IsabellaByrne

Η προσωπικότητά του είναι σαν μια ακτίνα του ήλιου που φωτίζει κάθε κατάσταση με θετική ενέργεια.. Ένα χαμόγελο πάντα ακτινοβολεί με το πρόσωπό του, το κοράλλιο εκπέμπει μια φυσική γοητεία που προσελκύει το περιβάλλον του.. Είναι πνεύμα διασκεδαστικό και παιχνιδιάρικο, που την κάνει ζωή όλων των συγκεντρώσεων.. Είναι πάντα έτοιμη για μια νέα περιπέτεια ή για να ανανεώσει το ηθικό των φίλων της με μια διασκεδαστική παρτίδα.. Η δημιουργικότητά του φαίνεται να μην έχει όρια όταν πρόκειται να βρει τρόπους να διασκεδάσει και να κάνει τους άλλους να γελάσουν.. coral est une personne amicale et sociable, capable de se faire facilement des amis Ο κοράλλος είναι ένας φιλικός και κοινωνικός άνθρωπος, ικανός να κάνει εύκολα παρέα με φίλους.. Η πραγματική της συμπάθεια και η θέληση ακρόασης επιτρέπουν σε όσους την γνωρίζουν να αισθάνονται άνετα και εκτιμημένοι στην παρέα της.. Είναι πάντα έτοιμη να προσφέρει στήριξη και ενθάρρυνση σε όσους την χρειάζονται.. Εκτός από την αστείρευτη ψυχή του, το κοράλι έχει επίσης ένα αξιοθαύμαστο προσδιορισμό.. Όταν αποφασίζει κάτι, το κάνει για να είναι καλύτερο για να πετύχει, χωρίς ποτέ να χάσει τη χαρά του και είναι χαρακτηριστικό του αισιοδοξία.. Είναι θετική στάση και η ικανότητά της να βρίσκει το καλό μέρος των πραγμάτων, είναι ένα πραγματικό φως στη ζωή όσων έχουν το προνόμιο να την γνωρίσουν.

Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να ακούσω τι λες. Δεν θέλω να πεθάνω με μια ψυχή που μπερδεύεται γνωρίζοντας ότι είναι διαφορετική, χαμένη σε άλλες παραλίες. Δεν θέλω να πεθάνω με αυτή τη θλίψη μέσα από την άπειρη κιβωτό αυτού του θλιβερού θόλου όπου ζουν τα όνειρά σου κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο. Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να σου δώσω τις χρυσές σφαίρες του σώματός μου, το δέρμα που με καλύπτει, το τρέμουλο που με καταλαμβάνει. Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να με αγαπάς Αν το σμαράγδι θολώσει, αν ο χρυσός χάσει το χρώμα του, τότε η αγάπη μας θα τελειώσει. Αν ο ήλιος δεν ζεσταίνονταν, αν δεν υπήρχε το φεγγάρι, τότε δεν θα είχα να ζήσω σ' αυτή τη γη γιατί δεν θα είχε νόημα να ζήσω χωρίς τη ζωή μου, τη γυναίκα των ονείρων μου, αυτή που μου δίνει τη χαρά... Αν ο κόσμος δεν γυρνούσε ή ο χρόνος δεν υπήρχε, τότε εγώ δεν θα πέθαινα ποτέ εσύ δεν θα πέθαινες ποτέ η αγάπη μας... Αλλά ο χρόνος δεν είναι απαραίτητος. Η αγάπη μας είναι αιώνια. Δεν έχουμε ανάγκη από τον ήλιο, το φεγγάρι ή τα αστέρια... Αν η ζωή ήταν διαφορετική και ο θάνατος είχε έρθει τότε θα σ' αγαπούσα σήμερα αύριο.. για πάντα.. Πάντα

