ScarlletZhen

Σκάρλετζ

Το να θαυμάζω τη φύση και ό,τι υπάρχει γύρω μου είναι ένα από τα πράγματα που μου αρέσει περισσότερο.. Μου δίνει ηρεμία και ηρεμία, όταν αισθάνομαι πολύ αγχωμένος, πίνω ένα δροσερό ποτό, λατρεύω αυτά με φρούτα πάθους, και πηγαίνω για μια βόλτα στο πάρκο, είναι σαν θεραπεία για μένα. Μου αρέσει να διαβάζω, να μελετώ, να έχω πολλές γνώσεις σχετικά με τη γενική κουλτούρα και την επαγγελματική μου πορεία. Διασκεδάζω σε ένα εμπορικό κέντρο και ακόμη περισσότερο αν κάνω ψώνια, είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω.

Η μέρα που θα με αγαπάς θα έχει περισσότερο φως από τον Ιούνιο. Η νύχτα που θα με αγαπάς θα είναι μια πανσέληνος, με νότες του Μπετόβεν να δονούνται σε κάθε ακτίνα του απερίγραπτα πράγματα, και θα υπάρχουν περισσότερα τριαντάφυλλα μαζί από όλο το Μάιο. Οι κρυστάλλινες πηγές θα κατεβαίνουν τις πλαγιές πηδώντας κρυστάλλινες την ημέρα που θα με αγαπήσεις. Την ημέρα που θα με αγαπήσεις, οι κρυμμένοι θάμνοι θα ηχήσουν αρπάξες που δεν έχουν ξαναακούσει. Έκσταση στα μάτια σου, όλες οι πηγές που υπήρξαν και θα υπάρξουν στον κόσμο θα είναι όταν με αγαπάς. Κρατώντας το χέρι τους σαν μικρές ξανθιές αδερφές, με κεφαλές από άγριες φράουλες, οι μαργαρίτες θα διασχίσουν βουνά και λιβάδια, μπροστά στα βήματά σου, την ημέρα που θα με αγαπήσεις.. Και αν αφαιρέσεις ένα φύλλο, το αθώο λευκό πέταλο θα το πει. vous: Με πάθος! Την αυγή της ημέρας που θα με αγαπάς, όλα τα τριφύλλια θα έχουν τέσσερα απειλητικά φύλλα, και στη λίμνη, φωλιά άγνωστων βλαστών, θα ανθίσουν οι μυστικιστικές κορώνες των λωτών. Την ημέρα που θα με αγαπάς, κάθε σύννεφο θα είναι ένα πανέμορφο φτερό, κάθε δέντρο θα είναι ένας οφθαλμαπάτης από τις Χίλιες και Μία Νύχτες, κάθε άνεμος θα είναι ένα τραγούδι, κάθε δέντρο μια λύρα, κάθε βουνό ένας βωμός. Την ημέρα που θα με αγαπήσεις, για μας τους δύο, η ευδαιμονία του Θεού θα κυλήσει μέσα σε ένα μόνο φιλί..

Μου αρέσει να έχω μια καλή συνομιλία, μιλάω ισπανικά, αλλά θα ήθελα να μάθω να μιλάω τη γλώσσα σας. Μπορώ να πω ενδιαφέροντα πράγματα στη γλώσσα σας και αν θέλετε να είστε ο δάσκαλός μου, είμαι πρόθυμος να μάθω από εσάς. Είμαι ένας πολύ υπάκουος μαθητής. Λατρεύω όλα τα φαγητά, αλλά το αγαπημένο μου φαγητό είναι ρύζι καρύδας, τηγανητά ψάρια με πατακόνες, μου αρέσουν επίσης τα λαζάνια. Μου αρέσουν τα επιδόρπια, αλλά ιδιαίτερα πολύ γλείφει και ένα νόστιμο κοκτέιλ φρούτων του πάθους. Μου αρέσει επίσης να γυμνάζομαι, μου αρέσει να κάνω τζόκινγκ και να πηγαίνω στο γυμναστήριο, δουλεύω πολύ τους γλουτούς και τα πόδια μου, επειδή αυτά είναι τα μέρη του σώματός μου που μου αρέσουν περισσότερο με τους μεγάλους γοφούς μου.

