MiiaPalmer

ΜΙΑΠΑΛΜΕΡ

Απόψε μου είπες δυο λέξεις στο αυτί. κοινή. Δύο κουραστικά λόγια να λέγονται. Παλιές και νέες λέξεις. Δύο λέξεις τόσο γλυκές όσο το φεγγάρι που διαπερνά τα κλαδιά Σταμάτησε στο στόμα μου. Δύο λέξεις τόσο γλυκές που ένα μυρμήγκι περνάει γύρω από το λαιμό μου και δεν προσπαθώ να το διώξω. Δύο λέξεις τόσο γλυκιά που λέω χωρίς να το θέλω - ω, πόσο όμορφη είναι, η ζωή! Τόσο απαλό και τόσο γλυκό που τα αρωματικά έλαια απλώνονται στο σώμα. Τόσο γλυκά και τόσο όμορφα που τα δάχτυλά μου, νευρικά, σηκώνονται στον ουρανό σαν ψαλίδι. Ω, τα δάχτυλά μου θέλουν να κόψουν τα αστέρια..

Μου αρέσει να είμαι ευγενικός και πολύ φλερτ στο δωμάτιό μου, μου αρέσει να σε πειράζω και να σε ενεργοποιώ, μου αρέσει να με βλέπεις και να αρχίζεις να πηδάς για μένα, ελπίζω να διασκεδάσουμε πολύ μαζί. Είμαι ευτυχής να παίξω με τους μεγάλους μου κώλους, να μετακινήσω τους μεγάλους μου γοφούς και να αγγίξω τα βυζιά μου. Έχω χαρούμενο χαρακτήρα, αισθησιακό και φλερτ και μερικές φορές κυρίαρχο, ανάλογα με τον τρόπο που μου φέρεστε. Θα είμαι ένα παράδειγμα της συμπεριφοράς σας προς εσάς. Μπορώ να είμαι σκληρός αν με μισείς. Αγαπώ έναν άντρα με καλά πράγματα. καλοί τρόποι και εκπαίδευση.

Αν μ' αγαπάς, αγάπησέ με ολόκληρη, όχι με κομμάτια σκιάς ή φωτός.. Αν μ' αγαπάς, αγάπησέ με μαύρο και άσπρο, και γκρι, και πράσινο, και ξανθό. , και μελαχρινή.. Αγάπησέ με την ημέρα, αγάπησε με τη νύχτα.. Και η αυγή στο ανοιχτό παράθυρο! .. Αν μ' αγαπάς, μην με υποτιμάς: Αγάπησέ με ολόκληρη.. Ή δεν μου αρέσει καθόλου! Κρατήσου στα όνειρά σου γιατί αν τα όνειρα πεθάνουν η ζωή είναι σαν ένα πουλί με σπασμένα φτερά που δεν μπορεί να πετάξει. Κρατήσου στα όνειρά σου γιατί αν τα όνειρα εξαφανιστούν η ζωή είναι σαν ένα άγονο χωράφι καλυμμένο με πάγο.

Μου αρέσει να έχω μια καλή συνομιλία, μιλάω ισπανικά, αλλά θα ήθελα να μάθω να μιλάω τη γλώσσα σας. Μπορώ να πω ενδιαφέροντα πράγματα στη γλώσσα σας και αν θέλετε να είστε ο δάσκαλός μου, είμαι πρόθυμος να μάθω από εσάς. Είμαι ένας πολύ υπάκουος μαθητής. Λατρεύω όλα τα φαγητά, αλλά το αγαπημένο μου φαγητό είναι ρύζι καρύδας, τηγανητά ψάρια με πατακόνες, μου αρέσουν επίσης τα λαζάνια. Μου αρέσουν τα επιδόρπια, αλλά ιδιαίτερα πολύ γλείφει και ένα νόστιμο κοκτέιλ φρούτων του πάθους. Μου αρέσει επίσης να γυμνάζομαι, μου αρέσει να κάνω τζόκινγκ και να πηγαίνω στο γυμναστήριο, δουλεύω πολύ τους γλουτούς και τα πόδια μου, επειδή αυτά είναι τα μέρη του σώματός μου που μου αρέσουν περισσότερο με τους μεγάλους γοφούς μου.

Δεν με νοιάζει αν οι γυναίκες έχουν στήθη σαν μανόλιες ή σαν σουλτανίνα, ροδακινί ή γυαλόχαρτο. Δεν με νοιάζει αν ξυπνούν με αφροδισιακή ή εντομοκτόνο αναπνοή. ή μια αναπνοή εντομοκτόνου.. Είμαι απολύτως σε θέση να τους υποστηρίξει μια μύτη που θα κερδίσει το πρώτο βραβείο σε μια έκθεση καρότων? Αλλά αυτό είναι ακριβώς αυτό! - και σε αυτό είμαι ακλόνητος - Δεν θα τους συγχωρήσω, με οποιοδήποτε πρόσχημα, που δεν ξέρουν να πετούν. Αν δεν μπορούν να πετάξουν, αυτοί που προσπαθούν να με αποπλανήσουν χάνουν το χρόνο τους!

