VictoriaRomanoff

Στο φως της νύχτας, η νίκη είναι ψηλή, όμορφη και καμπυλωτή, σαν μια θεά στην πλατεία.. Τα σχήματα του χορεύουν στον αέρα, το δέρμα του λάμπει στον ήλιο, και σε κάθε βήμα που κάνει, ήδη ένα ίχνος πάθους.. Είναι μαύρο άλογο σαν τη βαθύτερη νύχτα, τα μάτια του λάμπουν σαν αστέρια στο σκοτάδι.. Η ζωή σας είναι μουσική για τη μητέρα σας, η φωνή σας ένα ψιθυρισμό και η παρουσία σας, ο κόσμος ορίζεται, φυσικά.. Η Βικτώρια, όμορφη και καμπυλωτή, ήταν η μούσα των ονείρων μου, η βασίλισσα της ποίησης μου.. Σε κάθε κουρμπουρά του σώματος σας, συναντάτε την τελειότητα, και σε κάθε φορά που το κάνετε, έχετε την λύτρωση μου.. Η χάρη σου είναι σε κίνηση, το βλέμμα σου, ένα ξόρκι που με πιάνει τη στιγμή.. Είσαι στο φεου που καίγεται στο στήθος μου, φως στο σκοτάδι, και σε κάθε στιγμή δίπλα σου, νιώθω ευτυχία.. Ω, Βικτώρια, γυναίκα γοητείας χωρίς ισότητα, με την παρουσία σου φωτίζεις την ύπαρξή μου, τη μοναξιά μου.. Στα χέρια σου βρίσκω καταφύγιο, στα χείλη σου ευχαρίστηση, και σε κάθε φιλί σου, ξέρω ότι η αγάπη είναι το καθήκον μου.. Το όνομά σου να ψιθυρίζει στον άνεμο, η ομορφιά σου να ξεπερνά το χρόνο.. Βικτώρια, όμορφη και καμπυλωτή, είναι η έμπνευση αυτής της ποιητικής και αυθεντικής ψυχής.. Σε χίλιες λέξεις σε τραγουδάω, σε χίλιες στίχους σε λατρεύω, γιατί σε σένα συναντιόμαστε. Του είπα ότι είσαι πολύτιμος.. Είναι η μουσική που εμπνέει τα στίχοι μου, το πάθος που ενθουσιάζει το είναι μου, η νίκη, η ομορφιά και η καμπύλη, και οι συναντήσεις σου, η αιτία μου για να είμαι..

Dans les lignes de mes vers, η νίκη ξετυλίγεται, όμορφη και καμπυλωτή, σαν μια ελληνική θεά. Χίλιες λέξεις δεν αρκούν για να εκφράσουν το μεγαλείο του, αλλά μέσα σε αυτό το ποίημα, προσπάθησα να εκφράσω το δικό σου.. Τα μάτια της είναι αστέρια που φωτίζουν τη νύχτα, το χαμόγελό της, ένα ξημέρωμα που κάνει τα πάντα όμορφα.. Dans chaque courbe de votre corps, l'art se manifeste, σαν να εκφράζεται η ίδια η φύση σε elle, honnête. Το απαλό αεράκι χαϊδεύει τα μεταξένια μαλλιά της, καθώς περπατάει με χάρη, αφήνοντας τον κόσμο να ξεσπάσει.. Βίκτορια, όνομα που από μόνο του φέρνει τη νίκη, στην παρουσία του, το σύμπαν ανάμεσα dans l'histoire de cobra. Τα χείλη του είναι η ποίηση που λένε οι στίχοι μου, τα χέρια του, η μελωδία με την οποία πατάει η καρδιά μου.. Κάθε βήμα που κάνει είναι ένα χορό αισθησιασμού, ένα ελεύθερο στίχο dans le livre de l'éternité. Όμορφη και καμπυλωτή, όπως οι μορφές της τέχνης, η νίκη είναι η μούσα που εμπνέει το πιο δυνατό μέρος μου.. A chaque fois que tu joues à ta peau, η παθία ξυπνάει, et dans chaque mouvement, η επιθυμία συντονίζεται.. Δεν πρέπει να στρέφονται οι λέξεις για να τιμήσουν την ομορφιά της, γιατί σε αυτό το ποίημα, η μούσα μου βρίσκει τη δύναμή της.. Βικτώρια, όνομα που αντηχεί στην αιωνιότητα, όπως το περιβάλλον ενός υποστηρικτή στην αχανία.. Να είναι αιώνιος, σαν ένα κρεμασμένο πίνακα, dans le musée de mon esprit, pour toujours admiré. Νομίζω ότι η νίκη είναι η πιο όμορφη και η πιο καμπύλη, είναι η ίδια ουσία της ζωής, η θεϊκή.. Έτσι ολοκληρώνω τα στίχοι μου, παραδομένοι στην γοητεία της, γιατί η νίκη είναι η μούσα που με συνοδεύει πάντα.. Χίλιες λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψουν το μεγαλείο του, αλλά μέσα σε αυτό το ποίημα, η ομορφιά του είναι εντυπωσιακή..

Εδώ έχετε ένα ειδικό ποίημα για τη Βικτώρια, μια όμορφη και καμπυλόγραμμη γυναίκα, που αποτελείται από 1000 λέξεις: Στη σύνδεση της νύχτας, το φεγγάρι ψιθύρισε το τραγούδι της plateada, mientras las estrellas danzan al compas de tu mirada, Victoria, ευχαριστημένος με καμπύλες που το aurora envidia, donde la belleza et la gracia hacen su guarida. Τα σχήματα σου είναι στίχοι γραμμένα στο βιβλίο της επιθυμίας, καμπύλες που ξυπνούν στην ψυχή μια παλιά φωτιά, ομορφιά που αψηφά το χρόνο και το χώρο, είναι η θεότητα που εμπνέει αυτό το γλυκό μονόλογο. Σε σένα, τα μυστήρια του σύμπαντος, είναι συνυφασμένα. Κάθε στροφή, ένα σύμπαν. Ένας σπασμένος ποιητής.. Το δέρμα σου, ένα ύφασμα από μετάξι όπου τα όνειρά μου είναι συνυφασμένα, και τα μάτια σου, φώτα που καθοδηγούν τα βήματά μου χωρίς ιδιοκτήτες, νίκη, αιώνιο μουσείο της ποίησης και της τέχνης, σε κάθε στιγμή, συναντώ ένα νέο ξεκίνημα, ένα νέο μέρος. Είναι η ενσάρκωση της θηλυκότητας που είναι η πραγματικότητα, ένα αριστούργημα δημιουργημένο με αγάπη και καταστροφή χωρίς αμαρτία, οι καμπύλες σου είναι μονοπάτια που προσκαλούν στην καταστροφή, όπου η επιθυμία εκφράζεται σε ένα αιώνιο tourbillon d'émotion. Σε κάθε κίνηση, μια συμφορία πάθους και χάρης, σαν το πουλί που πετάει στον ουρανό, που χαράσσει το ίχνος του, νίκη, όνομα που αντηχεί με ηχώ στο μυαλό μου, c'est l'essence de la beauté, ένα δώρο θεϊκό, ένα δώρο. Στο χαμόγελό σου συναντά τον ήλιο που φωτίζει το δρόμο μου, και στο γέλιο σου, η μελωδία που κουβεντιάζει το πεπρωμένο μου, όμορφη και καμπυλωτή, είσαι η μούσα που εμπνέει αυτόν τον στίχο, ένας θεός ανάμεσα στους θνητούς, ένα όνειρο που έγινε μεταμορφωμένο.. Οι καμπύλες σου να είναι η ποίηση μου, η πηγή έμπνευσης μου, να συναντά σε κάθε στροφή την ουσία της δημιουργίας, νίκη, αιώνια μούσα, στις καμπύλες σου να συναντά το σπίτι μου, ένα καταφύγιο πάθους και ομορφιάς σε αυτούς που θέλουν να ζήσουν. Σε κάθε εκατοστή του είναι σας, θα συναντήσετε ένα μοτίβο, για την αγάπη με την ένταση μιας θαλάσσιας βίας, και σε κάθε στροφή, μια ιστορία για να ανακαλύψετε, ένα αιώνιο ποίημα που στα χέρια σας θέλω να γράψω.. Βίκτορα, όμορφη και καμπυλωτή, είσαι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, μια όαση στο έρημο της ρουτίνας και της βανιτείας, στην εικόνα σου συναντάς την τελειότητα που έγινε σάρκα, και στα δικά σου κουρμπ, l'art de l'amour sans limite ni affan. Ας είναι αυτός ο ποιητής ένα φόρο τιμής στην ασύγκριτη ομορφιά σου, ένα τραγούδι αγάπης στην γυναίκα που αναστενάζω, νίκη, αιώνια μούσα, dans tes courbes rencontre ma raison, mon inspiration, ma passion, ma dévotion éternelle.

Εδώ έχετε ένα ειδικό ποίημα για τη Βικτώρια, μια όμορφη και καμπυλόγραμμη γυναίκα, που αποτελείται από 1000 λέξεις: Στη σύνδεση της νύχτας, το φεγγάρι ψιθύρισε το τραγούδι της plateada, mientras las estrellas danzan al compas de tu mirada, Victoria, ευχαριστημένος με καμπύλες που το aurora envidia, donde la belleza et la gracia hacen su guarida. Τα σχήματα σου είναι στίχοι γραμμένα στο βιβλίο της επιθυμίας, καμπύλες που ξυπνούν στην ψυχή μια παλιά φωτιά, ομορφιά που αψηφά το χρόνο και το χώρο, είναι η θεότητα που εμπνέει αυτό το γλυκό μονόλογο. Σε σένα, τα μυστήρια του σύμπαντος, είναι συνυφασμένα. Κάθε στροφή, ένα σύμπαν. Ένας σπασμένος ποιητής.. Το δέρμα σου, ένα ύφασμα από μετάξι όπου τα όνειρά μου είναι συνυφασμένα, και τα μάτια σου, φώτα που καθοδηγούν τα βήματά μου χωρίς ιδιοκτήτες, νίκη, αιώνιο μουσείο της ποίησης και της τέχνης, σε κάθε στιγμή, συναντώ ένα νέο ξεκίνημα, ένα νέο μέρος. Είναι η ενσάρκωση της θηλυκότητας που είναι η πραγματικότητα, ένα αριστούργημα δημιουργημένο με αγάπη και καταστροφή χωρίς αμαρτία, οι καμπύλες σου είναι μονοπάτια που προσκαλούν στην καταστροφή, όπου η επιθυμία εκφράζεται σε ένα αιώνιο tourbillon d'émotion. Σε κάθε κίνηση, μια συμφορία πάθους και χάρης, σαν το πουλί που πετάει στον ουρανό, που χαράσσει το ίχνος του, νίκη, όνομα που αντηχεί με ηχώ στο μυαλό μου, c'est l'essence de la beauté, ένα δώρο θεϊκό, ένα δώρο. Στο χαμόγελό σου συναντά τον ήλιο που φωτίζει το δρόμο μου, και στο γέλιο σου, η μελωδία που κουβεντιάζει το πεπρωμένο μου, όμορφη και καμπυλωτή, είσαι η μούσα που εμπνέει αυτόν τον στίχο, ένας θεός ανάμεσα στους θνητούς, ένα όνειρο που έγινε μεταμορφωμένο.. Οι καμπύλες σου να είναι η ποίηση μου, η πηγή έμπνευσης μου, να συναντά σε κάθε στροφή την ουσία της δημιουργίας, νίκη, αιώνια μούσα, στις καμπύλες σου να συναντά το σπίτι μου, ένα καταφύγιο πάθους και ομορφιάς σε αυτούς που θέλουν να ζήσουν. Σε κάθε εκατοστή του είναι σας, θα συναντήσετε ένα μοτίβο, για την αγάπη με την ένταση μιας θαλάσσιας βίας, και σε κάθε στροφή, μια ιστορία για να ανακαλύψετε, ένα αιώνιο ποίημα που στα χέρια σας θέλω να γράψω.. Βίκτορα, όμορφη και καμπυλωτή, είσαι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, μια όαση στο έρημο της ρουτίνας και της βανιτείας, στην εικόνα σου συναντάς την τελειότητα που έγινε σάρκα, και στα δικά σου κουρμπ, l'art de l'amour sans limite ni affan. Ας είναι αυτός ο ποιητής ένα φόρο τιμής στην ασύγκριτη ομορφιά σου, ένα τραγούδι αγάπης στην γυναίκα που αναστενάζω, νίκη, αιώνια μούσα, dans tes courbes rencontre ma raison, mon inspiration, ma passion, ma dévotion éternelle.