Η ανακάλυψη του κόσμου είναι ένα από τα πιο ευχάριστα συναισθήματα, γι 'αυτό μου αρέσει, να γνωρίζω τι με περιβάλλει, μου αρέσει να τραγουδάω, να χορεύω, να απολαμβάνω κάθε μικρή στιγμή της ζωής που μου παρουσιάζεται για να είμαι ευτυχισμένη και να κάνω ευτυχισμένους τους γύρω μου. Γλυκά φιλιά, αγγίγματα φτερών, με συνόδευσαν στα όνειρά μου. Αλαζονικά χαμόγελα, χαμόγελα που δεν είναι ισορροπημένα είναι οι πρώτες μου σκέψεις όταν ξυπνάω. Ελπίζω να σε κάνει να νιώθεις καλά βλέποντας μια νέα μέρα όπως με κάνεις να νιώθω. Ξυπνάω με τη μουσική των πουλιών έξω από το παράθυρό μου Είναι μια μουσική που μιλάει για όλα τα δίκαια στον κόσμο Είναι μια μουσική που αντηχεί το τραγούδι στην καρδιά μου Μια μουσική που καθοδηγείται από σκέψεις για σένα αγγίζει την καρδιά μου σαν μια χορδή, γεμίζοντας την με μουσική. Κοίταξα το φεγγάρι πριν κοιμηθώ, ξέρω ότι κι εσύ ξύπνησα κάτω από τις λαμπερές ακτίνες του ήλιου, ξέρω ότι κι εσύ, χαίρομαι που έχουμε άλλη μια μέρα, ξέρω ότι κι εσύ.

Αν μ' αγαπάς, αγάπησέ με ολόκληρη, όχι με κομμάτια σκιάς ή φωτός.. Αν μ' αγαπάς, αγάπησέ με μαύρο και άσπρο, και γκρι, και πράσινο, και ξανθό. , και μελαχρινή.. Αγάπησέ με την ημέρα, αγάπησε με τη νύχτα.. Και η αυγή στο ανοιχτό παράθυρο! .. Αν μ' αγαπάς, μην με υποτιμάς: Αγάπησέ με ολόκληρη.. Ή δεν μου αρέσει καθόλου! Κρατήσου στα όνειρά σου γιατί αν τα όνειρα πεθάνουν η ζωή είναι σαν ένα πουλί με σπασμένα φτερά που δεν μπορεί να πετάξει. Κρατήσου στα όνειρά σου γιατί αν τα όνειρα εξαφανιστούν η ζωή είναι σαν ένα άγονο χωράφι καλυμμένο με πάγο. Σ' αγαπώ από το φρύδι σου, από τα μαλλιά σου, σε πολεμώ σε πολύ λευκούς διαδρόμους όπου παίζουν οι πηγές του φωτός, μαλώνω με κάθε όνομα, ξεσκίζω απαλά την ουλή σου, βάζω στάχτες κεραυνού και κορδέλες που κοιμούνταν στη βροχή στα μαλλιά σου. . Δεν θέλω να έχεις μορφή, να είσαι ακριβώς αυτό που συμβαίνει πίσω από το χέρι σου, γιατί το νερό, δες το νερό, και τα λιοντάρια όταν διαλύονται στη ζάχαρη του μύθου, και οι χειρονομίες, αυτή η αρχιτεκτονική του κενού, ανάβοντας τα φώτα τους στη μέση του παιχνιδιού. Κάθε πρωί είναι ο πίνακας όπου σε εφευρίσκω και σε ζωγραφίζω, έτοιμος να σε σβήσω, δεν είσαι αυτός που είσαι, ούτε με αυτά τα ίσια μαλλιά, αυτό το χαμόγελο. Ζητάω τη σούμα σου, το ποτήρι του ποτήριου που είδα είναι το φεγγάρι και κοιτώ, ζητάω αυτή τη γραμμή που κάνει να τρέμει ένας άνθρωπος σε μια μουσειακή γκαλερί.. Επιπλέον, σε αγαπώ, και από καιρό και κρύο..

