ZianaMorris

στις απαλές πτυχώσεις της νύχτας, όπου τα αστέρια λικνίζονται και το φεγγάρι χύνει το ρευστό του ασήμι στον κόσμο, η ζιάνα αναδύεται, μαγευτική μούσα τυλιγμένη σε καμπύλες που ξυπνούν τις αισθήσεις και ανάβουν το πάθος με την απλή παρουσία της

Σ'αγαπώ... Και το χρόνο σου μετακινείται από τη ζωή μου χωρίς ώρες.. Σε αγαπώ Dans les pâles ruisseaux qui voyagent dans la nuit, et ne finit jamais να κυνηγάω τα αστέρια προς τη θάλασσα. Σε αγαπώ αυτό το πρωί αποσπασμένο από την φυγή των αιώνων που πήγα είναι το "Μπάρτε Μπλαντ" προς το "Νερό Χωρίς Κύματα" όπου η φωνή σου και η μουσική σου "Πλέουν" με θλίψη.. Σε αγαπώ στο πόνο χωρίς δάκρυα που ο ύπνος μου έχει συγκεντρώσει τόσες νύχτες στο ουρανό επενδύοντας στα ματιά μου για να σε κοιτάξω κοσμικά, μέσα στην φωνή μου που χτυπάει το θόρυβο των αιώνων που καταρρέουν.. Σε αγαπώ. Dans l'insomnie réflexive d'où mon esprit est revenu Dans les oiseaux (Στο αναποδογνώμονα ύπνος από όπου το πνεύμα μου έχει επιστρέψει στα πουλιά). Σ'αγαπώ... Ο έρωτας μου ξεφεύγει λίγο από τις εκφράσεις και τις διαδρομές, και η αύρα σπρώχνει τις σκιές και φτάνει στο σημείο που είμαι χόρτο και τρίλλος.

Αγάπη των νεφρών μου, ζωντανός νεκρός, περιμένω μάταια το λόγο σου, γράφει και σκέφτομαι, με το λουλούδι που μαραίνεται, ότι αν ζούσα χωρίς εμένα, θα σε έχανα.. Ο αέρας είναι αθάνατος.. Η πέτρα είναι αδρανής. Δεν γνωρίζει τον άνθρωπο και δεν τον αποφεύγει.. Το εσωτερικό μου δεν χρειάζεται το γλυκό μου μέλι.. Μαζέ τ'αρπάξατε. Έσπασα τις φλέβες μου, τίγρη και περιστέρι, στο πλάι σου σε μια μονομαχία με δαγκώματα και λυζάκια.. Γι' αυτό γέμισε την τρέλα μου με λόγια ή άσε με να ζήσω στη γαλήνη μου, νύχτα της ψυχής μου πάντα σκοτεινή

Η σιλουέτα της, μαρτυρία της γυναικείας άνεσης, ολισθώντας με χάρη και εμπιστοσύνη στη σκηνή του σύμπαντος, κάθε κίνηση είναι μια ουράνια χορό που καλεί σε θαυμασμό και σεβασμό. Τα δικά του γκρεμίσματα, σαν γλυκά λόφους, λουσμένα από το φως της αυγής, είναι ένα chef-d'œuvre της φύσης, ένα θεϊκό χάρισμα που υπνωτίζει και παραπλανά όσους έχουν το προνόμιο να τα βλέπουν.

Ο έρωτας μου είναι σε μια ελαφριά αμμοπόδαρα, όπου οι ζωντανές αερές κρατούν περισσότερο. Εκεί που οι χαρούμενες άνεμοι ζουν για να γοητεύσουν τα πρώτα φύλλα στο πέρασμα τους, ο έρωτας μου πάει αργά, κλίνει προς τη σκιά του που αναπαύεται στο χορτάρι. Και ο ουρανός είναι ένα μπλε καπέλο στην χαμογελαστή γη, ο έρωτας μου, βαδίζει αργά, ανεβαίνει το φόρεμά του στο χαριτωμένο χέρι.

Ξέρω έναν γιγάντιο και παράξενο ύμνο που αναγγέλλει μια αυγή στη νύχτα της ψυχής, και αυτές οι σελίδες είναι από αυτόν τον ύμνο.. Θα ήθελα να σου γράψω για τον άνθρωπο που χειροποίησε τη γλώσσα του, με λέξεις που ήταν ταυτόχρονα στεναχώρια και γέλια, χρώματα και σημειώσεις.. Αλλά μάταια παλεύεις, δεν υπάρχει κωδικό που να μπορεί να τον κλείσει. Ναι, το έχω στα χέρια μου, θα μπορούσα, στο αυτί σου, να το τραγουδήσω μόνος.

Ο αισθησιασμός της δεν έγκειται μόνο στις αισθησιακές της μορφές, αλλά στον τρόπο που κινείται με μια έμφυτη κομψότητα, σαν κάθε κίνηση να χορογραφείται από την ίδια την αγάπη. κάθε καμπύλη, κάθε πτυχή του δέρματος της είναι ένα ποίημα επιθυμίας που ψιθυρίζει μυστικά στον άνεμο και ξυπνάει βαθιές φιλοδοξίες στις καρδιές όσων την κοιτάζουν

Ο έρωτας μου είναι σε μια ελαφριά αμμοπόδαρα, όπου οι ζωντανές αερές κρατούν περισσότερο. Εκεί που οι χαρούμενες άνεμοι ζουν για να γοητεύσουν τα πρώτα φύλλα στο πέρασμα τους, ο έρωτας μου πάει αργά, κλίνει προς τη σκιά του που αναπαύεται στο χορτάρι. Και ο ουρανός είναι ένα μπλε καπέλο στην χαμογελαστή γη, ο έρωτας μου, βαδίζει αργά, ανεβαίνει το φόρεμά του στο χαριτωμένο χέρι.

Σας προτείνω ανάμεσα στα γκράπες, τα πράσινα τμήματα και τα τριαντάφυλλα, η αφελής καρδιά μου που ταπεινώνεται μπροστά στο καλό σου, τα χέρια σου που αγαπούν δεν θέλουν να το καταστρέψουν, τα μάτια σου χαίρονται για το απλό δώρο μου.. Dans le jardin ombragé mon corps fatigué les auras du matin couvertes de rosée; comme dans la paix d'un rêve je me glisse à tes côtés le moment fugitif που εγώ επιθυμώ να ξεκουραστώ. Όταν η θύελλα ηρεμεί μέσα μου, θα ξαπλώσω, παίζοντας με τα παχύτατα σου κουμπιά, πάνω στο νυφικό σου μέτωπο, κοιμάμαι, να κοιμάμαι στο ρυθμό των τελευταίων σου φιλιών.

Το χαμόγελό της, ακτινοβόλο σαν τον ήλιο στο αποκορύφωμά του, φωτίζει τον κόσμο γύρω της και ξυπνά ένα φλογερό πάθος στις καρδιές εκείνων που έχουν το προνόμιο να δουν την ομορφιά της. Ένα σύμπαν συναισθημάτων αντανακλάται στα χορευτικά της μάτια, μια άβυσσος πάθους και μυστηρίου που μας καλεί να την εξερευνήσουμε με αφοσίωση και τρυφερότητα

Δεν ξέρεις στο τι σημείο χρειάζομαι τη φωνή σου, χρειάζομαι το βλέμμα σου, αυτά τα λόγια που με γεμίζουν, χρειάζομαι την εσωτερική σου ειρήνη, χρειάζομαι το φως των χείλων σου! - Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι! - Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο παρά εσένα.. Χρειαζόμαστε το λουλούδι των χεριών σου αυτή την υπομονή όλων των ενεργειών σου με αυτή τη δικαιοσύνη που με εμπνέει για αυτό που ήταν πάντα η ράχνη μου η πηγή της ζωής μου έχει στερεωθεί με τη δύναμη της λήθης.. Το έφαγα, το βρήκα, αλλά έμεινε! - Δεν ξέρω. - Δεν ξέρω. Μου λείπεις ακόμα! - Δεν ξέρω. - Δεν ξέρω.

