JuliaHill

Μου αρέσει να με περιποιούνται, είναι κάτι που με γεμίζει χαρά και με κάνει να νιώθω ξεχωριστή. Υπάρχει κάτι μαγικό σε αυτές τις μικρές στιγμές που με φροντίζουν, σαν να τυλίγομαι σε ένα μανδύα τρυφερότητας. Είμαι ένα άτομο που απολαμβάνει βαθιά όταν κάποιος παίρνει το χρόνο να μου δείξει ότι με εκτιμούν, όχι μόνο με λόγια, αλλά με χειρονομίες που με κάνουν να νιώθω ότι είμαι το κέντρο της προσοχής, έστω και για λίγο. Μια απροσδόκητη αγκαλιά, ένα φιλί στο μέτωπο, μια αυθόρμητη λεπτομέρεια.. Είναι τα πράγματα που με κάνουν να χαμογελάω με ευτυχία. Λατρεύω όταν με περιποιούνται, όταν μου δείχνουν ότι είμαι σημαντική για αυτούς. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να νιώθω αυτή τη σύνδεση όπου νιώθω φροντισμένη και προστατευμένη, όπου οι μικρές προσοχές γίνονται μια γλώσσα χωρίς λόγια. Και δεν είναι μόνο η σωματική αγάπη που μου αρέσει. Απολαμβάνω επίσης τις ήσυχες στιγμές, όπου απλά με ακούν, όπου με καταλαβαίνουν χωρίς να χρειάζεται να πω πολλά.. Αυτές τις στιγμές όπου μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, με τις σκέψεις μου και τα όνειρά μου, και να ξέρω ότι με συνοδεύουν με τον πιο τρυφερό τρόπο.. Μου αρέσει να νιώθω λατρευμένη, σαν κάθε χάδι, κάθε απαλή λέξη, κάθε ευγενική χειρονομία, να είναι μόνο για μένα. Και αυτές τις στιγμές, όταν νιώθω περιποιημένη, είμαι το πιο ευτυχισμένο άτομο στον κόσμο. Δεν ζητάω πολλά, αλλά απολαμβάνω βαθιά αυτές τις στιγμές γεμάτες προσοχή και φροντίδα.. Τελικά, νιώθω πιο συνδεδεμένη, πιο ήρεμη και πάνω απ’ όλα, πιο σίγουρη για τον εαυτό μου.. Είναι σαν όλες αυτές οι μικρές χειρονομίες φροντίδας να τρέφουν την ψυχή μου, να με κάνουν να νιώθω ολοκληρωμένη και να μου δίνουν τη δύναμη να παραμείνω ο εαυτός μου, αλλά με ένα μεγαλύτερο χαμόγελο.. Και, φυσικά, μου αρέσει να ανταποδίδω αυτή τη φροντίδα με τον ίδιο τρόπο, γιατί, στο τέλος, αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι να δημιουργήσω ένα χώρο όπου η αγάπη και η τρυφερότητα μοιράζονται συνεχώς.

