GigiVolkova

Ik hou van je naaktheid, want naakt drink je me met de poriën, zoals het water doet als ik me onderdompel tussen de muren. Je naaktheid slaat de grenzen neer, opent alle deuren voor mij om te raden, neem mijn hand als een verloren kind dat zijn leeftijd en zijn vragen nog steeds zal verlaten. Je zoete en brakke huid die ik adem en die Sorbo wordt mijn universum, het credo dat wordt gevoed; De aromatische lamp die het blind zijn verhoogt wanneer de wensen me blaffen naast de schaduwen. Als je bakt met mijn ogen dicht in een naburig glas van mijn tong, heb je in mijn handen als het nodige brood, heb je onder mijn lichaam meer vol dan zijn schaduw. De dag dat je sterft, zal ik je naakt begraven om je gips op aarde schoon te maken, om je huid op de wegen te kunnen kussen, in elke rivier het verspreide haar te vlechten. De dag dat je sterft zal ik je naakt begraven, zoals toen je wedergeboren werd tussen mijn benen.

"Fruitliefde" Gioconda Belli Laat me appels verspreiden in je seks Mango nectars aardbeienvlees; Je lichaam is allemaal fruit. Ik knuffel je en laat de mandarijnen lopen; ik kus je en alle druiven laten de verborgen wijn van je hart los over mijn mond. Mijn tong voelt in je armen het zoete sap van de sinaasappels en in je benen verbergt de promenaction zijn opruiende zaden. Laat me oogsten de vruchten van het water dat zweet in je poriën: mijn man van citroenen en perziken, geef me bronnen van perzik en bananen clusters van kersen. Jouw lichaam is het verloren paradijs waaruit geen God mij ooit kan verdrijven. "naakt"

De maan, ik zucht naar je naam, Bries van dromen, parfum van liefde, elke beat zoekt je in de schaduw, elk verlangen wordt je stem. Jij bent het vuur dat in mijn borst brandt, het licht dat op mijn huid danst, zoals rivieren de aarde omhelzen, dus mijn ziel wil je altijd. Als mijn handen je in de verte zoeken, is dat omdat mijn hart je nooit is vergeten, want aan mijn hemel schijnt je ster en in mijn lot ben je gegraveerd.

In de wind fluistert uw naam, een zoete echo in mijn hart, zoals de zee de kust omhelst, zo omhelst uw warmte mij. Je lippen, vlammen in mijn winter, je handen, toevlucht en zoetheid, elke beat is een vers, elke blik, een glans. Als de tijd je zou proberen weg te cijferen, zul je in mijn ziel blijven, als een ster in de nacht, als een zon die een stralende blik schildert. Van je houden is mijn poëzie, een gefluister dat de wind zal dragen, maar in elke hoek van mijn leven zal je liefde altijd blijven.

In een kleine boekwinkel was ze geabsorbeerd in een boek, zich niet bewust van alles om haar heen. Hij keek naar haar van de andere kant van de winkel, voelde een onverklaarbare trekkracht. Langzaam liep hij naar haar toe, voorzichtig, tot hij naast haar stond. "Het is een van mijn favorieten," zei hij, wijzend op het boek in haar handen. Ze keek op, verbaasd, en glimlachte. "Echt waar?" Ze antwoordde, verbaasd om iemand te vinden met dezelfde smaak. Het gesprek verliep vlot, alsof ze elkaar al lang kenden. Uiteindelijk fluisterde hij: "Misschien kunnen we de volgende keer samen lezen." Ze glimlachte verlegen en stemde in, wetende dat iets speciaals net was begonnen

Ze liep in de regen, de druppels vielen zachtjes op haar gezicht, maar ze vond het niet erg. Plotseling verscheen hij, zonder paraplu, gewoon een glimlach. Hij naderde, stak zijn hand uit en bood haar onderdak aan onder zijn jas.. "Ik wil niet dat je nat wordt," zei hij rustig. Verrast door zijn gebaar, accepteerde ze zonder een woord te zeggen. Samen liepen ze in stilte, het geluid van de regen begeleidde het ritme van hun stappen. Toen ze haar deur bereikten, keek hij haar in de ogen. "Ik zou je graag weer zien," zei hij. Ze glimlachte, wetende dat deze ontmoeting, hoewel kort, haar leven voor altijd had veranderd.

