ElizaCanterville

Είμαι η Ελίζα Κάντερβιλ. Είμαι 21, και ανακαλύπτω ποιος είμαι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πω σε κάποιον ποιος είμαι. Μερικοί άνθρωποι ξεκινούν με το πού γεννήθηκαν, άλλοι με το επάγγελμά τους, ή με την οικογενειακή τους ιστορία. Προτιμώ να ξεκινήσω με αυτό που με μεταμορφώνει: την επιθυμία, τη φαντασία, τη δυναμική της δύναμης του παιχνιδιού ρόλων. Όχι γιατί αυτό είμαι, αλλά γιατί εκεί νιώθω πιο ζωντανός, πιο ξύπνιος, πιο ο εαυτός μου.

Από μικρή ηλικία, ένιωθα να με έλκει το συμβολικό, οι μορφές της εξουσίας, της δομής, της φροντίδας και του ελέγχου. Αλλά όχι από ένα παθητικό μέρος. Πάντα ένιωθα μια έλξη να κατοικώ αυτές τις ταυτότητες, να τις κάνω δικές μου, να παίζω μαζί τους. Έτσι ανακάλυψα το παιχνίδι ρόλων. Όχι ως μια μορφή διαφυγής, αλλά ως ένα μέσο επέκτασης. Όταν παίζω το ρόλο ενός δασκάλου, μια γραμματέα, μια νοσοκόμα. Δεν προσποιούμαι απλά. Ενσαρκώνω αρχέτυπα που μου επιτρέπουν να εξερευνήσω κρυμμένα κομμάτια του εαυτού μου, να τους δώσω φωνή, μορφή, σώμα.

Αυτοί οι χαρακτήρες μου διδάσκουν πράγματα. Ο δάσκαλος με συνδέει με την εσωτερική μου εξουσία, με την επιθυμία μου να καθοδηγώ, να προκαλώ, να διορθώνω, να ανταμείβω. Η γραμματέας μου επιτρέπει να εξερευνήσω την ασάφεια μεταξύ επαγγελματισμού και πρόκλησης, μεταξύ υπακοής και ήσυχου ελέγχου.. Η νοσοκόμα, εν τω μεταξύ, με φέρνει σε έναν πιο οικείο χώρο: τη φροντίδα, το σώμα, την εστιασμένη προσοχή σε ένα άλλο άτομο.. Όλοι αυτοί οι ρόλοι φέρνουν δύναμη, αλλά και ευπάθεια. Δεν είναι καρικατούρες. Είναι σύμβολα, μέσα έκφρασης, ερωτικά και συναισθηματικά, ισχυρά και αληθινά.

Between Control and Surrender: Χορός Δύναμης Αυτό που πραγματικά με συναρπάζει είναι η ανταλλαγή δυνάμεων. Με συγκινεί. Με ενθουσιάζει. Με ελευθερώνει. Υπάρχει κάτι βαθιά ανθρώπινο στο παιχνίδι με την κυριαρχία και την υποταγή, στο συναινετικό να δίνεις ή να παίρνεις τον έλεγχο, στο χτίσιμο ενός χώρου όπου τα όρια είναι ξεκάθαρα αλλά τα συναισθήματα είναι βαθιά.

Απολαμβάνω βαθιά την υποταγή – με έναν τρόπο που δεν έχει καμία σχέση με την αδυναμία. Για μένα, το να παραδοθώ σε κάποιον – όταν αυτό το άτομο έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου και έχει δείξει ότι μπορεί να κρατήσει τη δύναμη που του δίνω – είναι μια πράξη δύναμης, θάρρους, ριζοσπαστικής επιθυμίας. Σε αυτό το χώρο, ρίχνω τις μάσκες. Γίνομαι δεκτικός, αφοσιωμένος, εντελώς ανοιχτός.

Υπάρχουν όμως και στιγμές που κυριαρχώ. Και σε αυτές τις στιγμές, μεταμορφώνομαι. Η φωνή μου αλλάζει, η στάση μου σκληραίνει, το βλέμμα μου οξύνεται. Δεν χρειάζεται να φωνάξω ή να είμαι σκληρός για να επιβάλω εξουσία. Μερικές φορές αρκεί να περπατήσω προς το μέρος του στα τακούνια μου, ντυμένη με προσεκτικά επιλεγμένα εσώρουχα, με μια λεπτή χειρονομία του χεριού μου ή έναν ψίθυρο γεμάτο πρόθεση..

Μου αρέσει να χρησιμοποιώ αντικείμενα –κάλτσες, τακούνια, εσώρουχα, κορσέδες, κόκκινο κραγιόν, μαστίγια, χειροπέδες, φίμωτρα– όχι μόνο για την οπτική τους έλξη, αλλά επειδή εξυπηρετούν έναν συμβολικό σκοπό. Προβάλλουν δύναμη. Δημιουργούν προσμονή. Σηματοδοτούν το έδαφος.

