EmmaLebrun

: 🧡 λευκό 🧡:

Καθώς κάθομαι εδώ αναμνώντας για την ιστορία αγάπης μας, η καρδιά μου φουσκώνει με ζεστασιά και ευγνωμοσύνη που έχω βιώσει μια τόσο βαθιά σύνδεση. Το ταξίδι μας ξεκίνησε στα πιο απροσδόκητα μέρη, ανάμεσα στο πολυσύχναστο χάος της καθημερινής ζωής..

Θυμάμαι την πρώτη φορά που τα μάτια μας συναντήθηκαν, ήταν σαν το σύμπαν να ήταν ευθυγραμμισμένο μόνο για μας. Υπήρχε μια στιγμιαία σπίθα, μια αναγνώριση που ξεπερνούσε τις λέξεις. Κάθε συζήτηση ένιωθε σαν χορό, ένας τέλειος ρυθμός γέλιας και κοινά όνειρα..

Η αγάπη μας μεγάλωσε σαν κήπος, καλλιεργούμενη από εμπιστοσύνη, κατανόηση και αδιάλλακτη υποστήριξη. Θυμάμαι ακόμα τις στιγμές που περάσαμε χαμένοι στο βλέμμα του άλλου, όπου ο χρόνος φαινόταν να στέκεται ακίνητος και ο κόσμος να ξεθωριάζει. Η αγγίξή σου ήταν σαν μια ηρεμιστική μελωδία, ηρεμώντας τους φόβους μου και ανάβοντας μια φωτιά μέσα μου..

Από τη στιγμή που την είδα για πρώτη φορά, ήξερα ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, ο ήλιος έλαμπε έντονα και οι δρόμοι έσφυζαν από κόσμο που απολάμβανε τον καλό καιρό. Περπατούσα άσκοπα, χαμένος στις σκέψεις μου, όταν τα μάτια μας συναντήθηκαν.

Στεκόταν μπροστά σε ένα βιβλιοπωλείο, κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια της με ένα βλέμμα συγκέντρωσης στο πρόσωπό της. Τα καστανά μαλλιά της έπεφταν σε απαλά κύματα πάνω από τους ώμους της και το χαμόγελό της ήταν το πιο όμορφο που είχα δει ποτέ. Την πλησίασα δειλά και τη ρώτησα για το βιβλίο που διάβαζε. Από εκείνη τη στιγμή, αρχίσαμε να μιλάμε και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε.

Ανακαλύψαμε ότι είχαμε πολλά κοινά: την αγάπη μας για τη λογοτεχνία, τη μουσική και τις ταινίες. Πέρασα ώρες μιλώντας σε εκείνο το βιβλιοπωλείο, ανταλλάσσοντας απόψεις και μοιράζοντας γέλια. Κάθε συνάντηση έγινε πιο ξεχωριστή, κάθε ματιά πιο σημαντική..

Στο κήπο της καρδιάς μου, τα πιο όμορφα τριαντάφυλλα ανθίζουν όταν σε σκέφτομαι. Κάθε χτύπο, ένα ψιθυρισμό του ονόματός σου, κάθε σκέψη, ένα βούρτσισμα του χαμόγελού σου..

Στο κήπο της καρδιάς μου, τα πιο όμορφα τριαντάφυλλα ανθίζουν όταν σε σκέφτομαι. Κάθε χτύπο, ένα ψιθυρίσματα του ονόματός σου, κάθε σκέψη, ένα χτύπημα του χαμόγελού σου. Είσαι το φως μου στις σκοτεινές μέρες και το καταφύγιό μου στη μέση της καταιγίδας. Η αγάπη σου με τυλίγει σαν μια απαλή αύρα σε ένα καλοκαιρινό απόγευμα, ηρεμώντας τους φόβους μου και ανάβοντας τα βαθύτερα όνειρά μου..

Με κάθε στιγμή δίπλα σου, ανακαλύπτω νέους λόγους να σ' αγαπώ, νέους τρόπους να εκφράσω αυτό που νιώθω βαθιά μέσα στην ψυχή μου. Είσαι η άγκυρα που κρατάει το πνεύμα μου ανάμεσα στο χάος, η μελωδία που γεμίζει τον κόσμο μου με αρμονία, και ο λόγος που ξυπνάω με ένα χαμόγελο στα χείλη μου κάθε μέρα..

Είθε αυτά τα λόγια να αντηχούν στην αγάπη μου για σένα, μια αιώνια υπενθύμιση του πόσο πολύ είσαι για μένα. Με κάθε ανατολή και κάθε δύση, με κάθε αναστεναγμό και κάθε καρδιακό χτύπο, η καρδιά μου ανήκει σε σένα εντελώς..