Θέλω να κλάψω γιατί σ' αγαπώ πάρα πολύ, θέλω να πεθάνω γιατί μου έδωσες τη ζωή, oh, mon amour, n'aurai-je jamais la paixest-ce que tout ce qui est en moi cela signifie juste saudade.. Και δεν ξέρω τι θα μου συμβεί, όλα μου λένε ότι το να αγαπώ θα είναι το τέλος μου... Όπως η απελπισμένη αγάπη φέρνει, δεν ήξερα τι ήταν η αγάπη, τώρα, ξέρω γιατί δεν είμαι ευχαριστημένος.. Πλησίασε πιο άφθονα στο στήθος μου, βυθίσου στο πουκάμισό μου, τρύπησε το δέρμα μου, τα κοσμήματά μου και με κατέστρεψε μέσα με τα χείλη σου και τις πλημμύρες σου. Μεταφέρετε στις φλέβες μου, στο αίμα μου, και αυξήστε τα αρτηριακά μου ποτάμια και τη μούσα που περνάει στο μέτωπό μου όταν σκέφτομαι τα νοσοκομεία.. Γίνε το συστατικό μου, το σάλιο μου, τα δάκρυά μου, και άσε με να σε μεταφέρω μέσα σε αυτά τα νερά και στα αντισταθμιστικά των σπίθα που πηδούν από τα σφυριά μου.. Ακόμα περισσότερο, συνενώσου με την μοίρα μου, στο τρέμουλο άλογο μου, και σερρέ τα πόδια μου μέσα στις αιθέρες, με τα ζευγάρια σου από αγελάδες και από ζωντανά μαχαίρια.. "Αν σε φιλήσω ή με φιλήσεις, ας νιώσουμε τις δύο γεύσεις του κούκλου και των φράουλας".. Συνεργάτη αν ενωμένος, που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να μας χωρίσει, και αυτό που είναι δύο, dans la tombe, tu te souviens de compléter ma présence et je suis immuable dans ta silhouette

Με έχεις κι εγώ είμαι εσύ.. Αν πλησιάζετε ο ένας τον άλλο comme de la viande avec des os. τόσο κοντά ο ένας στον άλλο και, συχνά, τόσο μακριά!. Μερικές φορές μου λες ότι με βρίσκεις κλειστό, σαν να είμαι φτιαγμένος από σκληρή πέτρα, σαν να είμαι τυλιγμένος με μυστικά, αδιάφορος, απομακρυσμένος.. Και θα ήθελες να κρατήσεις το κλειδί για το μυστήριο.. Αν δεν το έχει κανείς.. Δεν υπάρχει κλειδί.. Ούτε καν εγώ, δεν το έχω καν ο ίδιος! Ήθελα απλά να είμαι ζωντανός για να σε αγαπήσω στη γρήγορη χώρα. Εδώ, δίπλα σου, μετά την πτήση αυτής της περιστρεφόμενης σφαίρας πίσω από έναν πολύ μακρινό ήλιο. Όσο καιρό μας έδωσαν οι θεοί ή η τύχη, ό, τι φως απομένει στην αναποφάσιστη λάμπα μας, η επιθυμία μου είναι εδώ, όχι σε άλλο κόσμο, δίπλα στα χέρια σου, τα μάτια σου και το γέλιο σου, δίπλα στα δέντρα και τον άνεμο που συνοδεύουν το πέρασμά σας μέσα από τον κόσμο. Αυτός που σπρώχνει τα αστέρια και μας κάνει να γεννιόμαστε ή όχι, Αυτός που μαζεύει τα σώματά μας, ακόμα κι αν αυτή η αστραπή δεν διαρκεί καθόλου και η γρήγορη γη σβήνει τα όνειρά μας

