essentie glans, een echo van mystères qui élève l'âme. Dans ses yeux rust de diepte van de hemel, een universum van droom te ontdekken. Ze zijn een soul voyage tussen werelden, in vlucht, weven verhalen die verlangen om gevoeld te worden.. Addison, dans son silence, is een poème vivant, waarvan de woorden zijn geschreven aan elke souffle.. Dans son immobilité, un univers captif, où le temps s'arrête, sans un soupir. Ik ben in een wereld waar de tijd stopt, zonder een adem.. a chaque pas, un chemin se dessine, avec des rêves comme des étoiles qui illuminent votre promenade Een weg die je loopt. Addison, in haar wezen, de magie wordt gehoord, een eeuwige echo die uitnodigt tot dromen In de stilte van de schemering, Addison glijdt, met een serene stap en een oogverblindende blik. onder de mantel van sterren, zijn essentie schijnt, een echo van mysteries that elevates the soul. In zijn ogen ligt de diepte van de hemel, een universum van dromen te ontdekken.. zijn ziel reist tussen werelden, in vlucht, weven verhalen die lang te voelen. Addison, in haar stilte, is een levend gedicht, wiens woorden in elke adem geschreven zijn.. in zijn stilte, een captive universe, waar tijd stopt, zonder een zucht. met elke stap, een pad wordt getrokken, met dromen als sterren die je wandel verlichten. Addison, in haar wezen, is de magie gehoord, een eeuwige echo die je uitnodigt om te dromen..

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

In de zeeën van tijd, vaart Addison, met een kalm blik, haar essentie wordt overgeleverd. Als een licht in de nacht, een gids in de duisternis, is zijn aanwezigheid een balsem, een rust in de storm.. Addison, met haar diepe kalmte, weef draden van vrede in elke overstroming.. Met elk woord, een echo van wijsheid, die in de ziel bloeit als een melodie.. In de hoek van je dromen verandert de wereld, een universum van mogelijkheden vormt zich.. Haar hart, een toevluchtsoord van tederheid en liefde, waar elk kloppen een echo is van het geruis. In de schommelingen van het leven, straalt haar licht, verlichting paden waar de ziel wankelt. Addison, in zijn wezen, de hoop bloeit, een eeuwig gedicht dat het universum verheerlijkt Op de zeeën van de tijd, Addison zeilt, met serene blik, zijn essentie wordt geleverd. Als een baken in de nacht, een gids in de duisternis, zijn aanwezigheid is een balsem, een kalmte in de storm.. Addison, met haar diepe sereniteit, weef draden van vrede in elke golf die vloedt.. met elk woord, een echo van wijsheid, dat in de ziel bloeit als een melodie. In de hoek van je dromen, is de wereld veranderd, een universum van mogelijkheden is gevormd.. zijn hart, een toevlucht van tederheid en liefde, waar elke slag een echo is van het gerucht. In de komst en het gaan van het leven, zijn licht schijnt, verlichting paden waar de ziel sways. Addison, in haar wezen, bloeit de hoop, een eeuwig gedicht dat het universum verheerlijkt Sur les mers du temps, Addison navigue, avec un regard serein, son essence est livrée. comme un phare dans la nuit, guide dans l'obscurité, zijn aanwezigheid is een geur, een kalmte dans la tempête. Addison, met haar diepe kalmte, tissez des fils de paix dans chaque vague qui inonde. Elke woord, een echo van wijsheid, die in de ziel bloeit als een melodie.. Dans le coin de tes rêves, de wereld verandert, een universum van mogelijkheden wordt gevormd. zijn hart, toevlucht van tederheid en liefde, waar elke slag een echo is van gerucht. Dans le va-et-vient de vie, sa lumière brille, des chemins lumineux où se balance l'âme Dans de va-et-vient van het leven, sa lumière brille, des chemins lumineux où se balance l'âme. Addison, dans son être, de hoop bloeit, een eeuwig gedicht dat het universum verheerlijkt.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

