LillyKarter

Από το στόμα σου πήρα την ευχαρίστηση στο σύνολό της. Με αποπλάνησε χωρίς να επιμένω, απλά άφησα τον εαυτό μου να φύγει. Τα χείλη σου φιλούσαν τα πάντα που βρίσκονταν στην ακτίνα τους, περνώντας από το αυτί μου, την κοιλιά μου και τι βαρβαρότητα. Απολαμβάνω την ευρεία διάσταση του σιωπηλού στόματός σου και όταν πρόκειται για τριβή, κανείς δεν το κλείνει, τίποτα δεν το ηρεμεί, το άγχος σου να πιεις το λιπαντικό μου με διεγείρει, η επιθυμία σου με μαγεύει, καθώς και τα πόδια σου στον αέρα. Σε αρπάζω από όπου κι αν είσαι, είμαι κυρίαρχος στο δέρμα σου όπως εσύ με δαγκώνεις, σε δαγκώνω κι εγώ, τα χέρια μου θα έπρεπε πάντα να είναι στους γοφούς σου, εγώ μέσα στα εντόσθιά σου, ουρλιάζοντας μέχρι να τελειώσω.

Το στόμα σου είναι πάντα έτοιμο για το φιλί μου, είναι το αγαπημένο μου γλυκό, μου αρέσει και το αποδεικνύω είναι η πηγή του ερωτισμού, το ρομαντικό μοτίβο, το όνειρο του ποιητή, η πηγή της έμπνευσης, η συναρπαστική στιγμή, τα χείλη σου στη φωτιά. Μου αρέσει να δαγκώνω την επιθυμία, να ξυπνάω βρεγμένος, το παραισθησιογόνο φλας, τη φαντασίωση του εραστή, το υπερβολικό πάθος, το πρελούδιο του οργασμού, την απρόβλεπτη αίσθηση, τη ζέστη του καλοκαιριού, το άγχος του άτακτου, την αρετή του ξεδιάντροπου, το βραβείο για την πονηριά, την τρέλα του αυθόρμητου, τη δόξα για το δειλό, το τετελεσμένο γεγονός.

Ανάμεσα σε στίχους και μεμονωμένες λέξεις, ο διάλογος αποπλανεί τη νοημοσύνη. Ανάμεσα στο δέρμα και τα ματαιόδοξα μαλλιά σου, δεν υπάρχει λογική, γίνομαι φιλόδοξος. Ανάμεσα στη δύναμη και την ακραία γλυκύτητα, υπάρχουν ελλείψεις, ξένη γυναίκα. Ανάμεσα στο φιάσκο και την πραγματική αποκάλυψη, όλα παίρνουν μορφή, όπως η καμπύλη του χαμόγελού σας. Ανάμεσα στην επιφύλαξη και την ανεπανόρθωτη παράλειψη, είστε ντυμένοι με σημεία στίξης. Ανάμεσα στον ποιητή και τον βάναυσο πειρασμό, δεν υπάρχει πια φόβος, μόνο εσύ κι εγώ.