Ω, που σ'αγαπώ! Με το φως του ήλιου, καλώ το όνομά σου με πάθος και θλίψη, και όταν ο ουρανός είναι καλυμμένος από σκιές, η ψυχή μου σε καλεί πάντα.. Είσαι ο χρόνος που οδηγεί τις ώρες μου, είσαι η ιδέα που έρχεται στο μυαλό μου, γιατί όλα όσα υπάρχουν συγκεντρώνονται σε σένα, το πάθος μου, την ελπίδα μου, την ποίηση μου.. Δεν υπάρχει τραγούδι που να μπορεί να ταιριάξει με την προφορά σου ή όταν μου λες για την αγάπη σου και το παραλήρημά σου αποκαλύπτοντας την πίστη της ικανοποίησής σου. Τρέμω στη φωνή σου και τρέμω αν με κοιτάξεις, και θα ήθελα να πάρω την τελευταία μου καμένη ανάσα στον αέρα που αναπνέεις vΔεν έχουμε συναντηθεί, δεν έχουμε ψάξει ο ένας τον άλλον στα περιβόλια με ένα μήλο ανάμεσα στους ψιθύρους του μεταξιού στα κλίτη των εκκλησιών Ήμασταν πάντα ο ένας μέσα στον άλλο στο θεϊκό σώμα διπλής όψης, στις μεσαιωνικές ζωγραφιές στα υπόγεια των μουσείων και στα Οι φωτογραφίες των γονιών μας αθώες σαν χαρτί Εμείς, οι κύριοι της διάβασης, σταθήκαμε ο ένας μπροστά στον άλλο και στους καθρέφτες του δέρματος καθρεφτίζουμε ολόκληροι Ο κόσμος έχει απομακρυνθεί σιωπηλά και με τα δάχτυλά μας στα χείλη, τα δάση έχουν ριζώσει στο έδαφος, πόλεις καθοδηγούμενες από τη μυρωδιά, μέρη που βρέθηκαν όπου οι άνθρωποι τα έχτισαν ατελείωτα, Τα ποτάμια μπήκαν στις θάλασσες σαν τρένα στους σταθμούς, τα φευγαλέα βουνά, παγωμένα στις σπηλιές, Αν είμαι βουνό, είσαι μια σπηλιά μέσα μου, ένα μέρος στα βουνά όπου δεν υπάρχει βουνό, ένα μέρος μέσα μου όπου δεν είμαι, δεν έχουμε συναντηθεί, δεν έχουμε ψάξει ο ένας τον άλλον στα περιβόλια, με ένα μήλο ανάμεσα στους ψιθύρους του μεταξιού, στα κλίτη των εκκλησιών, Ήμασταν πάντα ο ένας στον άλλο, στο Θεϊκό σώμα με δύο πρόσωπα στις μεσαιωνικές ζωγραφιές στα υπόγεια των μουσείων και στις φωτογραφίες των γονιών μας αθώοι σαν χαρτί Εμείς -κύριοι της διάβασης- απλά σταθήκαμε ο ένας μπροστά στον άλλο και στους καθρέφτες του δέρματος καθρεφτίζουμε ολόκληροι Ο κόσμος έχει απομακρυνθεί σιωπηλά και με τα δάχτυλα στα χείλη τα δάση έχουν ριζώσει στο έδαφος, πόλεις καθοδηγούμενες από την αίσθηση της όσφρησης, τόποι που βρέθηκαν όπου οι άνθρωποι Τα ποτάμια έμπαιναν στις θάλασσες σαν τρένα στους σταθμούς, τα φευγαλέα βουνά παγωμένα στις σπηλιές Αν είμαι βουνό, είσαι μια σπηλιά μέσα μου, ένα μέρος στα βουνά όπου δεν υπάρχει βουνό, ένα μέρος μέσα μου όπου δεν είμαι