Το να θαυμάζω τη φύση και ό,τι υπάρχει γύρω μου είναι ένα από τα πράγματα που μου αρέσει περισσότερο.. Μου δίνει ηρεμία και ηρεμία, όταν αισθάνομαι πολύ αγχωμένος, πίνω ένα δροσερό ποτό, λατρεύω αυτά με φρούτα πάθους, και πηγαίνω για μια βόλτα στο πάρκο, είναι σαν θεραπεία για μένα. Μου αρέσει να διαβάζω, να μελετώ, να έχω πολλές γνώσεις σχετικά με τη γενική κουλτούρα και την επαγγελματική μου πορεία. Διασκεδάζω σε ένα εμπορικό κέντρο και ακόμη περισσότερο αν κάνω ψώνια, είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω.

Είμαι πάντα έτοιμος για μια νέα περιπέτεια και παρόλο που μπορεί να φαίνομαι ντροπαλός στην αρχή, έχω έναν ζωντανό εσωτερικό κόσμο γεμάτο εκπλήξεις. Είμαι σαν ένα βιβλίο ανοιχτό για να ανακαλύψεις, με συναρπαστικά κεφάλαια και αξέχαστες στιγμές να μοιραστείς.. Και παρόλο που μερικές φορές φαίνομαι επιφυλακτικός, στην πραγματικότητα είμαι ένα κουτί εκπλήξεων έτοιμο να εκπλήξει όποιον τολμά να μπει στο σύμπαν μου. Έτσι, αν ποτέ με δείτε εκεί, με το άτακτο χαμόγελό μου και τα περίεργα μάτια μου, πλησιάστε και αφήστε τον εαυτό σας να παρασυρθεί από τη μαγεία του άγνωστου.

Σε κάθε κομμάτι της ζωής μου υπάρχει κάτι από σένα. Και δεν υπάρχει τίποτα το ασυνήθιστο σε αυτό Το ξέρεις τόσο αντικειμενικά όσο κι εγώ. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που θα ήθελα να σας διευκρινίσω, όταν μιλάω για όλες τις συνωμοσίες, δεν μιλάω μόνο για αυτό τώρα, αυτή η αναμονή για εσάς και αλληλούια για να σας βρω, και να σας χάσω, γαμήσου, και να σας βρω, και με λίγη τύχη, τίποτα άλλο. Δεν εννοώ ότι ξαφνικά λες, θα κλάψω Και εγώ, με μια διακριτική μπάλα στο λαιμό, κλαίω. Και μια όμορφη αόρατη βροχή μας προστατεύει και ίσως γι' αυτό ο ήλιος δείχνει αμέσως. Ούτε μιλάω για το ότι μέρα με τη μέρα αυξάνεται το απόθεμα των μικρών και αποφασιστικών συνενοχών μας, ή ότι μπορώ ή πιστεύω ότι μπορώ να μετατρέψω τις αποτυχίες μου σε νίκες, ή ότι μου κάνεις το τρυφερό δώρο της πιο πρόσφατης απελπισίας σου..

Όχι. Είναι πολύ, πολύ πιο σοβαρό. Όταν λέω όλες τις συνωμοσίες εννοώ ότι εκτός από αυτόν τον γλυκό κατακλυσμό, ξαναγράφετε και την παιδική μου ηλικία, αυτή την ηλικία όπου λένε ενήλικα και σοβαρά πράγματα και οι σοβαροί ενήλικες τα γιορτάζουν, και εσύ, από την άλλη πλευρά, ξέρεις ότι δεν λειτουργεί. Εννοώ ότι ξαναγράφεις την εφηβεία μου, εκείνη την εποχή που ήμουν ένας γέροντας γεμάτος αμφιβολίες, και εσύ ξέρεις πώς να βγάλεις από αυτό το άδειο έδαφος, το σπόρο της χαράς μου και να τον ποτίσεις κοιτάζοντάς τον. Εννοώ ότι κουνάς τη νεολαία μου, αυτή την κανάτα που κανείς δεν έχει πάρει ποτέ στα χέρια του, αυτή τη σκιά που κανείς δεν έχει πάρει ποτέ στη σκιά του, και εσύ, από την άλλη πλευρά, ξέρεις πώς να την κουνάς μέχρι να αρχίσουν να πέφτουν τα ξερά φύλλα και το πλαίσιο της αλήθειας μου να σβήσει. Αφήστε τον χωρίς ικανότητες. Εννοώ ότι καλωσορίζετε την ωριμότητά μου, αυτό το μείγμα έκπληξης και εμπειρίας, αυτό το παράξενο περιορισμό της αγωνίας και του χιονιού, αυτό το κερί που φωτίζει το θάνατο, αυτό το γκρεμό της φτωχής ζωής.

