KimJohnsson

💖 ¡Γεια σας! Είμαι η Kim, παθιασμένη με το να ξεφεύγω από τη ρουτίνα και να εξερευνώ νέους ορίζοντες. Λατρεύω τα ταξίδια και τη σύνδεση με τη φύση, καθώς βρίσκω σε κάθε περιπέτεια μια ευκαιρία να ανακαλύψω τοπία που κόβουν την ανάσα και να επαναφορτίσω τις μπαταρίες μου. Επιπλέον, είμαι λάτρης των γλυκών γεύσεων, πάντα έτοιμος να απολαύσω τον εαυτό μου με ένα ακαταμάχητο επιδόρπιο ή έναν καλό καφέ.

Όσον αφορά τον αθλητισμό, η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από τη σωματική δραστηριότητα. 🥊 Αγαπώ την πυγμαχία, όπου διοχετεύω την ενέργεια και την πειθαρχία μου, και επίσης πηγαίνω στο γυμναστήριο για να παραμείνω σε φόρμα και να ξεπεράσω τα όριά μου. Για μένα, ο αθλητισμός είναι ένας τρόπος ζωής που μου διδάσκει επιμονή και μου επιτρέπει να διατηρώ τη σωματική και ψυχική μου ισορροπία. Μαζί, αυτά τα ενδιαφέροντα καθορίζουν τον ενεργό τρόπο ζωής μου και τη συνεχή αναζήτηση νέων και προκλητικών εμπειριών 🍭

🌞Στο νότο του δέρματος της, ο ήλιος ξυπνά, φλογερός σαν τη φωτιά που την χαϊδεύει, οι καμπύλες της ζωγραφίζουν αρχαίες ιστορίες, όπου η επιθυμία ντύνεται με ποίηση. Χείλη που γεύονται υγρή γη, σαν βροχή που φιλάει το καλαμπόκι, μάτια που λάμπουν σαν χρυσά αστέρια, και φωτίζουν την τροπική νύχτα. 🌬 Γοφοί που χορεύουν στο ρυθμό του ανέμου, σαν κύματα που φιλούν την ακτή, το γέλιο τους είναι ηχώ από μακρινούς καιρούς, όπου το πάθος συνδέεται με τον πηλό. Κανέλα και μέλι στο δέρμα της, κιθάρα κάτω από το φεγγάρι, είναι το μυστήριο της σκοτεινής ζούγκλας, και ο απαλό ψίθυρος στην κούνια. Λατίνα γυναίκα, λουλούδι της καφέ γης, σε κάθε στεναγμό κουβαλάς την ιστορία, ενός λαού που δονείται στο σώμα σου, και σε κάθε χτύπο της καρδιάς, η δόξα ξαναγεννιέται 💖

Δεν θέλω να σε έχω για να γεμίσω τα κενά που υπάρχουν μέσα μου, θέλω να γεμίσω μόνη μου. Θέλω να είμαι τόσο ολοκληρωμένη που να μπορώ να φωτίσω μια ολόκληρη πόλη και μετά θέλω να σε έχω γιατί εμείς οι δύο μαζί μπορούμε να την ανάψουμε..

Όσο υπάρχεις, όσο το βλέμμα μου σε ψάχνει πέρα από τους λόφους, όσο τίποτα δεν γεμίζει την καρδιά μου εκτός από την εικόνα σου, και υπάρχει μια μακρινή πιθανότητα να είσαι ζωντανή κάπου, φωτισμένη από κάποιο φως. Ενώ αισθάνομαι ότι είσαι και σε αποκαλείς έτσι, με αυτό το μικρό σου όνομα, θα συνεχίσω όπως τώρα, αγαπητή μου, περνώντας από απόσταση, κάτω από αυτή την αγάπη που μεγαλώνει και δεν πεθαίνει, κάτω από αυτή την αγάπη που συνεχίζει και δεν τελειώνει ποτέ.