Being placenta and irrigating you with fetal desire your first breath trapped in the lungs λίμνες μοριακού οξυγόνου ρώγες που στάζουν ιδρώτα, που στάζουν ιδρώτα, παραμορφωμένοι καρδιακοί παλμοί που εκρήγνυνται στα άπειρα χείλη σου being inside you when you were not bare τα βλέφαρά μου και τα μάγουλά μου, με φιλάκια που περιμένουν half open I raised my neck to be approached (Εύχομαι να μην σας πλησιάσει κανείς);

Μέσα από τα χείλη σου, σιγά σιγά τρέχει στους ώμους μου, χωρίς να καλύπτεται, και τώρα που ανοίγω τα μάτια μου, κοίταξέ με και θα μιλήσουμε..

Με ξυπνάς έτσι, με ένα κουνουπές σώμα που θέλει να επαναστατήσει με την υπόσχεση της επιστροφής σου με την ουσία των επιθυμιών μας, με το κενό του χαμόγελού σου με την ξεχασμένη θλίψη σου, με την αφθονία των αγωνιών μας αργότερα θα ξέρω πώς να γεύομαι τη μοναξιά των ωρών μου, εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν Κλoκς, γνωρίζοντας ότι κρατάω μέσα μου όλες τις υγρές μνήμες σου.

Να καταστρέψεις την μέση μου στο πίσω μέρος του καβαλιού σου, να σπάσεις την πλάτη μου, με ένα καθαρό φιλί, να με φιλήσεις και να μην με αφήσεις ποτέ να φύγω, ώστε να μπορείς να γεμίσεις όλες μου τις σιωπές, να με γεμίσεις με σένα, να γεμίσεις κάθε πόρο με την επιμονή της γλώσσας σου, να μου δώσεις μοναξιά, να την σπάσεις ανάμεσα στα δάχτυλά σου, αυτοί που τώρα καταλαμβάνουν όλα τα χώρα μου, να μου δώσουν Σπίτι από την πείνα στο κενό των χεριών σου που θέλω να ξεφορτωθώ, σήμερα, μέσα τους.

root me in your chest, with every heartbeat plant me in your arms, paid in caresses curdle a sweet love, syrup in your mouth water your man-trunk with my hands, only mine to be born in you every night tangled in the branches, dead leaves and fertile land: a mass of flesh like twisted and rolled honeysuckle (Προσδιορισμός: # Γεννιέσαι για μένα # # κάθε πρωί # # τυλίξτε με στο λυπηρό πράσινο χαμόγελο σου # # μέχρι να εξαφανιστεί #

Μου ζητάς να σε κάνω λυπημένο αλλά είμαι απλά ένα χαρούμενο σαλιγκάρι που σέρνεται ανάμεσα στα δάχτυλά σου μου ζητάς να σου δώσω σάλιο, όταν ήδη ξέρεις ότι έχεις τα πάντα μέσα, βράζοντας θωρακισμένο και προσβλημένο ανάμεσα στα πόδια μου κρατάω το πρόσωπό σου για μια στιγμή: i get lost among reasonable similarities ephemeral children, we recognize each other: intact toy, instant sexual toy library open thirty hours a day, guaranteed accessibility you ask me to be a free boomerang, and I think of you: oblique journey, and i ask you, i only ask you to tell me the way and to Έλα πίσω, ή να πεθάνεις, στην κοιλιά μου.. Με ρωτάς, και σε ρωτάω, με ξεχωρίζεις και με μαζεύεις σαν μια ατελείωτη ιστορία, σαν ένα δισταγμένο περιμένω, το καταπίνω ότι σ' αγαπώ, ώστε να μην γίνει ποτέ γνωστό.. Είσαι το κομμάτι σου μέσα μου, στην τρύπα που δεν μπορεί να καλύψει τα σώματά μας, αν μπερδευτούν συνυπάρχουν σε μια μάζα αγκαλιών Η άπειρη ρυτίδα που σχηματίζεται στο φύλλο του δέρματός μας, η διάσπαρτη κουρτίνα που επιπλέει περιπλανώμενη ανάμεσα στους στεναγμούς ενός πληγωμένου ζώου Το τρεμόπαιγμα του ξυπνητηριού που τρεμοπαίζει πριν από το θάνατο της αγάπης, μια σταγόνα ξυπόλητου ιδρώτα που χτυπά στο πάτωμα, εγκαθίσταται στα πόδια μου και εξατμίζεται Το ίδιο ξύλο σφυρηλατημένο σε ζαχαρωμένο αλάβαστρο με τη μυρωδιά της κανέλας και της μέντας, το μάνδαλο σκουριάς των παλιών πραγμάτων, ο κόκκος σκόνης που διαλύεται σε χιλιάδες αιωρούμενα φώτα, ακίνητος στη βαρύτητα μιας αδύναμης αντανάκλασης Ο πίνακας που κρέμεται ψηλά από πάνω. σερπεντίνη και ερπετό αιωρούνται από αγκαλιασμένες τουλίπες Η γωνία στη ρωγμή του βιτρό παραθύρου που αφήνει τις κυμαινόμενες ταλαντώσεις του φωτός: λευκά οπάλια που συγκρούονται στον τοίχο Το στενό στρώμα που κραυγάζει την ασταθή ύπαρξή του, η ηλεκτρική λάμπα που προβάλλει κινέζικες και άλφα σκιές Είσαι η ίδια η καμπίνα όπου, συμπυκνωμένη από τα σωματίδια σου, Παράγεται η αλχημεία του σώματός μας.

