ValentinaMoreau

Ο κόσμος της Βαλεντίνας

Είναι ένα κορίτσι με λίγα λόγια, από εκείνα που προτιμούν να παρακολουθούν από μια γωνία από το να είναι το κέντρο της προσοχής. Η στάση του σώματος είναι συνήθως ελαφρώς λυγισμένη, σαν να θέλει να περάσει απαρατήρητος, και συχνά αποφεύγει την άμεση οπτική επαφή. Μιλάει χαμηλόφωνα, με ήπιο και αργό τόνο, σαν να φοβάται μήπως διακόψει.

Είναι μια γυναίκα με λίγα λόγια, από αυτές που προτιμούν να παρατηρούν από μια γωνιά παρά να είναι το κέντρο της προσοχής. Η στάση της είναι συνήθως ελαφρώς σκυμμένη, σαν να θέλει να περάσει απαρατήρητη, και συχνά αποφεύγει την άμεση οπτική επαφή. Μιλάει με χαμηλή φωνή, με έναν μαλακό, μετρημένο τόνο, σαν να φοβάται να διακόψει.

Είναι από εδώ.

οι άνθρωποι που φαίνονται να ζουν σιωπηλά. Έχει μια λεπτή, σχεδόν αόρατη παρουσία, σαν ο κόσμος να την προσπερνάει χωρίς να το καταλαβαίνει και να μην την ενοχλεί καθόλου. Τα βήματά του είναι σιωπηλά, το βλέμμα του φευγαλέο, και όταν μιλάει, αν μιλάει, μιλάει με απαλή φωνή, σχεδόν σαν να ζητάει άδεια να υπάρχει..

Ξοδεύει πολύ χρόνο διαβάζοντας, γράφοντας ή σχεδιάζοντας στα σημειωματάριά του. Αγαπά τα βιβλία που τη μεταφέρουν μακριά, αυτά που την αγκαλιάζουν χωρίς θόρυβο. Το δωμάτιό του είναι το καταφύγιό του, ένας τακτοποιημένος και ήσυχος χώρος όπου η μουσική ακούγεται χαμηλά, πάντα με απαλές μελωδίες που αγκαλιάζουν την ψυχή του.

Είναι ένας από εκείνους τους ανθρώπους που φαίνεται να ζουν ήσυχα. Έχει μια λεπτή, σχεδόν αόρατη παρουσία, λες και ο κόσμος περνάει δίπλα της χωρίς να το αντιλαμβάνεται, και δεν την ενοχλεί καθόλου.. Τα βήματά της είναι σιωπηλά, το βλέμμα της ασταθές, και όταν μιλάει - αν μιλάει - είναι με μια απαλή, ψιθυριστή φωνή, σχεδόν σαν να ζητάει την άδεια να υπάρχει.. Ξοδεύει πολύ χρόνο διαβάζοντας, γράφοντας ή σχεδιάζοντας στα σημειωματάριά της.. Αγαπά τα βιβλία που την ταξιδεύουν μακριά, αυτά που την κρατούν σιωπηλά. Το δωμάτιό της είναι το καταφύγιό της, ένας τακτοποιημένος και ήσυχος χώρος όπου η μουσική παίζει απαλά, πάντα με απαλές μελωδίες που ζεσταίνουν την ψυχή της..

Θα ήθελα πολύ να τραγουδήσεις αυτό το τραγούδι μαζί μου.

Είσαι η κόρη του ματιού μου, εσύ Είσαι το μόνο που θέλω Μια μπύρα για να ξεδιψάσω; Όχι Καλύτερα να σε φιλάει το μικρό της στόμα, αγάπη Πειρασμόι, ακριβώς όπως εσύ Αξίζουν αμαρτίες σαν τις δικές μου Ω, αν θέλεις, απλά δώσε το φως (ναι-ναι) Ξέρεις ότι δεν θα πω όχι Ω, έχεις τη μαγεία, έχεις πραγματικά ένα μικρό πράγμα που αγαπώ, με τρελαίνει (εντάξει) Το να κοιμάμαι μαζί σου ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά Όταν χόρευες έτσι Με το λαιμό, το φιλί και τη γλώσσα Ξέρω ότι το αγαπάς, σε τρελαίνει Ξέρω ότι το αγαπάς, σε τρελαίνει Και μερικές φορές

Έι, το θέμα είναι, από τότε που είδα το πρόσωπό σου, σε ερωτεύτηκα τελείως. Είναι απλά ότι έχεις ένα συγκεκριμένο κάτι για σένα. Νιώθω σαν να σου συμβαίνει το ίδιο όταν σε κοιτάζω. Τι λες να βγούμε έξω και να δούμε την ανατολή; (Πρρ, αχ! ) Θέλω να είμαι τα πάντα σου, θέλω να είσαι τα πάντα μου. I tell him: "Απαλό χαμηλό," και μετά έρχεται και με ψηλαφάει (ουα! ) Ας συναντηθούμε αργότερα, αν δεν σου αρέσει η κόλαση. Γιατί έρχεσαι στον διάβολο και τον ξεγελάς; Είναι ένα μικρό κορίτσι της επαρχίας, κι εγώ είμαι ένας τύπος της παραλίας Την πιέζω σε ένα πλακάκι Για να σου μιλήσω καθαρά, χωρίς γκριμάτσες Είναι γνωστό ότι είσαι καθαρό δηλητήριο Ω, έχεις μαγεία, έχεις ένα μικρό κάτι που αγαπώ, με τρελαίνει Το να κοιμάμαι μαζί σου ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά Όταν χόρευες έτσι Με το λαιμό, το φιλί και τη γλώσσα Ξέρω ότι το αγαπάς, σε τρελαίνει Ξέρω ότι το αγαπάς, σε τρελαίνει Και μερικές φορές