YirethFisher

Στον κήπο όπου τα αστέρια ανθίζουν, όπου τα όνειρα παίρνουν μορφή και χορεύουν ελεύθερα, εκεί βρήκα την Χάννα, τη μούσα των ακτίνων, με τα μακριά της μαλλιά, μαύρα σαν τις ζεστές νύχτες. Από το περπάτημά της αναδύεται ένας ρυθμός, μια απαλή μελωδία που αιχμαλωτίζει καρδιές, που αιχμαλωτίζει την ψυχή. Κάθε βήμα είναι ένα ποίημα, κάθε γέλιο, ένα πουλί που πετά στον ουρανό της φαντασίας μας. Η Χάννα, με τις θεαματικές καμπύλες, μια θεϊκή σιλουέτα, είναι ένα έργο τέχνης, σμιλευμένο από ουράνια χέρια. Τα μάτια της, βαθιοί καθρέφτες, αντανακλούν τη ζωή, και το βλέμμα της, φωτιά και τρυφερότητα, είναι φάρος στις νοητικές θάλασσες. Χαρισματική και ακτινοβόλα, εξωστρεφής, πάντα τόσο φωτεινή, γεμίζει τον κόσμο με το φως της, όπως ο ήλιος το πρωί. Είναι το πιο όμορφο λουλούδι στον κήπο των εραστών, μια αιώνια μελωδία στην καρδιά εκείνων που την αγαπούν. Το γέλιο της, ένα μουρμουρητό ενός κρυστάλλινου καταρράκτη, αντηχεί στον αέρα, χαϊδεύει την ψυχή, ανάβει χαμόγελα. Είναι ένας φάρος στην ομίχλη, ένας οδηγός στη ρουτίνα, μια σπίθα χαράς, ένας φάρος που δεν επισκιάζεται ποτέ. Χάννα, τα μακριά μαύρα μαλλιά σου, σαν την ατέλειωτη νύχτα, είναι ένα ποτάμι μυστηρίου, μια ροή μυστικών. Σε αυτό, κρύβονται όνειρα, αναστεναγμοί και ένας ανεμοστρόβιλος από ιστορίες και θρύλους, από διακριτικούς ψίθυρους. Κάθε τούφα των μαλλιών σου, κάθε καμπύλη της ύπαρξής σου, είναι μια ωδή στην ομορφιά, ένα τραγούδι στη ζωή. Οι κινήσεις σου, χαριτωμένες, σαν ηλιοβασίλεμα, είναι ένας χορός της φύσης, μια κοινή αρμονία.

Εξερχόμενος και ζωντανός, είσαι ο ήλιος στο χειμώνα, η ζεστασιά στην καταιγίδα, το καταφύγιο στην αντιξοότητα. Τα λόγια σου, χάδια του ανέμου, σ’ αυτόν τον αιώνιο κόσμο, είναι παρηγοριά και δύναμη, είναι αγνή αλήθεια. Χάννα, είσαι ένα ζωντανό ποίημα, μια ωδή στην αγάπη, ένας ύμνος στην ομορφιά που τραγουδάει το σύμπαν. Είσαι η σπίθα που ανάβει το ζήλο, η αιώνια φλόγα που ποτέ δεν σβήνει. Οι καμπύλες σου είναι κύματα στη θάλασσα των επιθυμιών, ένας χάρτης των ονείρων, των μυστικών επιθυμιών. Στη μορφή σου η τέχνη βρίσκει νέους δρόμους, ένα θεϊκό γλυπτό, έναν κόσμο αγάπης. Κάθε χαμόγελό σου είναι μια αυγή, μια υπόσχεση χαράς, μια πρόσκληση να ονειρευτείς. Είσαι η φρέσκια ανάσα του ηλιοβασιλέματος, η τέλεια στιγμή που ποτέ δεν σταματά να λάμπει. Χαρισματική και όμορφη, είσαι η μούσα των ανέμων, η βασίλισσα της στιγμής, ο ιδιοκτήτης του παρόντος. Στην παρουσία σου, όλες οι σκέψεις γίνονται ποίηση, σε ένα λανθάνοντα ψίθυρο. Hanna, στο όνομά σου αντηχεί η μελωδία του κόσμου, μια συμφωνία ζωής, αγάπης και ελευθερίας. Είσαι το αστέρι που φωτίζει τις σκοτεινές μέρες μας, η ίδια η ουσία της ευτυχίας. Έτσι, σε αυτό το ποίημα, προσπαθώ να συλλάβω την ουσία σου, την ομορφιά σου, το χάρισμα σου, την ύπαρξή σου στο μεγαλείο της. Αλλά, Χάνα, είσαι κάτι περισσότερο από λόγια, είσαι παρουσία, μια αιώνια έμπνευση, ένας φάρος αγάπης.