Ik hecht veel waarde aan alles wat je bent en wat je voor mij vertegenwoordigt. Ik zeg het niet altijd, maar ik waardeer je manier van zijn, je manier van kijken naar de wereld en hoe je, zonder het te weten, mijn dag beter maakt. Je hebt iets heel bijzonders, en hoewel ik het je soms niet vertel, voel ik me gelukkig dat je deel uitmaakt van mijn leven. Ik hoop dat je dit ter harte kunt nemen, want ik zeg het vanuit het hart, met de zekerheid dat je een ongelooflijk persoon bent die het allerbeste verdient.

Beste vrienden, elk moment dat ik met jullie doorbreng is een waar genoegen. Jullie steun en glimlachen geven me een onbeschrijflijke warmte. Ik hou van hoe je woorden me bedwelmen en me inspireren om nog meer mooie dingen met je te delen. Samen creëren we een unieke verbinding, vol compliciteit en positieve energie. Dank u voor het laten schitteren van mijn leven op deze speciale manier. Je bent ongelooflijk waardevol voor mij.

De wolken glijden langzaam over de lucht, als zachte fluistergeluiden die de horizon strelen. Op hun reis verweven ze zich, scheiden en versmelten, als twee zielen die elkaar zoeken en elkaar vinden in de oneindigheid. Elke vorm, elke schaduw, is een belofte van rust, van een verlangen dat in de lucht hangt. De wind streelt ze zachtjes en in zijn beweging, als een etherische dans, nodigt hij ons uit om de controle te verliezen, om ons te laten meeslepen door de zachtheid van een moment dat eeuwig lijkt..

"Susurros en la piel: De dans van verlangens tussen schaduwen en strelingen, waar elke blik een vuur is dat ontbrandt en elke kus een belofte van plezier is dat verborgen is onder de mantel van de nacht."

"Op de drempel van het verlangen, waar het lichaam een gedicht wordt en de huid een vers, verweven onze fluisters zich als onzichtbare draden die elke hoek van de ziel doen ontwaken. Je handen, ontdekkers van verboden geheimen, reizen over mijn huid als wind die de zee streelt, terwijl je lippen, warm en overvloedig, de kaart van mijn meest intieme verlangens tekenen. In deze dans is elke aanraking een stilgeschreeuw, elke blik een pact van verleiding, en de tijd vervaagt in een eeuwige kus, waar alleen jij en ik bestaan."

Ik was 20 jaar oud en net als veel van mijn vrienden ontdekte ik de wereld van relaties en liefde. Mijn verhaal begon op een herfstmiddag, toen ik Lucas ontmoette op een universiteitsfeest. Vanaf het eerste moment, zijn diepe blik gevangen me. Hij had een aanstekelijke lach en een energie die me levend liet voelen. Wat begon als een klein praatje over muziek veranderde al snel in een uitwisseling van geheimen. Terwijl de rest van het gezelschap om ons heen draaide, vonden we een afgelegen hoekje, waar de muziek vervaagde in fluistergeluiden.. Hij keek me aandachtig aan en op dat moment wist ik dat er een verbinding was die verder ging dan het fysieke contact.. Na die nacht zagen we elkaar bijna elke dag. Elke ontmoeting was als een nieuw hoofdstuk in een liefdesroman. We genoten van wandelingen in het park, filmavonden en lange gesprekken die duurde tot zonsopgang. Maar er was ook een intense kant aan onze relatie, iets dat ons tot het uiterste dreef..

Op een middag, terwijl we een oud museum verkend hebben, kwamen we in een lege kamer terecht. De spanning tussen ons was voelbaar. Zonder na te denken duwde ik hem zachtjes naar de muur en kuste hem. Het was een kus vol verlangen, een mengsel van tederheid en urgentie.

Mijn handen raakten verstrikt in zijn haar terwijl hij me stevig vasthield, alsof hij bang was dat ik zou ontsnappen. De dagen gingen voorbij en onze aantrekkingskracht werd steeds duidelijker. Er waren nachten dat we tot laat opbleven, pratend over onze fantasieën, onze hoop, en wat we wilden worden.

De passie was overvloeiend; Elke streling was een vuur dat brandde tussen ons. Op een avond, besloten we om het door te brengen in zijn appartement. De kamer werd verlicht door het zwakke licht van kaarsen, en de lucht was gevuld met een lichte geur van vanille.

We lieten ons meeslepen door de zachte muziek die op de achtergrond speelde. Terwijl we dansten, realiseerde ik me dat elke beweging voelde als een dialoog tussen onze lichamen, een dans waarin we allebei wisten wat we wilden..

