JennaStone

✨Τζένα.✨

Το όνομά μου είναι Τζένα, είμαι 20 ετών και αν έπρεπε να περιγράψω τον εαυτό μου με μια λέξη, αυτή θα ήταν έντονη. Δεν μου αρέσει να μένω στην επιφάνεια, ούτε των ανθρώπων, ούτε των πραγμάτων, ούτε της ζωής. Μου αρέσει να προχωρώ, να σπάω τα στερεότυπα, να δοκιμάζω το άγνωστο και να αφήνω το στίγμα μου, έστω και με μια ματιά..

Από μικρή έλκομαι από τα χρώματα, τις υφές, τις μεταμορφώσεις. Η πρώτη μου αγάπη ήταν το μακιγιάζ. Όχι επειδή το βλέπω ως έναν τρόπο να «διορθώσω» κάτι, αλλά ως έναν τρόπο να εκφράσω τον εαυτό μου, να πω ιστορίες χωρίς να πω ούτε μια λέξη. Για μένα, ένα έντονο περίγραμμα μπορεί να μιλήσει για δύναμη, οι φωτεινές σκιές μπορούν να εκφράσουν χαρά ή νοσταλγία και τα σκούρα χείλη μπορούν να είναι μια σιωπηλή κραυγή εξέγερσης.. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με ασυνήθιστα στυλ: γραφικά περιγράμματα, αποχρώσεις νέον, γκλίτερ ακόμα και στα φρύδια αν το θέλω. Το πρόσωπό μου είναι ο καμβάς μου, και κάθε μέρα ξυπνάω με τον ενθουσιασμό της δημιουργίας κάτι νέο σε αυτό.

Αλλά το μακιγιάζ είναι μόνο ένα κομμάτι του ποιος είμαι. Είμαι επίσης ένας συνεχής αναζητητής εμπειριών που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα. Δεν με ενδιαφέρουν τα προβλέψιμα σχέδια και οι κενές συζητήσεις. Μου αρέσει να χάνομαι σε άγνωστες πόλεις, να ακολουθώ δρόμους που δεν υπάρχουν στο χάρτη, να δοκιμάζω φαγητά που δεν μπορώ καν να προφέρω και να συναντώ ανθρώπους που με κάνουν να ξανασκέφτομαι τα πάντα.. Έχω κοιμηθεί κάτω από τα αστέρια σε μια κρυφή παραλία, έχω ανέβει σε αυτοσχέδιες σκηνές σε πλατείες για να διαβάσω ποίηση, έχω κάνει φωτογράφιση με αγνώστους τα μεσάνυχτα επειδή απλά ένιωσα ότι η στιγμή το ζητούσε.. Ζω για αυτές τις μικρές τρελές στιγμές που κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα.

Είμαι πολύ οπτικός. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι αντιλαμβάνομαι τον κόσμο σαν μια ταινία: τα χρώματα, τα φώτα, τις κινήσεις. Όλα με εμπνέουν. Μου αρέσει να αποτυπώνω στιγμές σε φωτογραφίες, ειδικά εκείνες που οι άνθρωποι κανονικά δεν θα κοιτούσαν δύο φορές: μια ρωγμή στον τοίχο, μια περίεργη αντανάκλαση σε μια λακκούβα, μια σκιά που πέφτει ακριβώς στην τέλεια γωνία. Υπάρχει ομορφιά στο απροσδόκητο και την ψάχνω με τα μάτια μου ορθάνοιχτα.

Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν με καταλαβαίνουν. Λένε ότι είμαι «πολύ», ότι ζω σε μια φούσκα ή ότι παίρνω πάρα πολλά ρίσκα. Αλλά προτιμώ να είμαι πάρα πολύ από το τίποτα. Προτιμώ να κάνω λάθος εκατό φορές από το να αμφιβάλλω για το πώς θα ήταν. Για μένα, η ζωή είναι ένα εργαστήριο, και είμαι εδώ για να αναμίξετε, δοκιμάστε, αποτύχει, προσπαθήστε ξανά.

Δεν ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να μείνω ακίνητη, να ακολουθήσω ένα σενάριο γραμμένο από άλλους ή να ταιριάξω σε καλούπια που δεν φτιάχτηκαν για μένα. Ήρθα για να τα νιώσω όλα: τον ίλιγγο της αρχής, τον πόνο της απώλειας, τη μαγεία των απροσδόκητων συναντήσεων. Να ζεις με ένταση, ακόμα κι αν μερικές φορές πονάει, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουν όλοι.

Ναι, είμαι έντονη. Βουτάω με το κεφάλι όταν είμαι παθιασμένος, παραδίνομαι χωρίς μέτρο, και αγαπώ με όλο μου το είναι. Δεν μπορώ να αγαπήσω μισό, δεν μπορώ να ζήσω μισό. Και ξέρω ότι αυτό είναι τρομακτικό, γιατί η αλήθεια μερικές φορές είναι ενοχλητική. Αλλά δεν θα σβήσω το φως μου για να μην ενοχλήσω αυτούς που ακόμα δεν τολμούν να λάμψουν.

Έμαθα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το να προδώσεις τον εαυτό σου για να ευχαριστήσεις τους άλλους. Έτσι επιλέγω να είμαι πιστή στην εσωτερική μου φωνή, ακόμα και όταν τρέμει. Επιλέγω να περπατάω στους δικούς μου δρόμους, αν και μερικές φορές είναι μοναχικοί. Γιατί βαθιά μέσα μου ξέρω ότι το αυθεντικό πάντα βρίσκει τη θέση του και ότι όποιος πραγματικά αντηχεί με την ουσία μου, θα μείνει μαζί μου..