δίνουν προσοχή χωρίς να το ζητήσω, όταν παρατηρούν αν είμαι σιωπηλή, αν χρειάζομαι μια αγκαλιά, ή απλά αν θέλω να με αγκαλιάσουν. Λιώνω όταν με κάνουν να νιώθω ξεχωριστή με αυτά τα απλά πράγματα που πολλοί παραβλέπουν, αλλά για μένα σημαίνουν τα πάντα. Ένα " Έφαγες; ", ένα" σε σκέφτηκα σήμερα ", ή ένα" μου έλειψες "μπορεί να αλλάξει εντελώς την ημέρα μου. Όταν νιώθω περιποιημένη, όχι μόνο νιώθω αγαπημένη, νιώθω και ότι με βλέπουν. Es como si me dijeran sin palabras: "Είμαι εδώ για σένα, σε έχω". Και αυτό, για μένα, αξίζει περισσότερο από κάθε δώρο. Μου αρέσει να είμαι αυτό το άτομο που φροντίζεται με τρυφερότητα, που λαμβάνει συνεχή στοργή, όχι επειδή το απαιτεί, αλλά επειδή γεννιέται από την καρδιά εκείνου που με συνοδεύει. Μου αρέσει να μου υπενθυμίζουν πόσο σημαντικός είμαι, όχι μόνο με ωραία λόγια, αλλά με πράξεις που το αποδεικνύουν.. Είμαι από εκείνους που κάθονται κοντά όταν αισθάνονται σύνδεση, από εκείνους που ευχαριστούν με φιλιά και χαμόγελα κάθε όμορφη χειρονομία που λαμβάνει. Μου αρέσει να είμαι κοντά, να χαϊδεύω όταν με χαϊδεύουν, να γελάω χαμηλόφωνα όταν με κρατάνε σφιχτά. Απολαμβάνω τις απαλές σιωπές, τα βλέμματα που λένε "μείνε λίγο ακόμα", τα χέρια που ενώνονται χωρίς λόγο. Με κάνει να νιώθω ασφαλής, προστατευμένη, λες και εκείνη τη στιγμή ο κόσμος σταμάτησε για να με φροντίσει. Μου αρέσει να μου μιλάτε όμορφα, να μου φέρεστε γλυκά, να μην φοβάστε να δείξετε την τρυφερή πλευρά σας μαζί μου. Γιατί όταν νιώθω περιποιημένη, ανθίζω. Γίνομαι πιο στοργική, πιο ήρεμη, πιο φωτεινή. Είναι μια ανταλλαγή όμορφης ενέργειας όπου επιτρέπω στον εαυτό μου να φροντίζεται, και την ίδια στιγμή, δίνω όλη αυτή την πολλαπλασιασμένη αγάπη.. Γιατί όταν μου φέρεσαι καλά, θέλω κι εγώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Και παρόλο που μπορώ να είμαι δυνατή, ανεξάρτητη και αποφασιστική, υπάρχει μια πλευρά μου που πάντα θα αναζητά καταφύγιο στην τρυφερότητα. Δεν χρειάζομαι μεγάλες χειρονομίες, μόνο πραγματική παρουσία, ειλικρινή στοργή και λίγη καθημερινή γλυκύτητα.. Το να είμαι περιποιημένη δεν είναι αδυναμία, είναι ο αγαπημένος μου τρόπος να συνδέομαι, να αγαπώ, να παραδίδομαι με αυτοπεποίθηση. Γιατί σε αυτόν τον ασφαλή χώρο της φροντίδας και των λεπτομερειών, η καρδιά μου αισθάνεται πραγματικά σαν στο σπίτι της.

Μερικές φορές μου αρέσει να είμαι λίγο μυστηριώδης Όχι επειδή έχω κάτι να κρύψω, αλλά επειδή υπάρχει μια ιδιαίτερη ομορφιά στην τέχνη της μη αποκάλυψης των πάντων. Λατρεύω την αίσθηση του να κρατάω ορισμένες σκέψεις μόνο για μένα, σαν μικρά κοσμήματα που δεν μπορεί να δει ο καθένας. Υπάρχουν μέρες που προτιμώ να μιλάω με το βλέμμα, να αφήνω τις σιωπές μου να λένε περισσότερα από χίλιες λέξεις. Μου αρέσει όταν κάποιος προσπαθεί να με διαβάσει και συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν στρώματα, αποχρώσεις, μια ιστορία πίσω από κάθε χειρονομία.

Δεν θέλω να είμαι πάντα ένα ανοιχτό βιβλίο. Με γοητεύει η ιδέα να ανακαλύπτομαι σιγά-σιγά, σαν ένα τοπίο τυλιγμένο στην ομίχλη που αποκαλύπτεται με το φως του ήλιου. Μερικές φορές χαμογελώ χωρίς να εξηγήσω γιατί, ή κοιτάζω αλλού όταν νομίζουν ότι θα με καταλάβουν. Και δεν είναι παιχνίδι, είναι απλά ο τρόπος μου να κρατήσω ζωντανή τη σπίθα του άγνωστου.

Το να είμαι μυστηριώδης μου δίνει γλυκιά ελευθερία. Μου επιτρέπει να παρατηρώ σιωπηλά, να νιώθω βαθιά και να μιλάω μόνο όταν νιώθω πραγματικά. Δεν χρειάζομαι συνεχή προσοχή, ούτε να εξηγώ τον εαυτό μου όλη την ώρα. Μου αρέσει όταν κάποιος παίρνει το χρόνο να με ανακαλύψει χωρίς βιασύνη, με σεβασμό και χωρίς απαιτήσεις. Επειδή όποιος ξέρει πώς να κοιτάξει πέρα από το προφανές, συνήθως βρίσκει θησαυρούς που δεν είναι ορατοί.

Και παρόλο που μερικές φορές είμαι ανοιχτή, ζεστή και διαφανής, υπάρχει κάτι μέσα μου που πάντα κρατιέται, μια γωνιά που δεν παραδίδεται εύκολα. Όχι από φόβο, αλλά επειδή καταλαβαίνω την αξία αυτού που κρατώ. Μου αρέσει να είμαι λίγο φως και λίγο σκιά, μια ισορροπία ανάμεσα σε αυτό που δίνω και αυτό που αφήνω στη φαντασία.

Μετά από όλα, δεν υπάρχει κάτι βαθιά ελκυστικό σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητό;