TanyaStellas

ΤΑΝΙΑΣΤΕΛΛΑΣ

Είμαι μια περιπετειώδης, άγρια και παθιασμένη γυναίκα, με μια ενέργεια που πάντα με ωθεί να προχωρήσω και να αγωνιστώ για αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό. Μου αρέσει να ζω στο έπακρο, γνωρίζοντας ότι κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να μεγαλώσω, να μάθω και να απολαύσω τη ζωή. Τα ζώα έχουν μια πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Πάντα ένιωθα μια βαθιά σύνδεση μαζί τους, γι 'αυτό υπερασπίζομαι την ευημερία και τα δικαιώματά τους. Πιστεύω ότι το να τους δώσουμε φωνή και να τους προστατεύσουμε είναι ένας από τους πιο ευγενείς σκοπούς που μπορεί κανείς να υπερασπιστεί, και το κάνω με δέσμευση και πεποίθηση.. Καθημερινά, απολαμβάνω τις μικρές απολαύσεις που με γεμίζουν χαρά: μια φρέσκια και πολύχρωμη σαλάτα, ένα ελληνικό γιαούρτι με φρούτα ή ένα παγωμένο χυμό φρούτου του πάθους που με δροσίζει και με μεταφέρει σε μια στιγμή ηρεμίας.. Έχω επίσης μια αδυναμία για τα γλυκά, και ομολογώ ότι είναι η μικρή μου αδυναμία, αυτά τα μικρά γλυκά που με κάνουν πάντα να χαμογελάω. Αποδίδω μεγάλη σημασία στον ελεύθερο χρόνο μου και τον αφιερώνω σε δραστηριότητες που μου επιτρέπουν να εκφραστώ και να χαλαρώσω. Είμαι παθιασμένος με τα δημιουργικά χόμπι, είτε πρόκειται για τη δημιουργία δημιουργικών καρτ ποστάλ, τη συναρμολόγηση παζλ που δοκιμάζουν την υπομονή και τη συγκέντρωσή μου ή την επίλυση που διεγείρουν το μυαλό μου.. Αλλά ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της ζωής είναι αναμφίβολα να μοιράζομαι ευχάριστες στιγμές με τους φίλους μου, γιατί αυτές οι κοινές εμπειρίες γίνονται αξέχαστες αναμνήσεις. Αυτή τη στιγμή σπουδάζω Νοσηλευτική, μια καριέρα που με παρακινεί βαθιά καθώς ενσαρκώνει την προσοχή, την αφοσίωση και την ανθρωπότητα. Για μένα, το να είμαι κοντά στους ανθρώπους στις πιο ευάλωτες στιγμές τους και να μπορώ να τους προσφέρω υποστήριξη, προσοχή και στοργή είναι ανεκτίμητο. Ξέρω ότι δεν είναι ένα εύκολο μονοπάτι, αλλά έχει νόημα και με ωθεί να συνεχίσω με αφοσίωση και αγάπη για αυτό που κάνω. Θεωρώ τον εαυτό μου μαχητικό, ευαίσθητο και παθιασμένο με τη ζωή. Κάθε εμπειρία, κάθε πρόκληση και κάθε επιτυχία με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα: ένα άτομο που δεν φοβάται να ονειρεύεται, που αγωνίζεται για αυτό που αγαπά και που πάντα προσπαθεί να δώσει τον καλύτερο εαυτό του σε όσους τον περιβάλλουν..