Ήταν κεραυνός.. Είναι και οι δύο πεπεισμένοι ότι ένα ξαφνικό συναίσθημα τους έφερε πιο κοντά. Αυτή η ασφάλεια είναι όμορφη, αλλά η ανασφάλεια είναι πιο όμορφη. Φαντάζονται πως επειδή δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον πριν, τίποτα δεν είχε συμβεί μεταξύ τους. Αλλά τι γίνεται με τους δρόμους, τις σκάλες, τους διαδρόμους όπου θα μπορούσαν να είχαν διασχίσει πριν από πολύ καιρό; Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν θυμάσαι -ίσως μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο πάντα σε μια περιστρεφόμενη πόρτα, ή ένα "λυπάμαι" ή τον ήχο του "έκανες λάθος" στο τηλέφωνο- αλλά ξέρω την απάντησή σου. Δεν θυμούνται. Θα εκπλαγούν να μάθουν ότι η τύχη παίζει μαζί τους εδώ και πολύ καιρό, μια τυχαία σύμπτωση που δεν ήταν έτοιμη να γίνει η μοίρα σου, που τους έφερε πιο κοντά και πιο μακριά, που σε εμπόδισε και σε οδήγησε σε μια άλλη ζωή.. Υπήρχαν σημάδια, σημάδια, αλλά τι να κάνουμε αν δεν ήταν κατανοητά. Δεν έχει αιωρηθεί ένα φύλλο από τον ένα ώμο στον άλλο πριν από τρία χρόνια ή ακόμα και την περασμένη Τρίτη; Υπήρχε κάτι που χάθηκε και βρέθηκε. Ποιος ξέρει αν μια μπάλα στα άλση της παιδικής ηλικίας. Υπήρχαν λαβές πόρτας και κουδούνια στο οποίο ένα άγγιγμα ξεπέρασε ένα άλλο άγγιγμα. Βαλίτσες δίπλα-δίπλα, σε ένα σύνθημα. Ίσως μια συγκεκριμένη νύχτα, το ίδιο όνειρο εξαφανίστηκε αμέσως μετά το ξύπνημα. Οποιαδήποτε αρχή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συνέχεια, και το βιβλίο των γεγονότων Είναι πάντα ανοιχτό στα μισά

μόνο όταν με αγαπάς Αφήνω αυτή τη γυαλιστερή μάσκα και το χαμόγελό μου είναι δικό μου και το φεγγάρι το φεγγάρι και αυτά τα ίδια δέντρα τώρα αυτός ο ουρανός αυτό το φως των παρουσιών που ανοίγουν μέχρι τον ίλιγγο και μόλις γεννήθηκαν και είναι αιώνια και τα μάτια σου επίσης γεννήθηκαν μαζί τους το βλέμμα σου τα χείλη σου που με το να με ονομάζουν με ανακαλύπτουν. μόνο όταν σε αγαπώ Ξέρω ότι δεν σταματά μέσα μου Τι είναι η μετάβαση της ζωής; Και ο θάνατος είναι μια διέλευση και χρονομετρώ ένα φλεγόμενο άνθρακα χωρίς χθες, παρελθόν, μέλλον Οι καμπάνες χτυπούν, οι σειρήνες ουρλιάζουν Αφήνω τα ηνία, καλπάζοντας, γελάω Έχω βάλει τους τοίχους εκτός παιχνιδιού, τα αναχώματα πέφτουν σε κομμάτια, πράσινο άλμα, ελπίζω ότι ο μπλε ουρανός, οι ηχητικοί ορίζοντες που ανοίγουν τους ανέμους, θα με αφήσουν να περάσω: Χώρος για τη γυναίκα που δεν φοβόταν τις παλίρροιες της αγάπης ούτε τους τυφώνες της περιφρόνησης. Το παλιό κρασί κέρδισε το κόκκινο το λευκό Τα σταφύλια βγαίνουν με το απαλό δέρμα τους. Η στρογγυλεμένη μορφή των δακτύλων σου με έκανε να βρέξω ξεπλένεις τη θλίψη ξαναχτίζεις τις βιβλιοθήκες των φάρων με παλιά βιβλία με όμορφες εικόνες Δώσε μου την αστεία γάτα Αλίκη το κουνέλι το τρελό καπέλο οι νάνοι άσπροι σαν το χιόνι η λάσπη ανάμεσα στα δάχτυλα η αναπνοή της παιδικής ηλικίας είσαι στη σπίθα στο παράθυρο από όπου γεννήθηκε το δέντρο του στροφέα, μικρές κούπες, σε αγαπώ, σε αγγίζω Σε ανακαλύπτω άλογο γάτα λυκόφως πιλάσα γυμνός άντρας, διαφανές τύμπανο, τρομπέτα κάνω μουσική Χορεύω, πατάω στα τακούνια μου, γδύνομαι, σε τυλίγω, με τυλίγεις, φιλιά, φιλιά, σιωπηλό όνειρο