Uiteindelijk vielen we op de bank, lachend en zoenen. Ik voelde hoe onze zielen met elkaar verweven raakten in een daad van kwetsbaarheid. De intimiteit was overweldigend. We geven onszelf aan elkaar, verkennen elke hoek van ons wezen, alsof we voor altijd in dat moment gevangen willen blijven. Maar zoals alle goede dingen, was ons verhaal niet zonder complicaties.

Naarmate de relatie intenser werd, werden onze onzekerheden ook groter. De angst om hem te verliezen en de druk van verwachtingen begonnen een ruimte tussen ons te creëren. Maar in elk meningsverschil, in elke traan, was er een draad van liefde die ons verenigde. Als ik vandaag terugdenk aan die dagen, begrijp ik dat elke kus, elke blik en elk argument ons heeft gevormd op manieren die we nooit hadden kunnen voorstellen..

Dat verhaal van geliefden was een reis vol passie, maar ook groei. En hoewel ik niet weet wat de toekomst in petto heeft, zal ik me die momenten altijd herinneren als een cruciaal hoofdstuk in mijn leven, waar liefde en verlangen met elkaar verweven waren in een prachtige dans van jeugd..

Het was Halloween, en de nacht was bijzonder koud. Ik had de middag doorgebracht met het voorbereiden van een heksenkostuum, met een zwarte jurk die ik in een vintage winkel had gevonden en een puntige hoed die een beetje te groot voor mij was. Er was iets aan die nacht dat me het gevoel gaf dat er op de een of andere manier mysterie in de lucht hing.

Na veel aandringen, mijn vrienden overtuigd me om te gaan naar een feest dat zou worden gehouden in een oud verlaten huis aan de rand van de stad. Het huis had de reputatie dat het spookte, en hoewel iedereen zei dat de verhalen alleen maar bedoeld waren om je bang te maken, kon ik het niet helpen maar een rilling voelen toen we aankwamen en de donkere, vervallen gevel zagen.

The party started like any other: Overal flitsende lichten, luide muziek en kostuums. Er voelde echter iets vreemds. Het huis had een zware energie, alsof elke muur geheimen fluisterde. Terwijl ik door de zaak liep, liep ik weg van de menigte en vond een halfopen deur aan het einde van een gang. Nieuwsgierigheid kreeg de overhand en ik besloot naar binnen te gaan.

Aan de andere kant van de deur ontdekte ik een donkere kamer die alleen door maanlicht verlicht werd dat door een gebroken raam stroomde.. Ik voelde een rilling over mijn nek lopen en toen ik me omdraaide, realiseerde ik me dat de deur achter me was gesloten.. Ik probeerde het te openen, maar het zat vast. Het was op dat moment dat ik een fluistering hoorde, een zachte stem die van overal leek te komen. “Wie is daar? “Vraagde ik, proberend niet bang te klinken. Niemand antwoordde, maar het fluisteren ging door, als een echo in de kamer. Ik nam een stap terug en struikelde over iets op de vloer:

Het was een oude pop met een scheve glimlach en donkere ogen die me recht in de ogen leken te kijken. Ik begon me gevangen te voelen en mijn hart klopte met elke seconde harder. Plotseling gingen de feestverlichting uit en alles wat je kon horen was de wind die tegen de ramen sloeg. De duisternis was volkomen, en het gefluister werd luider, totdat een koude hand over mijn.

Ik rende naar buiten, duwde tegen de deur totdat deze eindelijk wijkende, en schoot terug de gang in, waar ik mijn vrienden lachend aantrof, volledig onbewust van wat er zojuist met mij was gebeurd. Ze keken me aan alsof ik gek was, maar er was iets aan die pop en de fluistergeluiden dat ik nooit zou vergeten. Halloween liet me met een herinnering die nacht die ik niet kon wissen.

Ik stond op de luchthaven, met een rugzak die me meer emotioneel dan fysiek leek te belasten. Ik was 22 jaar oud en had een mix van angst en opwinding die mijn hart in ritme liet kloppen bij elke exit aankondiging.

Ik had nog nooit alleen gereisd en ik wist niet zeker of ik aan het ontsnappen was of op zoek was naar iets, maar daar was ik, klaar om aan een avontuur te beginnen zonder een duidelijk plan. Bij aankomst was de geur van de lucht anders, als een mengsel van zee en kruiden die ik nog niet eerder had geroken.

