MelodyRosen

Destroy my waist on the back of your mount Break my back, with a clean kiss Take me away and never let me go, so you gag all my silences Fill me with you, fill every pore with the insistence of your Tongue Turn my loneliness upside down, break it in your fingers, those that now occupy all my spaces. Δώσε μου καταφύγιο από την πείνα στην κοιλότητα των αγκαλιών σου που θέλω να ξεφορτωθώ τον εαυτό μου, σήμερα, μέσα τους.

Είσαι η μερίδα σου μέσα μου, στο κενό που τα σώματά μας δεν μπορούν να καλύψουν, αν μπλεχτούν συγκατοικούν σε μια μάζα αγκαλιών Η άπειρη ρυτίδα που σχηματίζεται στο σεντόνι του δέρματός μας, η διάσπαρτη κουρτίνα που επιπλέει περιπλανώμενη ανάμεσα στους στεναγμούς ενός πληγωμένου ζώου Το φως του ξυπνητηριού που αναβοσβήνει κλείνοντας το μάτι στον ερωτικό θάνατο, μια σταγόνα ξυπόλητου ιδρώτα που πατάει στο πάτωμα, κατακάθεται στα πόδια μου και εξατμίζεται Το ίδιο ξύλο σφυρηλατημένο σε ζαχαρωμένο αλάβαστρο με τη μυρωδιά της κανέλας και της μέντας, το σκουριασμένο μάνδαλο των παλιών κόλπων, το στίγμα σκόνης που ξεφτίζει σε χιλιάδες αιωρούμενα φώτα, ακίνητο στη βαρύτητα μιας αμυδρής αντανάκλασης Ο πίνακας που κρέμεται στο κεφαλάρι. ελικοειδής και ερπετοειδής κρέμεται από τουλίπες αγκαλιασμένη Η γωνία στη ρωγμή του βιτρό παραθύρου που αφήνει έξω κυμαινόμενες κούνιες φωτός: λευκά οπάλια που συντρίβονται στον τοίχο Το στενό στρώμα που κραυγάζει την ασταθή ύπαρξή του, η ηλεκτρική λάμπα που προβάλλει κινέζικες σκιές και γρασίδι esparto Είσαι ο ίδιος ο θάλαμος όπου, συμπυκνωμένος με το δικό σου

σωματίδια, η αλχημεία του σώματός μας λαμβάνει χώρα

Επιθυμώ το σώμα σου, το μαλακό σου δέρμα γλιστράει πάνω στο δικό μου. Το δέρμα σου: ένας χάρτης απομνημονευμένος σε αλάτι Απληστία που πάλλεται γλώσσα στην προεξοχή μου αντλώντας πόδι μέσα: τελετουργικό-αφύπνιση των ενστίκτων μας, κοινό σάλιο, ενιαία effluvia Απληστία η απλή γύμνια σου, η παρακμή των αναπνοών, οι χαμένες ματιές μας που ψάχνουν ο ένας τον άλλον, ο ανοιχτός λαιμός σου για μένα, η ευθραυστότητα αυτής της στιγμιαίας ανάληψης που μας μεταφέρει στο σώμα του άλλου όπου πεθαίνουμε, Και πάλι, στη ζωή, όπου ζούμε για μια στιγμή, στο θάνατο