SusiLopez

Γεια σας, είμαι η Σούζι.

Είμαι η Σούζι και ζω κάθε μέρα σαν δώρο, ξυπνώντας με τον ήλιο να λάμπει και ένα χαμόγελο να αντανακλάται στο βλέμμα μου. Τα μαλλιά μου, σγουρά και με μια κοκκινωπή πινελιά που φαίνεται να φλέγεται με κάθε ακτίνα φωτός, ξεδιπλώνονται ελεύθερα, υπενθυμίζοντάς μου ότι η ομορφιά βρίσκεται στην ελευθερία και την κίνηση. Μου αρέσει να περνάω τα δάχτυλά μου μέσα από αυτές τις μπούκλες, νιώθοντας την απαλότητα και τη χαρά της γνώσης ότι κάθε τούφα λέει μια ιστορία πάθους και περιπέτειας. 😍.

Τα έντονα μαύρα μάτια μου είναι σαν δύο πυγολαμπίδες που αιχμαλωτίζουν τα βλέμματα και μεταδίδουν το συναίσθημα όλων των ευτυχισμένων στιγμών που έχω ζήσει. Κοιτάζοντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη, βλέπω τη συνενοχή του σύμπαντος που αντανακλάται σε αυτά. Είναι παράθυρα που αποκαλύπτουν την ψυχή μου γεμάτη όνειρα και επιθυμίες, προσκαλώντας να βουτήξω σε μια θάλασσα από αισθήσεις και γέλια που αναμειγνύονται με κάθε βλεφάρισμα. 😊.

Με λίγα λόγια, η Σούζι είναι κάτι περισσότερο από ένα τολμηρό κορίτσι: είναι μια σύγχρονη πριγκίπισσα αποφασισμένη να γράψει τη δική της ιστορία γεμάτη διασκέδαση, αγάπη και αξέχαστες εμπειρίες. Από τα δεκαοκτώ μου, η ζωή μου ήταν μια σειρά από ανακαλύψεις και περιπέτειες. Το όνομά μου είναι Αλάνα, και παρόλο που συχνά μου λένε ότι είμαι πολύ όμορφη και χαρισματική, για μένα, η πραγματική ομορφιά βρίσκεται στις μικρές λεπτομέρειες της ζωής, οι δεσμοί που κάνουμε με τους ανθρώπους γύρω μας.💞

💞Μετά την αποφοίτησή μου από το γυμνάσιο, αποφάσισα να μετακομίσω στην πόλη για να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. Ήταν μια τεράστια αλλαγή να μετακομίσω από τη μικρή μου πόλη που περιβάλλεται από βουνά και ποτάμια σε μια ζωντανή και δυναμική μητρόπολη.. Ωστόσο, αυτή η μετάβαση ήταν συναρπαστική και ικανοποιητική. Η πόλη μου έδωσε ευκαιρίες που δεν είχα φανταστεί ποτέ και παρόλο που ένιωσα λίγο συγκλονισμένος στην αρχή, γρήγορα προσαρμόστηκα και άρχισα να απολαμβάνω όλα όσα είχε να προσφέρει..💞

Εκτός από το χορό, πάντα είχα ένα μεγάλο πάθος για τη γραφή. Η γραφή μου επιτρέπει να αποτυπώνω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, να δημιουργώ κόσμους και χαρακτήρες που αντικατοπτρίζουν ένα μέρος του εαυτού μου και των ανθρώπων που έχω γνωρίσει. Κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μου χρόνων, πήρα πολλά μαθήματα δημιουργικής γραφής που με βοήθησαν να βελτιώσω τις δεξιότητές μου και να βρω τη φωνή μου ως συγγραφέας. Μερικές από τις ιστορίες μου δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό περιοδικό του πανεπιστημίου, κάτι που ήταν μεγάλη επιτυχία για μένα..

Ωστόσο, η ζωή μου δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Υπήρξαν στιγμές ανασφάλειας και αμφιβολίας για τον εαυτό μου και τη θέση μου στον κόσμο. Μερικές φορές η πίεση να είναι «το χαρισματικό όμορφο κορίτσι» μπορεί να είναι συντριπτική. Οι άνθρωποι περιμένουν από μένα να είμαι πάντα ευτυχισμένος, να έχω πάντα μια καλή λέξη και ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Αλλά όπως όλοι, έχω δύσκολες μέρες, στιγμές που χρειάζομαι χώρο και χρόνο για να αναζωογονηθώ.

Παρόλα αυτά, πάντα προσπαθούσα να είμαι αληθινή με τον εαυτό μου. Έμαθα ότι το κλειδί για μια πλήρη και αυθεντική ζωή είναι να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε κάθε κομμάτι του εαυτού μας, ακόμα και εκείνα που δεν είναι τέλεια.. Βρήκα δύναμη στην ευπάθεια και ομορφιά στην ατέλεια. Και σε κάθε βήμα, έχω την άνευ όρων υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων μου, που μου υπενθυμίζουν ότι η αληθινή ομορφιά βρίσκεται στην ψυχή και ότι το χάρισμα είναι απλά η αντανάκλαση μιας γνήσιας και καλοπροαίρετης καρδιάς..

Όλα αυτά τα χρόνια είχα την ευκαιρία να εργαστώ σε διάφορα έργα και θέσεις εργασίας που με βοήθησαν να αναπτυχθώ τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά. Μία από τις δουλειές που μου άρεσαν περισσότερο ήταν να είμαι εθελόντρια σε ένα καταφύγιο ζώων. Πάντα μου άρεσαν τα ζώα και το να μπορώ να βοηθάω στη φροντίδα και την εύρεση κατοικίας για σκύλους και γάτες που έχουν ανάγκη ήταν μια απίστευτα ικανοποιητική εμπειρία.. Επίσης, μου έμαθε πολλά για τη σημασία της ενσυναίσθησης και της συμπόνιας, όχι μόνο για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους..

Τώρα που όλα είναι ήσυχα και η γαλήνη αγκαλιάζει την καρδιά μου, θέλω να σε αποχαιρετήσω, γιατί ήρθε η ώρα να δεις τον ουρανό. Πηγαίνοντας μακριά χωρίς εμένα Υπάρχουν τόσα πολλά να ζήσεις Μην κλαις, αγάπη μου, και ερωτεύσου ξανά Θα ήθελα να σε δω να χαμογελάς ξανά, αλλά Ζωή, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Και μόνο ο άνεμος ξέρει τι υπέφερες για να με αγαπήσεις Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δεν σου είπα ποτέ στη ζωή μου Ότι είσαι το μόνο που αγαπώ Και τώρα που δεν είμαι μαζί σου Περισσότερος χρόνος μαζί σου Θα σε φροντίσω από εδώ και πέρα Ξέρω ότι η ενοχή σε στοιχειώνει και ψιθυρίζει, ακούς, "Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα.“

Κοίτα με