SallyCox

❤️Bonjour chérie, ελπίζω να είσαι πολύ καλά σήμερα. Το όνομά μου είναι Sally Cox και είμαι 31 ετών. Μου αρέσει το σπορ, αν και μου αρέσει το ποδόσφαιρο, είμαι μια πολύ ήρεμη κοπέλα που μου αρέσει να διαβάζω, διαβάζω συνήθως επιστημονική φαντασία, τρόμο ή φαντασία. Θα ήθελα να με συνοδεύσετε σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια και να μάθουμε να γνωριζόμαστε πολύ περισσότερο. ❤️

Dans laquelle on la fait hurler à nouveau avec des sanglots de lumière, des gémissements de lumière et désir (Στην οποία την κάνουν να ουρλιάζει ξανά με τα δάκρυα της φωτός, τα στεναχώρια της φωτός και της επιθυμίας)❤️

❤️ Δεν είναι το σεξ σου αυτό που ψάχνω στο σεξ σου αλλά βγες από την ψυχή σου: να ξεφυτρώσεις με όλη τη βούρτσα της ζωής αυτό που δεν έχει ξαναζήσει. ❤️

Θέλω πράγματα, όπως ένα μεγάλο κύμα τρυφερότητας που με κάνει να κάνω ένα θόρυβο από σαλιγκάρια, ένα τσούρμο ψαριών στο στόμα μου, κάτι εύθραυστο και γυμνό, όπως ένα λουλούδι που ετοιμάζεται να λάμψει το πρωί, ή απλά ένα σπόρο, ένα δέντρο, από το γρασίδι. ❤️

❤️ Μόνο την γυμνότητα του σώματος σου, και με ένα σούπερ σούπερ χαμόγελο, με κάνεις να χαϊδεύω το όμορφο πρόσωπό σου, να σου λέω σιωπηλά ότι σ' αγαπώ πάντα. ❤️

❤️ Πώς να μην είμαι μαζί σου, να μην σε αγγίζω, να μην κλαίω σιωπηλά ότι είσαι το πιο εύθραυστο πράγμα που έχω ποτέ, πως να μην σε δίνω αν τα χείλη μου μου πουν, πως τα στήθη σου ερωτεύονται τη μαγεία τους. ❤️

❤️ Αν δεν αισθάνομαι τα φιλάκια σου, τα χάδια σου, και δεν μυρίζω τη μυρωδιά σου. Δεν αισθάνομαι καθόλου, δεν αισθάνομαι καθόλου σαν ένας περιπλανώμενος αλήτης χωρίς δρόμο. ❤️

Αλλά να ερωτευτεί κανείς δεν χρησιμεύει σε τίποτα, d'ailleurs, δεν ήθελε να χωρίσει. ❤️

❤️ Μερικές φορές, οι άνθρωποι ερωτεύονται τα δέντρα, επειδή ρίχνουν τη δύναμη των κλαδιών τους ή τη γλυκύτητα των καρπών τους. Αυτό συμβαίνει μερικές φορές που το δέντρο που αγαπάς γίνεται άντρας και αγαπάς τις ιδέες σου, τα χείλη σου, το μυαλό σου, τα χέρια σου ή το σεξ. ❤️

Εσύ μόνο κυβερνάς τη συνείδησή μου. Αν δεν είμαι μαζί σου, δεν έχω καμία συνέπεια. Και εγώ παίρνω το χέρι σου ❤️

❤️ Και έρχεται μετά, μερικές φορές, που το δέντρο που αγαπώ είναι τόσο κοντά που τρομάζει. Σταμάτα να είσαι δέντρο και μοιάζει με ήλιο που θαμπώνει τα μάτια των ερωτευμένων. Ça arrive alors, parfois, que on ne sait pas je ferme les yeux et je me cache ou contempler l'arbre-homme-soleil μέχρι να τυφλωθείς. Αυτό συμβαίνει τότε, μερικές φορές, που δεν ξέρουμε. ❤️

❤️ Η ανεξέλεγκτη βουτιά του μου είναι, όταν συνδυάζεσαι με το σώμα μου, η αιώνια έκσταση της δόξας, στην τελειότητα μιας αναπνοής του soufflé. Μεγαλειότατο και απίστευτο, που μεταμορφώνει το σώμα μου και το δέρμα μου, μέσα στην περιστροφή των γοφών σου, στην άνοιξη της λεκάνης μου. ❤️

Και ευλογείστε τα λόγια μου και την τέχνη μου γιατί την λατρεύουν, και, τέλος, τη σκέψη μου, γιατί δεν την κάνει να την μοιράζεται. ❤️

❤️ Δεν θα ήθελα να σε θέλω και δεν θα σε αγαπούσα, αλλά αν απομακρυνθώ από σένα, θα μετανιώσω τόσο πολύ που θα σε αφήσω και θα ξεχάσω να σε ξεχάσω. Αν απαιτήσω μια αμοιβή για τις υπηρεσίες μου, δώσε μου για τις παροχές πόνο, πόνο και πάθος, για περισσότερη θλίψη. Και δεν μπορώ να σε απογοητεύσω, ακόμα κι αν απομακρυνθώ από το να σε βλέπω, γιατί αν σκέφτομαι να μην σ' αγαπώ τόσο πολύ, λυπάμαι που σε αφήνω, που ξεχνάω να σε ξεχνάω. ❤️

Οι πληγές που του έχουν γίνει δεν θεραπεύονται, ακόμα κι αν ο άνθρωπος που τις προκάλεσε σταματήσει, αν παραμείνουν σταθερές στην ψυχή, ότι αν κάποιος είναι με πολλά χτυπήματα από μαχαίρι, επειδή ήταν αυτός που τον μαχαίρωσε, δεν θα θεραπευτούν καλύτερα γι' αυτό. ❤️