Όλες οι ιστορίες της ζωής μου έχουν κάτι από το τι και αυτό δεν είναι πραγματικά κάτι απίστευτο.. Το ξέρετε τόσο αντικειμενικά όσο κι εγώ.. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω, όταν λέω όλες τις ιστορίες, δεν κάνω μόνο αναφορά σε αυτό τώρα, για να σε περιμένω και να σε χαίρομαι που σε βρίσκω, και να σε χάσω, και να σε ξαναβρώ, και να ελπίζω τίποτα άλλο.. Δεν θέλω να πω ότι ξαφνικά θα κλάψεις.. Κι εγώ, με μια διακριτική σφαίρα στο λαιμό, κλαίω.. Και ότι η αόρατη ομορφιά μας προστατεύει και είναι πιθανό να είναι γι' αυτό που ο ήλιος ανατέλλει αμέσως.. Δεν εννοώ μόνο μέρα με τη μέρα, αυξάνοντας το απόθεμα των μικρών και αποφασιστικών συνενοχών μας, ή ότι μπορώ ή πιστεύω ότι μπορώ να μετατρέψω τις αποτυχίες μου σε νίκες, ή να μου προσφέρετε το τρυφερό δώρο της τελευταίας σας απογοήτευσης

Ο αισθησιασμός της είναι ένα ταξίδι ανακάλυψης, ένα μονοπάτι που σας προσκαλεί να χαθείτε στην ελικοειδή των καμπυλών της και να βρείτε τη χαρά σε κάθε γωνιά της ύπαρξής σας. τα χάδια της είναι σαν τα γλυκά χάδια του μεταξιού, τα φιλιά της σαν το νέκταρ των θεών, κάθε χειρονομία είναι μια υπόσχεση ευχαρίστησης και έκστασης

Η γυναίκα που έχει όμορφα πόδια δεν μπορεί ποτέ να τεθεί η απαλότητα γενικά ενισχύει την ομορφιά της για τα μικρά αρσενικά και τα μασχάλια να καθυστερούν στο λευκό της σώμα αυτό ήταν πάντα πέρα από κάθε κανόνα περιβάλλει την κοιλιά σαν ένα από αυτά τα καμπανάκια που αν υποστούν πιέσεις, παίζουν για Ελισά, ζητάτε το λάδι των βυζών σας, περιμένετε, απλώστε τα χείλη σας χωρίς να πρήσετε σάλιο και αφήστε τον εαυτό σας να αγαπήσει μέσα από τα μάτια του καθρέφτη.

Η επιλογή είναι πολύ πιο σοβαρή.. Όταν λέω όλες τις ιστορίες, θέλω να πω ότι εκτός από αυτό το γλυκό κατακλυσμό, ξαναγράφεις και την παιδική μου ηλικία, αυτή που λέμε για τα μεγάλα και τα σοβαρά και τα σοβαρά τα γιορτάζουν, και εσύ, όμως, ξέρεις ότι δεν πάει καλά.. Θέλω να πω, εσύ αναπαράγεις την εφηβεία μου, αυτή την εποχή που ήμουν ένας γέρος γεμάτος ανησυχίες, και ξέρεις πώς να βγάλεις από αυτό το ασαφές έδαφος, το μικρό μου ζιζάνιο χαράς και να το διαφωτίζεις κοιτάζοντάς το.. Θέλω να πω, σ'αρέσει η νεότητά μου, αυτή η κούπα που κανείς δεν έχει ποτέ πάρει στα χέρια του, αυτή η σκιά που κανείς δεν πλησιάζει τη σκιά της, κι εσύ, όμως, ξέρεις πώς να την σ'αρέσει μέχρι να αρχίσουν να πέφτουν τα ξηρά φύλλα, και η ύλη της αλήθειας μου να παραμένει χωρίς εκμεταλλεύσεις.. Θέλω να πω, δέχεσαι την ωριμότητά μου αυτό το μίγμα από έκπληξη και εμπειρία, αυτό το παράξενο όριο από άγχος και χιόνι, αυτή η κεραία που φωτίζει το θάνατο, αυτό το προκίμιο της φτωχής ζωής.