Ποθώ το σώμα σου, το απαλό σου δέρμα γλιστράει πάνω στο δικό μου Το δέρμα σου: χάρτης απομνημονευμένος στο αλάτι Απληστία, αυτή η γλώσσα λάμπει στην άκρη μου αντλώντας το πόδι: τελετουργικό-αφύπνιση των ενστίκτων μας, κοινό σάλιο, μυρωδιές από κοινού Επιθυμώ την απλή γύμνια σου, την αποσύνθεση της αναπνοής, τα χαμένα βλέμματά μας που ψάχνουν ο ένας τον άλλον, ο λαιμός σου μου ανοίγει, Η ευθραυστότητα αυτής της στιγμιαίας ανάληψης που μας μεταφέρει στο σώμα του άλλου όπου πεθαίνουμε, για άλλη μια φορά, στη ζωή, όπου ζούμε για μια στιγμή.

Θέλω να είμαι ο λόγος για το χαμόγελο σου, το καταφύγιο στην καταιγίδα, η σαφήνεια στη σκοτεινή νύχτα, η αποκάλυψη των φαντασιώσεών σου.. Θέλω να είμαι ο μυστικός σου θαυμαστής, αυτός που στην ζέστη της ημέρας ικανοποιείται μόνο κοιτάζοντας εσένα και η νύχτα ικανοποιεί τις φαντασιώσεις σου.. Θέλω να είμαι αυτός που γράφει ποιήματα στα χείλη σου και στο στόμα σου, στις έντονες επιθυμίες σου, στην υγρασία του δέρματός σου.. Θέλω να είμαι η ήρεμη κόπωση σου, η μία που ξυπνά τις επιθυμίες σου και τις βρέχει, η κρυφή ερωμένη... Ο πιστός σου σύντροφος..

Τρέμω και η φωνή μου σπάει, κατακλύζομαι όταν καίγεσαι απαλά στα γόνατά μου, με σκοτώνεις με επιθυμία φιλί με φιλί, και εγώ, που είμαι μόνο άνθρωπος, σε κάθε επιθυμία, σε κάθε οργή, σε κάθε αγκαλιά γίνομαι θεός, θεά μου. - Τι; - Τι; Το παραδέχομαι. Έλα, σε καλώ να μπεις στη ζωή μου, θέλω να ακούσω τη γλυκιά μελωδία της φωνής σου στο δωμάτιό μου. Τα στεναγμούς σου στο κρεβάτι μου.

let me satisfy these impulses in your body, I want to be entranced by your nakedness; Πιες από το σιντριβάνι σου. Φάε στο τραπέζι σου. Θέλω τα χέρια μου να καλύψουν κάθε μέρος του δέρματός σου, για τα φιλιά και τις χάρες μου να σε γεμίσουν, θέλω να ξυπνήσω την επιθυμία μέσα σου..

Έλα, σε καλώ να μπεις στη ζωή μου, θέλω να είμαι αυτός που σου δίνει ευχαρίστηση, αυτός που σε κάνει να αναστενάζεις. Ο ένας που ικανοποιεί τις θηλυκές επιθυμίες σας. Ζηλεύω τα χέρια που χαϊδεύουν το σώμα σου, γιατί μπορούν να σκαρφαλώσουν στους ώμους και το λαιμό σου με θείες χάρες και να μπλέξουν στα μαλλιά σου..

Γιατί μπορούν να αγγίξουν τα πιο τρυφερά μέρη, γιατί μπορούν να νιώσουν την ευχαρίστηση στα στήθη σου, γιατί μπορούν να κατέβουν στην τέλεια κοιλιά σου και να φτάσουν στην πραγματικά εκλεκτή γωνία και να σου δώσουν τη δόξα της ατελείωτης ευχαρίστησης..

