MaryLori

Γεια! Το όνομά μου είναι Μαίρη, είμαι είκοσι δύο ετών και ζω στη Λετονία, μια μικρή αλλά πολύ ζεστή χώρα.. Όλη μου τη ζωή, ένιωθα μια βαθιά σύνδεση με τη φύση, σαν να ήταν ο πιο στενός μου φίλος, πάντα έτοιμος να με παρηγορήσει. Οι φίλοι μου με έπαιρναν συχνά για πεζοπορία, και ήταν κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών που κατάλαβα για πρώτη φορά πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε το περιβάλλον.. Θυμάμαι ακόμα την υγρή μυρωδιά του δάσους μετά τη βροχή και το απαλό θρόισμα των φύλλων. Αυτές οι εντυπώσεις μένουν μαζί μου, βοηθώντας με να νιώθω χαρά ακόμα και στις συνηθισμένες μέρες..

Η Λετονία είναι θαυμάσια πλούσια σε ομορφιά: πυκνά πευκοδάση, ατελείωτα χωράφια και ήρεμες, καθρεφτικές λίμνες το καθιστούν πραγματικά ξεχωριστό.. Μερικές φορές χρειάζεται μόνο να ταξιδέψετε μια ώρα από την πόλη για να βρεθείτε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.. Συχνά παίρνω το ποδήλατό μου και πηγαίνω σε μέρη όπου δεν υπάρχει θόρυβος, μόνο το κελάηδημα των πουλιών και η ήρεμη σιωπή. Μπορώ να κάθομαι κοντά σε μια λίμνη και να βλέπω τα σύννεφα να αντανακλούν στο νερό. Αυτή η ισορροπία με γεμίζει με εσωτερική ηρεμία. Σε τέτοιες στιγμές συνειδητοποιώ ότι η ευτυχία βρίσκεται στο να παρατηρείς τα απλά θαύματα που η φύση δίνει κάθε μέρα.

Η αγάπη μου για τη φύση δεν είναι μόνο θαυμασμός για την ομορφιά της αλλά και μια βαθιά αίσθηση αρμονίας. Στο δάσος ξεχνάω τις έγνοιες μου και νιώθω μέρος ενός μεγαλύτερου, ζωντανού οργανισμού που με περιβάλλει. Μερικές φορές παίρνω ένα βιβλίο και διαβάζω σε ένα λιβάδι, μερικές φορές απλά περπατάω μπροστά, ακούγοντας τους ήχους της φύσης.. I especially enjoy small details: μοτίβα στο φλοιό των δέντρων, η λάμψη της δροσιάς, ή παρασυρόμενα σύννεφα. Η φύση μιλάει τη δική της ήσυχη γλώσσα, και κάθε φορά που την ακούω, επιστρέφω στο σπίτι πιο ελαφριά, κουβαλώντας δύναμη που νιώθω γενναιόδωρα μοιρασμένη..

Οι φίλοι μου συχνά αστειεύονται ότι προτιμώ τις βόλτες στο δάσος από τα θορυβώδη πάρτι. They are right: Οι δυνατές συγκεντρώσεις σπάνια μου δίνουν αυτό που βρίσκω στη φύση. Νιώθω πιο ευτυχισμένη με ένα πικνίκ στο γρασίδι, αναπνέοντας αρώματα λουλουδιών, ή περπατώντας αργά κατά μήκος μιας όχθης ποταμού. I also enjoy taking photographs: τα πρώτα ανοιξιάτικα λουλούδια, τα ίχνη των ζώων, ή το φως του ήλιου που παίζει μέσα από τις κορυφές των δέντρων. Αυτές οι φωτογραφίες μου θυμίζουν ότι η ομορφιά είναι πάντα κοντά, αρκεί να την παρατηρήσουμε. Μερικές φορές τις μοιράζομαι στο διαδίκτυο και οι άνθρωποι γράφουν ότι οι φωτογραφίες μου τους εμπνέουν να περνούν περισσότερο χρόνο έξω εκτιμώντας μικρές, όμορφες λεπτομέρειες..

Τώρα, στα είκοσι δύο, καταλαβαίνω ότι η φύση είναι η κύρια πηγή έμπνευσης και δύναμης. Με βοηθά να παίρνω αποφάσεις, να παραμένω ήρεμη και να έχω αυτοπεποίθηση. Ονειρεύομαι να συνδέσω το μέλλον μου με την οικολογία ή τον τουρισμό, ώστε να μπορέσω να μοιραστώ αυτή την αγάπη με άλλους. Μόνο με τη φροντίδα του περιβάλλοντος μπορούμε να το διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές. Κάθε φύλλο, δέντρο και ποτάμι μου θυμίζει ότι είμαστε μέρος ενός μεγάλου συνόλου. Αν μπορέσω να εμπνεύσω έστω και λίγους ανθρώπους να αισθανθούν αυτή την αλήθεια, η ζωή μου αποκτά ήδη πραγματικό νόημα..