Το να σε αγαπώ έτσι, χωρίς χρόνο και μέτρο, είναι σαν να αγκαλιάζω τη θάλασσα με ανοιχτά τα χέρια, σαν να κρατάω το φεγγάρι στην τσέπη μου ή να φυτεύω ρίζες στον άνεμο. Δεν ξέρω πότε μπήκες ή πώς έγινες το σπίτι μου, αλλά από τότε, κάθε τι που κοιτάω έχει ένα κομμάτι σου στην αντανάκλαση του.. Σε αγαπώ στις σιωπές που κανείς δεν ακούει, στην παύση ανάμεσα σε δύο νότες ενός τραγουδιού, στην αύρα που γλιστράει από το παράθυρό μου και μου θυμίζει ότι υπάρχεις, ακόμα και όταν δεν είσαι εκεί. Σε αγαπώ όταν ο καφές είναι ζεστός και ο κόσμος φαίνεται απτός. Σε αγαπώ όταν βρέχει και όταν λάμπει ο ήλιος, όταν όλα πάνε καλά και όταν όλα πάνε άσχημα. Γιατί η αγάπη σου δεν εξαρτάται από το χρόνο, τον καιρό ή την τύχη. Το να σε αγαπώ είναι μια ακούσια πράξη, μια συνήθεια της ψυχής που δεν σπάει ποτέ. Είσαι το γέλιο που αναβλύζει μέσα μου χωρίς λόγο, η σκέψη στην οποία επιστρέφω πάντα, ο αναστεναγμός που διαφεύγει όταν κοιτάζω μακριά και εύχομαι, παρά τη θέλησή μου, να ήσουν εκεί. Να σ'αγαπώ είναι να γράφω το όνομά σου σε κάθε στίχο, ακόμα κι αν δεν το λέω, ακόμα κι αν δεν το διαβάζεις. Μιλάω για σένα στο φεγγάρι, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα μου απαντήσει.

Σε αγαπώ με τη δύναμη του ανεξήγητου, με την πίστη εκείνου που πιστεύει χωρίς να βλέπει, με την υπομονή εκείνου που περιμένει χωρίς να μετράει τις μέρες. Και αν αυτή η αγάπη δεν είναι αιώνια, ας διαρκέσει όσο χρειάζεται, αλλά ας αφήσει το σημάδι της μέσα μου, όπως ο ήλιος αφήνει τη φωτιά του στο δέρμα μου. Γιατί αν υπάρχει κάτι για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το να σε αγαπώ με έκανε πιο ζωντανό, πιο δυνατό, πιο τον εαυτό μου. Και παρόλο που η μοίρα δεν μας έγραψε στις ίδιες σελίδες, θα συνεχίσω να σε αγαπώ με το αόρατο μελάνι εκείνων που αγαπούν πραγματικά.

Σε αγαπώ όταν είσαι σιωπηλός, γιατί είσαι σαν να λείπεις, και με ακούς από μακριά, και η φωνή μου δεν σε φτάνει. Φαίνεται ότι τα μάτια σου πέταξαν μακριά και ένα φιλί έκλεισε το στόμα σου. Όπως όλα τα πράγματα είναι γεμάτα από την ψυχή μου, αναδύεσαι από τα πράγματα, γεμάτος από την ψυχή μου. Παπαρούνα των ονείρων, μοιάζεις με την ψυχή μου, και μοιάζεις με το μελαγχολικό μου λόγο.. Σε αγαπώ όταν είσαι σιωπηλός και απόμακρος. Και είσαι σαν να παραπονιέσαι, μια πεταλούδα σε ένα νανούρισμα, και με ακούς από μακριά, και η φωνή μου δεν σε φτάνει: Άσε με να σωπάσω με τη σιωπή σου. Άσε με να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή σου, σα να είναι μια λάμπα, απλά σαν ένα δαχτυλίδι.. Είσαι σαν τη νύχτα, σιωπηλός και έναστρο. Η σιωπή σου είναι σαν ένα αστέρι, τόσο μακρινό και τόσο απλό. Σε αγαπώ όταν είσαι σιωπηλός γιατί είσαι σαν να λείπεις. Μακριά και οδυνηρή σαν να ήσουν νεκρός. Μια λέξη τότε, ένα χαμόγελο είναι αρκετό. Και είμαι χαρούμενος, χαρούμενος που δεν είναι αλήθεια