De straten waren een harmonieuze chaos, vol kleuren, mensen met vriendelijke gezichten en gelach dat vanuit elke hoek weergalmde. Zonder veel na te denken, verdwaalde ik in de hoeken van de stad, waarnemend het komen en gaan van het leven. Ik vond een klein café aan zee en met een kopje koffie in de hand keek ik hoe de zon onder de horizon onderging en de lucht een zacht oranje kleur kreeg. Op dat moment voelde ik een vrede die me deed denken dat ik was waar ik zou moeten zijn.

De volgende dagen waren gewijd aan doelloos wandelen, nieuwe smaken proberen en me laten verrassen. Elk gerecht was een avontuur: verse zeevruchten die in mijn mond explodeerden, snoep met exotisch fruit en drankjes die me midden in een bar aan het lachen maakten, me een beetje moedig en kwetsbaar tegelijk voelend. Ik realiseerde me hoe bevrijdend het was om op een plek te zijn waar niemand me kende en ik niet iemand anders hoefde te zijn dan mezelf..

De echte ervaring begon toen ik besloot me aan te sluiten bij een groep reizigers die enkele nabijgelegen bergen gingen verkennen. We begonnen aan een veeleisende wandeling, elke stap bracht me dichter bij een mystieke plek die rechtstreeks uit een droom leek te komen. Mijn benen trilden van uitputting, maar mijn hart klopte van opwinding. Toen we de top bereikten, liet het landschap me sprakeloos achter.

Ik voelde een onbeschrijflijke vrede en zonder het te beseffen begonnen tranen over mijn wangen te stromen. Ik had gezocht naar antwoorden, avontuur, of misschien gewoon een moment van stilte, en ik vond het in die plaats die leek verborgen in de tijd.

Ik ben 20 jaar oud en ik hou van verkleden; Het is alsof ik elke keer een andere wereld betreed als ik een nieuwe outfit aantrek. Of het nu een prinses, een krijger of zelfs een donkerder personage is, ik vind het leuk om al die facetten van mijn persoonlijkheid te verkennen die ik normaal niet laat zien. Ik zorg graag voor elk detail: van make-up tot accessoires, en ik zoek altijd naar elk kostuum om uniek te zijn en iets van mij te weerspiegelen.

Mijn vrienden vinden het heerlijk als ik met iets nieuws opduik; ze zeggen dat ze nooit weten wat ze kunnen verwachten, en dat amuseert me. I am fascinated by how costumes allow me to connect with people from all over, whether at conventions or on social media, where I always find others passionate about cosplay. Voor mij is verkleden niet alleen een hobby, het is een manier om mezelf te uiten en elke keer andere verhalen te beleven.

"Voor mij is verkleden veel meer dan een pak aantrekken; het is alsof je in een personage stapt en voor een moment iemand anders bent. Ik hou van het proces van het kiezen van elk detail en het tot leven brengen van mijn personages, van de liefste tot de donkerste en meest mysterieuze.. Soms ben ik uren bezig met naaien, schilderen of zoeken naar perfecte accessoires zodat elke outfit iets speciaals en uniek voor mij heeft.. My costume collection is huge: Ik heb alles van prinsessenjurken tot meer gedurfde krijger en schurk kostuums.

Mijn vrienden weten dat ik bij een themafeest altijd iets onverwachts ga doen en ik denk dat ze net zoveel plezier beleven aan het zien van wat ik de volgende keer word als ik.. Ik hou ervan om ze te verrassen. Daarnaast ben ik begonnen met het delen van mijn kostuums op social media, en dat maakt me erg enthousiast. Het is geweldig om in contact te komen met andere mensen die gepassioneerd zijn over cosplay en die de inspanning en creativiteit achter elke outfit waarderen. Ik probeer altijd het proces te laten zien, van het eerste idee tot de uiteindelijke make-up, en ik vind het ook leuk om advies te geven en advies te krijgen van andere cosplayers.

Ik heb vrienden gemaakt van over de hele wereld! Als ik een kostuum aantrek, voel ik dat ik delen van mezelf kan uitdrukken die normaal niet te zien zijn: ik kan stoutmoediger, grappiger of zelfs raadselachtiger zijn. Het is alsof ik vele levens in één leef, en dat geeft me een vrij en gelukkig gevoel. Elk kostuum is een avontuur, een verhaal dat ik zelf maak, en dat gevoel van je fantasie de vrije loop laten is wat ik het leukst vind aan deze hobby.