NickyBlain

Πρέπει να είναι παράνομο και ακόμα περισσότερο αν όταν κοιτάς εμπνέεις μόνο αμαρτία.

Διασκεδαστική και χαρισματική, νομίζω ότι είμαι μια εξωστρεφής κοπέλα, είμαι λίγο ομιλητική μου αρέσει να έχω μακρές και ευχάριστες συζητήσεις, είμαι 20 ετών και είμαι Κολομβιανή, μου αρέσει η μόδα και είμαι λίγο ματαιόδοξη μου αρέσει να έχω μια εμφάνιση πάντα καλά, πάω και γυμναστήριο di tanto in tanto

Μίλα για ό,τι θέλεις. Έχω πολύ ανοιχτό μυαλό και θα ήθελα να σε γνωρίσω λίγο περισσότερο. Πρέπει να έχω σχέσεις που αγαπώ.

Θυμήσου με κάθε φορά που θέλεις καλή παρέα και συζητήσεις μακρές και ενδιαφέρουσες, η φαντασία μου να ξαναμπεί μέσα και να είναι αστείο να σου πω, είμαι μια κολομβιανή κοπέλα πολύ χαμογελαστή και με το λατινικό γούστο στις φλέβες.

Ανακαλύψτε το εσωτερικό μου και βεβαιωθείτε ότι δεν θα μείνετε μακριά, θα είστε παθιασμένοι από κάθε μέρος του σώματός μου, από κάθε καμπύλη και από εκείνο το κακόβουλο βλέμμα που σας αρέσει τόσο πολύ..

Κανείς δεν με πλησιάζει, ξέρω ότι λένε ότι πρέπει να έχεις θάρρος να φας ότι υπάρχει ένα σώμα για να με αντέξεις, πώς το ξέρεις τόσο πολύ; Dagli, ορκίζομαι ότι ορκίζομαι ότι θα βάλω ένα χέρι στο φως για σένα, Li Brucio sicuro

Με ενθαρρύνει μόνο η θεϊκή επιθυμία να σε κάνω δικό μου αλλά η αβεβαιότητα που ζω με καταστρέφει και η σκληρή χιόνι των χρόνων κρυώνει το σώμα μου και η υπομονή μου για σένα έχει ήδη εξαντληθεί στην αναμονή σου

Η υπομονή μου για σένα έχει τελειώσει, περιμένοντας να σε φιλήσω, να σε ξεκουραστώ από την αυγή και να κρατήσει η χαρά μου για πάντα τη νύχτα. Και όταν η αυγή έρθει γεμάτη χαρά, που η ψυχή σου και η δική μου θα ενωθούν σε ένα μόνο πράγμα, που θα σε φιλήσω, θα σε ανακουφίσω στο σπούνταρ του ημέρας. Και η χαρά να κρατάει για πάντα μέσα στη νύχτα και όταν η αυγή έρθει γεμάτη χαρά μέσα μου, μόνο εσύ και εγώ Η ψυχή σου και η δική μου αν ενωθούν σε ένα σώμα

Και το φως μου εκρήγνυται που νοσταλγείς το πρόσωπό σου είναι η πρωτοπορία που μπορεί να έρθει πρώτος γιατί το ζωγραφίζω στις τοίχους και βέβαια δεν ξεχνάω ότι το πρόσωπό σου με φυλάει ενώ μια πόλη χαμογελά και θυμώνει και τραγουδά σαν μια πόλη Και αυτό σου δίνει μια αδρανή φωτιά τώρα δεν έχω αμφιβολία ότι θα φτάσεις διαφορετική και με νέα σημάδια με Χονδράς με ειλικρίνεια, ξέρω ότι θα σε αγαπήσω χωρίς ερωτήσεις, ξέρω ότι θα σε αγαπήσω χωρίς απαντήσεις..

Δικό μου, αγάπα με. Είμαι μαζί σου το απέραντο ηλιοβασίλεμα του ουρανού μου, και μέσα σ' αυτό η ψυχή μου σαν κρύο αστέρι. Όταν τα βήματά μου απομακρύνονται από σένα. Το μαστίγιο μου πέφτει στη ζωή μου. Είσαι αυτό που υπάρχει μέσα μου και είναι μακρινό. Φεύγοντας σαν μια χορωδία στοιχειωμένης ομίχλης. Δίπλα μου, αλλά πού; Πολύ μακριά, αυτό είναι πολύ μακριά. Και τι να είναι πολύ κάτω από τα πόδια μου. Η ηχώ της φωνής πέρα από τη σιωπή. Και αυτό που μεγαλώνει σαν βρύα στα ερείπια

