LunaMjs

.Καλωσήρθατε στο φεγγαρόσκαλο..

                                                                                                                       ❤️❤️❤️

Το όνομά μου εμπνέεται από το μεγαλειώδες φεγγάρι που έχουμε στον ουρανό, πάντα όμορφο, μεγαλειώδες, θαυμαστό και γοητευτικό, αλλά πάνω απ' όλα πάντα φωτίζοντας το δρόμο μέσα σε τόσο σκοτάδι, μια θεά που ακτινοβολεί αισθησιασμό, αν την κοιτάξεις ακίνητα θα μπορέσεις να βρεις αυτό που νόμιζες ότι χάθηκες.

                                                                                                                           🔥💖🔥💖🔥

Ένα καλό φιλί πάντα με εκπλήσσει, αλλά θα εκπλαγείς κι εσύ αν μου δώσεις ένα φιλί!

                                                            💋💋💋

Είμαι λάτρης της ρομαντίας και της αγάπης με τον παλιό τρόπο, αν θέλεις να με ερωτευτείς ένα γράμμα με το χέρι και ένα μπουκάλι λουλούδια είναι η κατάλληλη λεπτομέρεια

                                                       💍💍💍

Λατρεύω τα γενέθλια, γιατί μου αρέσει να τρώω κέικ και κέικ, είναι τα αγαπημένα μου.

                                                         🍰🍰🍰

Το όνειρό μου είναι να ταξιδέψω σε όλη τη χώρα μου, την Κολομβία, με το δρόμο και να γνωρίσω όλα τα μαγικά χωριά που υπάρχουν!

 🍀🍀🍀

Είμαι πολύ παιχνιδιάρικη κοπέλα, μου αρέσει να γελάω και να διασκεδάζω. Θα βλέπεις πάντα τα ροζ μάγουλά μου!

                                                        😊😊😊

Τα Χριστούγεννα είναι μια από τις αγαπημένες μου εποχές του χρόνου, λατρεύω τις εκπλήξεις και τα δώρα, αλλά κυρίως τη ζεστή σοκολάτα και τις διακοσμήσεις με φώτα..

                                                      🎄🎄🎄

Απολαμβάνω τις κρύες μέρες και το βροχερό κλίμα!

                                                    💦💦💦

Το αγαπημένο μου επιδόρπιο είναι η σοκολάτα και τα τσιμπαντάκια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο νόστιμο, λοιπόν, η γεύση των χείλων μου είναι επίσης εξαιρετική.

                                                       🍫🍫🍫

Προτιμώ να ταξιδεύω με το αυτοκίνητο, να εξερευνώ τον δρόμο και να απολαμβάνω τα τοπία της χώρας μου.

                                                             🚙🚙🚙

Βγαίνω έξω τα βράδια για μια βόλτα και να πάρω λίγο καθαρό αέρα, καθώς κοιτάζω τον ουρανό και τα αστέρια!

                                                        ⭐⭐⭐

Είμαι παθιασμένος με τη λογοτεχνία! Μου αρέσει να διαβάζω ρομαντικά μυθιστορήματα ενώ πίνω τον καφέ μου κάθε πρωί..

                                                       📜📜📜

Θέλεις ένα αστείο στοιχείο; Λατρεύω τις απογεύσεις ταινιών. Να έχεις κάτι να φας και να είσαι στο άνετο και ζεστό κρεβάτι!

                                                       🎬🎬🎬

Πάντα ονειρευόμουν έναν πρίγκιπα να μου δώσει ένα μπουκάλι από τα αγαπημένα μου λουλούδια! Αζαλέες.

                                                   🌸🌸🌸

Το χρώμα των μαλλιών μου είναι το πιο αγαπημένο μου χαρακτηριστικό. Νιώθω σαν φραουκάλι!

                                                         💋💋💋

Λατρεύω τα παλιά χρόνια. Νιώθω ότι ίσως σε μια προηγούμενη ζωή φορούσα κορσέ και μακρές φούστες..

                                                       👑👑👑     

Μου αρέσει να κάνω χτένισμα στα μαλλιά μου, αλλά μου αρέσει και όταν τα αφήνω ελεύθερα, γιατί μοιάζουν με φλόγα..

                                                            🔥🔥🔥

Μια φορά έφαγα φράουλες με κρέμα και έγιναν ένα από τα αγαπημένα μου γλυκά..

                                                            🍓🍓🍓

Πάντα ήμουν θαυμαστής της μουσικής, αλλά μου αρέσει πολύ περισσότερο αυτή που την ακούς και κάνει το σώμα σου να χορεύει ελεύθερα!

✨✨✨

Ένα αστείο γεγονός, μου αρέσει να τρέχω κάτω από την βροχή και να νιώθω τις κρύες σταγόνες να πέφτουν στο πρόσωπό μου..

                                                             💦💦💦

Όταν βάφω τα χείλη μου κόκκινα, νιώθω σαν μια ζουμερή φράουλα να μου φιλάει τα χείλη!