Στο ιερό του σώματός του, ο χρόνος σταματά και ο κόσμος σβήνει, αφήνοντας μόνο απόλαυση και αχαλίνωτο πάθος. Σε κάθε καμπύλη, σε κάθε στεναγμό βρίσκεται η ίδια η ουσία της αγάπης, μια ισχυρή δύναμη που ενώνει τους εραστές σε μια αιώνια και μεγαλειώδη αγκαλιά

Tu te déshabilles comme si tu étais seul et soudain tu découvres que tu es avec moi. Comme je t'aime alors entre les draps et le froid! Tu commences à flirter avec moi comme un étranger et je vous fais une cour cérémonieuse et chaleureuse. Je pense que je suis ton mari et que tu me trompes. Et comme on s'aime alors dans le rire de nous retrouver seuls dans un amour interdit! (Plus tard, quand c'est arrivé, j'ai peur de toi et je ressens un frisson

Τραγουδάω αυτό που αγάπησες, ζωή μου, σε περίπτωση που πλησιάσεις και ακούσεις, ζωή μου, σε περίπτωση που θυμηθείς τον κόσμο στον οποίο ζούσες,. Δεν θέλω να σιωπήσω, ζωή μου.. Πώς θα με βρείτε χωρίς τον πιστό μου ύπνο; Τι σημάδι, ποιος μου λέει, ma vie; Είμαι ο ίδιος που ήταν ο δικός σου, η ζωή μου.. Ούτε αργή, ούτε ενοχλητική, ούτε χαμένη. Έλα στο τάφο της νύχτας, ζωή μου, έλα σε μένα souvenant d'une chanson, της ζωής μου, Αν σας αναγνωρίσω την chanson comme apprise et si tu te souviens encore de mon nom. Σε περιμένω χωρίς καθυστέρηση.. Μην φοβάστε τη νύχτα, το ομίχλη ή την καταιγίδα.. Ελάτε με ή χωρίς sentier. Φώναξέ με που είσαι, ψυχή μου, και πήγαινε κατευθείαν σε μένα, φίλε μου.

Έτσι, η Ζιάνα, με τον μεθυστικό αισθησιασμό και την απαράμιλλη ομορφιά της, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή θνητή. Είναι μια ενσαρκωμένη θεά, μια μούσα που εμπνέει τις βαθύτερες επιθυμίες και ξυπνά τις αισθήσεις με την απλή παρουσία της. μέσα στις καμπύλες του κρύβονται οι πιο εξαίσιες απολαύσεις του σύμπαντος, ένας θησαυρός που μόνο οι γενναίοι και οι τυχεροί μπορούν να εξερευνήσουν και να εκτιμήσουν πλήρως

Τι χαμογελαστή επαφή των ματιών σου, ελαφριά σαν τα τρομαγμένα περιστέρια στην ακτή του νερού! Με τι ταχύτητα τον πλησιάζεις με το βλέμμα μου! Ποιος είσαι; Είναι σημαντικό! Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ένα μικρό λέγμα στα αινιγματικά σου μάτια. Μου αρέσει να με κοιτάς από την άλλη πλευρά, κρυμμένος, φοβισμένος. Οπότε μπορώ να σκεφτώ ότι ήσουν κάτι, από μένα ή από σένα, από τίποτα, από αυτές τις πειρασμούς που λένε ότι ακολουθούν την παντρεμένη γυναίκα.