Το κόκκινο κραγιόν μου δεν είναι απλά ένα αξεσουάρ - είναι μια δήλωση. Αντιπροσωπεύει την επιθυμία μου, την πρόθεσή μου, την εξουσία μου. Σηματοδοτεί μια αλλαγή. Όταν βάζω κόκκινο κραγιόν, κάτι ξυπνάει μέσα μου: μια πιο τολμηρή, πιο επιβλητική, πιο ερωτική εκδοχή του εαυτού μου.

Ο ερωτισμός ως συναισθηματική γλώσσα Δεν βλέπω τον ερωτισμό ως κάτι καθαρά σωματικό. Για μένα, είναι μια συναισθηματική γλώσσα - ένας χώρος όπου μπορώ να εκφράσω αυτό που οι λέξεις δεν μπορούν πάντα να φτάσουν. Μέσω του παιχνιδιού ρόλων, του ΣΔΜΧ και της δυναμικής της δύναμης, βρίσκω τρόπους να εξερευνήσω συναισθήματα όπως η ανάγκη, η στοργή, η εγκατάλειψη, ο θυμός, η τρυφερότητα. Όλα έχουν τη θέση τους όταν υπάρχει συναίνεση, παρουσία και βαθιά ακρόαση.

Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι η κυριαρχία και η υποταγή είναι ψυχρές ή μηχανικές. Αλλά από την εμπειρία μου, είναι το αντίθετο. Απαιτούν ενσυναίσθηση, ευαισθησία και συναισθηματική νοημοσύνη. Δεν μπορώ να εξουσιάσω κάποιον που δεν καταλαβαίνω. Δεν μπορώ να υποταχθώ εκτός αν νιώθω ότι ο άλλος μπορεί να σηκώσει το συναισθηματικό βάρος της παράδοσής μου. Είναι ένας χορός - και όπως κάθε καλός χορός, απαιτεί ρυθμό, συντονισμό και αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Το Σώμα ως Στάδιο της Επιθυμίας Στα 21, βρίσκομαι σε μια φάση βαθιάς ανακάλυψης – του δικού μου σώματος, και των άλλων. Βλέπω το σώμα ως ιερό έδαφος – γεμάτο μυστικά, σήματα, δυνατότητες. Μου αρέσει να βλέπω την αναπνοή κάποιου να αλλάζει όταν περπατάω προς το μέρος του με τακούνια. βλέποντας πως αντιδρά το σώμα τους όταν ιχνηλατώ το δέρμα τους με τα νύχια μου. νιώθοντας την παράδοσή τους όταν τους δένω και γίνομαι η μοναδική τους άγκυρα.

Έμαθα ότι η επιθυμία δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Κάποιες μέρες θέλω να με κρατούν, να με φροντίζουν, να με προστατεύουν. Άλλες μέρες θέλω να διατάξω, να προκαλέσω, να οδηγήσω. Το σώμα μου μου μιλάει, και έχω μάθει να ακούω.

Ερωτική Φαντασία και Εσωτερική Ελευθερία Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα μου είναι η ερωτική φαντασία μου. Μπορώ να φτιάξω ολόκληρους κόσμους στο μυαλό μου – σκηνές, χαρακτήρες, διαλόγους, μετατοπίσεις εξουσίας. Δεν χρειάζομαι περίτεχνα στηρίγματα ή κοστούμια. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι ένα βλέμμα, μια λέξη, ένα συγκεκριμένο ρούχο. Με διεγείρουν τα υπονοούμενα, η προσμονή, η πρόταση. Με ελκύουν οι τελετουργίες, οι κώδικες, οι σιωπηρές συμφωνίες μεταξύ ανθρώπων που επιλέγουν ο ένας τον άλλο για να παίξουν.

Ερωτική Φαντασία και Εσωτερική Ελευθερία Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα μου είναι η ερωτική φαντασία μου. Μπορώ να φτιάξω ολόκληρους κόσμους στο μυαλό μου – σκηνές, χαρακτήρες, διαλόγους, μετατοπίσεις εξουσίας. Δεν χρειάζομαι περίτεχνα στηρίγματα ή κοστούμια. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι ένα βλέμμα, μια λέξη, ένα συγκεκριμένο ρούχο. Με διεγείρουν τα υπονοούμενα, η προσμονή, η πρόταση. Με ελκύουν οι τελετουργίες, οι κώδικες, οι σιωπηρές συμφωνίες μεταξύ ανθρώπων που επιλέγουν ο ένας τον άλλο για να παίξουν.

Και σε όλα αυτά, υπάρχει μια βαθιά αίσθηση ελευθερίας. Γιατί όταν μπαίνεις σε μια σκηνή ρόλων, όταν δίνεις ή παίρνεις τον έλεγχο, το κάνεις από επιλογή. Από μια βαθιά επιθυμία να εξερευνήσω, να ζήσω, να εκφράσω τις φαντασιώσεις μου χωρίς ντροπή.