Όσο υπάρχεις, όσο το βλέμμα μου σε ψάχνει πέρα από τους λόφους, όσο τίποτα δεν γεμίζει την καρδιά μου εκτός από την εικόνα σου, και υπάρχει μια μακρινή πιθανότητα να είσαι ζωντανή κάπου, φωτισμένη από κάποιο φως. Ενώ αισθάνομαι ότι είσαι και σε αποκαλείς έτσι, με αυτό το μικρό σου όνομα, θα συνεχίσω όπως τώρα, αγαπητή μου, περνώντας από απόσταση, κάτω από αυτή την αγάπη που μεγαλώνει και δεν πεθαίνει, κάτω από αυτή την αγάπη που συνεχίζει και δεν τελειώνει ποτέ

Estar sin ti es como estar sin música sin Mozart sin Vivaldi y sin el clavecín bien temperado Estar sin ti es como si de pronto un gran silencio despojara al mundo del canto de las olas y del trino del ruiseñor o la alondra en Βερόνα Το να είμαι χωρίς εσένα είναι σαν να είμαι χωρίς τη μουσική της γης και των σφαιρών

Θα σε έβλεπα να έρχεσαι, να περνάς την πόρτα, να μου δίνεις ένα φιλί στο κεφάλι, να με κοιτάς στα μάτια με τον μοναδικό τρόπο, όπως κοιτάς μόνο εσύ τα μάτια: σπάζοντας το ημερολόγιο. Σε έβλεπα να κάνεις αυτά τα απλά πράγματα που κάνεις για να λογικευτεί ο κόσμος. Δεν ήξερα σε ποιον να ευχαριστήσω..

Καλλιεργώ ένα λευκό τριαντάφυλλο τον Ιούνιο όπως τον Ιανουάριο για τον ειλικρινή φίλο που μου δίνει το ελεύθερο χέρι του. Και για τον σκληρό που μου σκίζει την καρδιά, με τον οποίο ζω, δεν καλλιεργώ γαϊδουράγκαθο ούτε τσουκνίδα, καλλιεργώ το λευκό τριαντάφυλλο.

Τα μάτια σου μου θυμίζουν τις μαύρες καλοκαιρινές νύχτες, τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, την ακτή της σαλάτα, και το σπινθήρι από αστέρια του μαύρου ουρανού κάτω. Τα μάτια σου μου θυμίζουν καλοκαιρινές νύχτες. Και το κρέας σου, τα σιτάρια που ζητάς, και το αναπνέει από φωτιά τα ώριμα χωράφια..

Από τη σκοτεινή σου χάρη, από το τσιγγάνικο όνειρό σου, από το σκιερό σου βλέμμα θέλω να γεμίσω το ποτήρι μου. Θα μεθύσω ένα βράδυ με χαμηλό μαύρο ουρανό, να τραγουδήσω μαζί σου, στην ακτή της αλμυρής θάλασσας, ένα τραγούδι που αφήνει στάχτη στα χείλη μου. Από το βλέμμα της σκιάς σου θέλω να γεμίσω το ποτήρι μου.

Ο ήλιος μπορεί να γίνει σύννεφος για πάντα, η θάλασσα μπορεί να στεγνώσει σε ένα λεπτό, ο στύλος της γης μπορεί να σπάσει σαν χαλαρό γυαλί. Όλα θα συμβούν. Ο θάνατος μπορεί να με καλύψει με το νεκρό του κρέπαλο. Αλλά ποτέ μέσα μου δεν θα σβήσει η φλόγα της αγάπης σου..

Μερικές φορές θέλω να είμαι χαζομάρα για να πω: "Σε αγαπώ τρελά". Μερικές φορές θέλω να είμαι χαζός για να φωνάξω: "Την αγαπώ τόσο πολύ". Μερικές φορές θέλω να είμαι παιδί για να κλάψω κουλουριασμένος στο στήθος της. Μερικές φορές θέλω να πεθάνω για να νιώσω, κάτω από το υγρό χώμα των χυμών μου, ότι μου μεγαλώνει ένα λουλούδι σπάζοντας το στήθος μου, ένα λουλούδι, και να πω: αυτό το λουλούδι, για σένα.

Η αδρανής μορφή μου, μεγάλη σαν κόσμος, δεν έχει νύχτα γύρω της ούτε μέρα, αλλά το σκοτάδι και η φωτεινότητα μέσα μου με κάνουν να ζω, εσένα. Θάλασσες και ουρανούς του αίματός μου, του δικού σου, πλέουμε και οι δύο. Μην με ξυπνάς. Μην ξυπνάς, όχι, ονειρεύεσαι τη ζωή. Σκέφτομαι κι εγώ τον εαυτό μου όταν σε ονειρεύομαι και κλέβω στο χρόνο όλες τις ηλικίες μου για να κατοικήσουν τις οικίες μου και να σε συνοδεύουν πάντα, πάντα, πάντα.