Το γλυκό μου κομμάτι από αμύγδαλα alfajor, το φτερωτό φίδι μου, ο δρυοκολάπτης κολιμπρί, ραμφίζοντας το λουλούδι μου, πίνοντας το μέλι μου, πίνοντας τη ζάχαρη μου, αγγίζοντας τη γη, το ανθούριο, τη σπηλιά, το αρχοντικό του ηλιοβασιλέματος, το ιστιοφόρο, τη βροντή των θαλασσών, τη λεγεώνα των πουλιών που βόσκουν, γλάρος, γλυκό μούσμουλο, παραλίες γέννησης, φοίνικες στα πόδια μου, μεγάλη παλάμη καρύδας, τρεμάμενος οβελίσκος της μοίρας μου, τοτέμ των ταμπού μου, δάφνη, ιτιά που κλαίει, βρύα ενάντια στο δέρμα μου, Ανοιξιάτικη βροχή Καταρράκτης στην αλυσίδα μου Ζήλια για τις βόλτες μου Το φως των ματιών σου Σπάει στα στήθη μου Άτακτο ελάφι της ζούγκλας μου του αγιόκλημα και βρύα φρουρός του γέλιου μου, φύλακας του καρδιακού παλμού καστανιέτες καμπάνα χαρά του ροζ ουρανού μου της σάρκας της γυναίκας, άνθρωπέ μου, είσαι το μόνο φυλαχτό που βγαίνει από τα πέταλά της ερήμου μου, Γύρισα πίσω, γέμισέ με, χτύπα με στο λιμάνι σου με τα βραχνά κύματα, Γέμισέ με με τη λευκή σου τρυφερότητα, Σίγησε τις κραυγές μου, Άφησέ με, γυναίκα σκορπισμένη,

Θέλω να είμαι στη ζωή σου για περισσότερο από μια στιγμή, κάτι περισσότερο από μια σκιά και κάτι περισσότερο από μια επιθυμία. Θέλω να είμαι, σε σένα, ένα ανεξίτηλο σημάδι, μια σταθερή ανάμνηση και μια μόνη αλήθεια.. Πάλλε στις προσευχές σου με το φόβο της εγκατάλειψης. Να είστε, σε όλα και για όλα, Συμπληρωματικό σας. Μια άπειρη δίψα για χάδια και φιλιά, αλλά δεν είναι συνήθεια να είσαι κοντά μου.. Θέλω να είμαι στη ζωή σου μια πόνος απουσίας μια μακρινή οδύνη και μια αιώνια αγωνία.. Περισσότερο από μια απλή εικόνα, και κάτι περισσότερο από ένα όνειρο, που οι κατακτητικές οδοι, Ça vient, ça passe et ça repart.. Το έριξα στα μάτια σου, και είσαι το γέλιο στα χείλη σου.. Να είστε το τέλος και το ξεκίνημα, το σκοτάδι και το φως, και στη γη και στον ουρανό, και στη ζωή και στο θάνατο.. Να είσαι, όπως στη ζωή μου, έγινες ο εαυτός σου

Σε αγαπώ γλυκά, ανάμεσα στις σκιές των ψεύτικων ψευδαισθήσεων.. Σε αγαπώ αρκετά για να σε διαβάζω όλες τις νύχτες, όπως το αγαπημένο μου βιβλίο, θέλω να σε διαβάσω, γραμμή μετά τη γραμμή, γράμμα για γράμμα, χώρο για χώρο. Σε αγαπώ για να μπορώ να σε κρατάω στο ουρανό και να σου δείχνω πόσο σ' αγαπώ κρυμμένο ανάμεσα στα αστέρια.. Σε αγαπώ στα φθινοπωρινά φa