Θα πρέπει να μεγαλώσω την τεράστια ζωή που είναι ακόμα το δικό σου καθρέφτη τώρα: κάθε πρωί θα πρέπει να την ξαναχτίσω.. Από τότε που έφυγες, τόσα πολλά καθήκοντα έγιναν άχρηστα και ασήμαντα, σαν τα φώτα κατά τη διάρκεια της ημέρας.. Απέτειες που ήταν από το νυχτερινό της εικόνας σου, μουσική που με περίμενες πάντα, λόγια από εκείνη την εποχή, θα πρέπει να σπάσω το χέρι σου.. Τι κοιλότητα έχει η ψυχή μου αν κρύβεται έτσι ώστε να μην βλέπει την απουσία σου που καταβροχθίζει από έναν τρομερό ήλιο, χωρίς ηλιοβασίλεμα, που λάμπει οριστικά και μελετητικά; Η απουσία σου με περιβάλλει σαν το λαιμό του λαιμού μου, το μάτι που μου πέφτει..

Oggi πρέπει να είμαι άνεμος. Πρόσεχε.. Στήριξε το παράθυρο με ξύλο και σφραγίστε το.. Με το ξύλο γράψε το αρχικό του ονόματός μου.. Σου λέω, αν το κάνεις, θα ρίξεις προς την ειρήνη, μακριά από το θόρυβο, ο φορείς του ονόματος που σχεδίασα με το ξύλο κέντρα στο παράθυρο.. Λέω ότι δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικό ξόρκι για να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου που σου επιτίθεται.. Λένε ότι είναι αποτελεσματικό, αλλά δεν λειτουργεί.. Θα ξέρω πώς να βρω κρέπες για να φτάσω στο στήθος σου.. Και αύριο θα πρέπει να είναι νερό. Πρόσεχε.. Γιατί αύριο είναι πολύ πιθανό να γεννηθεί μια επικίνδυνη δίψα μέσα σε σένα και σε σένα..

Όσο είσαι... Όσο σε κοιτάζω... Όσο τίποτα δεν γεμίζει την καρδιά μου... Δεν είναι η εικόνα σου... Όσο βλέπω ότι ξέρεις και το όνομά σου Quindi, με αυτό το όνομά σου ως piccolo, θα συνεχίσω όπως τώρα, ο αγαπημένος μου, μεταφέρει εκτός από την απόσταση κάτω από εκείνη την αγάπη που μεγαλώνει και δεν πεθαίνει, κάτω από εκείνη την αγάπη που ακολουθεί και δεν τελειώνει ποτέ.

Ω, όπως ανθίζει το σώμα μου, όπως κάθε φλέβα, πιο αρωματική, όπως όταν σε αναγνωρίζω! Ακούστε, εγώ περπατώ πιο γρήγορα και πιο ευθεία, και εσείς περιμένετε.. - Ποιος ξέρει; Φύλαξε, αισθάνομαι σαν να είμαι μακριά, σαν να συγχωρώ τον παλιό, φύλλο μετά φύλλο.. Μόνο το χαμόγελό σου μένει σαν μια μεγάλη άστρο πάνω σου, και σύντομα και πάνω μου.. Σε όλα όσα πέρασα από την ανώνυμη παιδική μου ηλικία, ακόμα λάμπει, όπως το νερό, θα δώσω το όνομά σου στο βωμό που είναι φωτισμένο από τα μαλλιά σου και περιτριγυρισμένο, με ελαφρότητα, από τα μάτια σου..

Μακάρι ο άνθρωπος να μπορούσε να πει αυτό που αγαπά, μακάρι ο άνθρωπος να μπορούσε να σηκώσει την αγάπη του στον ουρανό σαν σύννεφο στο φως. Αν, σαν τοίχοι που γκρεμίζονται, για να λάβω την αλήθεια που βρίσκεται ενδιάμεσα, μπορούσα να γκρεμίσω το σώμα του, αφήνοντας μόνο την αλήθεια της αγάπης του, την αλήθεια του εαυτού του, που δεν ονομάζεται δόξα, τύχη ή φιλοδοξία, αλλά αγάπη ή επιθυμία, θα ήμουν αυτό που φανταζόμουν. Αυτός που με τη γλώσσα, τα μάτια και τα χέρια του διακηρύσσει στους ανθρώπους την άγνωστη αλήθεια, την αλήθεια της αληθινής του αγάπης.