Απόψε άφησα το παράθυρο ανοιχτό, ώστε οι σκέψεις μου να μπορούν να παρασυρθούν. Και ζωγράφισα ήλιους στο νυχτερινό ουρανό, ώστε να φωτίζουν τα βήματά σου όταν φτάσεις.. Και έσκυψα τρόμους στα λουλούδια σου και στις φλέβες σου, και σε στέρησα από το χρόνο να σπάσεις, και ήπια ελαφρά το δηλητήριο των παράλληλων ποδιών σου και στη θάλασσα των ισχίων σου, και ήμουν καπετάνιος.. Μούρμησα με ζήλο και αγρυπνία, ήμουν φρουρός, την ώρα της τραυματισμού, το όνομά μου ήταν φυλαχτό, φτωχό θήραμα του πεινασμένου στόματός σου, ειλικρινής επίδειξη αυτού του σκοτεινού φύλακα.. Χρώμασα τα χείλη σου, τις κυψέλες σου, τις γωνίες σου με άρωμα από λευκό πορτοκαλί άνθος, έχτισα υποσχέσεις με καταιγίδες και μέσα από το σώμα σου, όπως ο άνεμος, άφησα τον εαυτό μου να με μεταφέρει μακριά..

Θα το πάρω από σένα, πρώτα το ένα πόδι, μετά το άλλο.. Θαυμάζω την ομορφιά σου, ανοίγεις τις πόρτες του παραδείσου σε μένα, την βρέχω.. Είμαι διψασμένος για σένα, πεινασμένος για τα στήθη σου.. Τα χέρια μου ανεβαίνουν ενώ το στόμα μου συνεχίζει να κατεβαίνει, εσύ δαγκώνεις το χείλος σου, παρατηρώ πόσο πολύ σου αρέσει και θέλω να σταματήσω.. Αγγίζω το μαλακό δέρμα σου σαν ένα σατέν ύφασμα με τις άκρες των δακτύλων μου, τα βάζω στο στόμα σου, τα βρέχεις και μπαίνουν για να σε ευχαριστήσουν.. Σταματώ και σε φιλάω, νιώθω τα αναστενάκια σου και την επιθυμία για κάτι περισσότερο, σε διεισδύω μια φορά ακόμα, νιώθω τα νύχια σου στην πλάτη μου, ακούω τα στεναγμούς σαν ψιθυρίσματα στα αυτιά μου, με συναρπάζει, σ' αγαπώ όλο και περισσότερο.. Θέλω να τελειώσω, μπορούμε να το κάνουμε μαζί... Και φτάσαμε στην κορυφή, ανακάλυψα λίγο περισσότερο παράδεισο, παρόλο που έβρεχε μέσα..

Με ξαπλώνεις και νιώθω πως το υγρό σου σεξ περιβάλλει το πέος μου. Κινούσε με απαλές κινήσεις ενώ τα στήθη σου φώναζαν για τα φιλιά μου. Με την προδοσία, τα τρώω ενώ η λεκάνη σας επιταχύνει την κίνησή της. Νιώθω πώς συρρικνώνεται το πέος σου. Οι γκρίνιες σου αυξάνονται. Νιώθω πως φτάνεις στο όργασμα και πηδάω, σιωπάς τα στεναγμούς μου ενώνοντας τα χείλη σου με τα δικά μου..

Μαζί, αντιμετωπίζαμε προκλήσεις και γιορτάζαμε νίκες, γνωρίζοντας ότι ήμασταν ισχυρότεροι ως ομάδα. Είτε ήταν κρατώντας τα χέρια κάτω από τον αστέρι ουρανό ή αγκαλιάζοντας σε τεμπέλητες Κυριακές, κάθε στιγμή μαζί σου ένιωθε σαν θησαυρός..

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η αγάπη μας βαθύτευε και ωρίμαζε, αλλά η σπίθα παρέμενε τόσο φωτεινή όσο ποτέ. Αντιστάθμισαν καταιγίδες και έπεσαν στον ήλιο, πάντα βρίσκοντας παρηγοριά στις αμυντικές τους αγκάλες. Ακόμα και τώρα, καθώς αναλογίζομαι το ταξίδι μας, είμαι γεμάτος ευγνωμοσύνη για την αγάπη που μοιραστήκαμε και τις αναμνήσεις που δημιουργήσαμε μαζί..

Αν και η ζωή μπορεί να μας πάρει σε διαφορετικούς δρόμους, να ξέρεις ότι πάντα θα έχεις μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Η ιστορία αγάπης μας μπορεί να έχει τα κεφάλαια της, αλλά η αγάπη που μοιραστήκαμε θα είναι για πάντα ένα όμορφο και αγαπητό κομμάτι του ποιος είμαι..

Καθώς ο χρόνος περνούσε, το δεσμό μας γινόταν πιο δυνατό, και συνειδητοποιούσαμε ότι ήμασταν ερωτευμένοι. Κάθε μέρα μαζί ήταν μια περιπέτεια, εξερευ