Η νύχτα που με αγαπάς θα είναι η πλήρης σελήνη, με νότες του Beethoven vibrant à chaque rayon ses choses ineffables, και θα έχει περισσότερα τριαντάφυλλα μαζί που παραμένουν όλα τα μήνες του Μάη.. Οι κρυστάλλινες πηγές θα κατεβούν οι πίστες θα πηδήξουν κρυστάλλινες την ημέρα που θα με αγαπάς. Το πρωί που με αγαπάς, τα κρυμμένα αγγέλια που δεν άκουσες ποτέ πριν, θα αντηχήσουν.. Η έκσταση των ματιών σου, κάθε άνοιξη, αυτό που ήταν και αυτό που θα είναι στο κόσμο, θα είναι όταν με αγαπάς.. Κρατώντας το χέρι τους σαν μικρές ξανθιές αδελφές, φορώντας ανοιχτά στόματα, οι μαργαρίτες θα πάνε μέσα από τα βουνά και τις λιβάδες, πριν περάσεις, την ημέρα που θα με αγαπήσεις... Και αν σας πάρει μια από τις φώτιές της, θα σας πει σε ποιο σημείο είναι αθώα.. Τελευταίο πέταλο blanc: Passionnément! Στο ξημέρωμα της ημέρας με αγαπάς, όλα τα τριφύλλια θα έχουν τέσσερα απειλητικά φύλλα, και μέσα στην λίμνη, μια φωλιά από άγνωστα μικρόβια, τα μυστηριώδη κορώλια των λωτούς θα ανθίσουν.. Την ημέρα που θα με αγαπήσεις, θα υπάρχει κάθε υπέροχο σύννεφο, κάθε δέντρο, οραματισμός χίλιων και νυχτών, κάθε άνεμος είναι ένα τραγούδι, κάθε δέντρο μια λυρα, κάθε βουνό ένα βωμό.. Την ημέρα που θα με αγαπήσεις, για μας τους δύο, η ευδαιμονία του Θεού θα κυλήσει μέσα σε ένα μόνο φιλί.

Tu te déshabilles comme si tu étais seul et soudain tu découvres que tu es avec moi. Comme je t'aime alors entre les draps et le froid! Tu commences à flirter avec moi comme un étranger et je vous fais une cour cérémonieuse et chaleureuse. Je pense que je suis ton mari et que tu me trompes. Et comme on s'aime alors dans le rire de nous retrouver seuls dans un amour interdit! (Plus tard, quand c'est arrivé, j'ai peur de toi et je ressens un frisson.)

Σε αγαπώ όταν σιωπείς σαν να είσαι απών, και με ακούς από μακριά, και η φωνή μου δεν σε αγγίζει.. Ο Ντιρίρ λέει ότι τα μάτια σου είναι τυλιγμένα και φαίνεται ότι ένα φιλί σφραγίζει το στόμα σου.. Όπως όλα είναι γεμάτα από την ψυχή μου, έτσι κι εσύ, γεμάτη από την ψυχή μου.. Όνειρο πεταλούδα, μοιάζεις με την ψυχή μου, και μοιάζεις με τη λέξη μελαγχολία. Σε αγαπώ όταν είσαι ήσυχος και μακρινός.. Και είσαι σαν μια πεταλούδα που παραπονιέται, που λικνίζεται. και με ακούς από μακριά, και η φωνή μου δεν σε αγγίζει: άσε με να σιωπήσω με τη σιωπή σου. Άσε με να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή σου καθαρή σαν λάμπα, απλή σαν δαχτυλίδι. Είσαι σαν τη νύχτα, ήρεμη και αστερισμένη.. Η σιωπή σου έρχεται από τα αστέρια, τόσο μακριά και τόσο απλή. Σ' αγαπώ όταν μένεις σιωπηλή γιατί είσαι σαν να λείπεις. Μακριά και οδυνηρή σαν να ήσουν νεκρός. Μια λέξη λοιπόν, ένα χαμόγελο είναι αρκετό. Και είμαι χαρούμενος, χαρούμενος που δεν είναι αλήθεια

couvre-moi, mon amour, le toit de ma bouche avec cette mousse extrême et extrême, qui est le jasmin de ceux qui savent et de ceux qui brûlent, που γεννήθηκε στην κορυφή του βράχου.. "Δώσε μου τον ήλιο, αγάπη μου, τον ήλιο σου, τον ήλιο σου, το φεγγάρι σου, το πανέμορφο που εκτοξεύει και ξεφτίζει,. ω σφιχτή ροή, αγάπη, ω όμορφο ζεστό χιόνι που ρέει μέσα από μια σπηλιά τόσο στενή και ωμή, για να δεις τον όμορφο λαιμό σου να γλιστράει, αγάπη μου, και βρέχει

Τα χέρια σου είναι το χάδι μου, οι καθημερινές μου χορδές Σ' αγαπώ γιατί τα χέρια σου δουλεύουν για τη δικαιοσύνη Αν σ' αγαπώ, είναι επειδή είσαι, αγάπη μου, συνεργός μου και όλοι, και στ&o