Κάλυψέ με, αγάπη μου, τον ουρανό του στόματος μου με αυτή την ακραία σκιουμά που στέκεται, που είναι το γέλσιο του ανθρώπου που βγαίνει και του ανθρώπου που καίγεται, που βλασφορίζει στην κορυφή του κοραλλιού της πέτρας.. Φύλαξέ το, αγάπη, το αλάτι του, φύλαξε το κορυφαίο σου ακριβά λουλούδι, πολλαπλασιάζοντας τη βία του στο diadem του τσιμπαντού που την ξεσπάει.. Ή άνετα να τρέχεις, αγάπη, ή όμορφη πατάτα από εύκρατο χιόνι μέσα από μια σπηλιά τόσο σφιχτή μέσα, για να δεις το όμορφο σου λαιμό να σκιβολογεί, αγάπη, και να πλημμυρίσεις από ξύλο και αστέρια από σπυράκι!

Δύο σώματα που ομαδίζουν είναι δύο κύματα και η νύχτα είναι ο ωκεανός. Δύο σώματα το ένα μπροστά στο άλλο, δύο πέτρες πίσω και μια έρημη νύχτα. Δύο σώματα που έρχονται αντιμέτωπα, είναι μερικές φορές στη νύχτα. Δύο σώματα που αντέχουν, είναι πίσω από το κεφάλι μου και η νύχτα λάμπει. Δύο σώματα που αντέχουν, δύο αστέρια που πέφτουν σε ένα άδειο ουρανό..

Σου προσφέρω γκράππολι, πράσινα ματζάκια και ροζ, την αφελή καρδιά μου που ταπεινώνει την ευγένειά σου, τα χέρια σου που δεν θέλουν να το σπάσουν, τα μάτια σου που χαίρονται για το απλό δώρο μου.. Στο σκιάχτο κήπο το κουρασμένο σώμα μου, το πρωινό χρυσό που καλύπτει την βροχή, σε μια ειρήνη όνειρου, να σκιβολογεί στο πλευρό σου, στην στιγμή που θέλω να ξεκουραστώ.. Όταν στα δάκρυα μου ηρεμήσω την θεία καταιγίδα, θα στηρίξω, παίζοντας με τα σουτάκια σου, στο νυφικό σου στήθος το κοιμισμένο μου μέτωπο, με το ρυθμό των τελευταίων σου φιλιών..

Σ'αγαπώ κάθε βράδυ, όπως το αγαπημένο μου βιβλίο, θέλω να σε διαβάσω, γραμμή μετά τη γραμμή, κείμενο για γράμμα, χώρο για χώρο. Σ' αγαπώ να σε κρατάω από το χέρι κάτω από τον ουρανό και να σου δείχνω ότι σ' αγαπώ κρυμμένη στα αστέρια.. Σε αγαπώ στα φθινοπωρινά φύλλα, μιλώντας για οτιδήποτε αλλά την ίδια στιγμή και στο ξεκίνημα της τρέλας, πίνω τα δάκρυα σου ενώ σε βάζω στα χείλη.. Σ' αγαπώ που σε ψάχνω με φράσεις που δεν μου λένε, με σκέψεις που δεν μου λένε, με περίπλοκους τρόπους που θέλω να σε βρω και μετά να μην σε αφήσω.. Σε αγαπώ, σε φέρνω στα αγαπημένα μου μέρη και σου λέω ότι είναι εκεί που νιώθω να σε περιβάλλω στη ομίχλη της όρασης ότι δεν είμαι δικός σου, αλλά σε ψάχνω ακόμα. Σε αγαπώ τρελά να γελάς, να μεθυσμένος από οτιδήποτε και να περπατάω χωρίς να σπεύσω στο δρόμο, ναι, να κρατάω το χέρι μου, μάλλον, από την καρδιά. Σ' αγαπώ για να σε θεραπεύσω και να με θεραπεύσουμε μαζί, για να αντικαταστήσουμε την πληγή σου για χαμόγελο και δάκρυ για βλέμμα, όπου μπορούμε να πούμε περισσότερα από ένα λόγο.. Σε αγαπώ τις νύχτες που σου λείπουν, σε αγαπώ να ακούω το γέλιο σου όλη νύχτα και να κοιμάμαι στο στήθος μου, χωρίς σκιές ή φαντάσματα, σε αγαπώ όπως για να μην σε ελευθερώσω ποτέ.. Σ'αγαπώ όπως θέλεις, ο παλιός, με την ψυχή και χωρίς να κοιτάζω πίσω..