Βλέπεις, είναι πιο σοβαρό, Πολύ, πολύ πιο σοβαρό, Γιατί με αυτά τα λόγια και άλλα, θέλω να σου πω ότι δεν είσαι τόσο μόνη, το αγαπητό κορίτσι που είσαι, αλλά και οι υπέροχες ή προσεκτικές γυναίκες που αγάπησα ή αγαπώ.

Γιατί χάρη σε σένα ανακάλυψα, (θα πεις ότι ήταν καιρός και σωστά), ότι η αγάπη είναι ένας όμορφος και γενναιόδωρος κόλπος, που φωτίζεται και σκοτεινιάζει, όπως θέλει η ζωή, ένας κόλπος όπου τα καράβια έρχονται και φεύγουν, έρχονται με πουλιά και οιωνούς, και φεύγουν με γοργόνες και γορίλες. τα σύννεφα της καταιγίδας. Ένας όμορφος και γενναιόδωρος κόλπος, όπου τα πλοία έρχονται και φεύγουν. Αλλά εσύ, σε παρακαλώ, μην φύγεις

Σ' αγαπώ από το φρύδι, από τα μαλλιά, συζητώ μαζί σου στους διαδρόμους όπου παίζουν οι πηγές του φωτός του φωτός, συζητώ για σένα σε κάθε όνομα, σε ξεσκίζω με την ευαισθησία της ουλής, βάζω στα μαλλιά σου στάχτες κεραυνού και κορδέλες που κοιμήθηκαν στη βροχή. Κορδέλες που κοιμήθηκαν στη βροχή. Δεν θέλω να έχεις μορφή, δεν θέλω να είσαι ακριβώς αυτό που έρχεται πίσω από το χέρι σου, γιατί το νερό, δες το νερό, και τα λιοντάρια όταν διαλύονται στη ζάχαρη του μύθου, και οι χειρονομίες, αυτή η αρχιτεκτονική του κενού, ανάβοντας τα λυχνάρια τους στη μέση της συνάντησης. Το αύριο είναι ο μαυροπίνακας όπου σε εφευρίσκω και σε ζωγραφίζω. Σου ζωγραφίζω, σύντομα θα σε σβήσω, δεν είσαι αυτός που είσαι, ούτε με αυτό ούτε με αυτά τα ίσια μαλλιά, αυτό το χαμόγελο. Ψάχνω το σύνολο σου, την άκρη του ποτηριού όπου το κρασί είναι και το φεγγάρι και ο καθρέφτης. Είναι επίσης το φεγγάρι και ο καθρέφτης, Ψάχνω αυτή τη γραμμή που κάνει έναν άνδρα να τρέμει σε μια γκαλερί μουσείου. σε μια γκαλερί μουσείου. Σ' αγαπώ, και είναι ωραία και κρύα.

Τραγουδάω αυτό που αγαπάς, ζωή μου, σε περίπτωση που πλησιάσεις και ακούσεις, ζωή μου, σε περίπτωση που θυμηθείς τον κόσμο στον οποίο ζούσες, στο ηλιοβασίλεμα τραγουδώ, σκιά μου. Δεν θέλω να σιωπήσω, ζωή μου.. Πώς θα με βρεις χωρίς την πιστή μου κραυγή; Τι σημάδι, τι μου λέει, η ζωή μου; Είμαι η ίδια που ήμουν η δική σου, η ζωή μου. Δεν είμαι αργός, ούτε υπερβατικός, ούτε χαμένος. Έλα στο σκοτάδι, ζωή μου, έλα θυμούμενος ένα τραγούδι, ζωή μου, αν αναγνωρίζεις το τραγούδι που έμαθε και αν θυμάσαι ακόμα το όνομά μου. Σε περιμένω χωρίς χρόνο ή καθυστέρηση. Μη φοβάσαι τη νύχτα, την ομίχλη, τη βροχή. Έλα με ή χωρίς μονοπάτι. Κάλεσέ με από εκεί που είσαι, ψυχή μου, και περπάτα κατευθείαν προς εμένα, σύντροφέ μου.

