JulianaPorter

Γδύσε με, πάρε με τη νύχτα στο μάτι, σήμερα θέλω να είμαι τυφλός, σήμερα θέλω να είμαι κουφός, θέλω να σε δω με τα χέρια μου θέλω να είσαι για μένα μόνο, πες από τους μηρούς σου μια ανάσα ζωής και βρέξε τα πάντα, και βρέξε τα πάντα. Με αποπλανείς, με απαγάγεις σε απόβλητα, σε αυτή την ανάπτυξη των αισχρών θαυμάτων, στην οποία η ακτίνα μου κλαδεύει σαν ένα λεσβιακό Δία, σαν ένα πρόσωπο χωρίς πρόσωπο, ψάχνοντας για το αμπάρο σου, να φιλήσω τα χείλη σου και να βρέξω τα πάντα, και να βρέξω τα πάντα.. Απόλαυσέ με, γίνε το στίγμα της φωτιάς μου, το λουλούδι των ιδιοτροπιών μου, η θάλασσα των ενστίκτων μου, εκεί που ρέει το φυγόδικο μου Μάγμα, σπάει και βουρτσίζω και βγαίνω έξω και σε πλημμυρίζω και γεμίζω τον κήπο σου, τον λαβύρινθο σου, όπου χάνομαι και κρύβομαι για να ανάψω και να βρέξω τα πάντα.

Απόψε άφησα το παράθυρο ανοιχτό για να πετάξουν οι σκέψεις μου, και ζωγράφισα πέλματα στον νυχτερινό ουρανό για να φωτίζουν τα βήματά σου κατά την άφιξη. Και έραψα τρόμους στα λουλούδια σου και στις φλέβες σου, σε γδύθηκα από το χρόνο που έμεινε, ήπια ελαφρώς το δηλητήριο των παράλληλων ποδιών σου και στη θάλασσα των ισχίων σου.. Ψιθύριζα φλόγες και αγρυπνίες, ήμουν φρουρός, στην πληγωμένη ώρα το όνομά μου ήταν κακό θήραμα του στόματός σου τόσο πεινασμένο, ειλικρινές δείγμα αυτού του σκοτεινού φύλακα. Έβαψα τα χείλη σου, τις κυψέλες σου, τις μυρωδάτες γωνιές σου με λευκά άνθη πορτοκαλιάς, έχτισα υποσχέσεις με κομμάτιασμα καταιγίδας και το σώμα σου, σαν τον άνεμο, άφησα τον εαυτό μου να πάρει.

Έλα, σε καλώ να μπεις στη ζωή μου, θέλω να ακούσω την απαλή μελωδία της φωνής σου στο δωμάτιό μου... Τα στεναγμούς σου στο κρεβάτι μου. Ας σβήσω αυτές τις επιθυμίες στο σώμα σου, θέλω να εκστασιαστώ με την γυμνότητά σου... Φάε από το τραπέζι σου.. Θέλω τα χέρια μου να ταξιδέψουν σε κάθε μέρος του δέρματός σου, ώστε τα φιλιά και οι χάρες μου να γεμίσουν. Θέλω να ξυπνήσω την επιθυμία που κατοικεί μέσα σου.. Έλα, σε προσκαλώ να μπεις στη ζωή μου, θέλω να είμαι αυτός που σου προκαλεί ευχαρίστηση, αυτός που ξεκινά αναστεναγμούς.. Αυτός που σώζει τους πόθους σου.