Viana69

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι κάτω από το σεντόνιο, νιώθοντας ένα μείγμα συναισθημάτων που με εμποδίζουν να ξεκουραστώ. Η νύχτα είναι ήσυχη, αλλά οι σκέψεις μου είναι αλλού. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ που ο φίλος μου με εξέπληξε με μια αναπάντεχη πρόσκληση. Ντύθηκα με τρόπο που με έκανε να νιώθω ξεχωριστή: ένα κορμάκι που δεν άφηνε πολλά περιθώρια για φαντασία, ένα στενό τζιν και μπότες που πάντα μου άρεσαν.. Ο συνδυασμός με γέμισε με αυτοπεποίθηση. Φτάσαμε σε ένα μέρος μακριά από τη συνηθισμένη φασαρία, μια σχεδόν άδεια καλύβα που έμοιαζε να βγαίνει από ένα όνειρο.. Καθώς αυτός έλεγχε για φως, βρήκα μια κουβέρτα στο πάτωμα και αποφάσισα να κάνω ένα μικρό δωμάτιο για μένα.. Με κάθε ρούχο που έβγαζα, μια αίσθηση απελευθέρωσης και συγκίνησης με κατακλύζει. Όταν με είδε, η αντίδρασή του ήταν άμεση. Η ενέργεια μεταξύ μας αυξήθηκε και του ζήτησα να με αγγίξει, να με γεμίσει με ζεστασιά.. Η αγκαλιά του ήταν δυνατή και αποφασιστική και αρχίσαμε να μοιραζόμαστε φιλιά που μου έκοψαν την ανάσα. Κάθε χάδι με πήγαινε πιο μακριά, και η προσοχή του ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα. Στη μέση της στιγμής, τον ρώτησα τι ήθελε και η απάντησή του με έκανε να χαμογελάσω.. Η συνενοχή μεγάλωσε ανάμεσά μας, και η σύνδεση έγινε απτή. Χαθήκαμε σε ένα χορό ψιθύρων και γέλιου, αφήνοντας την ατμόσφαιρα να μας τυλίξει. Κάθε χειρονομία, κάθε βλέμμα, με γέμιζαν με μια φωτιά που μεγάλωνε μέσα μου. Η ένταση εκείνης της στιγμής έγινε μια ανάμνηση που δεν θα ξεχάσω ποτέ, μια ανάμνηση που με άφησε να θέλω περισσότερα..