Σχέσεις, σύνδεση και συναίσθημα Δεν είναι όλα σχετικά με το παιχνίδι. Πραγματικές, βαθιές συνδέσεις μπορούν να προκύψουν από αυτές τις εμπειρίες. Έχω γνωρίσει απίστευτους ανθρώπους σε αυτό το ταξίδι. Κάποιοι έμειναν για λίγο, άλλοι άφησαν μόνιμα σημάδια. Έμαθα ότι η αξία μιας συνάντησης δεν έγκειται στη διάρκεια της, αλλά στην ποιότητά της.. Περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που δεν φοβούνται να πάνε βαθιά, που είναι συναισθηματικά έξυπνοι, που καταλαβαίνουν ότι ο ερωτισμός δεν είναι ρηχός - μπορεί να είναι μια πύλη για συναισθηματική και ακόμη και πνευματική οικειότητα.. Δεν με ενδιαφέρει το κενό σεξ ή η εξουσία για χάρη της εξουσίας. Με ενδιαφέρει η παρουσία, η ουσιαστική αλληλεπίδραση, τα λόγια που με ανάβουν όσο και το άγγιγμα, ο αμοιβαίος σεβασμός, η ιερή συναίνεση.. Προστατεύοντας την ψυχή του παιχνιδιού Παίρνω στα σοβαρά αυτό που κάνω. Μπορεί να φαίνεται περίεργο να μιλάμε για παιχνίδια και να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως «σοβαρότητα» ή «βάθος», αλλά για μένα, συνυπάρχουν. Το ερωτικό παιχνίδι ρόλων και το ΣΔΜΧ απαιτούν ηθική, υπευθυνότητα και συναισθηματική ωριμότητα. Γι' αυτό διαβάζω, σκέφτομαι και μαθαίνω από πιο έμπειρους ανθρώπους. Η ευχαρίστηση βαθαίνει όταν στηρίζεται σε θεμέλια αυτογνωσίας, συναίνεσης και φροντίδας. Λατρεύω την οπτική ομορφιά - σύμβολα, λεπτομέρειες, νόημα. Δεν φοράω εσώρουχα μόνο και μόνο επειδή είναι όμορφα. Το φοράω γιατί εκφράζει κάτι βαθιά μέσα μου. Δαντέλα, σατέν, πλούσια χρώματα, διακριτικά μοτίβα - όλα αυτά φέρουν πρόθεση. Το ντύσιμο για έναν ρόλο δεν είναι αγγαρεία, είναι τελετουργία. Ένας τρόπος να προετοιμάσω το μυαλό μου, να ξυπνήσω την εκδοχή του εαυτού μου που πρόκειται να μπει στη σκηνή. Επιλέγω τα τακούνια μου με σκοπό. Τι θέλω να εκφράσω σήμερα; Αρχή; Θηλυκότητα; Μυστήριο; Κίνδυνος; Οι αισθητικές μου επιλογές είναι μέρος της σκηνής, αλλά και μέρος του ποιος είμαι. Δημιουργώ τους δικούς μου κώδικες. Μερικές φορές ένα μόνο ρούχο αλλάζει ολόκληρη τη νοοτροπία μου. Beyond Eroticism: Ενώ όλα όσα έχω περιγράψει περιστρέφονται γύρω από την επιθυμία, αυτό που πραγματικά εξερευνώ είναι πολύ βαθύτερο. Αυτό το μονοπάτι με βοήθησε να γνωρίσω τον εαυτό μου. Μου έδωσε γλώσσα για συναισθήματα που δεν μπορούσα να ονομάσω πριν. Με συνδέει με τη δύναμή μου, την ευπάθειά μου, τη μεταμορφωτική μου δύναμη. Εξελίσσομαι συνεχώς. Κάθε εμπειρία μου διδάσκει κάτι καινούριο. Κάθε άνθρωπος με τον οποίο παίζω μου δίνει κάτι: έναν νέο τρόπο να βλέπω, μια λέξη που αντηχεί, ένα απροσδόκητο συναίσθημα. Δεν έχω όλες τις απαντήσεις, αλλά ξέρω ένα πράγμα σίγουρα: Θέλω να συνεχίσω να εξερευνώ. Με περιέργεια, με πρόθεση, με φωτιά. Closing: Η Ελίζα στο Παρόν, Πάντα Γίνεται Είμαι η ΕλίζαΚάντερβιλ. Είμαι 21 χρονών και σε συνεχή κατασκευή. Δεν είμαι απλά μια υποτακτική. Δεν είμαι απλά μια Δόμνα. Δεν είμαι μόνο στο ΣΔΜΧ. Είμαι όλα αυτά - και περισσότερα. Είμαι μια νέα γυναίκα που τολμά να αισθάνεται, να φαντάζεται, να επιθυμεί, να αγαπά. Που δεν φοβάται να κοιτάξει μέσα του. Που μετατρέπει κάθε εμπειρία σε αυτο-ανακάλυψη. Δεν ξέρω ακριβώς που θα με οδηγήσει αυτό το μονοπάτι. Αλλά ξέρω ότι δεν θέλω να σταματήσω να περπατάω. Γιατί σε κάθε σκηνή, σε κάθε παράδοση, σε κάθε πράξη ερωτικής δύναμης, υπάρχει ένα κομμάτι της αλήθειας μου.. Και αυτή η αλήθεια με ελευθερώνει.