Σ 'αγαπώ στις δέκα το πρωί, στις έντεκα και το μεσημέρι. Σε αγαπώ με όλη μου την ψυχή και όλο μου το σώμα, μερικές φορές τα βροχερά απογεύματα. Αλλά στις δύο το απόγευμα, ή στις τρεις το απόγευμα, όταν αρχίζω να σκέφτομαι τους δυο μας, και εσύ σκέφτεσαι το φαγητό ή την καθημερινή δουλειά, ή τις διασκεδάσεις που δεν έχεις, αρχίζω να σε μισώ θορυβωδώς, με τη μισή καρδιά μου.. Από το μίσος που κρατάω για μένα. Έτσι σε αγαπώ ξανά, όταν ξαπλώνουμε και νιώθω ότι είσαι φτιαγμένος για μένα, ότι με κάποιο τρόπο το γόνατό σου και η κοιλιά σου μου το λένε, ότι τα χέρια μου με πείθουν, και ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος που μπορώ να έρθω. Όπου κι αν πάω, είναι καλύτερα από το σώμα σου. Έρχεσαι να με συναντήσεις, εντελώς, και εξαφανιζόμαστε και οι δύο για μια στιγμή, μπαίνουμε στο στόμα του Θεού, μέχρι να σου πω ότι πεινάω ή ότι κοιμάμαι. Κάθε μέρα σε αγαπώ και σε μισώ απεγνωσμένα. Και υπάρχουν και μέρες, υπάρχουν και ώρες, που δεν σε ξέρω, που είσαι για μένα μια ξένη σαν τη γυναίκα κάποιου άλλου. Ανησυχώ για τους άντρες, ανησυχώ για τον εαυτό μου, αποσπάται η προσοχή μου από τις θλίψεις μου. Μάλλον δεν θα σε σκεφτεί για πολύ.

Όταν σε βλέπω να περνάς, αγαπητέ μου, νωθρή, στο τραγούδι των οργάνων που σπάνε στο ταβάνι, Αναστέλλοντας το αρμονικό και αργό σου βάδισμα, Και περιπλανώμενος στην κούραση του βαθιού σου βλέμματος. Όταν συλλογίζομαι, από τις φωτιές του αερίου που το χρωματίζει, το χλωμό φρύδι σου, ωραιοποιημένο από μια νοσηρή έλξη, Εκεί που οι βραδινές δάδες ανάβουν μια αυγή, Και τα μάτια σου ελκυστικά σαν αυτά ενός πορτρέτου, λέω στον εαυτό μου: Πόσο όμορφο είναι! και παραδόξως φρέσκο! Η μαζική, βασιλική και βαριά μνήμη, Το στέμμα, και η καρδιά του, μελανιασμένη σαν ροδάκινο, είναι ώριμη, όπως το σώμα του, για τη μαθημένη αγάπη. Είσαι το φρούτο του φθινοπώρου με τις κυριαρχικές γεύσεις; Είναι το κηδειοπωλείο σου που προσφέρει λίγα δάκρυα, το άρωμα που κάνει να ονειρεύεσαι τις μακρινές ωάσεις, το καλαμάρι που χαϊδεύει τα αυτιά, ή το καλάθι με τα λουλούδια; Ξέρω ότι είναι από τα μάτια, από τα πιο μελαγχολικά, που δεν κρύβουν σημεία από πολύτιμα μυστικά; Αλλά δεν αρκεί να είσαι η εμφάνιση, για να ευχαριστείς μια καρδιά που είναι αλήθεια; Τι σημασία έχει η βλακεία σου ή η αδιαφορία σου; Μάσκα ή ντεκόρ, γεια! Λατρεύω την ομορφιά σου..