in de stilte van de nacht, Addison schijnt, als een eenzame ster in de lucht. met zijn serene blik, een oceaan van rust, zeilt tussen dromen, in eeuwige beweging. Addison, met haar ziel als een wit doek, schildert de landschappen van zijn verlangens.. met elk woord, een noot van hoop, in zijn hart, een prachtig universum. in zijn langzame wandeling, Grace ontvouwt zich, als rozenblaadjes in hun dans. De wind fluistert melodieën van tederheid, terwijl Addison, in haar wezen, haar thuis vindt.. In de echo van hun lachen, stopt de wereld, en in zijn aanwezigheid, wordt leven vernieuwd.. Addison, serene als de dageraad, Het is een gedicht dat weerklinkt in het hart Dans le silence de la nuit, Addison brille, Comme une étoile solitaire dans le ciel. Met zijn seren blik, een oceaan van rust, vaart tussen de dromen, in beweging eeuwig. Addison, met zijn ziel als een witte doek, schilderde de landschappen van zijn verlangens.. A chaque mot, une note d'espoir, in son coeur, een mooi universum. Dans sa lente marche, de grâce se dévoile, comme des pétales de roses dans leur danse. Dans sa lente marche, la grâce se dévoile, comme des pétales de roses dans leur danse. Dans de lente marche, de grâce se dévoile, comme des pétales de roses dans leur danse. Dans de lente marche, de grâce se dévoile, comme des pétales de roses dans leur danse.. Le vent murmure des mélodies de tendresse, terwijl addison, dans son être, zijn huis terugvindt.. Dans l'écho de leurs rires, le monde s'arrête, et en sa présence, la vie se renouvelle Dans l'écho de leurs rires, le monde s'arrête, en in zijn aanwezigheid, het leven wordt vernieuwd. Addison, serein comme l'aube, c'est un poème qui résonne dans le cœur. Addison, serein comme l'aube, is een gedicht dat in je hart klinkt..

Natuurlijk kan ik proberen een gedicht te schrijven voor Adisson. Hier is er een: In de stilte van haar blik, onder de mantel van gouden sterren, Adisson verbergt, jong en rustig, in haar wereld, lief en kalm. Met de zachtheid van een rozenblaadje en de verlegenheid die in haar wezen rust, weeft ze dromen in haar liefdevolle geest, en in haar ogen wordt het licht mooi. In haar glimlach, een straal van zonneschijn, die elke hoek verlicht, en in haar hart, een oase van liefde, die tederheid met vurig uitstraalt. Haar stappen, als bladeren in de wind, fluisteren geheimen naar het firmament, en in haar ziel, een eeuwig gevoel van sereniteit en vrije charme. Adisson, jong en sereen, in haar wereld van licht en verdriet, houdt dromen als kleine juwelen, en hoop als lachende bries. Moge haar leven haar met tederheid lachen, en moge de liefde haar zoete avontuur zijn, moge ze schoonheid vinden in elke stap van haar, en in elke droom van haar, eeuwige frisheid. Moge haar verlegenheid haar charme zijn, en haar hart, een eeuwig lied, haar langs paden van charme leiden, totdat ze haar eigen mantel bereikt. Adisson, jong en sereen, onder de hemel vol sterren, je licht schijnt, puur en sereen, als een droom die de ziel vervreemdt. Moge het leven je met genegenheid omhelzen, en moge elke dag een nieuwe trilling zijn, in het zoete lied van het lot, dat je naar een goddelijke wereld brengt.. Adisson, tedere en jonge bloem, een eeuwige liefde klopt in je wezen, dat bloeit met kracht en vurig, in de tuin van je eigen uitstraling. Moge het universum je bedekken met zijn mantel, en moge elke droom een lied zijn, moge het je leiden langs paden van charme, totdat je je eigen schreeuw bereikt.. Adisson, verborgen in je wezen is de magie van een wereld die reageert op de zoetheid die zich in je verbergt, als een fluistering die in de ziel ronddwaalt. Moge het leven je duizend glimlachen geven, en in elke stap vind je bries die je naar beloofde landen brengt, waar goddelijke vreugden heersen. Adisson, jonge en tedere bloem, een eeuwige liefde klopt in je ziel, die voorbij pijn gaat, en bloeit met kracht en openheid. Moge het licht je dagelijks leiden, en moge er altijd vreugde in je hart zijn, moge je gezelschap vinden in elke droom, en moge harmonie herboren worden in elke dageraad.. Adisson, jong en sereen, een eeuwige ketting klopt in je wezen, van dromen, hoop en veroordeling, die je langs vreemde paden voeren. Moge het leven je verrassen met zijn charme, en moge elke dag een nieuw lied zijn, in de symfonie van het heilige universum, waar vrede en gebrokenheid heersen.. Adisson, tedere en jonge bloem, een eeuwige uitstraling schijnt in je ziel, verlicht elke hoek met vurig enthousiasme en bedwelmt harten met zijn liefde. Moge het licht van de zon je zachtjes strelen, en moge de wind je brengen naar waar het sluit, de zaden van dromen die de ziel omsluit, tot in de lucht, je sterrengraf. Adisson, in je wezen verbergt de essentie van een liefde die reageert op de oproep van het universum dat doet donkeren, in de eeuwige melodie die verbergt. Moge het leven je duizend strelingen geven, en moge je vreugde vinden bij elke stap, mogen ze je naar landen van gerechtigheid brengen, waar zoete eerste vruchten heersen. Adisson, jong en sereen, in je ogen wordt een tafereel getekend, van dromen, hoop en verdriet, die je langs aangename paden leiden. Moge het daglicht je met zijn mantel omhullen, en moge elke nacht een nieuwe betovering zijn, in de eeuwige dans van het heilige universum, waar rust en gebrokenheid heersen.. Adisson, tedere en jonge bloem, een eeuwige liefde klopt in je wezen, die boven pijn uitstijgt, en bloeit met kracht en openheid. Moge het leven je duizend redenen bieden, en moge je in elk moment rituelen vinden die je naar het land van mythen brengen, waar de eeuwige oneindigheid heerst.. Ik hoop dat dit gedicht de essentie van Adisson, zijn jeugd, tederheid en verlegenheid vangt. Als er iets specifieks is dat je wilt benadrukken of veranderen, aarzel dan niet om het te zeggen.