❤️ Τρύπα σε κουρμπέ και το στήθος στολισμένο με φως από τα μαργαριτάρια που έσβησαν από τα βρακιά μου μέχρι τον ήλιο. Ω αδελφή γέφυρα, ευλόγησέ με πριν κοιμηθώ. Το άγριο αέρας εξαπλώνεται και εγώ είμαι ο μόνος που μπορεί να αντέξει πάνω στο νερό. ❤️

❤️ Γλυκιά φρενίτιδα του αναπνευσμού μου, Νεαρή επιθυμία του σώματος μου, Όταν οι πόροι μου εκρήγνυνται ανάμεσα στα χέρια σου, Όταν το πορφυρό μου τρέμει μέσα στο φιλί σου. ❤️

❤️ Θείο θησαυρό στα χέρια μου, το μεγαλείο του ουρανού που έχει συνηθίσει στο σεξ σου, το έρωτα του ερωτισμού, το ξόρκι της αποπλάνησης. Αν αυτό το οργασμό είναι το θρίαμβό μου, τι είναι η επιθυμία μου, τι είναι το μέλι του σώματός μου, τι είναι η βροχή του πλούτου μου που έρχεται σε μένα. ❤️

❤️ Όπως θα ήθελα να έρθει η στιγμή να σε έχω ανάμεσα στα γυμνά μου σκεπάσματα, να χαϊδέψω το σώμα σου, να σε γεμίσω με φιλάκια, να κάνεις το σώμα σου να τρέμει. ❤️

❤️ Πώς να κάνω τα χέρια μου να γεμίσουν από σένα, και να νιώσω τη ζέστη του έρωτα σου μέσα στις φλέβες μου, να νιώθεις την παλμή της καρδιάς μου, την αναπνευστική μου φωνή, και να κοιμάσαι στο αυτί μου, την ενθουσιασμένη μου φωνή. ❤️

❤️ Όταν έρθει η μέρα που θα εγκαταλείψεις το σώμα σου, θα νιώσεις το πάθος μου, θα χαϊδέψω τα βυζιά σου με το στόμα μου ανοιχτό, και όταν αγγίξεις το πισινό σου, θα νιώσεις το συναίσθημα. ❤️

❤️ Είναι αγάπη. Θα πρέπει να κρυφτώ ή να φύγω. Οι τοίχοι της φυλακής του μεγαλώνουν, σαν σε ένα φρικτό όνειρο. Η όμορφη μάσκα έχει αλλάξει, αλλά όπως πάντα είναι η μόνη. Τι θα μου κάνουν τα φυλαχτά μου: η άσκηση των γραμμάτων, η αόριστη ευρυμάθεια, η εκμάθηση των λέξεων που τραγουδούσε ο τραχύς Βορράς στις θάλασσες και τα σπαθιά του, η γαλήνια φιλία, οι στοές της βιβλιοθήκης, τα κοινά πράγματα ❤️

Είναι αγάπη με τις μυθολογίες της, με τις άχρηστες μικρές μαγείες της. ❤️

❤️Είναι ένα κουνέλι που δεν τολμώ να περάσω. Τώρα οι στρατοί πλησιάζουν, οι ορδές. (Αυτό το κομμάτι είναι παράλογο, δεν το είδε.) Το όνομα της γυναίκας με προδίδει. Μια γυναίκα με κάνει να νιώθω άσχημα στο σώμα μου. ❤️

❤️Μια μέρα θα γράψω ένα ποίημα που δεν μιλάει ούτε για τον αέρα ούτε για τη νύχτα, ένα ποίημα που παραλείπει τα ονόματα των λουλουδιών, που δεν έχει ούτε jasmine ούτε magnolias. ❤️

❤️Μια μέρα θα σου γράψω ένα ποίημα χωρίς πουλιά και πηγές, ένα ποίημα που ξεφεύγει από τη θάλασσα και δεν κοιτάζει τα αστέρια. Μια μέρα, θα σου γράψω ένα ποίημα που θα έρθει. ❤️

❤️Χωρίς συγκρίσεις, χωρίς μεταφορές, μια μέρα θα γράψω ένα ποίημα που θα σου μοιάζει ένα ποίημα στο ρυθμό των χτυπημάτων της καρδιάς σου, με την ένταση που σπάει το λαιμό σου. ❤️

❤️Τρύπα σε κουρμπέ και το στήθος στολισμένο με φως από τα μαργαριτάρια που έσβησαν από τα βρακιά μου μέχρι τον ήλιο. Ω αδελφή γέφυρα, ευλόγησέ με πριν κοιμηθώ. Το άγριο αέρας εξαπλώνεται και εγώ είμαι ο μόνος που μπορεί να αντέξει πάνω στο νερό. ❤️

❤️ Αγάπη, είμαστε οι δύο όχθες αριστερά, μια χώρα όπου ο χρόνος αρκεί και δεξιά η γη όπου τα μαργαριτάρια βυθίζονται στον ήλιο και γεννιούνται την ημέρα. Τα σώματα μας έχουν γίνει ένα άχρηστο συνδυασμό και το κολάριο είναι αγκυροβολημένο στη νύχτα. Και ενώ συνωμοτεί για να κάνει μυστικά τα μάτια του, περνάμε στο δάσος μέχρι την άλλη όχθη, ψάχνοντας για ένα βήμα πίσω. ❤️

Ο κόσμος περιμένει τη λάμψη, ο κόσμος δεν φοβάται. Ο ήλιος είναι έξω από την όψη μου. Δεν θα πέσει απόψε.