Αγαπώ, και όπως αγαπώ φροντίζω το πιο φωτεινό αστέρι με ενδιαφέροντα βλέμματα σε έναν άπειρο μαύρο ουρανό. Φροντίζω αυτή την αγάπη που νιώθω και την εκτιμώ ως το πολυτιμότερο διαμάντι, ως την ίδια μου τη ζωή με ένδοξη αγάπη. Σεβασμός, αυτή η αγάπη που δίνεις, και το καταφύγιο, που θέλει να βλάψει, που θέλει να κακοποιήσει και να σπάσει αυτή την ενότητα. Πιστότητα, αυτό θέλω, και αυτό θα σας δώσω, πίστη, λίγη λέξη, αλλά μερικές φορές, όχι για όλα τα εύκολα να προφέρονται..

Μην στέκεστε ακίνητοι στην άκρη του δρόμου Μην παγώνεις τη χαρά σου Δεν θέλεις να στραφείς για να μην σώσεις τον εαυτό σου τώρα ή να μην σώσεις ποτέ τον εαυτό σου, μην γεμίζεις τον εαυτό σου Μην κρατάτε τον εαυτό σας από τον κόσμο Απλά μια ήσυχη γωνιά Μην επιτρέπετε στα βαριά βλέφαρά σας Πτώση Γιατί κρίσεις Μην ψεύδεσαι χωρίς χείλη Μην κοιμάσαι χωρίς ύπνο Μην σκέφτεσαι χωρίς, μην κρίνεις τον εαυτό σου διαχρονικά, Αλλά αν, παρ 'όλα αυτά, δεν μπορείτε να το αποφύγετε Και παγώστε την αγαλλίαση και την επιθυμία Απρόθυμα Και σώστε τον εαυτό σας τώρα Και γεμίστε τον εαυτό σας με την ηρεμία και τα αποθέματα του κόσμου Απλά μια ήσυχη γωνιά Και αφήνεις τα βαριά βλέφαρά σου να πέφτουν σαν κρίσεις Και στεγνώστε χωρίς χείλη Και κοιμηθείτε χωρίς ύπνο Και νομίζεις ότι σκέφτεσαι χωρίς αίμα και κρίνεις Διαχρονικό Και είσαι ακόμα στην άκρη του δρόμου και σώζεις τον εαυτό σου Γι' αυτό μη μείνεις μαζί μου.

Θέλω να είμαι στη ζωή σου περισσότερο από μια στιγμή, περισσότερο από μια σκιά και περισσότερο από ένα ενθουσιασμό.. Θέλω να είμαι, in te stesso, μια αδιάβροχη αποτύπωση μια σταθερή μνήμη και μια μοναδική αλήθεια. Σβατόνα το σουέ προσεύχε με φόβο της εγκατάλειψης.. Sii, in tutto e per tutto, complet, ολοκληρωμένο. Μια ατελείωτη δίψα για αγάπη και φιλάκια, αλλά δεν έχω συνηθίσει να είμαι κοντά μου.. Θέλω να είμαι στη ζωή σου μια θλίψη απουσίας μια οδύνη απόστασης και μια αιώνια αγωνία.. Κάτι από την εικόνα, και από το όνειρο που ξεπερνά το δρόμο, έρχεται, περνάει και φεύγει.. Κλαίω στα μάτια σου και στα χαμογελαστά σου χείλη. Να είσαι το τέλος και η αρχή, το σκοτάδι και το φως, και στη γη και τον παράδεισο, και στη ζωή και στο θάνατο.. Να είσαι, να τρως στη ζωή μου, να γίνεις εσύ..

Πιστέψτε στον καφέ του καφέ, στους οιωνούς, και πιστέψτε στο παιχνίδι. Δεν πιστεύω στα γαλαζοπράσινα μάτια σου. Πιστέψτε στα παραμύθια, τις δυσοίωνες μέρες και τα όνειρα. Απλά πιστεύω στα όμορφα ψέματά σας. Πιστέψτε σε έναν αόριστο και χιμαιρικό Θεό, ή σε έναν ειδικό άγιο και, για να θεραπεύσετε τα δεινά, σε κάποια προσευχή. Αλλά πιστεύω στις μπλε και ροζ ώρες που μου δίνετε και στην ηδονή των όμορφων λευκών νυχτών. Και τόσο βαθιά είναι η πίστη μου και είσαι τόσο πολύ για μένα, που &