OliverMJ

Ποιος είμαι;

Είμαι ο Oliver, γεννήθηκα στην Κολομβία στις 19 Σεπτεμβρίου 2000, μου αρέσουν οι καλές ταινίες τρόμου, τα κινούμενα σχέδια και η κωμωδία, συνήθως δεν πηγαίνω πολύ στον κινηματογράφο, αλλά ένα απόγευμα ταινιών με πολλά γλυκά ποπ κορν και άνετα ρούχα είναι αυτό που μου αρέσει να κάνω περισσότερο, τα αγαπημένα μου είναι ειδώλια σοκολάτας και τσίχλας γεμάτα με υγρό μέσα.

Όταν ήμουν νέος, ήμουν πολύ υπάκουος, και στις σπουδές μου ήμουν πάντα ένας από τους καλύτερους, είμαι χαρούμενος και ονειροπόλος, πάντα είχα υψηλούς στόχους, προσπάθησα να πραγματοποιήσω όλα όσα ήθελα, ζούσα με την οικογένειά μου, ήταν η στήριξή μου καθημερινά, πολύ αγαπητοί, αποδέχομαι τον εαυτό μου. toujours όπως ήμουν, αυτό με βοήθησε πολύ να είμαι πιο εκφραστικός και να ξέρω ποιος ήμουν και πώς ήθελα να είμαι. Ανακάλυψα σιγά-σιγά τι είδους μουσική μου άρεσε, τι μου άρεσε να τρώω, πώς μου άρεσε να ντύνομαι και έτσι διαμόρφωσα τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μου, χάρη στην υποστήριξη των ανθρώπων γύρω μου, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ οικείο και είμαι πολύ δεμένος και στοργικός μαζί τους, η οικογένειά μου με ενοχλεί πολύ που είμαι πολύ τακτικός, Μου αρέσει να βγαίνω έξω για να φάω πίτσα, ζυμαρικά, χοτ ντογκ ή σούπες τα Σάββατα, είναι ένα έθιμο που πάντα έπρεπε να ενωθούμε ως οικογένεια, έτσι ήρθα να προσαρμόσω αυτή την παράδοση με τους αγαπημένους μου ανθρώπους, όταν ήμουν νεότερος ζούσα σε ένα αγρόκτημα όπου έδεσα τον εαυτό μου σε ένα άλογο και οι γονείς μου με άφησαν να το κρατήσω έτσι το ονόμασα φεγγάρι και παρόλο που υπήρχαν πολλά περισσότερα ζώα Για το φεγγάρι μου ήταν πάντα το αγαπημένο μου, όταν έπρεπε να μετακομίσω και να το αφήσω ήταν πολύ δύσκολο για μένα, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσα να το φέρω στο νέο μας σπίτι, αλλά οι γονείς μου με πήγαιναν κάθε Σαββατοκύριακο για να το δω, η φύση και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα με γέμισαν γαλήνη και ηρεμία, Ιππασία όταν αισθάνομαι συγκλονισμένος από τη φασαρία της δουλειάς και της πόλης, με ηρεμεί, μου αρέσει επίσης να ακούω μουσική όταν κάνω μια δραστηριότητα, τις Κυριακές όταν βλέπω ηλιόλουστες μέρες πηγαίνω για μια βόλτα στο πάρκο και ίσως φάω ένα παγωτό ή μια σόδα, ένα από τα όνειρά μου είναι να ταξιδέψω στον κόσμο, Να ανακαλύψω και να μάθω νέους πολιτισμούς, να μάθω τη γαστρονομία της, την αρχιτεκτονική της, να γνωρίσω πολλούς νέους ανθρώπους και τις γλώσσες τους, μου αρέσει όταν ακούω τη βροχή να πέφτει, μου αρέσει να την ακούω και η μυρωδιά όταν σταματά η βροχή είναι κάτι μοναδικό.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο σχολείο, δεν είχε ιδέα τι ήταν η δουλειά της mannequin και ποιοι ήταν οι mannequins.. Ήταν μια μάλλον μετριοπαθή κοπέλα που ξεχώριζε για το μέγεθος και το σπάνιό της, και ήταν τρομερά ντροπαλή.. Το μέγεθος και η σιλουέτα μου ήταν συχνά κοροϊδευτικά. Αυτό με έκανε να μην έχω εμπιστοσύνη σε μένα.. Κάθε χρόνο, οι διαγωνισμοί ομορφιάς είχαν θέση στο σχολείο μας, και η καθηγήτρια λογοτεχνίας μου, που ήταν διευθύντρια του σχολείου, είπε μπροστά σε όλη την τάξη ότι είχε παρατηρήσει ότι μια μόνη κοπέλα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την τάξη και με ονόμασε.. Ζε rougis τρομερά.