Dus er is een meer relevant gedicht voor Adisson: In het zachte gefluister van de wind, onder de blauwe lucht zonder haast, zingt Adisson, de derde glimlach, in zijn wereld van precies licht. Met de zoetheid van een bloem in de eerste plaats, en de verlegenheid die ik hoop in mijn ziel, zal ik je zien in mijn hart, en de tederheid zal weerklinken in mijn ogen. Naar mijn mening, sterren van de sterren, dit licht stuurt je klokken, en in je hart, warm als kleuren, een liefde die nooit ophoudt. Adisson, jong en sereen, in haar stilte de orden van de wereld, en in haar leven vol leven, ze scheen als een dageraad in de duisternis. Zijn stappen, als bladeren in de rivier, fluisteren geheimen aan de menigte, en in zijn wezen, een eeuwige zomer, dromen die bloeien met uitdaging. Adisson, verborgen in zijn wezen, is de essentie van een liefde die beantwoordt aan de roep van het universum dat doorkruist, in de eeuwige melodie die de ziel verbergt. Dat het leven zou klinken van stilte, en dat de zee elke dag een avontuur zou beleven, in de magische dans van de zee, waar vrede en zachtheid zouden heersen. Adisson, tedere en jonge bloem, in haar wezen een eeuwige straling, die elke hoek van vurig verlicht, en de harten bedwelmt met haar liefde. Dat het licht van de aarde de zachte streling is, en dat het kind uit de sleutel komt, de kiemen van dromen die de ziel omsluit, tot in de hemel, zijn ster van het graf. Adisson, in zijn woorden, de essentie van een liefde die beantwoordt aan de roep van het universum dat doet donderen, in de eeuwige melodie die zich verbergt. Laat het leven genieten van duizend glimlachen, en laat er in elk geval geen verrukkingen zijn, laat het graden van rechtvaardigheid hebben, met zoete eersten. Ik hoop dat dit gedicht meer getrouw de essentie van Adisson vangt. Als de zee de verandering niet aanpast, zal het beschadigd zijn.