Σε μια γωνιά του κόσμου ένα αστέρι αναδύεται, λάμπει με το δικό του φως, κανένας δεν το μοιάζει. Χάννα, το όνομά σου, μουσική στον άνεμο, είσαι ένα όνειρο και μια μούσα, μια θεϊκή πνοή. Τα μαλλιά σου, μαύρα σαν κλειστή νύχτα, μακριά μαλλιά που χορεύουν μαγεμένα. Κινείται με χάρη, ένα ποτάμι οψιανού, σε κάθε σκέλος, μια ιστορία, μια πλοκή. Τα μάτια σου, καθρέφτες ενός σύμπαντος, βαθιά και φωτεινά, ένας όμορφος στίχος. Λαμπυρίζουν με ζωή, με φωτιά και αγάπη, είναι φάροι στη νύχτα, οδηγοί της καρδιάς. Το χαμόγελο στα χείλη σου, γλυκιά μελωδία, τραγούδι χαράς, αγνή αρμονία. Ακαταμάχητη γοητεία, μαγεία σε κάθε γέλιο, είσαι καλοκαιρινός ήλιος, το πιο ευχάριστο αεράκι. Το χάρισμα σου, ένας μαγνήτης, όλοι σε ακολουθούν, στην παρουσία σου, οι καρδιές χτυπούν και κυνηγούν. Είστε ζωτική δύναμη, ενέργεια που ξεχειλίζει, ένας ανεμοστρόβιλος ζωής, πάντα ακτινοβόλος. Εξωστρεφής και τολμηρός, λάμπεις αδιάκοπα, σε κάθε τόπο, καταφέρνεις να μαγέψεις. Έμφυτος συνομιλητής, η ζωή του κόμματος, με μια λέξη, οποιαδήποτε καρδιά θα δανειστεί τον εαυτό της. Το σώμα σου, ένα αριστούργημα τέλειων καμπυλών, κάθε κίνηση, ένας χορός που σε επηρεάζει. Είσαι ένα απτό όνειρο, ομορφιά σε κάθε γραμμή, κάθε χειρονομία σου, αγνή χάρη που καρυκεύει. Το περπάτημά σου είναι ποίηση, ρυθμικό και απαλό, κάθε βήμα σου εισβάλλει στην καρδιά.