Σήμερα, 14 Φεβρουαρίου, δεν είναι απλά μια μέρα σημειωμένη στο ημερολόγιο, είναι μια ακόμη δικαιολογία για να σου υπενθυμίσω πόσο σε αγαπώ και πόσο τυχερός αισθάνομαι που σε έχω στη ζωή μου.. Από τότε που ήρθες, όλα έχουν ένα νέο νόημα: τα χαμόγελα είναι πιο φωτεινά, οι μέρες είναι πιο όμορφες και οι στιγμές δίπλα σου έχουν γίνει οι αγαπημένες μου.. Είσαι το καταφύγιό μου, η συνενοχή μου και η ειρήνη μου. Μαζί σου έμαθα ότι η αγάπη δεν είναι μόνο για μεγάλες χειρονομίες, αλλά για εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την καρδιά μου να χτυπά πιο γρήγορα: το ειλικρινές σου βλέμμα, το μεταδοτικό σου γέλιο, το χέρι σου που κρατάει το δικό μου και αυτός ο μοναδικός τρόπος που με κάνεις να νιώθω σαν να είμαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο για σένα. Σας ευχαριστώ που είστε η άνευ όρων υποστήριξή μου, που με ακούτε ακόμα και στη σιωπή και με αγαπάτε όπως είμαι. Μαζί σου ανακάλυψα ότι η αληθινή αγάπη υπάρχει και ότι είναι αυτή που χτίζουμε μέρα με τη μέρα, με υπομονή, σεβασμό και πολλή αγάπη.. Σήμερα, θέλω να σου υποσχεθώ ότι θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σου, να γιορτάζω τα επιτεύγματά σου, να σκουπίζω τα δάκρυά σου και να χτίζω ένα μέλλον γεμάτο εκπληρωμένα όνειρα..

Κάθε κομμάτι της ζωής μου περιέχει κάτι από σένα, και δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, το ξέρεις τόσο αντικειμενικά όσο κι εγώ. Αλλά υπάρχει κάτι που θα ήθελα να ξεκαθαρίσω για σας. Όταν μιλάω για όλες τις συνωμοσίες, δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτό τώρα, σε αυτή την αναμονή για σένα και αλληλούια να σε βρω και να σε χάσω και να σε βρω ξανά, και δεν ελπίζω τίποτα περισσότερο. Δεν εννοώ ότι ξαφνικά θα πείτε: "Θα κλάψω" και έχω ένα διακριτικό μπαλάκι στο λαιμό μου, οπότε προχωρήστε και κλάψτε. Και μια όμορφη αόρατη βροχή μας προστατεύει και ίσως γι 'αυτό ο ήλιος θα εμφανιστεί σύντομα. Ούτε θέλω να πω ότι, μέρα με τη μέρα, το απόθεμα των μικρών και αποφασιστικών συνεννοήσεών μας αυξάνεται, ούτε ότι μπορώ ή πιστεύω ότι μπορώ να μετατρέψω τις αποτυχίες μου σε νίκες, ούτε ότι μου κάνετε το τρυφερό δώρο της πιο πρόσφατης απελπισίας σας.. Όχι. Η υπόθεση είναι πολύ πιο σοβαρή. Όταν λέω όλες τις ίντριγκες, εννοώ ότι εκτός από αυτόν τον γλυκό κατακλυσμό, ξαναγράφετε και την παιδική μου ηλικία, εκείνη την εποχή που λένε τα ενήλικα και τα επίσημα πράγματα και οι επίσημοι ενήλικες τα γιορτάζουν, και εσείς, αντίθετα, ξέρετε

Δεν έχει νόημα. Εννοώ ότι ξαναχτίζεις την εφηβεία μου