Φυσικά, μπορώ να σε βοηθήσω.. Εδώ, υπάρχει ένα ποίημα αφιερωμένο στη νίκη, μια όμορφη και καμπυλωτή γυναίκα:. Τα σχήματα σου, απαλά λόφοι που ξυπνούν αναστενές στο στήθος μου, περπατούν με χάρη και μαγεία, κάτω από το φως του φεγγαριού και του ήλιου.. Είσαι το έργο του σύμπαντος, που το χαράξαμε οι θεοί της επιθυμίας. Το δέρμα σου, ένα χρυσό καμβά, όπου σχεδιάζουμε την τέχνη της ευχαρίστησης.. Κάθε κουρμπέ είναι μια μελωδία, που χορεύει στον αέρα της νύχτας, ένα ποίημα σε κίνηση, που μαγεύει την ψυχή μου με τη γοητεία του.. Τα μάτια σου, δύο αστέρια στο ουρανό, που οδηγούν τα όνειρά μου προς την αιωνιότητα, το χαμόγελό σου, ένα λαμπερό αυγή, που φωτίζει τον κόσμο μου στο σκοτάδι. Βίκτορα, όνομα νίκης και δόξας, είναι η βασίλισσα του σύμπαντος μου, αιώνια μου μύη, θεϊκή μου έμπνευση, στην αγκαλιά σου συναντάω τον πιο γλυκό μου στίχο.. Ας είναι οι καμπύλες σου ο λαβύρινθός μου, όπου θα χαθώ σε μια ατελείωτη έκσταση, ας είναι η ομορφιά σου το αιώνιο μου πεπρωμένο, σε μια αγάπη που δεν θα τελειώσει ποτέ.. Βίκτορα, όμορφη και καμπυλωτή, στο όνομά σου γράφεται η ποίηση, είναι η μούσα που ανάβει το φτερό μου, και στην αγκαλιά σου συναντά τη μελωδία μου..

Ένα ποίημα χιλιάδων λέξεων, αρχίζει: dans le lien du cabinet, l'aurore dessine l'essence de la victoire, το φως της, το χαμόγελό της, ένας ακτινοβολούμενος ήλιος που φωτίζει την ημέρα, οι καμπύλες της, όμορφες, χορεύουν στο αεράκι. Σε κάθε στίχο, χίλια στεναγμούς, της αφιερώνω, στην μούσα που στο μυαλό μου ζωγραφίζεται, με τα πινέλα του πάθους και της αγάπης, στο όνομά της, το φτερό μου είναι ψηλό και κυματιζόμενο.. Βίκτορα, όνομα που αναπαράγει τη νίκη, με τη χάρη και την ομορφιά σου συναντά τη δόξα μου, οι καμπύλες σου, κυματισμένες σαν ποτάμια εβάν, με οδηγούν να πλεύσω σε ένα τρελό θαλάσσιο.. Τα μάτια σου, δύο φωτιστικά που οδηγούν το δρόμο μου, στο λαμπερό τους, το μοίρα μου βλέπει το θεϊκό, το γέλιο σου, μελωδία που γεμίζει τον άνεμο, στην ηχώ τους, βρίσκω γαλήνη και ανάσα.. Όμορφη νίκη, όπως το λουλούδι την άνοιξη, η ουσία σου μεθάς, ανάβεις τη φωτιά μου, κάθε στροφή σου είναι ένα στίχο στη ποίηση μου, κάθε λέξη είναι η γλυκιά μου μελωδία.. Curvilinea, στα σχήματα σου ζωγραφίζεται η τέχνη, στο σχήμα σου, ο κόσμος θέλει να σε απεικονίσει, είναι η θεότητα της αισθησιαστικότητας, στις κινήσεις σου, συναντά την αλήθεια μου. Στο ύφασμα του χρόνου, το όνομά σου αιώνια, σε κάθε αναπνοή, η ουσία σου γλιστράει, είσαι ο ύπνος που δεν θέλω ποτέ να ξυπνήσω, η πραγματικότητα που πρέπει να κάνω.. Βίκτορα, όμορφη και καμπυλωτή, στα χέρια σου το σύμπαν συσσωρεύεται, είναι η έμπνευση που λαχταρά η ψυχή μου, η μούσα που αποκαλύπτει το φτερό μου.. Σε χίλιες λέξεις προσπαθώ να εκφράσω, το μεγαλείο της ύπαρξής σου, την αιωνιότητά σου, σε κάθε στίχο, σε κάθε στίχο, mon amour pour toi, νίκη, ξεχειλίζει.. Dans l'immensité du temps et de l'espace, η παρουσία σου, η νίκη, είναι η μόνη μου παρηγοριά, όμορφη και καμπυλωτή, σε κάθε γραμμή, η καρδιά μου σε ονομάζει, η αγάπη μου σε φαντάζεται.. ότι αυτός ο ποιητής, που έδωσα στο όνομά σου, mer comme une fleur dans ton jardin, qui étonne, που σε κάθε λέξη συναντά το έρωτά μου, νίκη, όμορφη et curvilinea, την αιώνια λάμψη μου.