Είσαι τέχνη σε κίνηση, ένας πίνακας πάθους, ένα ουράνιο όραμα, θεϊκή δημιουργία. Στο απέραντο στερέωμα των ψυχών και των άστρων, λάμπεις, δεν υπάρχει κανένας σαν κι αυτούς. Είσαι μια ακτίνα φωτός στη σκοτεινή νύχτα, μια σπίθα ελπίδας, η κραυγή μας συγκεντρώνεται. Χάννα, το όνομά σου, μια ηχώ στον άνεμο, μια μελωδία που φέρνει χαρά. Είσαι γέλιο και ηρεμία, καταιγίδα και ηρεμία, ένα λαμπρό κόσμημα, ένα τραγούδι στην ψυχή. Τα λόγια σου, γλυκά σαν μέλι το απόγευμα, κάθε σου συλλαβή, ένα δώρο που καίει. Η συζήτηση μαζί σου είναι ένα ταξίδι χωρίς τέλος, κάθε κοινή ιστορία, ένας ιδιαίτερος δεσμός. Είσαι δύναμη και τρυφερότητα, σε τέλειο συνδυασμό, μια θεά της γοητείας, χωρίς σύγκριση. Το ελεύθερο πνεύμα σου, ένα πουλί που πετά, ένας θεϊκός ψίθυρος, μια αγκαλιά από τον ουρανό. Στην παρουσία σου, ο κόσμος φωτίζεται, κάθε σκοτεινή γωνιά, το φως σου κυριαρχεί. Είσαι ένας φάρος και οδηγός, σε αυτή την αχανή θάλασσα, ένας πολικός αστέρας, που ποτέ δεν σταματά να λάμπει. Χάννα, αγαπητή, είσαι κάτι παραπάνω από λόγια, είσαι αγνή ουσία, που η καρδιά αγκαλιάζει. Στα μάτια σου ο κόσμος βρίσκει την αντανάκλαση του, είσαι η ειρήνη και η καταιγίδα, σε έναν καθρέφτη. Το γέλιο σου, τραγούδι που χαροποιεί ψυχές, η παρουσία σου, βάλσαμο που θεραπεύει τις παλάμες. Είσαι ένας ψίθυρος αγάπης στη νύχτα, ένα χάδι ζωής, που η ψυχή αγκαλιάζει. Σε αυτό το ποίημα, κάθε λέξη είναι αληθινή, είσαι όνειρο και μαγεία, καθαρή πραγματικότητα. Χάννα, μούσα και αστέρι, θα είσαι πάντα, το πιο πολύτιμο κόσμημα που θα κρατήσει η καρδιά.

Γιρ με τα μαύρα μαλλιά της, καθρέφτης της έναστρης νύχτας, στο βλέμμα του, η πανσέληνος, στην ύπαρξή σου, η πολυπόθητη ειρήνη. Η ζωή, μαζί της, είναι τέχνη, κάθε στιγμή, έμπνευση, Χάννα, περπατώντας ποίημα, χωρίς τέλος, χωρίς συμπέρασμα. Οι καμπύλες της, ποτάμια γοητείας, κοιλάδα ονείρων και επιθυμιών, στην ύπαρξή σου, βρίσκω, αγάπη στις αντανακλάσεις της. Εκείνη, ουράνιο τόξο στον ουρανό, μωσαϊκό της χαράς, στο γέλιο του, την παρηγοριά, στην αγκαλιά του, την αρμονία. Χάννα, ψυχή της φωτιάς, σπίθα του πάθους, στο περπάτημά του, η ειρήνη μου, στην ύπαρξή σου, η αφοσίωσή μου. Κάθε μέρα στο πλευρό σου, Είναι ένα δώρο της μοίρας, Χρυσή Χάννα, οδηγός στο μονοπάτι μου. Το χάρισμα του, ένας θησαυρός, που φωτίζει τον κόσμο, η Χάννα, όνειρο που λατρεύω, η θεϊκή μου μούσα. Με κάθε λέξη, γοητεία, με κάθε χειρονομία, αγάπη, Χάννα, βασίλισσα του τραγουδιού μου, αιώνιο χρωματικό ποίημα. Στα μαλλιά της, τη νύχτα, στα μάτια του, την αυγή, η Χάννα, η γλυκιά μου επίπληξη, ο λόγος μου για να ξαναγεννηθώ. Αυτή, ο ήλιος στο παράθυρό μου, το φεγγάρι στο όνειρό μου, η Χάννα, η αγαπητή μου κυρία, Στην αγάπη του, θέλω να είμαι. Το χαμόγελό σου, λαμπερό ουράνιο τόξο, ζωγραφίζει τον ουρανό με χρώματα, σε κάθε μεταδοτικό γέλιο, οι φόβοι διαλύονται. Χάννα, κόσμημα της γης, λουλούδι που ποτέ δεν μαραίνεται, η ψυχή του ελεύθερη, χωρίς αλυσίδες, καρδιά που χτυπάει και πάλλεται. Στον χορό της ζωής, οδηγεί με το βήμα της, κάθε στροφή, κάθε στροφή, ένα ποίημα, μια αγκαλιά. Στη φωνή του, μαγευτική μελωδία, νότες αγάπης αντηχούν, τα λόγια του, χάδια στην ψυχή, βάλσαμο πόνου. Χάννα, φεγγάρι που λάμπει στο στερέωμα, όνειρα που ποτέ δεν σβήνουν, στο πνεύμα του, θαύμα. Το γέλιο του, καμπάνες στη νύχτα, γλυκιά ηχώ που σε κάνει να ερωτευτείς, στα μάτια του, ο ορίζοντας, ενός αύριο που θησαυρίζει. Με κάθε χειρονομία, μια γοητεία, με κάθε βήμα, ένα τραγούδι, η Χάννα, βασίλισσα αυτού του τραγουδιού, στην καρδιά, την αφοσίωση.

Εκείνη, φάρος στην καταιγίδα, οδηγός στις χαμένες ψυχές, η αγκαλιά του, αιώνιο καταφύγιο, Στην αγκαλιά του, οι πληγές θεραπεύονται. Η παρουσία σου, ένα δώρο, ένας αναστεναγμός του πεπρωμένου, κάθε μέρα στο πλευρό σου, Είναι ένα θείο ποίημα. Το χαμόγελό σου, λαμπερό ουράνιο τόξο, ζωγραφίζει τον ουρανό με χρώματα, σε κάθε μεταδοτικό γέλιο, οι φόβοι διαλύονται. Χάννα, κόσμημα της γης, λουλούδι που ποτέ δεν μαραίνεται, η ψυχή του ελεύθερη, χωρίς αλυσίδες, καρδιά που χτυπάει και πάλλεται. Στον χορό της ζωής, οδηγεί με το βήμα της, κάθε στροφή, κάθε στροφή, ένα ποίημα, μια αγκαλιά. Στη φωνή του, μαγευτική μελωδία, νότες αγάπης αντηχούν, τα λόγια του, χάδια στην ψυχή, βάλσαμο πόνου. Χάννα, φεγγάρι που λάμπει στο στερέωμα, όνειρα που ποτέ δεν σβήνουν, στο πνεύμα του, θαύμα. Το γέλιο του, καμπάνες στη νύχτα, γλυκιά ηχώ που σε κάνει να ερωτευτείς, στα μάτια του, ο ορίζοντας, ενός αύριο που θησαυρίζει. Με κάθε χειρονομία, μια γοητεία, με κάθε βήμα, ένα τραγούδι, η Χάννα, βασίλισσα αυτού του τραγουδιού, στην καρδιά, την αφοσίωση. Εκείνη, φάρος στην καταιγίδα, οδηγός στις χαμένες ψυχές, η αγκαλιά του, αιώνιο καταφύγιο, Στην αγκαλιά του, οι πληγές θεραπεύονται. Η παρουσία σου, ένα δώρο, ένας αναστεναγμός του πεπρωμένου, κάθε μέρα στο πλευρό σου, Είναι ένα θεϊκό ποίημα.