                                                        🦋🦋🦋

Πάντα άκουγα ότι τα μάτια είναι το παράθυρο προς το διάστημα.

                                                     😇😇😇

Το να έχω μακριά πόδια είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου χαρακτηριστικά. Πάντα μου άρεσε να είμαι πολύ ψηλή!

👠👠👠

Αγαπώ όλα τα χρώματα που υπάρχουν, νιώθω ότι γεμίζουν ευτυχία, αλλά το μαύρο είναι το αγαπημένο μου. Πάντα σου πάει!

🖤🖤🖤

🌙♪ Οι ιστορίες του φεγγαριού. ♪🌙

Μια φορά βγήκα νωρίς το πρωί, μόλις έβλεπα τον ήλιο, ήθελα το δέρμα μου να πάρει τις πρώτες ακτίνες του φωτός για να νιώσω την καθαρότητα της ημέρας, πήρα μια γουλιά νερό, φόρεσα τα γυαλιά μου και ξεκίνησα μια βόλτα για να μπορέσω να σκεφτώ τα όνειρα που είχα στη ζωή μου... Φορούσα ελαφριά ρούχα, γιατί δεν ήθελα να ζεσταθώ περισσότερο από το απαραίτητο, ο άνεμος φυσούσε αλλά όχι αρκετά για να μπορέσω να σηκώσω τη φούστα μου, αλλά ακόμα και έτσι οι περαστικοί άνθρωποι εύχονται να συμβεί αυτό ώστε να μπορέσουν να δουν πέρα και να μπορέσουν να δουν τι κρύβεται κάτω από αυτήν..

Είχα ήδη κάνει ίσως δύο ώρες περπάτημα, όταν συνάντησα έναν παλιό φίλο, έναν παιδικό φίλο που δεν είχα δει για αρκετά χρόνια, ήμασταν μόλις παιδιά όταν είδα το πρόσωπό του για τελευταία φορά, χαίρομαι, γιατί θυμήθηκα τα απεριόριστα γέλια και τα ακατάπαυστα παιχνίδια που μας κρατούσαν απασχολημένους για Για ώρες και ώρες, είδα ότι κι αυτός, όπως κι εγώ, φορούσε αθλητικό κοστούμι, από αυτό μπορούσα να συμπεράνω ότι προπονούσε ή περπατούσε συχνά και πάλι θα είχαμε κάτι κοινό και κάτι περισσότερο να μοιραστούμε..

Τον ρώτησα αν ήταν συχνό να βγαίνει για μια βόλτα σε αυτό το μέρος, στο οποίο μου απάντησε ότι ναι, αλλά ότι συνήθως το έκανε το απόγευμα, καθώς το ωράριο εργασίας δεν του επέτρεπε, καθώς εργάζεται πολύ νωρίς, αλλά μου είπε ότι για αλλαγή αποφάσισαν να τον αφήσουν να εργάζεται από το σπίτι και στο ωράριο Έτσι, κατάλαβα ότι θα ήταν διαθέσιμος και πρόθυμος να βγαίνει μαζί μου κάθε πρωί. Αυτό θα ήταν προς το συμφέρον μου, γιατί δεν θα ήμουν πια μόνη και δεν θα ήμουν σε τόσο μεγάλο κίνδυνο..

Τον ρώτησα για τη ζωή του, τι έκανε, τι έκανε, για την οικογένειά του που γνώρισα πριν από χρόνια και αν τώρα είχε σπίτι του, του έκανε ακριβώς τις ίδιες ερωτήσεις και για την τύχη και έκπληξη των δύο, αποδείχτηκε ότι ήμασταν ακόμα ανύπαντροι, με παλιές ερωτικές σχέσεις και για τους δύο Μέρη που έχουν ήδη ξεχαστεί

Φαίνεται ότι όλα στη ζωή ήταν όπως έπρεπε να είναι, όπως και στη δική μου, όλα πήγαιναν με τον ρυθμό τους, με μερικά αδιέξοδα, μια αποτυχία μετά την άλλη, από τις οποίες μάθαμε πολλά, αλλά τελικά είχαμε μια ευτυχισμένη ζωή, μια καλή ζωή.

Μου είπε ότι είχε ένα κατοικίδιο πριν από 15 χρόνια, του είπα ότι ήταν μεγαλύτερος από εμάς μαζί, και γελάσαμε, αλλά στο τέλος μου είπε ότι ήταν έτοιμος να το αφήσει να φύγει, επειδή του είχε δώσει πολλές χαρές και ότι επίσης είχαν γίνει σημαντική παρέα ο ένας για τον άλλο, οπότε όταν ο Αν το αποφάσιζε, θα μπορούσε να φύγει και θα ήταν ευτυχισμένος γιατί έδωσε το καλύτερο που μπορούσε μέχρι το τέλος..

Για μια στιγμή ήμασταν σιωπηλοί, έτσι απλά, περπατώντας χωρίς να έχουμε καμιά καθορισμένη κατεύθυνση, αλλά σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν μαζί σχεδόν δύο ώρες, συνειδητοποιήσαμε σχεδόν την ίδια στιγμή ότι απολάμβαναμε την παρουσία μας, γι' αυτό ακριβώς ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα, Όταν σηκώσαμε τα μάτια μας είδαμε ένα παλιό, αλλά πολύ καλά φροντισμένο σπίτι στο δρόμο. Είπε ότι ήταν ένα μέρος για πρωινό. Έτσι σχεδόν από αδράνεια αποφασίσαμε να μπούμε χωρίς να ρωτήσουμε, σαν κάτι να μας έλκεε σαν μαγνήτη σε αυτό το μέρος.

Τρώγαμε σαν να μην το είχαμε κάνει ποτέ, φαίνεται ότι απολάμβαναμε το φαγητό με τον ίδιο τρόπο και σκεφτόμασταν ότι δεν αισθανόμασταν άβολα, αλλά το αντίθετο, ήμασταν απλά ευτυχισμένοι.

Όταν βγήκαμε από εκεί, του πήρα το τηλέφωνό μου και αποφασίσαμε να μείνουμε σε επαφή, καθώς η επανένωση ήταν τόσο ευχάριστη, με χιλιάδες πράγματα να περνούν από το μυαλό μου και ήθελα μόνο να μάθω τι πράγματα περνούσαν από το μυαλό του, γιατί κάθε φορά που με κοιτούσε τα μάτια του λάμπει και δημιουργεί ένα ντροπαλό χαμόγελο που μου αρέσει!

Ίσως ήταν η μοίρα που ήμασταν και οι δύο εκεί, στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή, για να δούμε ο ένας τον άλλον, να χτυπήσουμε ο ένας τον άλλον, να αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλον, γιατί πρέπει να διευκρινιστεί ότι φαινόταν πολύ διαφορετικός από το αγόρι που το μυαλό μου είχε κρατήσει στον κορμό των αναμνήσεων, οι οποίες σύμφωνα με μένα, λίγες ώρες πριν, δεν ήταν σημαντικές, αλλά στα μάτια του, Αυτά τα όμορφα μάτια, μπορούσα να δω ότι είχα ακόμα την ίδια σπίθα, την ίδια ουσία, που κάποια στιγμή με τράβηξε χωρίς προειδοποίηση!!

Ήμουν πρόθυμη να τον ακολουθήσω μέχρι το τέλος του κόσμου, γιατί για τόσα χρόνια που δεν ήξερα ότι υπήρχε, κανένας άντρας δεν κατάφερε να μου αφαιρέσει την ψυχή όπως έκανε σε λίγες ώρες, μου έδινε την εντύπωση ότι ήταν αυτός ο αγαπημένος που μου δόθηκε από την αρχή και την αρχή της αγάπης!

Ήταν σχεδόν φανταστικό να βλέπουμε πώς γινόμασταν παιδιά, να γυρίζουμε πίσω, να περπατάμε αργά στο ίδιο δρόμο από όπου ήμασταν, να διασχίζουμε τα ίδια πεζοδρόμια, τις ίδιες τοπίες και σχεδόν να αισθανόμουν ότι πατούσαμε τα ίδια βήματα, τα ίχνη που άφησαν δύο ερωτευμένοι στο δρόμο. Ερχόμαστε ως ένα και φεύγουμε ως άλλο με την καρδιά γεμάτη αγάπη και χωρίς να το ξέρουμε για την αιωνιότητα..

🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈

Αυτή η ιστορία θα έχει ένα τέλος, αλλά για τώρα θα συνεχίσουμε με μια περίληψη του αγαπημένου μου βιβλίου.:

“Στην όχθη του ποταμού πέτρα κάθισα και έκλαψα είναι η ιστορία του Πίλερ και ενός παιδικού του φίλου, που είναι τώρα σεμιναρίτης, με τον οποίο συναντιούνται και ξαναγεννιέται η αγάπη, μόνο που τώρα εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο. Ξεκινούν ένα ταξίδι από την Ισπανία και κατευθύνονται στο ιερό του Λουρδ.. Πρέπει να πάρουν μια μεγάλη απόφαση και αυτή είναι να ακολουθήσουν ένα κοινό δρόμο.. Η Πίλαρ, πνιγμένη στην απελπισία, αρχίζει να μας λέει την ιστορία της στις όχθες του ποταμού.. Αυτοί οι δύο νεαροί γνωριζόταν από παιδιά, ήταν πολύ φίλοι, αλλά η μοίρα τους χώρισε.. Αυτός φεύγει από την πόλη γιατί ήθελε να ταξιδέψει στον κόσμο και εκείνη την εποχή μετά πρέπει να φύγει για να συνεχίσει τις σπουδές της.. Εξακολουθούσαν να επικοινωνούν μέσω επιστολών, μέχρι που μια μέρα η Πίλαρ έλαβε μια που την εξέπληξε πολύ..