Με την ταπεινότητα μου, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο διευθυντής του σχολείου θα με επέλεγε. Λόγω της δυσπιστίας μου, της ανασφάλειας μου και της αναποφασιστικότητάς μου, δεν μπόρεσα να απαντήσω επί πολύ, αν θα συμμετείχα ή αν θα έπρεπε να αρχίσω να ψάχνω για μια άλλη κοπέλα της τάξης μου. Ακριβώς πριν τον διαγωνισμό, τελικά δέχτηκα: ήθελα να δείξω στους συμπαίκτες μου ότι μπορούσα να τον κάνω ακόμα, και να τον κερδίσω..

Και στο τέλος, ήρθε, έγινα νικητής του διαγωνισμού που ονομάζεται "Φλούδια και Ροζ", όπου φορούσα ένα ρολόι από κέικ και χορεύω πάνω στη σκηνή.. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα πόσο ωραίο ήταν να βλέπεις όλο το κοινό να σε κοιτάζει και πόσο υπέροχο ήταν να είσαι στο προσκήνιο, όταν όλοι σε χειροκρότησαν και σε αναγνώρισαν όταν σε είδαν στο σχολείο μετά από αυτό, αφού τελείωσα το σχολείο, πήγα στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσω οικονομικά, Επειδή η μητέρα μου ήθελε να γίνω επαγγελματίας, κάτι που θεωρούσε μεγάλη εκπαίδευση για μένα, ήθελα να σπουδάσω γαστρονομία και κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους στο πανεπιστήμιο συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα και αποφάσισα να αφιερωθώ σε κάτι πιο δημιουργικό, μου άρεσε πολύ να ζωγραφίζω, Έτσι, ίσως θα μπορούσε να είναι μια πολύ καλή επιλογή. Ήθελα να μεταφέρω το πτυχίο μου στο πανεπιστήμιο όπου βρισκόμουν μετά από πολλά χαρτιά και διαδικασίες που ζητήθηκαν Μου αρνήθηκαν μια μεταφορά σταδιοδρομίας, γεγονός που με έκανε να αναθεωρήσω αν ήταν καλύτερο να είμαι σε άλλο ίδρυμα, αλλά περνούσα μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο και τα όνειρά μου να σπουδάσω σχέδιο θα έπρεπε να αναβληθούν, Αλλά αποφάσισα να σπουδάσω για τον εαυτό μου. Μόλις τότε, είχα μια πρόσκληση να συμμετάσχω σε μια πρόσκληση "Web Modeling", σκέφτηκα πολύ και είχα αμφιβολίες, αλλά αποφάσισα να συμμετάσχω.. Δεν είχα επιλεγεί εκείνη τη στιγμή, αλλά ο διευθυντής ενός γνωστού πρακτορείου μοντέλων με πρόσεξε και με κάλεσε να επισκεφτώ το σχολείο μοντέλων.. Την άκουσα προσεκτικά, αλλά επειδή φοβόμουν ότι θα ήταν πολύ δύσκολη, ότι δεν θα ήταν αρκετά λεπτή, αρκετά όμορφη, αρκετά μεγάλη, δεν την αποδέχτηκα και συνέχισα τις σπουδές μου.. Η μητέρα μου με διαβεβαίωσε ότι το να μπω στο μοντέλο σχολείου θα με απομακρύνει από την εκπαίδευσή μου και ότι θα ήταν σοβαρό.. Ο διευθυντής του γραφείου με πήρε πολλές φορές και με διαβεβαίωσε ότι η εμφάνιση μου θα με βοηθούσε να γίνω top model και να δουλέψω με διάσημους σχεδιαστές σε όλο τον κόσμο.. Μου πρότειναν να μπω δωρεάν στη σχολή μοντέλων ή απλά να έρθω στο γραφείο για να δω το κόσμο της μοντέλων από μέσα, αλλά κάθε φορά που το σκεφτόμουν, οι φόβοι και οι αμφιβολίες μου έπαιρναν το πάνω μέρος και δεν μπορούσα να αποφασίσω να επισκεφτώ το γραφείο μοντέλων. Μετά από αυτό. Η διεύθυνση του γραφείου ήταν στη κάρτα που μου έδωσαν στον διαγωνισμό. Πολύ συχνά, περπατούσα με τον φίλο μου, και κάθε φορά που περνούσα μπροστά από το γραφείο, σήμαινα ότι τα κορίτσια ήταν εκεί, τα κορίτσια που ήταν πιο σίγουρα και πιο δυνατά από μένα.. Και μια από αυτές τις νύχτες, πήρα το κουράγιο μου και ανέβηκα στο τελευταίο όροφο του κτιρίου για να επισκεφτώ το γραφείο..