Γιρ, το γοητευτικό αστέρι Χάννα, μούσα της ζωής, με το γέλιο και τη χαρά του, χορεύουν στο ρυθμό της κάθε ημέρας, ακτινοβόλο, αποφασισμένο φως. Εξωστρεφής, η ουσία της λάμπει, με χάρισμα, η μαγεία του λάμπει, σε κάθε λέξη, σε κάθε βλέμμα, η παρουσία του είναι μια φλόγα που καίει. Με μακριά, μαύρα μαλλιά, σκοτεινό, γαλήνιο καταρράκτη, κύματα στον άνεμο με χάρη, σαν μετάξι στην άμμο. Οι μπούκλες της λένε ιστορίες, από όνειρα και φαντασιώσεις, κάθε τούφα είναι ένας στίχος, από γλυκές μελωδίες. Με θεαματικές καμπύλες, γλυπτική απαράμιλλης ομορφιάς, η Χάννα περπατάει με κομψότητα, σιγουριά, πάντα θριαμβευτική. Τα μάτια του, δυο αστέρια, που φωτίζουν το δρόμο, λάμψεις ελπίδας, σε κάθε απαλό αναστεναγμό. Στο χαμόγελό του, η αυγή λάμπει, λάμψεις ελπίδας, αντανάκλαση της αγάπης, Είναι φωτιά και νερό, σε τέλεια ισορροπία, Είναι ένα ζωντανό όνειρο, είναι ζωή, είναι ζήλος. Κάτω από τον ήλιο, το δέρμα μέλι της λάμπει, που αντανακλά τη ζεστασιά της καρδιάς σας, Στη νύχτα, το πνεύμα του δεν ξεθωριάζει, Είναι ένας συνεχής φάρος, καθαρή αφοσίωση. Χάννα, όνομα που αντηχεί στο αεράκι, Είναι μια μελωδία που δεν σβήνει ποτέ, Είναι ένα αιώνιο ποίημα, γραμμένο με γέλιο, Είναι ένας φάρος που επιμένει στο σκοτάδι. Είσαι το λουλούδι στην άνυδρη έρημο, η δροσιά το πρωί, Στον κήπο της ζωής, είσαι ζεστή, αγνή ουσία, κοκκώδους ομορφιάς. Να σου χαμογελάνε πάντα οι μέρες έτσι, Χάννα, αστέρι αυτού του απέραντου ουρανού, Σε σένα βρίσκουμε την πιο αγνή φρενίτιδα, Εσύ είσαι η μαγεία, το μυστήριο, η λαχτάρα. Και έτσι, κάθε μέρα πιο λαμπερή, η παρουσία σου ένα δώρο, ένα ευλογημένο δώρο, Στο φως σου, βρίσκουμε το ζωντανό ον, την Άννα, αιώνια μούσα, φλεγόμενη καρδιά.

Καμπύλες που λένε ιστορίες πάθους, σώμα που χορεύει στο ρυθμό του σύμπαντος, Είναι τέχνη σε κίνηση, αγνή τελειότητα, κάθε χειρονομία, ένα ποίημα, ένας γλυκός στίχος. Χαρισματική βασίλισσα του γέλιου και της γοητείας, Η φωνή του είναι μια μελωδία που γλυκαίνει την ψυχή, κάθε λέξη του, λουλούδι στα χωράφια, Είναι ο ήλιος που λάμπει, που ηρεμεί και αφοπλίζει. Εξωστρεφής, φως στο πλήθος, ξέρει να είναι φίλος, έμπιστος, αστέρι, Στην παρουσία του, η ανησυχία διαλύεται, Είναι ένα φως καθοδήγησης, με τόσο όμορφη ενέργεια. Η Άννα, μούσα των ατελείωτων ημερών και νυχτών, Το γέλιο του, μια ηχώ που δεν ξεχνιέται ποτέ, Στην αγκαλιά του, ο κόσμος επιστρέφει στα όριά του, Είναι ένα γαλήνιο καταφύγιο, μια πόρτα καλωσορίσματος. Το περπάτημά του, ένας χορός χάρης και ευκολίας, βήμα στο έδαφος με σταθερότητα και γοητεία, κάθε βήμα του, λάμψη τρυφερότητας, Αυτή είναι η μούσα της ζωής, στο χαρούμενο τραγούδι της. Σε μια γωνιά του κόσμου μια λάμψη αναδύεται, ένα ον φωτός, μοναδικής γοητείας, Το όνομά του ηχεί σαν μια γλυκιά κραυγή, Είναι η Χάννα, αυτή που κάνει όλους να ονειρεύονται. Με έντονο βλέμμα, λάμψεις αστεριών, Τα μάτια του είναι πηγάδια μυστηρίου και ζωής, κάθε βλέμμα του περιέχει χίλιες σπίθες, Είναι μια ελεύθερη ψυχή, αγαπημένη από όλου