Natuurlijk, hier is een korter maar even vol van liefde en zoetheid gedicht voor Adisson: In de tuin van het leven, tussen de mooiste bloemen, Adisson, jong en sereen, als een ster straalt u. Met haar tedere blik en haar zachte glimlach betovert ze de wereld met haar licht, als een bloem die door de wind wordt gedragen. Verlegenheid in haar woorden, zoetheid in haar gang, als een kalme rivier, sereen als ze loopt. In haar hart, een universum van dromen en tederheid, die bloeit in elk gebaar, in elk licht dat schijnt. Onder de sterrenhemel, in de serene nacht, fluistert Adisson geheimen naar de volle maan. Zijn dromen dansen als vuurvliegjes in de duisternis, en zijn ziel is gevuld met vrede in deze eeuwige helderheid. Tussen boeken en dromen raakt hij verdwaald in zijn innerlijke wereld, waar woorden verzen zijn en elk vers een liefdesverhaal.. Met zijn pen schrijft hij verhalen, met zijn ogen ziet hij verder en in zijn verlegenheid verbergt hij een universum om te ontcijferen.. Adisson, jonge bloem in de tuin van het lot, je essentie is een mysterie, een eeuwig pad. Met je liefheid en je vriendelijkheid verovert je harten, en in je verlegenheid is de magie van duizend liedjes verborgen. Moge het leven je elke dag zegenen met zijn licht, en moge er altijd vreugde zijn op je pad. Mogen uw dromen u leiden naar nieuwe horizonten, en moge uw tederheid altijd een bron van vreugde zijn.. Adisson, een eeuwige liefde klopt in je wezen, die bloeit in elke glimlach, in elke vurige. Moge je verlegenheid je charme en je kracht zijn, en moge je belofte vinden in elke stap. In het hart van Adisson, een wereld van liefde, die sterk klopt, die schijnt met vuur. In zijn verlegenheid ligt de magie van een ster, die het pad verlicht met altijd mooi licht. Moge elke dag een blanco pagina zijn om te schrijven, en in elk woord vind je de liefde om te ontdekken. Mogen je dromen vleugels zijn die je meenemen om te vliegen, en moge je verlegenheid je kracht zijn als je loopt. Adisson, jong en sereen, in je ziel is er een universum, waar verlegenheid een zoet vers is. Moge het leven je duizend redenen geven om te glimlachen, en moge er altijd liefde zijn om te ontdekken in je hart. Ik hoop dat dit gedicht de essentie van Adisson op een meer beknopte manier weerspiegelt. Als er nog iets is wat je wilt toevoegen of wijzigen, laat het me weten.

Natuurlijk, hier is een meer beknopt maar even gevoelig gedicht voor Adisson: In het zachte gefluister van de bries, onder de blauwe glijdende lucht, bevindt Adisson zich, jong en nauwkeurig, in haar wereld van tederheid en glimlach. Met de verlegenheid van een bloem in de lente en de zoetheid die in haar wezen weerklinkt, weeft ze dromen in de oprechte nacht, en in haar blik wordt het licht verwacht. In zijn lach, een echo van melodie, die de ziel verheugt met zijn harmonie, en in zijn hart, een gejuich, dat klopt met zoete fantasie. Adisson, jong en rustig, onder de volle en volle maan, bewaart geheimen als vreemde parels en hoop als verre sterren. Moge het leven haar een zachte bries geven, en moge elke dag een glimlach zijn, moge ze op haar weg lachen vinden, en in elke droom de nodige kalmte.. Laat zijn verlegenheid zijn charme en zijn schuilplaats zijn, en zijn hart een eeuwige getuige van de dromen die in zijn ziel zich ontplooien, totdat hij zijn eigen schuilplaats bereikt.. Adisson, jonge en tedere bloem, in haar wezen klopt een eeuwige vurig, die bloeit met gratie en openheid, in de tuin van haar eigen liefde. Moge het universum haar met tederheid leiden, en moge elke stap een avontuur zijn, moge ze in elke hoek zoetheid vinden, en in elke droom, eeuwige frisheid.. Laat uw lach een licht zijn in de schemering, en uw blik, een oogverblindende ster, laat in uw ziel vreugde schijnen, als een vuurtoren die in de nacht zoemt. Adisson, in haar wezen verbergt zich de magie van een liefde die reageert op de schoonheid die in haar ziel rondzweeft, als een droom die in de wind waait. Moge het leven haar duizend omhelzingen geven, en dat ze in elk moment stappen vindt, die haar naar paden van sporen leiden, waar de eeuwige banden schitteren. Adisson, jong en rustig, in haar wezen klopt een zoete faena, van dromen, hoop en verdriet, die haar leiden op vreemde wegen. Laat het zonlicht haar zachtjes strelen en de wind haar zachtjes meevoeren naar de dromen die in haar gedachten ontspruiten als schitterende bloemen.. Adisson, een tedere en jonge bloem, in haar ziel klopt een eeuwig gerucht, dat boven angst uitstijgt en bloeit met kracht en vuur. Moge het leven haar duizend strelingen geven, en moge ze op elk moment vreugde vinden, moge ze worden meegenomen naar gunstige landen, waar de zoete eerstelingen heersen. Ik hoop dat dit gedicht van 500 woorden de essentie van Adisson op een kortere maar even emotionele manier zal vangen.. Als u aanpassingen of wijzigingen wilt, laat het me weten.