Μιλώντας με το προσωπικό του στούντιο, σε μια στιγμή της συνομιλίας, να κατανοήσω τη λέξη "συμβάσεις" με έκανε νευρικό και κατάλαβα ότι είχε πολύ φόβο και ότι θα έμενε εκεί για πολύ.. Μου εξήγησαν ότι, αφότου ξεκίνησα, έπρεπε να συγκεντρώσω το portfolio μου, είχα περισσότερο χρόνο για να αποκτήσω περισσότερη εμπειρία.. Για να γίνω, έπρεπε να μάθω να φτιάχνω μέικ-απ, να δουλεύω με την κάμερα και να νοιάζομαι για το σώμα μου, να συνδυάζω εσώρουχα, να φτιάχνω την σελίδα που θα αρχίσω να διαχειρίζομαι.. Από τον επόμενο μήνα, πήρα μαθήματα μοντέλα το βράδυ.. Το όλο ήταν εντελώς νέο για μένα - από νέους φίλους, από βιβλία στο κεφάλι, από κουρέλια για τρεις ώρες, από φωτορεπορτάζ.. Έπρεπε να μάθω να θέτω και να εκφράζω την αισθησιακότητά μου, ενώ στη ζωή μου δεν είχα ποτέ σκεφτεί αυτά τα πράγματα, ένιωθα πολύ νευρικός, αλλά αποφασισμένος, ήταν μια συσσώρευση συναισθημάτων που με περιβάλλουν και αγαπούσα αυτό το συναίσθημα για να μάθω Το να γνωρίζω ότι με ενθουσίασες και με έβαλες να συνεχίσω, να κρατάω τη φωτορεκόρ.. Πραγματικά το εκτιμώ αυτό! Είδα την κάμερα και ένιωσα σαν ψάρι στο νερό.. Επιπλέον. Μέσα στο στούντιο, συνάντησα ένα άλλο μοντέλο, που αναγνώρισα για το κομψό του σώμα και το εντυπωσιακό του μέγεθος.. Εμείς μόλις κοιμόμασταν τη νύχτα, γιατί κανένας μας δεν είχε διαδώσει για πολλές ώρες..

Το πρωί, στο πρακτορείο μοντέλων, συναντήσαμε 10 άλλες κοπέλες, αρχίσαμε να γνωριζόμαστε και σύντομα ανακουφίστηκα, γιατί οι ιστορίες ζωής τους με γέμισαν έμπνευση και πολλές από αυτές εργάζονται ήδη για αυτό το πρακτορείο εδώ και πολλά χρόνια.. Είμαι φίλη με κάποιες από τις κοπέλες από τότε.. Ανησυχούσα όλο και λιγότερο και αισθανόμουν τελικά ήρεμος όταν έβλεπα πολλά μοντέλα, και είχε καλές και φιλικές κοπέλες, μέσα στο δωμάτιό μου είχε όλο και περισσότερα μοντέλα.. Δεν ήταν κάτι καινούργιο για αυτούς να συμμετέχουν σε φωτορεπορτάζ, να κάνουν καινούργια πράγματα για τις εκπομπές τους.. Την επόμενη μέρα ξεκίνησε η παρέλαση, γιατί έπρεπε να βγάλω μερικές φωτογραφίες και όλα ήταν σε άλλο επίπεδο, η πασαρέλα φαινόταν απίστευτα μεγάλη, τα φλας της κάμερας ήταν πιο φωτεινά, τα παρασκήνια ήταν ευρύτερα και ο αριθμός των μοντέλων και των θεατών ήταν εντυπωσιακός, αυτός ο κόσμος με εξέπληξε, καθώς και η αξιολάτρευτη δουλειά μου και τα αποτελέσματα της αυτοβελτίωσής μου, Το πρακτορείο μοντέλων υπέγραψε συμβόλαιο μαζί μου και μου έφερε πολύ περισσότερη ευτυχία από ό, τι περίμενα, άφησε ένα αποτύπωμα στην καρδιά μου για μια ζωή, με την πάροδο του χρόνου ένα από τα νέα κορίτσια όταν τη συνάντησα και μου ζήτησε συμβουλές και άλλα κολακεύτηκα γιατί είναι κάτι που μου αρέσει και μπορεί να της πει ότι το να είσαι μοντέλο είναι ένα σκληρή δουλειά, και ότι δεν δείχνει καθόλου και πολλή αγάπη και αγάπη, πρέπει να δουλέψετε πολύ, πολύ σκληρά.