Η τακτική μου είναι να σε βλέπω να μαθαίνεις όπως είσαι, να αγαπώ τον εαυτό σου όπως είσαι, η τακτική μου είναι να σου μιλάω και να σε ακούω, να χτίζω μια άφθαρτη γέφυρα με λέξεις, η τακτική μου είναι να μένω στη μνήμη σου, δεν ξέρω πώς και δεν ξέρω με ποιο πρόσχημα, αλλά να μείνω μέσα σου, η τακτική μου είναι να είμαι ειλικρινής και να ξέρω ότι είσαι ειλικρινής και ότι Δεν πουλάμε ο ένας τον άλλον προσχήματα, έτσι ώστε μεταξύ μας να μην υπάρχει κουρτίνα ή άβυσσος, η στρατηγική μου είναι από την άλλη πιο βαθιά και απλούστερη, απλούστερη, η στρατηγική μου είναι ότι μια μέρα δεν ξέρω πώς και δεν ξέρω με ποιο πρόσχημα τελικά με χρειάζεστε.

Σε κάθε κομμάτι της ζωής μου υπάρχει κάτι από σένα. Και δεν υπάρχει τίποτα το ασυνήθιστο σε αυτό Το ξέρεις τόσο αντικειμενικά όσο κι εγώ. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που θα ήθελα να σας διευκρινίσω, όταν μιλάω για όλες τις συνωμοσίες, δεν μιλάω μόνο για αυτό τώρα, αυτή η αναμονή για εσάς και αλληλούια για να σας βρω, και να σας χάσω, γαμήσου, και να σας βρω, και με λίγη τύχη, τίποτα άλλο. Δεν εννοώ ότι ξαφνικά λες, θα κλάψω Και εγώ, με μια διακριτική μπάλα στο λαιμό, κλαίω. Και μια όμορφη αόρατη βροχή μας προστατεύει και ίσως γι' αυτό ο ήλιος δείχνει αμέσως. Ούτε μιλάω για το ότι μέρα με τη μέρα αυξάνεται το απόθεμα των μικρών και αποφασιστικών συνενοχών μας, ή ότι μπορώ ή πιστεύω ότι μπορώ να μετατρέψω τις αποτυχίες μου σε νίκες, ή ότι μου κάνεις το τρυφερό δώρο της πιο πρόσφατης απελπισίας σου..

Κουβαλάω την καρδιά σου μαζί μου (την κουβαλάω στην καρδιά μου) Δεν είμαι ποτέ χωρίς αυτήν. (Όπου κι αν πάω, εσύ πας, αγάπη μου, και όπου κι αν πάω, ό,τι κι αν κάνω, το κάνω μόνος μου, εξαιτίας σου, αγάπη μου). Δεν φοβάμαι τη μοίρα (γιατί είσαι η μοίρα μου, η αγάπη μου)). Δεν θέλω κόσμο (γιατί όμορφη είσαι ο κόσμος μου, το καλό μου)). Είναι το βαθύτερο μυστικό που κανείς δεν ξέρει.. (Είναι η ρίζα της ρίζας και ο μπουμπούκι του μπουμπούκι και ο ουρανός του ουρανού ενός δέντρου που ονομάζεται ζωή. που μεγαλώνει ψηλότερα από ό, τι η ψυχή μπορεί να ελπίζει.. Είναι το θαύμα που χωρίζει τα αστέρια Κουβαλάω την καρδιά σου (Κουβαλάω την καρδιά σου στην καρδιά μου)).

Τραγουδάω αυτό που αγαπάς, ζωή μου, σε περίπτωση που πλησιάσεις και ακούσεις, ζωή μου, σε περίπτωση που θυμηθείς τον κόσμο που έζησες, στο ηλιοβασίλεμα τραγουδώ, σκιά μου. Δεν θέλω να σιωπήσω, ζωή μου.. Πώς θα με βρείτε χωρίς τον πιστό μου ύπνο; Τι σημάδι, ποιος μου λέει, ma vie; Είμαι ο ίδιος που ήταν ο δικός σου, η ζωή μου.. Ούτε αργή, ούτε ενοχλητική, ούτε χαμένη. Έλα στο σκοτάδι, ζωή μου, έλα να θυμηθείς ένα τραγούδι, τη ζωή μου, αν αναγνωρίσεις το τραγούδι όπως το έμαθε και αν θυμάσαι ακόμα το όνομά μου. Σε περιμένω χωρίς καθυστέρηση.. Μην φοβάστε τη νύχτα, το ομίχλη ή την καταιγίδα.. Ελάτε με ή χωρίς sentier. Κάλεσέ με από εκεί που είσαι, ψυχή μου, και περπάτα κατευθείαν προς εμένα, σύντροφε.

Η σκιά. Και ο ατελείωτος δρόμος. Το κενό που μιμείται το σχήμα των χεριών σας. Ο μονότονος ήχος της βροχής στον αέρα. Με τη μύτη και το αστέρι, με την πέτρα και το δέντρο, με όλα όσα φυλάνε την αλήθεια της γης, απόψε σε αγαπώ. Για την οποία ζει και τραγουδάει. Μέσα από τα οργωμένα χωράφια. Από το χέρι ενός παιδιού, από τα δάκρυά του, από το αιώνιο θαύμα του. Σ 'αγαπώ &g