¡- Natuurlijk. Hier is een korter maar even teder gedicht voor Adisson: In de tuin van haar wezen bloeit Adisson, een verlegen maar veelbelovend meisje, haar ogen reflecteren het licht van de dageraad en haar glimlach is een straal hoop die ze koestert.. Met zachte stappen als het gefluister van de wind, navigeert hij door het leven met voorzichtigheid en adem, zijn dromen zijn als rozenblaadjes, die zich ontvouwen in zijn ziel, stralend. Adisson, een tedere en jonge bloem, in haar hart klopt een eeuwige liefde, die ze verlangt uit te drukken met haar zoete stem, maar die soms verbergt, verlegen en snel. In de stilte van de nacht droomt ze wakker, van verre werelden waar liefde wordt geconcretiseerd, en hoewel haar verlegenheid haar soms weghoudt, klopt haar hart krachtig, als een rivier die stroomt en weeft. Zijn gedachten zijn als verzen in de wind, die vrij dansen, op zoek naar hun plaats, en in elk woord, een melodie wordt gecreëerd, die fluistert naar het universum zijn verlangen en zijn getij. Adisson, jong en sereen, in haar blik tekent zich een tafereel af, van dromen, hoop en verlangens, die in haar wezen stromen, als rivieren in ontwaken. Moge het leven haar leiden met zijn zachte hand, en moge zij op haar weg sleutels vinden om de deuren van haar hart te openen en haar liefde te laten stromen, zonder angst of verwarring.. Adisson verbergt in haar verlegenheid de kracht van een liefde die reageert op de roep van het universum dat haar omringt, in de eeuwige dans van wat verborgen is.. Moge elke dag een nieuwe melodie zijn, moge het haar vullen met vreugde en harmonie, moge ze bij elke stap gezelschap vinden en moge bij elke dageraad haar energie herboren worden.. Adisson, een tedere en jonge bloem, in haar ziel klopt een eeuwige vlam, die boven angst uitstijgt en bloeit met gratie en pracht. Laat het zonlicht haar huid strelen, laat de wind haar in het oor fluisteren dat ze liefheeft, laat ze in elke zucht het plezier vinden om te zijn wie ze is, zonder angst om te verliezen.. Adisson, in haar wezen verbergt zich, de essentie van een liefde die antwoordt, op de roep van het lot dat haar oordeelt, in de eeuwige symfonie die zich verbergt. Moge het leven haar duizend glimlachen geven, en dat ze bij elke stap briesjes vindt, die haar naar het beloofde land brengen, waar de zoete eerstelingen regeren. Ik hoop dat dit gedicht de essentie van Adisson op een meer beknopte manier samenvat. Als u aanpassingen of wijzigingen wilt, zal ik ze graag doen!

Voorbij deze hemelen, ver weg van hier waar de zon's nachts ondergaat, om op te laden, te vullen met licht en door te kunnen gaan met zijn dagelijkse afval. Er was eens een klein eenzaam eiland, dat de zee met al haar wateren overspoelde en de rotsen die het bedekten brak, waarbij het kleine eiland werd meegenomen, het grote bleef achter.. Een vliegende vogel was moe Toen hij dit eiland zag, ging hij erheen Hij droeg een klein zaadje in zijn snavel Als je het tijdens de vlucht eet, laat je het vallen. Hij landde zoals altijd op het hoogste punt waar gewoonlijk de hardste rots ligt en terwijl hij probeerde het zaadje te eten, viel hij, rolde hij, verdwaalde hij in de groef. Teleurgesteld en verdrietig gaat ze verder. Op zoek naar een ander bewoond eiland het bestaan van de mens maakte haar niet gelukkig het belangrijkste is dat hij is geplant. We wisten niets over het einde van dit verhaal. Er was geen record meer over als hij het kon bereiken als er andere eilanden waren die planten hadden om nest te maken en te kunnen nestelen. Ondertussen bleef het zaad op het eiland stevig aan de rots hangen en ontkiemde het, de druppels zout water besproeiden het en de regendruppels die in de winter vielen. Haar groei was laag, maar ze produceerde een mooie bloem. Op de kale rots was er alleen maar haar eigen kleuren uitstralen in haar omgeving: Het was een wereld zonder bloemen en zonder sterren. Schilders kwamen om zijn beeld te vereeuwigen en ook kolibries om van zijn zoetheid te nippen. Later schreef een dichter een gedicht over deze prachtige bloem