Η πιο αστεία ιστορία μου συνέβη, όταν τρία μοντέλα, συμπεριλαμβανομένου και εμού, έπρεπε να συμμετάσχουν στη φωτογράφιση, οπότε καθόμασταν σε ένα λεωφορείο που πήγαινε γύρω από την πόλη αναζητώντας τοποθεσίες, δεν μας επιτρεπόταν να εισέλθουμε στο πάρκο με λεωφορείο, οπότε επιλέξαμε την τοποθεσία κοντά σε ένα κάστρο όπου θα φαίνονταν υπέροχα, Είδαμε ένα απίστευτα όμορφο μέρος της πόλης που δεν γνωρίζαμε, αλλά για μένα έμεινε αξέχαστο γιατί σχεδόν λιποθύμησα από θερμοπληξία, επειδή έπρεπε να φοράμε φορέματα στον καυτό ήλιο για φωτογραφίες. Αυτές οι μέρες ήταν ζεστές! Ήταν νεκρός..

Και χωρίς τα κλειδιά του λεωφορείου μας δεν μπορούσαμε να πάμε στο μέρος μας και δεν μπορούσαμε να πάρουμε άλλο, αφού οι δουλειές μας ήταν μέσα στο λεωφορείο.. Ευτυχώς, ο φωτογράφος και η μακιγιάζ κατάφεραν να μπουν στο λεωφορείο με την είσοδο.. Στη συνέχεια, εγώ και άλλα μοντέλα έπρεπε να φορέσουμε όλα τα πράγματα και χωρίς να καταστρέψουμε τα φορέματά μας μέχρι το μέρος μόνοι μας, περπατώντας όλη τη διαδρομή με τα πόδια, με τα τακούνια μας, επειδή δεν έχουμε άλλα χρήματα από αυτά που είχαμε κάνει στην πόλη.. Τότε, αποφάσισε να μείνει σε ένα τοπικό μπαρ γιατί δεν μπορούσε να βρει το δρόμο του, και κοιμήθηκε μέχρι το απόγευμα, και μόνο τότε βρήκε το δρόμο των μοντέλων διαμερισμάτων μας.. Οπως και να 'χει, η δουλειά σαν μοντέλο είναι πολύ εμπνευσμένη και σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις ανθρώπους από όλο τον κόσμο, να ανακαλύψεις νέες πόλεις και κομητείες, τον τρόπο ζωής των άλλων και να κάνεις υπέροχους φίλους.. Ένα πολύ ξεκάθαρο ενθύμιο από τα ντεμπούτσια μου στο μανεκίνι, τη μέρα που πήρα αυτό που έπρεπε να είναι μια διαφήμιση που κράτησε την προσοχή μου τόσο πολύ.".

Για το λόγο αυτού του πρώτου αποτελέσματος, αποφάσισα να καλέσω για να μάθω περισσότερα για αυτό το περίεργο και ελκυστικό κέντρο την ίδια ώρα.. Εκείνη την εποχή, ήθελα να βρω ένα χώρο όπου θα μπορούσα να διδαχτώ ακαδημαϊκά με ένα ελάχιστο σεβασμό και επιθυμία από την πλευρά του.. Επισκέφθηκα «ελεύθερα» σχολεία στα οποία είχα φοιτήσει και, αφού ανακάλυψα ξανά το παρελθόν μου, ποια ήταν η απογοήτευσή μου όταν είδα πως αυτά τα κέντρα στα οποία βρισκόμουν είχαν γίνει μια απλή εκπαιδευτική επιχείρηση όπου αντιμετωπίζονταν με την ίδια ασέβεια και αδιαφορία όπως σε εκείνα τα δημόσια σχολεία που είχα επικρίνει τόσο πολύ. Έτσι, όταν παρακολούθησα αυτή τη συνάντηση ενημέρωσης, γοητεύτηκα από τα λόγια που έβγαιναν από το στόμα των δύο διευθυντών και όσο περισσότερο άκουγα, τόσο περισσότερο ελκύτηκα από αυτό που αποκαλούσαν "Σχέδιο". "Εδικοποιητικό των μοντέλων"; κάθε μία από τις φράσεις αντιστοιχούσε σε αυτό που ονειρευόμουν για πάνω από δύο χρόνια.. Και έτσι εμφανίστηκε απροσδόκητα στις ζωές μας.. Έτσι, όταν η σχολική χρονιά άρχισε, μια νέα φάση της ζωής άρχισε..

Κάθε πρωί πηγαίναμε κατευθείαν σε άλλα μοντέλα, η πόλη όπου ζούμε, ακόμη και η περιοχή όπου εργαζόμαστε, όπου ήταν πριν, ήταν πιο μακριά και μας πήρε περισσότερο χρόνο για να φτάσουμε εκεί, ήτα