SeleneWard

Sexologist by Antonomasia I have called you again (Σεξολόγος). Φυλακισμένος από τη σάρκα των μηρών σου.. Ακούγοντας να σου σηκώνω την μυθική αρρώστια αυτής της κατσικιάς οντότητας. Η έλλειψη βάρους με σύρει στο λαβύρινθο.. Περισσότερο σαν εθισμένος, το ελεύθερο πέσιμο με παίρνει στο κέντρο της γης και επιθυμώ να συνεχίσω προς την απώτερη άβυσσο.. Φαντάζομαι να γλείφω την αμφορά που θα λυτρώσει αυτή τη στάσιμη δίψα.. Νομίζεις ότι στα χέρια σου τρώει το φύκινο που βουτάει στην επιθυμία; Μπορώ να αποφύγω την νυχτερινή σάρκα που σε μυρίζει; Γιατί να ανάψεις το φως μπροστά σε αυτά τα φευγαλέα αστέρια χαμόγελα; Επειδή με αντιλαμβάνεσαι ναυαγμένο στο νησί των ονείρων, υποτάσσεις το φαλικό μου εγώ.. Θα μου χαλάσει η στέρηση η άνοια; Ω, πόσο δηλητηριώδη είναι τα βέλη της λήθης σου! Από αυτά τα χρυσά στήθη πίνω μόνο τώρα, μελαγχολία..

Αν και έχρισες το κατώφλι και εγκλωβισμένος δεν μπορούσες να διαπεράσεις, γλείφοντας και μαλακά, ούτε καν να πλεύσεις ένα τόσο τεράστιο πλοίο, τόσο για τον όγκο του όσο και για το έρμα του. Η σύνεσή μου χλεύαζε και σε αντίθεση -λινάρια, σεμνότητα ή φροντίδα- με μικροσκοπικά ξεχασμένα χρονικά Ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση μπήκατε. Ποτέ πια ανοχή ή καλωσόρισμα δεν θα βρει σε μένα τόσο μυστικοπαθές αδρανές που προσκαλεί αντιποδικές απολαύσεις και σε συμμετρικές αυστηρότητες αντιστρέφεται: ο θάνατος που είναι μέρος της ζωής. Ζωή που είναι μέρος του θανάτου.

Όταν σήκωσα τις αρωματικές σου κορδέλες κόκκινες, σαν τριαντάφυλλο, το πρόσωπό σου ήταν γελάς, τα μαύρα μάτια σου ήταν μαύρα και μαλακά,. Και για την τρέλα της καλοκαιρινής στιγμής Τα ζεστά μαλλιά σου τυφλώσανε τα μάτια σου. Ένα μπουρμπουάρ της ενοχλητικότητας έσκισε το χείλος σου και έδειξες τα λαμπερά σου κινέζικα δόντια... Η μομφή δεν είχε ποτέ ζεστασιά ή πικρία, έδωσες στον εαυτό σου τα πάντα μόνο και μόνο επειδή, επειδή το ήθελες, και τα τριαντάφυλλα που καίγονταν από τον κήπο σου με τον ήλιο στόλιζαν την κούρασή σου με ένα χρυσό άρωμα. Όταν σήκωσα τις αρωματικές φούστες σου κόκκινες, σαν τριαντάφυλλο, το πρόσωπό σου ήταν ένα γέλιο. τα μαύρα μάτια σου ήταν πιο μαύρα και απαλά, Ολόκληρο το άρωμα του σώματός σου ήταν αναμμένο. Και για την τρέλα της καλοκαιρινής στιγμής Τα ζεστά μαλλιά σου τυφλώσανε τα μάτια σου. Ένα μπουρμπουάρ της ενοχλητικότητας έσκισε το χείλος σου και έδειξες τα λαμπερά σου κινέζικα δόντια... Η επίκριση δεν είχε ποτέ ζεστασιά ή πικρία, έδωσες στον εαυτό σου τα πάντα μόνο επειδή, επειδή ήθελες, και τα τριαντάφυλλα κάηκαν από τον κήπο σου με τον ήλιο κοσμούσαν την κόπωση σου με μια χρυσή μυρωδιά..