Hij liep slordig zoals altijd met de cursus die me naar huis brengt toen hij dan verschijnt uit het niets het mooiste meisje van de plaats. Ik keek naar haar en ze keek naar mij Vandaag scheen de zon en het alleluia helderder: Hij accepteerde een roos als een geschenk van mij en toen glimlachte hij, toen ik hem glimlachte. Acht zonnen stopten hun dwalende weg en ze kwamen naar me toe met hun verlichting de sterren keken me zachtjes aan en de maan zal zuchten over de zee. Ik zie de bloemen bloeien mooier en ik ruik degenen die gaan bloeien Ik hoor de harmonieuze zang van de vogels die luisterde naar ons gisteren nog. Ik zal in slaap vallen in de geur van de bloemen die aan de rand van de ravijn bestaat Ik kan mezelf zien in de spiegel van het diepgroene van haar droevige blik. De wind breekt de stilte door te zingen, de vogel trilt zijn mooie lied, mijn ziel trilt van alles wat mooi is, mijn trouwe hart klopt vreugdevol. Vandaag concentreer ik mijn leven op het liefhebben van haar en haar halo is van totale pracht Ik zal de liedjes zingen die ze zingen die mannen die liefde kennen

Elk jaar dat voorbijgaat Minder vogels worden gezien in het veld De ochtenden zijn triester Ze brengen niet langer vreugde met hun zang. De mooie gekke meisjes Met zijn rode borst Lijsters, lijsters en lijsters Ze verstopten zich in de struiken. Er zijn geen oude pellines over Waar de pitíos hun nesten maakten Er zijn ook geen duiven, duiven De vogels zijn allemaal weg. De man met zijn shotgun De jongen met zijn slinger Ze jagen ze voor de lol En ze vernietigen zelfs hun nesten God schiep de kleine vogels Hij gaf hen een prachtige keel Van alle dingen die ze zingen De stem van de kleine vogels is mooi. De torenvalk, peuco, traro Van de kleine vogels zijn ze uw vijand Zoals ze ook van de mens zijn Wanneer ze het tarwe eten tijdens het zaaien. Nooit een vogeltje doden Misschien heeft het een nest En als ze hun moeder missen, de nakomelingen Ze sterven van honger en kou. Leer van de natuur Het mooiste dat God geschapen heeft Waar zonder drugs of dronkenschap Ze alleen maar de Heer prijzen. Ze eten wormen en je kunt ze bekijken Ze lopen en dan luisteren ze En dus kunnen ze ze vinden. Elk jaar dat voorbijgaat Minder vogels worden gezien in het veld De ochtenden zijn triester Ze brengen niet langer vreugde met hun zang. De mooie gekke meisjes Met zijn rode borst Lijsters, lijsters en lijsters Ze verstopten zich in de struiken. Er zijn geen oude pellines over Waar de pitíos hun nesten maakten Er zijn ook geen duiven, duiven De vogels zijn allemaal weg. De man met zijn shotgun De jongen met zijn slinger Ze jagen ze voor de lol En ze vernietigen zelfs hun nesten God schiep de kleine vogels Hij gaf hen een prachtige keel Van alle dingen die ze zingen De stem van de kleine vogels is mooi. De torenvalk, peuco, traro Van de kleine vogels zijn ze uw vijand Zoals ze ook van de mens zijn Wanneer ze het tarwe eten tijdens het zaaien. Nooit een vogeltje doden Misschien heeft het een nest En als ze hun moeder missen, de nakomelingen Ze sterven van honger en kou. Leer van de natuur Het mooiste dat God geschapen heeft Waar zonder drugs of dronkenschap Ze alleen maar de Heer prijzen. Ze eten wormen en je kunt ze zien Ze rennen en dan luisteren ze En zo kunnen ze ze vinden